-
1 układacz
сущ.• слой* * *♂ укладчик* * *мукла́дчик
См. также в других словарях:
układacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «ten, kto zajmuje się układaniem czegoś, zestawianiem jakichś części w całość» Układacz cegieł. Układacz rur. Układacz krzyżówek … Słownik języka polskiego
układaczka — ż III, CMs. układaczkaczce; lm D. układaczkaczek forma ż. od układacz Układaczka przędzy … Słownik języka polskiego