-
1 ululo
ululo, āvī, ātum, āre (verw. mit dem griech. ὀλολύζω), I) intr. heulen, a) eig., v. leb. Wesen usw.: nymphae ulularunt, Verg.: Tisiphone ululavit, Ov.: ululae ululant, Anthol. Lat.: luporum est ululare, Suet. fr.: volitare ululantes (v. Wölfen), Porc. Licin. fr.: lupus ululans, Hieron.: canis ululans, Hyg.: ululanti voce, Cic. – b) übtr., v. Örtl., heulen, von Geheul ertönen, -erfüllt sein, cavae plangoribus aedes femineis ululant, Verg.: ulularunt flebile ripae, Sil.: ululantia Dindyma, Val. Flacc. – II) tr.: 1) heulend rufen, quem ululat Gallus, Mart.: nocturnis Hecate triviis ululata per urbes, Verg. Aen. 4, 609. – 2) mit Geheul erfüllen, antra ululata, Stat.: ululata tellus, Val. Flacc.: ululata proelia, Stat. – 3) mit Heulen beklagen, urbem, Prud.: Tagus nymphis ululatus, Sil. – 4) herheulen, heulend absingen, carmina, Sil. 3, 346.
-
2 ululo
ululo, āvī, ātum, āre (verw. mit dem griech. ὀλολύζω), I) intr. heulen, a) eig., v. leb. Wesen usw.: nymphae ulularunt, Verg.: Tisiphone ululavit, Ov.: ululae ululant, Anthol. Lat.: luporum est ululare, Suet. fr.: volitare ululantes (v. Wölfen), Porc. Licin. fr.: lupus ululans, Hieron.: canis ululans, Hyg.: ululanti voce, Cic. – b) übtr., v. Örtl., heulen, von Geheul ertönen, -erfüllt sein, cavae plangoribus aedes femineis ululant, Verg.: ulularunt flebile ripae, Sil.: ululantia Dindyma, Val. Flacc. – II) tr.: 1) heulend rufen, quem ululat Gallus, Mart.: nocturnis Hecate triviis ululata per urbes, Verg. Aen. 4, 609. – 2) mit Geheul erfüllen, antra ululata, Stat.: ululata tellus, Val. Flacc.: ululata proelia, Stat. – 3) mit Heulen beklagen, urbem, Prud.: Tagus nymphis ululatus, Sil. – 4) herheulen, heulend absingen, carmina, Sil. 3, 346. -
3 ululo
āvī, ātum, āre1) выть, завывать (ululanti voce C; lupus u. coepit Pt)2) вопить, рыдать ( nymphae ulularunt V)3) наполняться рыданиями, оглашаться воплями (plangoribus femineis u. V)5) призывать с воплем, звать рыдая ( Hecate ululata per urbes V) -
4 ululo
ŭlŭlo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [ulula; cf. Gr. hulaô].I. A.Lit.:B.canis ululat acute, Enn. ap. Fest. s. v. nictare, p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.: canes,
Verg. A. 6, 257; Ov. M. 15, 797 lupi, [p. 1927] Verg. G. 1, 486; cf. id. A. 7, 18: simulacra ferarum. Ov. M. 4, 404:summoque ulularunt vertice Nymphae,
Verg. A. 4, 168; Cat. 63, 28; Hor. S. 1, 8, 25:Tisiphone thalamis ululavit in illis,
Ov. H. 2, 117:per vias ululasse animas,
id. F. 2, 553; id. M. 3, 725; 9, 642; Luc. 6, 261 al.; cf.:ululanti voce canere,
Cic. Or. 8, 27.—Transf., of places, to ring, resound, re-echo with howling:II.penitusque cavae plangoribus aedes Femineis ululant,
Verg. A. 2, 488:resonae ripae,
Sil. 6, 285:Dindyma sanguineis Gallis,
Claud. Rapt. Pros. 2, 269.—Act., to cry or howl out to any one; to howl forth, utter with howlings, cry out; to wail or howl over any thing; to fill a place with howling, with yells or shrieks ( poet., and mostly in part. perf.):quem sectus ululat Gallus,
Mart. 5, 41, 3:nocturnisque Hecate triviis ululata per urbem,
Verg. A. 4, 609:ululata Lucina,
Stat. Th. 3, 158:orbatam propriis ululavit civibus urbem,
wailed over, bewailed, Prud. Ham. 452:ululataque tellus intremit,
Val. Fl. 4, 608:juga lupis,
Stat. S. 1, 3, 85:antra Ogygiis furoribus,
id. Th. 1, 328:aula puerperiis,
Claud. IV. Cons. Hon. 139; cf.:tu dulces lituos ululataque proelia gaudes,
filled with howling, Stat. Th. 9, 724.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский