-
1 traitor
[΄treitə] n դավաճան. a traitor to one’s country հայրենիքի դավաճան -
2 TRAITOR
-
3 execute
[΄eksikju:t] v կատա րել/իրա գոր ծել. փխբ. ձևակերպել (փաստաթղթերը). execute a command հրաման կատարել. execute an order պատ վեր/հրաման կատարել. execute a plan պլան իրագործել. execute a sonata/a role սոնատ/դեր կատարել. execute laws իրավ. օրենքներ կիրառել. (մահապատժի ենթարկել) execute a murderer/criminal/ the traitor մահապատժի ենթարկել մարդասպանին/ոճրագործին/դավաճանին -
4 unmask
[ˌʌn΄ma:sk] v դիմակը հանել. փխբ. դիմակազերծ անել, մերկացնել. unmask a plot/a traitor դավաճանին մերկացնել. դա վադ րությունը բացահայտել
См. также в других словарях:
trăitor — TRĂITÓR, ÓARE, trăitori, oare, adj. (Rar) 1. Care trăieşte, care este în viaţă, care există; viu, vieţuitor. 2. Care îşi duce viaţa, care locuieşte undeva. [pr.: tră i ] – Trăi + suf. tor. Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX 98 TRĂITÓR adj … Dicționar Român
Traitor — Trai tor, n. [OE. traitour, OF. tra[ i]tor, tra[ i]teur, F. tre[^i]tre, L. traditor, fr. tradere, traditum, to deliver, to give up or surrender treacherously, to betray; trans across, over + dare to give. See {Date} time, and cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
Traitor — Trai tor, v. t. To act the traitor toward; to betray; to deceive. [Obs.] But time, it traitors me. Lithgow. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
traitor — (n.) c.1200, from O.Fr. traitor (11c.), from L. traditorem (nom. traditor) betrayer, lit. one who delivers, from stem of tradere deliver, surrender (see TRADITION (Cf. tradition)). Originally usually with a suggestion of Judas Iscariot … Etymology dictionary
traitor — [trāt′ər] n. [ME traitour < OFr traitor < L traditor, one who betrays < traditus, pp. of tradere, to hand over, betray: see TREASON] a person who betrays his or her country, cause, friends, etc.; one guilty of treason or treachery … English World dictionary
Traitor — Trai tor, a. Traitorous. [R.] Spenser. Pope. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
traitor — index conspirer, insurgent, malcontent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
traitor — [n] person who is disloyal apostate, backslider*, back stabber*, Benedict Arnold*, betrayer, conspirator, deceiver, defector, deserter, double crosser*, fink*, hypocrite, impostor, informer, intriguer, Judas*, miscreant, quisling, rebel, renegade … New thesaurus
traitor — ► NOUN ▪ a person who betrays their country, a cause, etc. DERIVATIVES traitorous adjective. ORIGIN Old French traitour, from Latin tradere hand over … English terms dictionary
Traitor — Filmdaten Deutscher Titel Traitor Produktionsland USA … Deutsch Wikipedia
traitor — n. 1) a traitor to (a traitor to one s country) 2) (misc.) to turn traitor * * * [ treɪtə] (misc.) to turn traitor a traitor to (a traitor to one s country) … Combinatory dictionary
