ujęcie

См. также в других словарях:

• ujęcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ująć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ujęcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ujęć {{/stl 8}}{{stl 7}} przedstawienie czegoś w czymś; sposób tego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ujęcie — n I 1. rzecz. od ująć. 2. lm D. ujęć «forma opracowania, sposób, w jaki coś jest przedstawione» Ciekawe ujęcie postaci (na obrazie, w powieści). Syntetyczne ujęcie dziejów kraju. ∆ Ujęcie filmowe «odcinek taśmy filmowej z obrazem fotografowanym… …   Słownik języka polskiego

• ВАРШАВСКАЯ ИСТОРИЧЕСКАЯ ШКОЛА — бурж. либеральное направление в польск. ист. науке в 80 х гг. 19 в. 10 х гг. 20 в. Стояла на позициях позитивизма; возникла и оформилась как науч. направление, противопоставляя себя краковской исторической школе. В противовес лойялистским и… …   Советская историческая энциклопедия

• Водозабор — Гидротехническое сооружение для забора воды в целях водоснабжения, ирригации. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов 1. забор воды из открытых водоёмов с помощью комплекса водозаборных сооружений 2. гидротехническое сооружение,… …   Строительный словарь

• ВОДОПРИЁМНИК — часть водозаборного сооружения, служащая для непосредственного приёма воды из водоёма, водотока или подземного водоисточника (Болгарский язык; Български) водоприемник (Чешский язык; Čeština) jímadlo (Немецкий язык; Deutsch) Wasserentnahme… …   Строительный словарь

• СООРУЖЕНИЯ ВОДОЗАБОРНЫЕ — гидротехнические сооружения для забора воды в водовод из водоёма, водотока или подземного источника (Болгарский язык; Български) водочерпещи съоръжения (Чешский язык; Čeština) jímací zařízení; jímadla (Немецкий язык; Deutsch)… …   Строительный словарь

• aliści — 1. przestarz. «spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast lub odmienne ujęcie treści; ale» Myślał, że nie starczy mu sił, aliści wykonał swoje zadanie. 2. przestarz. «partykuła wzmacniająca, wyrażająca zwykle odmienność, nagłą zmianę sytuacji; a …   Słownik języka polskiego

• anegdota — ż IV, CMs. anegdotaocie; lm D. anegdotaot 1. «krótkie, zabawne opowiadanie z dowcipnym, często nieoczekiwanym zakończeniem, także krótkie opowiadanie o charakterystycznym zdarzeniu z czyjegoś życia» Śmieszna, zabawna anegdota. Opowiadać anegdoty …   Słownik języka polskiego

• anegdotyczny — 1. «mający charakter anegdoty krótkiego, żartobliwego opowiadania» Forma anegdotyczna. Anegdotyczny ton opowiadania, anegdotyczne ujęcie tematu. 2. «odnoszący się do anegdoty treści dzieła sztuki» Anegdotyczna strona utworu, obrazu …   Słownik języka polskiego

• aproksymacja — ż I, DCMs. aproksymacjacji, blm 1. książk. «ujęcie czegoś w sposób niezupełnie ścisły; przybliżenie» 2. mat. «zastąpienie jednych wielkości matematycznych przez inne prostsze, łatwiejsze do badania i zastosowań» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• aspekt — m IV, D. u, Ms. aspektkcie; lm M. y 1. «punkt widzenia, z którego się coś rozpatruje; widok, perspektywa, wygląd, ujęcie, postać, przejaw, strona czegoś» Aspekt gospodarczy. Aspekty zagadnienia, zjawiska. Uwzględniać wszystkie aspekty czegoś.… …   Słownik języka polskiego