Перевод: с азербайджанского на русский

с русского на азербайджанский

tutqun

  • 1 tutqun

    I
    прил.
    1. тусклый:
    1) неяркий, выцветший, блёклый. Tutqun boyalar тусклые краски, tutqun rəng тусклый цвет
    2) мутный, непрозрачный. Tutqun pəncərələr тусклые окна
    3) неяркий, слабый (о свете, источнике света). Tutqun işıq тусклый свет, tutqun işıqlanma фото. тусклое свечение
    4) серый, пасмурный. Tutqun gün тусклый день, tutqun axşam тусклый вечер, tutqun səma тусклое небо
    2. матовый (покрытый матом). Tutqun şüşə матовое стекло, tutqun ləkələr матовые пятна
    3. тёмный (более густой, более насыщенный по сравнению с обычным тоном или обычным цветом чего-л.). астр. Tutqun dumanlıq тёмная туманность, tutqun xətlər тёмные линии, tutqun zolaq тёмная полоса; физ. tutqun cisim тёмное тело
    4. перен. мрачный, подавленный, угрюмый. Tutqun üz мрачное лицо
    5. пасмурный, хмурый:
    1) с облаками, закрывающими небо; сумрачный. Tutqun hava пасмурная погода, göyün üzü tutqundur небо пасмурно, tutqun payız günləri пасмурные осенние дни, tutqun səhər хмурое утро
    2) перен. мрачный, невеселый. Tutqun görkəm пасмурный вид
    6. мглистый (затянутый мглой). геогр. Tutqun üfüq мглистый горизонт
    7. глухой (незвонкий, приглушённый, неясный – о звуках). Tutqun səslə cavab verdi ответил глухим голосом
    II
    нареч.
    1. тускло. Tutqun işıq salmaq тускло освещать (светить)
    2. мрачно. Tutqun görünmək мрачно выглядеть
    3. пасмурно
    4. смутно, неясно. Uzaq cisimləri tutqun görmək смутно видеть отдалённые предметы
    III
    предик. hava tutqundur в воздухе пасмурно (о пасмурной погоде). Bu gün hava tutqundur сегодня пасмурно (в воздухе пасмурно)

    Azərbaycanca-rusca lüğət > tutqun

  • 2 tutqun

    1) темный, матовый, тусклый (о цвете); 2) пасмурный, ненастный; 3) мрачный, подавленный, угрюмый, хмурый.

    Азербайджанско-русский словарь > tutqun

  • 3 səma

    I
    сущ. небо, небосвод. Buludlu səma облачное небо, mavi səma голубое небо, tutqun səma пасмурное небо, ulduzlu səma звездное небо, payız səması осеннее небо
    II
    прил. небесный. Səma rəngi небесный цвет, səma cisimləri небесные тела, небесные светила

    Azərbaycanca-rusca lüğət > səma

  • 4 tutuq

    прил. см. tutqun

    Azərbaycanca-rusca lüğət > tutuq

См. также в других словарях:

  • tutqun — sif. 1. Batqın, batmış, batıq (səs haqqında). Mərsiyəxan . . bir neçə nərə çəkib, tutqun səsi ilə çığırdı. Ç.. Tutqun kal səsilə telefon yenə; – Dur gəl, sözüm vardır! – deyir Hüseynə. M. R.. 2. məc. Qəmli, kədərli, məyus, pərişan, qəmgin,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • buludlu — sif. 1. Buludla örtülmüş, buludla qaplanmış; tutqun. Buludlu hava. – Qatar Sumqayıtdan ötüb sürətini artıranda, buludlu səmada tutqun görünən günəş aşağıya enməkdə idi. M. C.. 2. məc. Qəmgin, kədərli, tutqun mənasında. <Nəbi kişinin>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çiy — sif. 1. Bişməmiş, bişirilməmiş, qaynadılmamış. Çiy ət. Çiy süd. Çiy su. Çiy kərpic – palçıqdan tutulmuş, bişirilməmiş, xam kərpic. Bina çiy kərpicdən tikilmiş və ağardılmışdı. M. İ.. // Yaxşı bişməmiş, yarıbişmiş, ala bişmiş. Xörəyin əti çiydir.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dumanlı — sif. 1. Dumanla örtülü, duman bürümüş. Dumanlı hava. Dumanlı göy. – Payızın dumanlı bir günü idi. A. Ş.. Mən bir aşiqəm ki, bu çaldığım saz; Dumanlı dağlara səs salacaqdır. Ə. C.. Səsləyir yurdumun şeri, zinəti; Zirvəsi dumanlı o dağlar məni. M.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qaşqabaqlı — sif. Acıqlı, hirsli, tutqun üzlü. <Sərxan> gələndə ən qaşqabaqlı adamların belə dodağı qaçırdı. M. İ.. <Tükəzban> əvvəlki kimi qaşqabaqlı z. gəlib öz yerində oturdu. B. T.. <Yalıncaq bəyin> üst başı toz torpaq içində, özü . .… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • solğun — sif. 1. Rəngi qaçmış, rəngi solmuş, soluq. Solğun çöhrə. – <Ovçunun> solğun dodaqları əsir, bir birindən xeyli aralı olan qövsəbənzər qaşları çatılmışdı. M. Rz.. <Mahmudun> solğun sifəti qızarmışdı. S. Vəliyev. // Təravəti getmiş,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tutqunluq — is. 1. Buludluluq, dumanlılıq; tutqun havanın, göyün vəziyyəti. Göyün üzünü qar havasına məxsus bir tutqunluq bürümüş, şiddətli küləklə qar yağırdı. S. H.. Hər tərəf yaş, duman kimi boz bir tutqunluq içində idi. M. C.. 2. Batqınlıq, batıqlıq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yarımkölgə — is. Çox sıx olmayan kölgə, zəif işıqlanmış yer. Yarımkölgədə oturmaq. // Kölgəyə oxşayan şey. Günəş ləkələri əsasən çox tutqun nüvədən və onu əhatə edən az tutqun yarımkölgədən ibarətdir. R. Hüseynov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • burusux — I (Zəngilan) əyri. – Bu ağaşdan mil olmaz, çox burusuxdu II (Cəbrayıl, Zəngilan) tutqun (hava haqqında). – Böyün hava yaman burusuxdu (Zəngilan) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»