turkotać

См. также в других словарях:

• turkotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, turkotaćoczę || turkotaćocę, turkotaćocze || turkotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} o maszynach, poruszających się pojazdach: pracować, jechać z turkotem; warkotać, terkotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dorożka turkotała po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• turkotać — ndk IX, turkotaćocze (turkotaćoce), turkotaćał «o motorach, maszynach, pojazdach będących w ruchu: wydawać charakterystyczny odgłos; warkotać, terkotać» Maszyna turkocze. Wozy turkoczą po wybojach …   Słownik języka polskiego

• hurkotać — ndk IX, hurkotaćoczę (hurkotaćocę), hurkotaćoczesz, hurkotaćocz, hurkotaćotał «turkotać, stukać, dudnić» Działo, wóz, młyn hurkoce. Hurkotać kamieniami …   Słownik języka polskiego

• pyrkać — ndk I, pyrkaćam, pyrkaćasz, pyrkaćają, pyrkaćaj, pyrkaćał pot. «o silnikach, maszynach itp.: warczeć, furczeć, turkotać, pykać» …   Słownik języka polskiego

• trajkotać — ndk IX, trajkotaćoczę, (trajkotaćocę), trajkotaćoczesz (trajkotaćocesz), trajkotaćocz, trajkotaćał, rzad. I, trajkotaćam, trajkotaćasz, trajkotaćaj 1. pot. «mówić szybko, dużo i beztreściwie; paplać» 2. «o maszynach, karabinie maszynowym itp.:… …   Słownik języka polskiego

• turkotanie — n I rzecz. od turkotać …   Słownik języka polskiego

• warkotać — ndk IX, warkotaćocze (warkotaćoce), warkotaćał «o maszynach, silnikach itp.: wydawać warkot; terkotać, turkotać» Ciągnik warkotał na polu …   Słownik języka polskiego

• hurkotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, hurkotaćoczę || hurkotaćocę, hurkotaćocze || hurkotaćoce {{/stl 8}}– zahurkotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać hurkot, łomot, turkot; rzadziej: powodować powstanie takiego odgłosu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień