tuşqul

См. также в других словарях:

• tuşqul — I (Gəncə) sərrast, düz. – O, yaman tuşqul atır II (Başkeçid, Qazax) hədəf, nişan. – Gəlin bu daşı tuşqul qoyax, görəx’ yalameynan kim vura biləjəx’ …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• tuşqul — is. 1. Nişanalma, nişanlama, qarovullama. 2. sif. bax tuşatan, tuşvuran. <Qoca:> Belə tuşqul atıcı mən görməmişəm, qarovullamağı da çox uzaq çəkmədi, amma yenə düz vurdu. A. D …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• atıcı — 1. sif. Yaxşı tüfəng atan, yaxşı nişan vuran; mahir nişançı. // tar. Nişançı. Fəhlələrdən təşkil edilmiş atıcı dəstələri birinci gün lazımi kömək göstərə bilmədilər. . A. Ş.. // İs. mənasında. Cavanşir elinə mənsub sallağı bığlı, qolsuz kürklü… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qarovullama — «Qarovullamaq»dan f. is. <Qoca:> Belə tuşqul atıcı mən görməmişəm, qarovullamağı da çox uzaq çəkmədi, amma yenə düz vurdu. A. D …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti