troic

См. также в других словарях:

• Troic — Tro ic, a. [L. Troicus, Gr. ?, fr. ?. See {Trojan}.] Pertaining to Troy; Trojan. Gladstone. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

• troić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, troi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiększać się, powiększać się trzykrotnie; zwielokrotniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objętość substancji troiła się w niewiarygodnym …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• troić się — Dwoić się i troić zob. dwoić się …   Słownik frazeologiczny

• troić się — ndk VIa, troję się, troisz się, trój się, troił się «powiększać się trzykrotnie, potrajać się; ukazywać się, być widzianym w potrójnej postaci» Cienie troiły się. ◊ Coś (np. litery, światełko) troi się komuś (w oczach), nieos. troi się komuś w… …   Słownik języka polskiego

• troic — tro·ic …   English syllables

• troic — ˈtrōik adjective Usage: usually capitalized Etymology: Latin troicus, from Greek trōikos, from Trōs, Trōos Tros, legendary founder of Troy + ikos ic : trojan …   Useful english dictionary

• dwoić się i troić — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać naraz wiele czynności, starać się sprawnie, szybko i porządnie coś zrobić, wkładać wiele wysiłku w zrobienie czegoś w krótkim czasie; wychodzić z siebie, uwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwoję się i troję, żeby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Minerva — MINERVA, æ, Gr. Ἀθηνᾶ, ᾶς, Poët. Ἀθήνη, ης, (⇒ Tab. X.) 1 §. Namen. Diesen hat sie nach einigen von minuo, Cicer. de N.D. l. II. c. 24. p. 1183. b. & l. III. c. 24. ich verringere, weil durch die Kriege, deren Göttinn sie mit ist, der Menschen… …   Gründliches mythologisches Lexikon

• Philoctétes — PHILOCTÉTES, æ, Gr. Φιλοκτήτης, ου. 1 §. Aeltern. Sein Vater war Pöas, des Thaumakus Sohn, seine Mutter aber Demonassa; Hygin. Fab. 102. Cf. Apollod. l. I. c. 9. §. 17. oder, nach andern, Methone. Eustath. ad Hom. Il. Β. v. 706. 2 §. Thaten und… …   Gründliches mythologisches Lexikon

• dwoić się — i troić «być niezwykle czynnym; uwijać się»: Kierownik świetlicy (...) dwoi się i troi, by sprostać wymaganiom swoich podopiecznych i w miarę, głównie finansowych, możliwości, urozmaicić nieco codzienną monotonię. Organizuje więc wycieczki… …   Słownik frazeologiczny

• dwoić — ndk VIa, dwoję, dwoisz, dwój, dwoił, dwojony 1. techn. «w garbarstwie: dzielić mechanicznie skóry na dwie warstwy» 2. przestarz. «podwajać» dwoić się «powiększać się w dwójnasób, podwajać się» Majątek szybko mu się dwoił. ◊ Dwoi się komuś w… …   Słownik języka polskiego