-
1 uciążliwy
adj(obowiązki, zadanie) burdensome, onerous; (człowiek, hałas) bothersome, troublesome* * *a.(obowiązek, zadanie) burdensome; (człowiek, choroba) troublesome.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uciążliwy
-
2 niemiłosierny
adj( bezlitosny) merciless; (przen: okropny) terrible, awful* * *a.1. (= bezlitosny) merciless, unmerciful.2. (= uciążliwy) (np. upał) terrible, awful.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niemiłosierny
-
3 żmudny
adj* * *a.(= uciążliwy, trudny) arduous, laborious, strenuous; żmudna dłubanina sweaty l. uphill job.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żmudny
-
4 kłopotliw|y
adj. 1. (uciążliwy) [dziecko, uczeń, sąsiad, zadanie] troublesome- mieszkanie w pobliżu targowiska bywa kłopotliwe living close to a marketplace can be a nuisance2. (wprawiający w zakłopotanie) [milczenie, pytanie, sytuacja] embarrassing, awkwardThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłopotliw|y
-
5 uciążliw|y
adj. grad. 1. (męczący, trudny) [podróż] arduous; [obowiązki, praca, zadanie] onerous- uciążliwy w obsłudze uncomfortable to operate2. (dokuczliwy, nieprzyjemny) [milczenie, pogoda, upał] oppressive; [warunki] uncomfortable; [podatki] burdensome; [ból, hałas] bothersome 3. (irytujący) [charakter] bothersome, troublesome; [osoba] tedious; [nawyki] tiresome, undesirable; [narzekania, żądania] wearisomeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uciążliw|y
См. также в других словарях:
uciążliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uciążliwywi, uciążliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} trudny do zniesienia; przykry, dokuczliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciążliwa praca. Uciążliwa choroba. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciążliwy — uciążliwywi, uciążliwywszy 1. «wymagający fizycznego wysiłku, wytrzymałości; trudny do zniesienia, dający się we znaki, bardzo kogoś obciążający» Uciążliwa praca. Samochód uciążliwy w prowadzeniu. Mieć uciążliwe obowiązki. 2. «męczący,… … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
żmudny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, żmudnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} uciążliwy, wymagający długotrwałej i bardzo dokładnej pracy, wysiłku i cierpliwości; uciążliwy, mozolny, trudny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żmudna dłubanina. Żmudne sprawdzanie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marsz — m II; lm M. e, D. ów 1. D. u «posuwanie się naprzód równomiernym, rytmicznym krokiem, równomierny, rytmiczny chód; maszerowanie» Długi, uciążliwy, forsowny, szybki marsz. Iść równym marszem. Śpiewać w marszu. Pułk zbierał się do marszu. ∆ Marsz!… … Słownik języka polskiego
marudny — marudnyni, marudnyniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność powoli i ślamazarnie, opieszały; taki, którego wykonanie wymaga dużo czasu; żmudny, uciążliwy» Marudny pracownik. Marudna robota. 2. «zrzędny, gderliwy; kapryśny, grymaszący» Marudny pacjent … Słownik języka polskiego
męczydusza — ż a. m odm. jak ż II, DCMs. męczyduszaszy; lm MB. męczyduszasze, D. męczyduszausz (także DB. męczyduszaszów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek uciążliwy dla otoczenia, zamęczający innych swoimi sprawami, kłopotami; nudziarz» … Słownik języka polskiego
morderczy — 1. «właściwy mordercy; służący do popełniania mordu, niosący śmierć» Mordercze instynkty, zamiary. Mordercza kula. Morderczy cios, ogień, strzał. 2. «pozbawiający sił; wyczerpujący, uciążliwy» Mordercza praca, wędrówka. Mordercze tempo. Morderczy … Słownik języka polskiego
mozolny — mozolnyniejszy «wymagający mozołu, dużego wysiłku, pochłaniający wiele trudu i czasu; uciążliwy, żmudny, ciężki» Mozolna nauka, praca. Mozolne studia. Mozolna droga … Słownik języka polskiego
niedogodny — niedogodnyni «nieodpowiedni pod jakimś względem; niewygodny, uciążliwy» Niedogodne dojście. Niedogodne warunki, raty … Słownik języka polskiego
niełatwy — niełatwywi 1. «nie będący łatwym, wymagający trudu, wysiłku; uciążliwy, kłopotliwy, skomplikowany» Niełatwy egzamin. Niełatwe zadanie. Niełatwa wspinaczka. Sprawa niełatwa do załatwienia. Mieć niełatwe życie. 2. «taki, z którym trudno się… … Słownik języka polskiego