-
1 tytuł
- łu; -ły; loc sg -le; mksiążka pod tytułem... — a book entitled...
tytuły sportowe — sporting honours (BRIT) lub honors (US)
tytuł naukowy/hrabiego/mistrza — academic/earl's/champion's title
obrońca tytułu — SPORT defending champion
tytuł własności — PRAWO title deed
* * *mi1. (= nazwa dzieła) title; film pod tytułem... movie titled...2. (= stopień, godność) title; obrońca tytułu sport defending champion; tytuł mistrzowski championship; tytuł szlachecki knighthood.3. (= uprawnienie) title ( do czegoś to sth); tytuł własności title deed; tytułem próby as an experiment; tytułem rekompensaty by way of compensation; z tytułu dokonań in recognition of achievements.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tytuł
-
2 naukow|y
adj. 1. (związany z wiedzą) [dyscyplina, ekspedycja, eksperyment, metoda, nagroda, postęp, teoria, terminologia, wiedza] scientific; [badania, osiągnięcia, publikacja, współpraca] scientific, academic- czasopismo naukowe a scientific a. an academic journal- biblioteka naukowa a scientific a. an academic library- literatura naukowa scientific a. academic literature- odkrycia naukowe scientific discoveries- pracownik naukowy a researcher, a research worker- stopień/tytuł naukowy a university a. an academic degree/an academic title- towarzystwo naukowe a learned society- mieć ambicje naukowe to aspire to a scientific a. an academic career- wykorzystywanie zwierząt do celów naukowych the use of animals for scientific purposes- nie ma dowodów naukowych na to, że… there is no scientific evidence to prove that…- wybitne dzieło naukowe an outstanding piece of scholarship- poświęcić się karierze naukowej to devote oneself to an academic a. a scientific career- mieć a. prezentować naukowe podejście do zagadnienia to be scientific in one’s approach to a problem- poglądy te nie mają podstaw naukowych there is no scientific basis for these ideas- zajmować się pracą naukową to be engaged in scientific work a. pursuits, to do scientific work; (na uczelni) to be engaged in academic work a. pursuits- z naukowego punktu widzenia from a scientific point of view- w środowisku naukowym in the scientific a. academic community, in scientific a. academic circles- przedstawiciele polskiego życia naukowego representatives of Polish science and humanities2. (edukacyjny) placówki naukowe research a. higher educational establishments- podróż naukowa a study tour a. trip- pomoce naukowe study aidsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naukow|y
-
3 adiunk|t
Ⅰ m 1. Uniw. lecturer GB, ≈ assistant professor US 2. (tytuł zawodowy, pracownik) assistant, adjunct- adiunkt biblioteczny/służby technicznej a senior librarianⅡ f inv. (tytuł naukowy) doctor GB, ≈ professor US rozmowa z (panią) adiunkt Nowakowską a conversation with Dr NowakowskaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > adiunk|t
-
4 przyznać
pf.1. (= zgodzić się) admit, acknowledge; przyznać komuś rację admit that sb is right; przyznać, że... acknowledge l. concede that...; muszę przyznać, że... I have to confess l. admit that...; trzeba przyznać, że... admittedly...2. (= udzielić, wydać) award, grant ( komuś coś sb sth); ( tytuł naukowy) confer ( komuś upon sb); (= przydzielić) allocate; przyznać coś komuś na drodze sądowej adjudge sth to sb; przyznać komuś odszkodowanie award l. grant sb a compensation; przyznać komuś nagrodę award sb a prize; przyznać komuś prawo stałego pobytu grant sb the right of permanent residence; przyznać komuś premię award sb a bonus; przyznać komuś stypendium grant sb a scholarship.pf.przyznawać się ipf. confess, own up to ( do czegoś to sth); admit; przyznawać się do autorstwa czegoś ( o mężczyźnie) father sth; ( o kobiecie) mother sth; przyznać się do błędu recognize one's error, own to a mistake; przyznać się do bycia homoseksualistą come out, come out of the closet; przyznać się do czegoś come clean about sth; (np. do zamachu, zabójstwa) claim responsibility for sth; przyznać się do morderstwa confess to murder; przyznać się do porażki admit l. acknowledge l. concede defeat, haul down the flag l. colors; przyznać się do winy confess one's guilt; (nie) przyznać się do winy prawn. plead (not) guilty; muszę się do czegoś przyznać I have sth to confess.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznać
-
5 profeso|r
m (N pl profesorowie a. profesorzy) 1. (tytuł naukowy) professor- profesor fizyki a professor of physics- profesor Kowalski/Kowalska Professor Kowalski- zostać mianowanym profesorem to be made professor- dzień dobry, panie profesorze/pani profesor! good morning, Professor!2. (w liceum) (secondary school) teacher- profesor od matematyki/chemii a maths/chemistry teacher- profesor Kowalski/Kowalska Mr Kowalski/Ms Kowalski- dzień dobry, panie profesorze good morning, sir- dzień dobry, pani profesor good morning, miss- □ profesor honorowy honorary professor- profesor nadzwyczajny ≈ associate professor- profesor zwyczajny full professorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > profeso|r
См. также в других словарях:
tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… … Słownik języka polskiego
naukowy — naukowywi 1. «odnoszący się do nauki jako do ogółu wiedzy lub jako do poszczególnych dyscyplin badawczych; wchodzący w skład nauki, zgodny z jej zasadami, metodami» Badanie naukowe. Biblioteka naukowa. Dyscyplina, metoda naukowa. Dyskusja naukowa … Słownik języka polskiego
tytuł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tytułule {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa nadana dziełu literackiemu, plastycznemu, muzycznemu, naukowemu, filmowemu, teatralnemu itp. lub części dzieła przez autora … Langenscheidt Polski wyjaśnień
profesor — m IV, DB. a, Ms. profesororze; lm M. owie (profesororzy), DB. ów 1. «samodzielny pracownik naukowy prowadzący zajęcia dydaktyczne i badania naukowe w szkole wyższej lub nieakademickim instytucie naukowym; tytuł naukowy przyznawany takiemu… … Słownik języka polskiego
nadzwyczajny — [wym. nad zwyczajny] nadzwyczajnyni 1. «wybijający się ponad przeciętność, bardzo rzadko się zdarzający; niepospolity, niezwykły, niebywały, wyjątkowy» Nadzwyczajna pamięć, siła. Nadzwyczajne zdolności. Nadzwyczajny człowiek. Nie wydarzyło się… … Słownik języka polskiego
profesor — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. profesororze; lm M. owie || profesororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyższy tytuł naukowy przyznawany osobie zajmującej się działalnością naukową z racji jej osiągnięć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwyczajny — zwyczajnyni, zwyczajnyniejszy 1. «taki jak zawsze w danych okolicznościach, niczym się nie wyróżniający; normalny, zwykły, pospolity» Zwyczajne rzeczy, sprawy. Codzienne zwyczajne zajęcia. Zwyczajne ludzkie słabości, wady. Zwyczajny tryb,… … Słownik języka polskiego
magister — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. magistertrze; lm M. magistertrzy || magistertrowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najniższy tytuł naukowy przyznawany po ukończeniu studiów wyższych, napisaniu pracy naukowej i … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wizytówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wizytówkawce; lm D. wizytówkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduży kartonik, na którym wydrukowane są dane jakiejś osoby, tj. imię, nazwisko, tytuł naukowy, adres prywatny lub służbowy itp.; bilet wizytowy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
docent — m IV, DB. a, Ms. docentncie; lm M. docentnci, DB. ów «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe; w Polsce związany ze stanowiskiem tytuł samodzielnego pracownika naukowo dydaktycznego lub naukowo badawczego, mającego… … Słownik języka polskiego
sekretarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «pracownik zajmujący się korespondencją, przyjmujący interesantów, załatwiający sprawy bieżące związane z działalnością instytucji lub jakiejś osoby» Osobisty, prywatny sekretarz. Sekretarz pisarza. 2. «stanowisko… … Słownik języka polskiego