-
1 mix
[mɪks] 1. vtingredients, colours mieszać (zmieszać perf); (drink, sauce) przyrządzać (przyrządzić perf); cake kręcić (ukręcić perf); cement mieszać (wymieszać perf)to mix business with pleasure — łączyć (połączyć perf) przyjemne z pożytecznym
Phrasal Verbs:- mix in- mix up2. vi 3. n( combination) połączenie nt; ( powder) mieszanka f* * *[miks] 1. verb1) (to put or blend together to form one mass: She mixed the butter and sugar together; He mixed the blue paint with the yellow paint to make green paint.) zmieszać2) (to prepare or make by doing this: She mixed the cement in a bucket.) wymieszać3) (to go together or blend successfully to form one mass: Oil and water don't mix.) łączyć/mieszać się4) (to go together socially: People of different races were mixing together happily.) obcować, współżyć2. noun1) (the result of mixing things or people together: London has an interesting racial mix.) mieszanka2) (a collection of ingredients used to make something: (a) cake-mix.) mieszanka•- mixed- mixer
- mixture
- mix-up
- be mixed up
- mix up -
2 wring
[rɪŋ]pt, pp wrung, vtwet clothes wykręcać (wykręcić perf); hands załamywać (załamać perf); bird's neck ukręcać (ukręcić perf)to wring sth out of sb/sth ( fig) — wyciskać (wycisnąć perf) coś z kogoś/czegoś (inf)
* * *[riŋ]past tense, past participle - wrung; verb1) (to force (water) from (material) by twisting or by pressure: He wrung the water from his soaking-wet shirt.) wykręcać2) (to clasp and unclasp (one's hands) in desperation, fear etc.) załamywać (ręce)•- wringer- wringing wet
См. также в других словарях:
ukręcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, ukręcićcę, ukręcićci, ukręcićęć, ukręcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} połączyć, zespolić ze sobą luźnie elementy przez kręcenie ich, zwijanie, obracanie razem; skręcić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukręcić — dk VIa, ukręcićcę, ukręcićcisz, ukręć, ukręcićcił, ukręcićcony 1. «zrobić coś przez kręcenie, zwijanie, nawijanie, obracanie w palcach, ucieranie czegoś; skręcić, spleść» Ukręcić powróz z konopi. Ukręcić krem. Ukręcić jaja do ciasta. ◊ Ukręcić na … Słownik języka polskiego
ukręcić — 1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993. 2. pot. Ukręcić komuś głowę,… … Słownik frazeologiczny
ukręcić łeb [kark] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zakończyć jakąś sprawę, położyć kres czemuś, zwłaszcza drogą nieoficjalną; zatuszować coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chcieli ukręcić kark całej sprawie, przekupując świadka. Ukręcić łeb aferze,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kręcić [ukręcić] bicz na — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przygotywywać czyjąś lub swoją zgubę, działać na czyjąś lub własną szkodę, robić coś, co później zaszkodzi komuś lub sobie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biorąc tyle pożyczek, ukręcił bicz na siebie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
bat — jest (był, będzie) w robocie zob. robota 2. Jak z bata trzasł, strzelił zob. strzelić 2. Ukręcić, kręcić na siebie (na kogoś) bat zob. ukręcić 3 … Słownik frazeologiczny
bicz — 1. książk. Bicz boży (Boży) «jakieś nieprzyjemne, niepomyślne, tragiczne zdarzenie, poczytywane za znak kary bożej»: W 1348 r. przyszła na Europę „czarna śmierć”. (...) Ludziom ówczesnym zaraza, co pochłonęła dwadzieścia pięć procent pogłowia… … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
poukręcać — dk I, poukręcaćam, poukręcaćasz, poukręcaćają, poukręcaćaj, poukręcaćał, poukręcaćany «ukręcić wiele czegoś, ukręcić po kolei, jedno po drugim; pourywać, poskręcać, poobrywać» Poukręcać główki kwiatom. Poukręcane kurki, guziki … Słownik języka polskiego
kręcić — 1. pot. Ja cię kręcę! «wyrażenie oznaczające podziw, zdumienie, rzadziej niechęć»: – Patrz, jakie buty dostałam. – Ja cię kręcę! A. Osiecka, Znajomi. 2. Kręcić bicz, bicze z piasku «wykonywać pracę bezowocną, usiłować robić coś z niczego»: (...)… … Słownik frazeologiczny