-
1 ucho
сущ.• ручка• слух• ухо• ушко* * *1) (uchwyt) ручка2) ucho, słuch (królika, zająca) ухо (зайца, кролика)3) anat. ucho анат. ухо4) techn. ucho техн. ухо, болт, кольцо, очко, приух, проушина, серёжка, серьга, ушкоbot. dziewanna drobnokwiatowa бот. ухо (медвежье)* * *uch|o☼ 1. мн. И. uszy, Р. uszu ухо;strzyc uszami стричь (прясть, прядать) ушами;nadstawić \uchoa (uszu) навострить (насторожить) уши; dzwoni, szumi w \uchou (w uszach) в ухе (в ушах) звенит, шумит;
2. мн. И. \uchoa/uszy, Р. uch/uszu а) ушко;\ucho igły (igielne) игольное ушко;
б) ручка ž;\uchoa kotła ручки котла; \ucho dzbana ручка кувшина;
● czapka z uszami ушанка;usta (gęba прост.) od \uchoa do \uchoa рот до ушей; (ciepło) jak w \uchou тепло как на печи;
natrzeć komuś uszu вымыть (намылить) голову кому-л., распечь кого-л.;puszczać mimo uszu пропускать мимо ушей; rżnąć od \uchoa do \uchoa лихо играть; наяривать posp.; stawać na uszach из кожи вон лезть; położyć uszy po sobie поджать хвост;słuchać jednym \uchoem (półuchem) слушать краем уха (в пол-уха); dostać (zobaczyć) \ucho od śledzia разг. остаться с носом;
ściany mają uszy погов. (и|y стен есть уши* * *c1) мн, И uszy, Р uszu у́хоstrzyc uszami — стричь (прясть, пря́дать) уша́ми
nadstawić ucha (uszu) — навостри́ть (насторожи́ть) у́ши
dzwoni, szumi w uchu (w uszach) — в у́хе (в уша́х) звени́т, шуми́т
2) мн, И ucha / uszy, Р uch / uszuа) ушко́б) ру́чка żucha kotła — ру́чки котла́
ucho dzbana — ру́чка кувши́на
•- usta od ucha do ucha
- gęba od ucha do ucha
- jak w uchu
- ciepło jak w uchu
- natrzeć komuś uszu
- puszczać mimo uszu
- rżnąć od ucha do ucha
- stawać na uszach
- położyć uszy po sobie
- słuchać jednym uchem
- słuchać jednym półuchem
- dostać ucho od śledzia
- zobaczyć ucho od śledzia
- ściany mają uszy
См. также в других словарях:
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
przetkać — dk I, przetkaćam, przetkaćasz, przetkaćają, przetkaćaj, przetkaćał, przetkaćany rzad. przetknąć dk Va, przetkaćtknę, przetkaćtkniesz, przetkaćtknij, przetkaćtknął, przetkaćtknęła, przetkaćtknęli, przetkaćtknięty, przetkaćtknąwszy przetykać ndk I … Słownik języka polskiego
przeciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeciągaćam, przeciągaća, przeciągaćają, przeciągaćany {{/stl 8}}– przeciągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, przeciągaćnę, przeciągaćnie, przeciągaćnij, przeciągaćnął, przeciągaćnęli, przeciągaćnięty {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszko — n II, N. uszkokiem; lm D. uszek 1. zdr. od ucho a) lm M. uszka a. uszki w zn. 1: Szepnąć coś komuś na uszko. Umyć dziecku uszka. b) w zn. 3: Uszko dzbanka, filiżanki, igły. 2. zwykle w lm «rodzaj pierożków o kształcie przypominającym ucho… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
uszko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. uszkoka || uszkoki, D. uszek {{/stl 8}}{{stl 7}} pieszczotliwie o uchu (narządzie słuchu) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Córeczko, umyj uszka! {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uszko II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
