-
1 unfall
der, e злополука, катастрофа; -
2 Unfall m
авария {ж} [злополука] -
3 Unfall m
злополука {ж} -
4 Unfall m [Kollision]
катастрофа {ж} -
5 abbekommen
áb|bekommen unr.V. hb tr.V. 1. получавам (част от нещо); 2. изтърпявам неприятност, отнасям (бой, ритник и др.); 3. отстранявам с усилие (петно), изваждам (гвоздей), събувам (ботуши); sein(en) Teil abbekommen получавам си частта (дела); nur ein paar Kratzer beim Unfall abbekommen отървам се само с няколко драскотини при злополука.* * ** tr 1. (успявам да) сваля, откъсна, откъртя; 2. получавам (дял от нщ); -
6 abfahren
áb|fahren unr.V. sn itr.V. заминавам, тръгвам, отпътувам; отплувам (за кораб); hb tr.V. 1. откарвам, извозвам; 2. обикалям; обхождам (с превозно средство); sich abfahren износвам се (гума на кола); der Zug fährt fahrplanmäßig ab влакът тръгва по разписание; umg jmdn. abfahren lassen отпращам някого, отрязвам някому квитанцията; ihm sind beim Unfall beide Beine abgefahren при злополуката му отрязаха и двата крака; umg toll auf Rockmusik abfahren падам си по рокмузика.* * ** itr s (nach) заминавам, тръгвам (влак). -
7 bauen
bauen sw.V. hb tr.V. 1. строя, градя, построявам; свивам (гнездо); 2. конструирам (машина); 3. засаждам (зеленчуци); отглеждам (плодове); itr.V. разчитам, осланям се, опирам се (auf etw. (Akk) на нещо); an etw. (Dat) bauen строя нещо (продължително време); umg einen Unfall bauen причинявам злополука; umg Mist bauen сбърквам, правя грешка.* * *tr 1. градя; строя, построявам; 2. (auf А) прен разчитам (на); 3. с cт култивирам, обработвам; Obst = занимавам се с овощарство. -
8 dazukommen
dazú|kommen unr.V. hb itr.V. 1. идвам, пристигам (при другите; по време на нещо); 2. прибавя се; Ich kam gerade dazukommen, als der Unfall passierte Тъкмо дойдох, когато стана нещастието; kommt noch etwas dazu? желаете ли още нещо? (въпрос към купувач).* * ** itr s 1. идвам; приближавам се; 2. добавя се. -
9 erblinden
erblínden sw.V. sn itr.V. 1. ослепявам; 2. потъмнява, помътнява (огледало); nach einem Unfall erblinden ослепявам след злополука.* * *itr s ослепявам; -
10 ereignen
ereignen sich sw.V. hb случва се, става (нещо); Der Unfall hat sich in der Nacht ereignet Злополуката стана през нощта.* * *r случва се, става. -
11 fordern
fórdern sw.V. hb tr.V. искам, изисквам (etw. (Akk) von jmdm. нещо от някого); der Rechtsanwalt forderte Freispruch für seinen Mandanten адвокатът поиска (пледираше за) оправдателна присъда за клиента си; der Unfall forderte viele Opfer злополуката взе много жертви.* * *tr 1. изисквам; 2. извиквам на дуел, състезание. -
12 geschehen
geschéhen (geschah, geschehen) unr.V. sn itr.V. става, случва се (нещо); ein Unfall ist geschehen станала е злополука; Geschehe, was da wolle да става, каквото ще; es muss doch etw. geschehen нещо трябва да се направи (да се предприеме); es geschieht dir recht така ти се пада, заслужаваш си го; es ist um ihn geschehen свършено е с него, той е загубен; Gern geschehen! Моля, няма защо (отговор на нечия благодарност).* * ** (а, е) itr s става, случва се; es geschieht ihm recht пада му се, така заслужава; um ihn, um seine Ruhe war es = свършено беше с него, със спокойствието му. -
13 verhindern
verhíndern sw.V. hb tr.V. възпрепятствам, попречвам (някому да направи нещо); предотвратявам (нещастие); einen Unfall verhindern предотвратявам злополука; ich konnte nicht verhindern, dass... не можах да попреча да...* * *tr предотвратявам; попречвам (на нщ); an D =hindert sein възпрепятствуван съм да; -
14 verschulden
verschúlden sw.V. hb tr.V. ставам причина, виновен съм (за нещо); itr.V. задлъжнявам, затъвам в дългове; er hat den Unfall selbst verschuldet за злополуката е виновен самият той; umg er war bis über den Hals verschuldet беше затънал в дългове до ушите.* * *tr причинявам беля, нещастие; виновен съм за; -
15 vorhergehen
vorhér|gehen unr.V. sn itr.V. предшествува, предхожда; случва се, става преди нещо; Ereignisse, die dem Unfall vorhergehen Събития, които предхождат злополуката; Im Vorhergehenden habe ich behauptet, dass... С казаното преди това твърдях, че...* * ** itr s e-m = предхождам нкг; -
16 rekonstruieren
rekonstruieren sw.V. hb tr.V. 1. възстановявам (в предишния вид), реставрирам; 2. реконструирам, възстановявам (мислено); Einen antiken Tempel rekonstruieren Възстановявам античен храм; Den Unfall rekonstruieren Реконструирам злополуката. -
17 Todesfolge
Tódesfolge f Jur in: mit Todesfolge с последвала смърт; ein Unfall mit Todesfolge злополука с последвала смърт. -
18 verständigen
verstä́ndigen sw.V. hb tr.V. уведомявам (jmdn. über etw. (Akk)/von etw. (Dat) някого за нещо); sich verständigen разбирам се с някого; споразумявам се с някого (за нещо); die Eltern über den Unfall verständigen уведомявам родителите за злополуката; sie konnten sich auf Englisch verständigen те можаха да се разберат на английски (език). -
19 wiederfinden
wieder|finden wieder finden unr.V. hb tr.V. намирам, възвръщам си (нещо загубено); sich wiederfinden намирам се, попадам внезапно, оказвам се; den Schlüssel wiederfinden намирам си ключа; sich nach einem Unfall in der Klinik wiederfinden оказвам се в клиниката след катастрофа. -
20 wieder finden
wieder finden unr.V. hb tr.V. намирам, възвръщам си (нещо загубено); sich wieder finden намирам се, попадам внезапно, оказвам се; den Schlüssel wieder finden намирам си ключа; sich nach einem Unfall in der Klinik wieder finden оказвам се в клиниката след катастрофа.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Unfall — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • Absturz Bsp.: • Danny hatte einen Unfall mit seinem neuen Wagen. • Vier Menschen kamen bei einem Autounfall um. • Der Unfall ereignete sich heute Morgen. • Sie hatten einen Autounfall … Deutsch Wörterbuch
Unfall — (griech. Trauma), in der Medizin eine zu vorübergehender oder dauernder Gesundheitsschädigung führende Einwirkung äußerer Gewalten auf den Körper. Unfälle können erzeugt werden durch alle den Körper direkt verwundenden Gewalteinwirkungen, durch… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Unfall — ↑Crash, ↑Havarie, 1Panne … Das große Fremdwörterbuch
Unfall — (m) eng accident … Arbeitssicherheit und Gesundheitsschutz Glossar
Unfall — Sm std. (15. Jh.) Stammwort. Für älteres mhd. ungeval m./n., mndd. ungeval, ungevel(le) n., mndl. ongeval, Negation zu mndd. geval, gevelle n. Glück (vgl. mir fällt etwas zu). Die ursprüngliche Bedeutung ist also Unglück . deutsch s. un , s.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Unfall — Unfall: Das seit dem 15. Jh. bezeugte Wort (spätmhd. unval »Unglück, Missgeschick«) enthält als zweiten Bestandteil das unter Fall (↑ fallen) behandelte Substantiv, dessen konkrete Bedeutung – wie z. B. auch in den Zusammensetzungen »Anfall,… … Das Herkunftswörterbuch
Unfall — Ein Unfall ist ein plötzliches, unfreiwilliges und von außen einwirkendes Ereignis, bei dem eine Person einen Schaden erleidet. Im engeren Sinne versteht man darunter allerdings nur Körperschäden, wohingegen das Verkehrsrecht ausdrücklich auch… … Deutsch Wikipedia
Unfall — Unglück; Störfall * * * Un|fall [ ʊnfal], der; [e]s, Unfälle [ ʊnfɛlə]: Ereignis, bei dem jmd. verletzt oder getötet wird oder materieller Schaden entsteht: ein schwerer, tödlicher Unfall; in der Fabrik wurden Maßnahmen ergriffen, um Unfälle zu… … Universal-Lexikon
Unfall — 1. Auf einen Unfall mit Thränen folgt ein Glücksfall mit Lachen. 2. Aus anderer Unfall muss man Vortheil ziehen. 3. Der Unfall flieht wie ein Fisch, wenn du ihm trotzest frisch. – Gaal, 1571. 4. Ein Unfall zieht den andern nach sich. 5. Kein… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Unfall — Ụn·fall der; ein Ereignis, bei dem Menschen verletzt oder getötet werden und / oder Dinge beschädigt oder zerstört werden ≈ ↑Unglück (1) <ein leichter, schwerer, tödlicher Unfall; einen Unfall haben, verursachen, verschulden; in einen Unfall… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Unfall — der Unfall, ä e (Grundstufe) ein unerwartetes Ereignis, bei dem man verletzt oder getötet werden kann Synonym: Unglück Beispiele: Er hatte einen Unfall und liegt jetzt im Krankenhaus. Sie wurde bei einem Unfall verletzt … Extremes Deutsch