-
1 dwójkowy
прил.• бинарный• двоичный• двойной* * *dwójkow|yприл. от dwójka;skala \dwójkowya мат. двоичная система; uczeń \dwójkowy двоечник
* * *прил. от dwójkaskala dwójkowa — мат. двои́чная систе́ма
uczeń dwójkowy — дво́ечник
См. также в других словарях:
dwójkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dwójkowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonywany we dwójkę, dwójkami; złożony z dwóch osób lub dwóch identycznych przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwójkowy — dwójkowywi 1. rzad. «składający się z dwóch osób, dwóch jednakowych przedmiotów; wykonywany we dwie osoby» Kolumna dwójkowa. Dwójkowa metoda pracy. 2. pot. «mający mierne oceny, dwójki» Dwójkowy uczeń. * mat. Dwójkowy system liczbowy «pozycyjny… … Słownik języka polskiego
dwójkowicz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uczeń otrzymujący zwykle dwójki; uczeń dwójkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}W klasie jest dwóch dwójkowiczów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
