-
1 udobruchać
udobrucha|ć\udobruchaćny сов. смягчить, умилостивить; задобрить;udało mi się go \udobruchać мне удалось его умилостивить
+ ułagodzić, ugłaskać* * *udobruchany сов.смягчи́ть, уми́лостивить; задо́бритьudało mi się go udobruchać — мне удало́сь его́ уми́лостивить
Syn: -
2 udobruchać się
-
3 udobruchać\ się
сов. смягчиться, умилостивиться, сменить гнев на милость+ułagodzić się, złagodnieć
-
4 ugłaskać
глаг.• приручать• приручить• смягчить• укротить• укрощать* * *ugła|skać\ugłaskaćszczę, \ugłaskaćskany сов. 1. смягчить, задобрить; утихомирить;2. (popieścić) обласкать, приласкать+1. udobruchać, ułagodzić
* * *ugłaszczę, ugłaskany сов.1) смягчи́ть, задо́брить; утихоми́рить2) ( popieścić) обласка́ть, приласка́тьSyn:udobruchać, ułagodzić 1) -
5 ułagodzić
глаг.• успокаивать* * *ułagodz|ić\ułagodzićę, \ułagodzićony сов. смягчить, успокоить; задобрить+udobruchać, uspokoić
* * *ułagodzę, ułagodzony сов.смягчи́ть, успоко́ить; задо́бритьSyn: -
6 ułagodzić się
-
7 ułagodzić\ się
сов. смягчиться, успокоиться+udobruchać się, uspokoić się
См. также в других словарях:
udobruchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, udobruchaćam, udobruchaća, udobruchaćają, udobruchaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pozytywnym oddziaływaniem spowodować, że ktoś przestaje się gniewać; uspokoić, ułagodzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udobruchać nauczyciela… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udobruchać — dk I, udobruchaćam, udobruchaćasz, udobruchaćają, udobruchaćaj, udobruchaćał, udobruchaćany «powściągnąć czyjś gniew, urazę, sprawić, że ktoś przestaje się gniewać; ułagodzić, uspokoić, przebłagać» Udobruchać rozgniewanego kolegę. Udobruchać… … Słownik języka polskiego
udobruchać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestać się gniewać pod czyimś wpływem {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeprosić — dk VIa, przeprosićproszę, przeprosićsisz, przeprosićproś, przeprosićsił, przeprosićproszony przepraszać ndk I, przeprosićam, przeprosićasz, przeprosićają, przeprosićaj, przeprosićał, przeprosićany «poprosić o darowanie winy, o przebaczenie,… … Słownik języka polskiego
rozbroić — dk VIa, rozbroićbroję, rozbroićbroisz, rozbroićbrój, rozbroićbroił, rozbroićbrojony rozbrajać ndk I, rozbroićam, rozbroićasz, rozbroićają, rozbroićaj, rozbroićał, rozbroićany 1. «pozbawić uzbrojenia, odebrać broń, uczynić bezbronnym;… … Słownik języka polskiego
rozchmurzyć — dk VIb, rozchmurzyćrzę, rozchmurzyćrzysz, rozchmurzyćchmurz, rozchmurzyćrzył, rozchmurzyćrzony rozchmurzać ndk I, rozchmurzyćam, rozchmurzyćasz, rozchmurzyćają, rozchmurzyćaj, rozchmurzyćał, rozchmurzyćany «uczynić pogodnym, nie zasępionym;… … Słownik języka polskiego
ubłagać — dk I, ubłagaćam, ubłagaćasz, ubłagaćają, ubłagaćaj, ubłagaćał, ubłagaćany rzad. ubłagiwać ndk VIIIb, ubłagaćguję, ubłagaćgujesz, ubłagaćguj, ubłagaćiwał, ubłagaćiwany 1. «błaganiem uzyskać coś, skłonić kogoś do czegoś; uprosić» Ubłagała u matki… … Słownik języka polskiego
ugłaskać — dk IX, ugłaszczę, ugłaszczesz, ugłaszcz, ugłaskaćał, ugłaskaćany, rzad. I, ugłaskaćam, ugłaskaćasz, ugłaskaćają, ugłaskaćaj ugłaskiwać ndk VIIIb, ugłaskaćkuję, ugłaskaćkujesz, ugłaskaćkuj, ugłaskaćiwał, ugłaskaćiwany 1. «uśmierzyć czyjeś… … Słownik języka polskiego
ułagodzić — dk VIa, ułagodzićdzę, ułagodzićdzisz, ułagodzićgodź a. ułagodzićgódź, ułagodzićdził, ułagodzićdzony rzad. ułagadzać ndk I, ułagodzićam, ułagodzićasz, ułagodzićają, ułagodzićaj, ułagodzićał, ułagodzićany «uczynić łagodniejszym, mniej intensywnym;… … Słownik języka polskiego
przeprosić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przepraszać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przeprosić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} przestać być zagniewanym, zapomnieć urazy, przyjąć przeprosiny; udobruchać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbrajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbrajaćam, rozbrajaća, rozbrajaćają, rozbrajaćany {{/stl 8}}– rozbroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbrajaćbroję, rozbrajaćbroi, rozbrajaćbrój, rozbrajaćbrojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień