-
1 uczyć\ się
ucz|yć sięнесов. czego учиться, обучаться чему;\uczyć\ się się muzyki учиться музыке; \uczyć\ się się na pamięć учить (заучивать) наизусть;
\uczyć\ się się na kogoś разг. учиться на кого-л.;● \uczyć\ się się rozumu набираться ума; człowiek do śmierci się \uczyć\ sięy погов. век живи — век учись
-
2 uczyć się
несов. czegoучи́ться, обуча́ться чемуuczyć się się muzyki — учи́ться му́зыке
uczyć się sie na pamięć — учи́ть (зау́чивать) наизу́сть
- człowiek do śmierci się uczyuczyć się się na kogoś — разг. учи́ться на кого́-л.
См. также в других словарях:
uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… … Słownik języka polskiego
uczyć — 1. Coś uczy (kogoś) rozumu «coś, zwykle doświadczenie życiowe, powoduje, że ktoś staje się mądrzejszy»: (...) jeśli mój syn miałby stać się taki jak oni, to niech mi utną obie ręce i wyrwą zęby, a jeszcze wtedy kości mu połamię; bo kalectwa i ból … Słownik frazeologiczny
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… … Słownik frazeologiczny
rozum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozummie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwa człowiekowi zdolność pojmowania, wnioskowania, wydawania sądów, umożliwiająca mu poznanie rzeczywistości; umysł : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień