tworzyć

См. также в других словарях:

• tworzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tworzyćrzę, tworzyćrzy, tworzyćrzony {{/stl 8}}– utworzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organizować coś, co do tej pory nie istniało; ustanawiać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tworzyć — ndk VIb, tworzyćrzę, tworzyćrzysz, twórz, tworzyćrzył, tworzyćrzony 1. «powodować powstawanie czegoś, być sprawcą rzeczy, której przedtem nie było; ustanawiać, organizować, konstytuować» Tworzyć nowe osiedla. Tworzyć wyrazy pochodne. Tworzyć… …   Słownik języka polskiego

• tworzyć się – utworzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być ustanawianym, organizowanym, powoływanym do życia; formować się, kształtować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tworzyły się samorządy terytorialne. Utworzył się komitet strajkowy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat …   Słownik języka polskiego

• publiczka — Grać, tworzyć, pisać itp. pod publiczkę, pod publikę «grać, tworzyć, pisać itp., schlebiając miernym gustom, licząc na popularność»: Być może pójście na emigrację było dla mnie ratunkiem, bo w ciągu wielu lat Francji i Ameryki nie pisałem pod… …   Słownik frazeologiczny

• kłębić — ndk VIa, kłębićbi, kłębićbił rzad. «formować, tworzyć kłęby; burzyć, kotłować» kłębić się «zbijać się w kłąb, w kłęby; tworzyć kłębowisko» Kurz kłębił się na drodze. Chmury kłębią się na niebie. przen. Myśli się kłębią w głowie …   Słownik języka polskiego

• kolektywizować — ndk IV, kolektywizowaćzuję, kolektywizowaćzujesz, kolektywizowaćzuj, kolektywizowaćował, kolektywizowaćowany «tworzyć formy życia zbiorowego, nadawać czemuś formy kolektywne, uspołeczniać; zwłaszcza tworzyć wielkie spółdzielcze gospodarstwa rolne …   Słownik języka polskiego

• konstytuować — ndk IV, konstytuowaćtuuję, konstytuowaćtuujesz, konstytuowaćtuuj, konstytuowaćował, konstytuowaćowany «ustanawiać, organizować, tworzyć» Konstytuować zarząd organizacji. konstytuować się «organizować się, tworzyć się» Konstytuuje się nowy komitet …   Słownik języka polskiego

• publiczka — ż III, CMs. publiczkaczce, blm «ironicznie lub żartobliwie o publiczności mało kulturalnej, mającej zły gust» Schlebiać najniższym gustom publiczki. ◊ pot. Grać, tworzyć, pisać itp. pod publiczkę «grać, tworzyć, pisać itp. schlebiając złym gustom …   Słownik języka polskiego

• snuć — ndk Xa, snuję, snujesz, snuj, snuł, snuty 1. «skręcać nitkę z przędziwa za pomocą wrzeciona lub kołowrotka; prząść» Snuć przędzę. ◊ Snuć bajkę, gawędę, opowieść, opowiadanie «opowiadać coś» ◊ Snuć plany, projekty, domysły, marzenia itp. «tworzyć …   Słownik języka polskiego

• układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… …   Słownik języka polskiego