Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

turpitudinis+notā+inustus

  • 1 brandmarken

    brandmarken, jmd., notam alciod. alcis fronti inurere. stigmaalci scribere, inscribere, imponere. stigma alcis fronti imprimere (eig., jmdm. ein Brandmal einbrennen, aufdrücken übh.). – alqm stigmate deformare (eig., jmd. durch ein Brandmal entstellen). – alqm inscriptione frontis maculare (jmd. durch ein Brandmal auf der Stirn beflecken, schänden). – alqm stigmate punire (jmd. durch ein Brandmal bestrafen). – maculam od. ignominiamod. notam turpitudinis alci inurere. alqm ignominiā notare (bildl., durch Beschimpfung b., letzteres vom Zensor). – sich b, notam domesticae turpitudinis inurere vitae suae (bildl., sich durch schlechten Lebenswandel beschimpfen). – jmd. mit dem Buchstaben K b., K litteram ad caput alcis affigere. gebrandmarkt, litterarum notā od. stigmatis notā inustus. stigmatis notā deformatus (eig., von Verbrechern etc.); turpitudinis notā inustus (bildl.). – durch Feigheit g., ignaviae notā designatus. – subst., ein Gebrandmarkter, stigmatias, ae,m. (στιγματίας). – Brandmarken, das, inscriptio (als wiederholte Handlung, inscriptiones) frontis.

    deutsch-lateinisches > brandmarken

  • 2 inuro

    in-ūro, ussī, ūstum, ere, I) einbrennen, A) eig.: picturas (von der enkaustischen Malerei), Plin.: notam, Verg. (so auch notae corporis, quae parvulo inustae erant, Iustin.: u. prägn. die Pers., inexpiabili litterarum notā per summam oris contumeliam inustus, gebrandmarkt, Val. Max.): foramen (v. Bohrer), ungleich bohren, wie es das Feuer macht, Colum. – B) übtr.: 1) ein- od. aufbrennen = einprägen, anhängen, aufdrängen, zufügen, notam turpitudinis vitae alcis, Cic.: maculam genti, Liv.: tantam maculam memoriae suae verbis immoderatis, Fronto: alci summam superbiae crudelitatisque famam, mit dem schlimmen Rufe des St. u. der Gr. brandmarken, Liv.: mala od. vulnera rei publicae, Cic.: alci dolorem, Cic.: odium inustum animis hominum, tief eingeprägt, Cic.: motus in ipso oratore impressi atque inusti videbuntur, Cic. – 2) etwas mit etw. kennzeichnen, brandmarken, inuri notā censoriae severitatis, Cic.: signa probitatis... domesticis inusta notis veritatis, Cic.: Trasimennum lacum dirā inustum (esse) memoriā, Val. Max. – II) ansengen, anbrennen, versengen, verbrennen, a) übh.: loca inusta, Lucr.: truncus rogo inustus, Aur. Vict.: ferro candente calcaribus inustis, Colum.: vulnere sanguis inustus, Ov.: quidquid vitiosi est, inurere, wegbrennen, Colum.: ros inustus sole, vertrocknet, Plin.: inurentes (brennend) calcaria ad infima crura, usque dum rumpantur, Varro. – Partiz. subst., inūsta, ōrum, n., Brandwunden, Plin. 22, 37. – b) insbes. mit dem Brenneisen brennen, kräuseln, comas, Quint. 2, 5, 12: u. im Bilde, illa calamistris, mit seinen Friseurkünsten aufputzen, Cic. Brut. 262. Suet. Caes. 56, 2. – III) brennen, erhitzen, heiß machen, sol inurens, Cels.: urinam testis candentibus, Colum.

    lateinisch-deutsches > inuro

  • 3 inuro

    in-ūro, ussī, ūstum, ere, I) einbrennen, A) eig.: picturas (von der enkaustischen Malerei), Plin.: notam, Verg. (so auch notae corporis, quae parvulo inustae erant, Iustin.: u. prägn. die Pers., inexpiabili litterarum notā per summam oris contumeliam inustus, gebrandmarkt, Val. Max.): foramen (v. Bohrer), ungleich bohren, wie es das Feuer macht, Colum. – B) übtr.: 1) ein- od. aufbrennen = einprägen, anhängen, aufdrängen, zufügen, notam turpitudinis vitae alcis, Cic.: maculam genti, Liv.: tantam maculam memoriae suae verbis immoderatis, Fronto: alci summam superbiae crudelitatisque famam, mit dem schlimmen Rufe des St. u. der Gr. brandmarken, Liv.: mala od. vulnera rei publicae, Cic.: alci dolorem, Cic.: odium inustum animis hominum, tief eingeprägt, Cic.: motus in ipso oratore impressi atque inusti videbuntur, Cic. – 2) etwas mit etw. kennzeichnen, brandmarken, inuri notā censoriae severitatis, Cic.: signa probitatis... domesticis inusta notis veritatis, Cic.: Trasimennum lacum dirā inustum (esse) memoriā, Val. Max. – II) ansengen, anbrennen, versengen, verbrennen, a) übh.: loca inusta, Lucr.: truncus rogo inustus, Aur. Vict.: ferro candente calcaribus inustis, Colum.: vulnere sanguis inustus, Ov.: quidquid vitiosi est, inurere, wegbrennen, Colum.: ros inustus sole, vertrocknet, Plin.: inurentes
    ————
    (brennend) calcaria ad infima crura, usque dum rumpantur, Varro. – Partiz. subst., inūsta, ōrum, n., Brandwunden, Plin. 22, 37. – b) insbes. mit dem Brenneisen brennen, kräuseln, comas, Quint. 2, 5, 12: u. im Bilde, illa calamistris, mit seinen Friseurkünsten aufputzen, Cic. Brut. 262. Suet. Caes. 56, 2. – III) brennen, erhitzen, heiß machen, sol inurens, Cels.: urinam testis candentibus, Colum.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inuro

  • 4 in-ūrō

        in-ūrō ūssī, ūstus, ere,    to burn in, burn: notas et nomina gentis, V.: volnere sanguis inustus, O.: inustis barbararum litterarum notis, Cu.—Fig., of persons, to brand, mark: censoriae severitatis notā inuri.—To brand upon, brand, imprint, affix, attach indelibly: ne qua nomini suo nota turpitudinis inuratur: acerbissimum alcui dolorem: mihi superbiae infamiam: alqd istuc, L.: nota turpitudinis inusta vitae tuae.—To curl by heat; hence, of style: illa calamistris inurere, polish off with curling-irons.

    Latin-English dictionary > in-ūrō

  • 5 inuro

    ĭn-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn in, to burn.
    I.
    Lit.:

    foramen,

    i. e. to make an uneven hole, such as is made by burning, Col. 4, 29, 16.—Of encaustic painting:

    Nicias scripsit se inussisse,

    Plin. 35, 4, 10, § 27:

    cerae tinguntur isdem his coloribus ad eas picturas quae inuruntur,

    id. 35, 7, 31, § 49. — To burn in a mark:

    notas et nomina gentis,

    Verg. G. 3, 158; Just. 44, 4, 9:

    inustis barbarum litterarum notis,

    Curt. 5, 5, 6.—
    B.
    To burn off or away, remove by burning:

    inustis infantum dexterioribus mammis... unde Amazones dictae sunt,

    Just. 2, 4, 11:

    ferro candente calcaribus inustis,

    Col. 8, 2, 3; cf. Plin. 23, 8, 77, § 148.—
    II.
    Trop., to brand, to imprint or attach indelibly:

    ne qua generi ac nomini suo nota nefariae turpitudinis inuratur,

    Cic. Sull. 31, 88:

    quas ille leges fuit impositurus nobis atque inusturus?

    id. Mil. 12, 33: aliquid calamistris, id. Brut. 75, 262:

    censoriae severitatis nota inuri,

    id. Clu. 46, 129:

    signa probitatis... domesticis inusta notis veritatis,

    id. Planc. 12, 29:

    acerbissimum alicui dolorem,

    id. Phil. 11, 15, 38:

    alicui famam superbiae et crudelitatis,

    id. Mur. 4, 8:

    plurima mala rei publicae,

    id. Phil. 2, 46, 117:

    alicui ignominiam,

    id. Prov. Cons. 7, 16:

    vivet semper in pectoribus illorum, quidquid istuc praesens necessitas inusserit,

    Liv. 9, 3 fin.:

    nota turpitudinis inusta vitae alicujus,

    Cic. Cat. 1, 6 init.; Liv. 3, 58:

    mihi dolorem,

    Cic. Mil. 36, 99:

    ei dolorem,

    id. Tusc. 3, 9, 19; cf.:

    hunc dolorem cineri ejus atque ossibus,

    id. Verr. 2, 1, 44, § 113. —Hence, ĭnustus, a, um, P. a., burned; subst.: inusta, ōrum, n., burned parts, burns, Plin. 22, 14, 16, § 37.

    Lewis & Short latin dictionary > inuro

  • 6 inusta

    ĭn-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn in, to burn.
    I.
    Lit.:

    foramen,

    i. e. to make an uneven hole, such as is made by burning, Col. 4, 29, 16.—Of encaustic painting:

    Nicias scripsit se inussisse,

    Plin. 35, 4, 10, § 27:

    cerae tinguntur isdem his coloribus ad eas picturas quae inuruntur,

    id. 35, 7, 31, § 49. — To burn in a mark:

    notas et nomina gentis,

    Verg. G. 3, 158; Just. 44, 4, 9:

    inustis barbarum litterarum notis,

    Curt. 5, 5, 6.—
    B.
    To burn off or away, remove by burning:

    inustis infantum dexterioribus mammis... unde Amazones dictae sunt,

    Just. 2, 4, 11:

    ferro candente calcaribus inustis,

    Col. 8, 2, 3; cf. Plin. 23, 8, 77, § 148.—
    II.
    Trop., to brand, to imprint or attach indelibly:

    ne qua generi ac nomini suo nota nefariae turpitudinis inuratur,

    Cic. Sull. 31, 88:

    quas ille leges fuit impositurus nobis atque inusturus?

    id. Mil. 12, 33: aliquid calamistris, id. Brut. 75, 262:

    censoriae severitatis nota inuri,

    id. Clu. 46, 129:

    signa probitatis... domesticis inusta notis veritatis,

    id. Planc. 12, 29:

    acerbissimum alicui dolorem,

    id. Phil. 11, 15, 38:

    alicui famam superbiae et crudelitatis,

    id. Mur. 4, 8:

    plurima mala rei publicae,

    id. Phil. 2, 46, 117:

    alicui ignominiam,

    id. Prov. Cons. 7, 16:

    vivet semper in pectoribus illorum, quidquid istuc praesens necessitas inusserit,

    Liv. 9, 3 fin.:

    nota turpitudinis inusta vitae alicujus,

    Cic. Cat. 1, 6 init.; Liv. 3, 58:

    mihi dolorem,

    Cic. Mil. 36, 99:

    ei dolorem,

    id. Tusc. 3, 9, 19; cf.:

    hunc dolorem cineri ejus atque ossibus,

    id. Verr. 2, 1, 44, § 113. —Hence, ĭnustus, a, um, P. a., burned; subst.: inusta, ōrum, n., burned parts, burns, Plin. 22, 14, 16, § 37.

    Lewis & Short latin dictionary > inusta

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»