-
41 einzig
ei nzigI. adjetw als Einziger/Einzige tun zrobić coś jako jedyny/jedynakein Einziger żaden\einzig [in seiner Art] sein być jedynym [w swoim rodzaju]2) substantivisch (\einziges Kind)unser Einziger/unsere Einzige nasz jedyny syn/nasza jedyna córka3) ( völlig)eine \einzige Qual jedna wielka udręka fII. adv jedyniedie \einzig mögliche Lösung jedynie możliwe rozwiązaniedas \einzig Richtige jedynie słuszne -
42 Handelsschüler
Handelsschüler(in) <-s, -> m(f)uczeń m szkoły handlowej -
43 Hauptschüler
Hau ptschüler(in) m(f)uczeń (uczennica) m(f) szkoły głównej -
44 Jünger
-
45 Klassenbeste
dekl wie adj najlepszy(-a) uczeń(uczennica) m(f) w klasie -
46 Lehrling
-
47 Liebling
Lie bling ['li:plɪŋ] <-s, -e> m(jd, der jds Sympathie genießt) ulubieniec(-ica) m(f); ( Favorit) faworyt(ka) m(f); (\Lieblingsschüler) ulubiony uczeń m, ulubiona uczennica f -
48 Musterschüler
wzorowy uczeń m, wzorowa uczennica f -
49 Realschüler
uczeń m szkoły realnej -
50 Schüler
Schüler(in) ['ʃy:lɐ] <-s, -> m(f) -
51 Schulkind
Schulkind ntuczeń m -
52 Sonderschüler
Sonderschüler(in) <-s, -> m(f)uczeń (uczennica) m(f) szkoły specjalnej
См. также в других словарях:
uczeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. uczniowie, D. uczniów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ten, kto uczy się w szkole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyciel wyróżnił zdolnego ucznia. Uczeń spóźnił się. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczeń — m I, DB. ucznia; lm M. uczniowie, DB. uczniów (uczni) 1. «ten, kto się uczy (zwykle w szkole podstawowej lub średniej)» Dobry, zły uczeń. Uczeń pierwszej klasy. Uczniowie starszych klas. 2. «chłopiec, mężczyzna praktykujący w jakimś zawodzie,… … Słownik języka polskiego
uczeń — Przerośnięty uczeń zob. przerośnięty … Słownik frazeologiczny
Uczeń polski — ( Polish Pupil ) is an independent monthly magazine addressed to Polish schools and published between June 1979 and December 1981, in 1982 to 1984 and 1988 to 1989. It had the widest circulation amongst any independent publications addressed to… … Wikipedia
przerośnięty — uczeń «uczeń, który przekroczył wiek przewidziany na daną klasę»: (...) z tyłu sali gromadziła się tak zwana „czerń”, czyli przerośnięci uczniowie szkół zawodowych, żołnierze na przepustkach i watahy krewkich wyrostków, skorych do zaczepek i… … Słownik frazeologiczny
elew — m IV, DB. a, Ms. elewwie; lm M. owie a. i, DB. ów 1. «uczeń szkoły wojskowej» 2. przestarz. «uczeń, wychowanek» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
piątkowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «uczeń mający oceny bardzo dobre, piątkowe; uczeń piątkowy» … Słownik języka polskiego
prymus — m IV, D. a, Ms. prymussie 1. B.=D.; lm M. ci i, te y, DB. ów «uczeń odznaczający się najlepszymi postępami w nauce, pierwszy uczeń w klasie lub w szkole» Był prymusem z chemii. 2. B.=M.; lm MB. y przestarz. «przenośna kuchenka naftowa, w której… … Słownik języka polskiego
przerośnięty — przerośniętyęci 1. «nadmiernie wyrośnięty, zniszczony przez wyrośnięcie ponad miarę» Przerośnięte ciasto. ∆ Przerośnięty uczeń «uczeń, który przekroczył przewidziany na daną klasę wiek» 2. «przepleciony z czymś rosnącym; zawierający wrośnięte… … Słownik języka polskiego
trójkowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «uczeń mający z przedmiotów szkolnych przeważnie trójki jako oceny; uczeń trójkowy» … Słownik języka polskiego
trzecioroczny — «pozostający gdzieś trzeci rok» zwykle w wyrażeniu: Uczeń trzecioroczny «uczeń powtarzający klasę trzeci rok» … Słownik języka polskiego