-
1 uczepić się
uczepić się pf (-ię) (G) sich festklammern, sich festhalten (an A); fig fam. sich klammern (an A); (krytykować) herumreiten (auf D) -
2 uczepiać
I. vt anhängen, befestigenII. vr1) ( chwycić się)\uczepiać się czegoś sich +akk an etw +akk klammern, sich +akk an etw +dat festhalten3) (pot: zachowywać się natrętnie)4) (pot: obstawać przy)uczepić się nadziei/myśli sich +akk an eine Hoffnung/einen Gedanken klammern ( fig) -
3 krallen
krallen ['kralən]I. vr1) (sich fest\krallen)sich an jdn/etw \krallen chwycić się kogoś/czegoś2) ( zupacken)sich um etw ( akk) \krallen Finger: uczepić się czegośII. vt1) ( bohren)2) (fam: klauen)3) (fam: sich vornehmen)
См. также в других словарях:
uczepiać się – uczepić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać się czegoś; przyczepiać się, przytwierdzać się, przylepiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczepił się krawędzi dachu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… … Słownik języka polskiego
uchwycić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uchwycić sięcę się, uchwycić sięci się, uchwycić sięchwyć się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uchwycić coś rękami dla uchronienia się przed upadkiem, zachowania równowagi itp.;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pouczepiać — dk I, pouczepiaćam, pouczepiaćasz, pouczepiaćają, pouczepiaćaj, pouczepiaćał, pouczepiaćany «uczepić wiele czegoś, uczepić kolejno, jedno po drugim» Pouczepiać ozdoby na choince. pouczepiać się «o wielu osobach lub rzeczach: uczepić się» … Słownik języka polskiego
uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… … Słownik języka polskiego