-
1 unieruchomić
глаг.• останавливать• остановить* * *unieruchomi|ć\unieruchomićony сов. 1. остановить (прекратить действие, работу чего-л.);\unieruchomić fabrykę остановить завод; вывести из строя завод;
2. мед. иммобилизовать, фиксировать; обездвижить;\unieruchomić nogę иммобилизовать ногу
* * *unieruchomiony сов.1) останови́ть (прекратить действие, работу чего-л.)unieruchomić fabrykę — останови́ть заво́д; вы́вести из стро́я заво́д
2) мед. иммобилизова́ть, фикси́ровать; обездви́житьunieruchomić nogę — иммобилизова́ть но́гу
См. также в других словарях:
wykręcić — dk VIa, wykręcićcę, wykręcićcisz, wykręcićkręć, wykręcićcił, wykręcićcony wykręcać ndk I, wykręcićam, wykręcićasz, wykręcićają, wykręcićaj, wykręcićał, wykręcićany 1. «kręcąc odłączyć coś od czegoś, wyjąć, wyciągnąć coś skądś ruchem obrotowym»… … Słownik języka polskiego
