ugniatać

См. также в других словарях:

• ugniatać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ugniataćam, ugniataća, ugniataćają, ugniataćany {{/stl 8}}– ugnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, ugniotę, ugniecie, ugnieć, ugniótł, ugniotła, ugnietli, ugnieciony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ugniatać — ndk I, ugniataćam, ugniataćasz, ugniataćają, ugniataćaj, ugniataćał, ugniataćany 1. forma ndk czas. ugnieść (p.) 2. «o czymś ciężkim, zbyt małym, za ciasnym: ciążyć, wywierać ucisk, sprawiać ból; uwierać, uciskać, cisnąć, dolegać; gnieść» Karabin …   Słownik języka polskiego

• ugnieść — dk IX, ugniotę, ugnieciesz, ugnieć, ugniótł, ugniotła, ugnietli, ugnieciony, ugniótłszy ugniatać dk I, ugnieśćam, ugnieśćasz, ugnieśćają, ugnieśćaj, ugnieśćał, ugnieśćany 1. «uciskając, cisnąc z siłą ubić, spłaszczyć coś» Ugniatać powierzchnię… …   Słownik języka polskiego

• wałować — ndk IV, wałowaćłuję, wałowaćłujesz, wałowaćłuj, wałowaćował, wałowaćowany «ugniatać glebę wałem w celu przyspieszenia jej osiadania, skruszenia brył i skorupy na roli oraz umożliwienia lepszego przenikania wody pod powierzchnię gleby; ugniatać i… …   Słownik języka polskiego

• gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… …   Słownik języka polskiego

• masować — ndk IV, masowaćsuję, masowaćsujesz, masowaćsuj, masowaćował, masowaćowany «robić masaż; rozcierać, ugniatać, oklepywać ciało» Masować twarz, plecy, nogi, ręce. masować się 1. strona zwrotna czas. masować Sportowiec masuje się przed skokiem. 2.… …   Słownik języka polskiego

• międlić — ndk VIa, międlićlę, międlićlisz, międl (międlićlij), międlićlił, międlićlony 1. «dokonywać ręcznej lub mechanicznej wstępnej obróbki roślin włóknistych (lnu, konopi) po ich uprzednim roszeniu i suszeniu, polegającej na łamaniu i zgniataniu łodyg… …   Słownik języka polskiego

• piguła — ż IV, CMs. pigułaule; lm D. pigułauł «kula ulepiona z czegoś» Śniegowa piguła. Lepić, ugniatać piguły ze śniegu. Rzucać pigułami …   Słownik języka polskiego

• uciskać — ndk I, uciskaćam, uciskaćasz, uciskaćają, uciskaćaj, uciskaćał, uciskaćany rzad. ucisnąć dk Va, uciskaćnę, uciśniesz, uciśnij, uciskaćnął, uciskaćnęła, uciskaćnęli, uciśnięty, uciskaćnąwszy 1. «działać na coś z pewną siłą, wywierać ucisk;… …   Słownik języka polskiego

• uwierać — ndk I, uwieraćra, uwieraćają, uwieraćał «zwykle o obuwiu, ubraniu: cisnąć, gnieść, ugniatać» Buty kogoś uwierają. Kołnierzyk uwiera w szyję …   Słownik języka polskiego

• walcować — I ndk IV, walcowaćcuję, walcowaćcujesz, walcowaćcuj, walcowaćował, walcowaćowany 1. «ugniatać coś walcem dla nadania gładkiej powierzchni» Walcować skóry, drewno. Walcować drogę. 2. hutn. «poddawać jakieś materiały, głównie metale i ich stopy,… …   Słownik języka polskiego