Перевод: с польского на русский

с русского на польский

twierdzenie

  • 1 twierdzenie

    сущ.
    • заверение
    • заявление
    • объявление
    • подтверждение
    • претензия
    • притязание
    • протест
    • теорема
    • требование
    • утверждение
    * * *
    ☼ 1. утверждение; суждение, мнение;
    2. (reguła) положение, теорема ž
    * * *
    с
    1) утвержде́ние; сужде́ние, мне́ние
    2) ( reguła) положе́ние, теоре́ма ż

    Słownik polsko-rosyjski > twierdzenie

  • 2 twierdzenie

    n теорема

    Krótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > twierdzenie

  • 3 chińskie twierdzenie o resztach

    • Chinese Remainder Theorem

    Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > chińskie twierdzenie o resztach

  • 4 geomertyczny

    geomertyczn|y
    геометрический;

    postęp \geomertyczny геометрическая прогрессия; twierdzenie \geomertycznye геометрическая теорема

    * * *
    геометри́ческий

    postęp geomertyczny — геометри́ческая прогре́ссия

    twierdzenie geomertyczne — геометри́ческая теоре́ма

    Słownik polsko-rosyjski > geomertyczny

  • 5 położenie

    сущ.
    • возложение
    • государство
    • должность
    • заложение
    • место
    • местоположение
    • осанка
    • отношение
    • площадь
    • поза
    • позиция
    • положение
    • пост
    • работа
    • размещение
    • расположение
    • ситуация
    • состояние
    • стан
    • станция
    • статус
    • страна
    • уложение
    • условие
    • штат
    * * *
    1), pozycja положение, местонахождение, местоположение, расположение
    2) położenie, stan, sytuacja положение, состояние, ситуация
    pozycja (poza) положение (поза)
    pozycja, stanowisko (np. społeczne) положение (позиция, напр. в обществе)
    stan (reżim prawny) положение (правовой режим)
    regulamin, przepisy, ordynacja положение (свод правил)
    teza, twierdzenie, założenie положение (тезис)
    * * *
    położeni|e
    ☼ положение;

    \położenie miasta положение (расположение) города; \położenie bez wyjścia безвыходное положение;

    ● wejść w czyjeś \położenie, postawić się w czyimś \położenieu войти в чьё-л. положение
    * * *
    с
    положе́ние

    położenie miasta — положе́ние (расположе́ние) го́рода

    położenie bez wyjścia — безвы́ходное положе́ние

    - postawić się w czyimś położeniu

    Słownik polsko-rosyjski > położenie

См. также в других словарях:

  • twierdzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. twierdzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}twierdzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. twierdzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • twierdzenie — n I 1. rzecz. od twierdzić. 2. lm D. twierdzenieeń «zdanie oznajmujące wyrażające przeświadczenie o czymś» Fałszywe, gołosłowne twierdzenie. Zgodzić się z czyimś twierdzeniem. 3. lm D. twierdzenieeń log. mat. «zdanie złożone z dwóch członów, z… …   Słownik języka polskiego

  • teza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. tezazie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} twierdzenie zawierające treść podstawową dla jakiejś dziedziny; twierdzenie, założenie, które ktoś zamierza uzasadnić, udowodnić : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sformułować — dk IV, sformułowaćłuję, sformułowaćłujesz, sformułowaćłuj, sformułowaćował, sformułowaćowany «ująć jakąś myśl, tezę, twierdzenie w odpowiednią formułę; wyrazić, wypowiedzieć coś w sposób ściśle określony, dokładny» Sformułować definicję, pojęcia …   Słownik języka polskiego

  • teza — ż IV, CMs. tezie; lm D. tez 1. «twierdzenie zawierające treść podstawową dla jakiejś dziedziny, założenie, które ktoś zamierza udowodnić; w logice: założenie, twierdzenie wymagające dowodu; konkluzja, której należy dowieść na podstawie przyjętych …   Słownik języka polskiego

  • wniosek — m III, D. wnioseksku, N. wniosekskiem; lm M. wniosekski 1. «to, co ktoś proponuje, projekt przedstawiony do rozważenia i decyzji; propozycja» Pisemny wniosek. Postawić, uchylić, wysunąć, zgłosić wniosek. Odrzucić, przyjąć, rozpatrzyć, uwzględnić… …   Słownik języka polskiego

  • indukcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. indukcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w logice: sposób rozumowania polegający na wyciąganiu wniosków z pojedynczych przypadków wchodzących w skład tych wniosków… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bliski — 1. Coś jest bliskie prawdy «coś jest bardzo prawdopodobne»: Twierdzenie, że centralnie planowana gospodarka nakazowo rozdzielcza nie jest reformowalna, a więc może być tylko zdemontowana i zastąpiona nowym systemem, jest, moim zdaniem, bliskie… …   Słownik frazeologiczny

  • mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

  • ubogi — (Ktoś) ubogi duchem «o kimś niemającym szerszych zainteresowań intelektualnych»: Wśród różnych diagnoz powtarza się twierdzenie, że zbyt szybkiemu rozwojowi technicznemu nie dotrzymał kroku wewnętrzny rozwój człowieka. Ubogi duchem, dał się… …   Słownik frazeologiczny

  • abstrakcja — ż I, DCMs. abstrakcjacji; lm D. abstrakcjacji (abstrakcjacyj) 1. «pogląd lub twierdzenie nie oparte na faktach, nie odpowiadające rzeczywistości, wyprowadzone z pewnych z góry przyjętych założeń; pomysł nie do urzeczywistnienia» Operować… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»