-
1 ubrać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubrać
-
2 ubrać
глаг.• носить• одевать• одеть• покрывать* * *одетьposprzątać убрать (навести порядок)zabrać убрать (забрать)* * *ubra|ćubiorę, ubierze, \ubraćny сов. 1. одеть;2. (przystroić) убрать, украсить; ● \ubrać kogoś w coś ирон. удружить кому-л. чём-л.* * *ubiorę, ubierze, ubrany сов.1) оде́ть2) ( przystroić) убра́ть, укра́сить• -
3 ubrać*
-
4 ubrać
-
5 ubrać
1. habiller2. revêtir3. vêtir -
6 ubrać
vt pf→ ubierać -
7 ubrać
1 feisteas 2 infheistigh -
8 ubrać
1. одягти, убрати;2. прикрасити -
9 ubrać
1 kasuutan2 magbihis3 magdamit4 suot -
10 ubrać się
одетьсяposprzątać разг. убраться (навести порядок)pot. zabrać się, wynieść się разг. убраться (уйти)* * *сов.1) оде́тьсяnie mam w co się ubrać się — мне не́чего наде́ть
2) разг., ирон. наде́лать себе́ хлопо́т -
11 ubrać\ się
сов. 1. одеться;nie mam w co się \ubrać\ się мне нечего надеть;
2. разг. ирон. наделать себе хлопот -
12 ubrać kogoś w coś
ирон. удружи́ть кому́-л. че́м-л. -
13 ubrać się na niebiesko
оде́ться в си́нее (голубо́е) -
14 ubrać się
одягтися, убратися -
15 ubrać (się)
= ubierać (się) -
16 убрать
-
17 убраться
-
18 ubierać
impf ⇒ ubrać* * *(-am, -asz); vt; perf ubrać(dziecko, osobę) to dress; (płaszcz, spodnie) to put on; (choinkę, tort) to decorate* * *ipf.1. (= zakładać komuś ubranie) dress; ubierać coś w słowa przen. put sth into words.2. (= sprawiać, szyć komuś odzież) clothe.3. (= ozdabiać) (choinkę, tort) decorate.ipf.1. (= wkładać ubranie) dress, get dressed; dobrze/modnie się ubierać dress well/fashionably; nie mam w co się ubrać! I have nothing to wear!2. (= kupować odzież w określonej firmie) buy one's clothes ( u kogoś at sb's).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubierać
-
19 anziehen
an|ziehenI. vtjdm etw \anziehen zakładać [ perf założyć] komuś cośdie Kinder warm \anziehen ubierać [ perf ubrać] dzieci ciepło6) phys Magnet: przyciągaćII. vr1) sich \anziehen ubierać [ perf ubrać] się2) ( sich attraktiv finden)sie ziehen sich [gegenseitig] an Verliebte: mają się ku sobie -
20 ubiorę
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubiorę
См. также в других словарях:
ubrać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, ubiorę, ubierze, ubierz, ubraćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zlecić komuś do zrobienia coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
ubrać — Lepiej kogoś żywić niż ubierać «o kimś, kto jest nadmiernie wymagający pod względem ubioru» Ubrać coś w słowa zob. słowo 26 … Słownik frazeologiczny
ubrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} podjąć się wykonania czegoś, co po rozpoczęciu realizacji okazało się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
ubrać — oszukać … Słownik gwary warszawskiej
ubierać – ubrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w słowa {{/stl 13}}{{stl 7}} formułować, tworzyć wypowiedź na podstawie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrać w słowa swoje myśli. Zgrabnie ubrać coś w słowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać się – ubrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrywać swe ciało; wkładać coś na siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umył i ubrał się. Ubierać się powoli. Ubierał się ciepło. Ubrał się w piżamę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać — → ubrać … Słownik języka polskiego
ubierać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego