-
1 trącać
\trącać kogoś łokciem jdn mit dem Ell[e]bogen anstoßentrącić czymś nach etw riechen ( fam)III. vr1) ( lekko uderzać się) sich +akk gegenseitig stoßen2) ( wznosić toast)\trącać się kieliszkami mit den Gläsern anstoßen -
2 trącać
impf ⇒ trącić1* * ** * *ipf.(= lekko uderzać) nudge, jostle, tip; (= potrącać w tłumie) brush against l. past l. by (sb l. sth).ipf.1. (= uderzać się lekko) tip one another, jostle one another.2. pot. (= stukać kieliszkiem o kieliszek) clink l. chink one's glasses.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trącać
-
3 trącać
-
4 trącać
trącać się v/i (wypić toast) anstoßen -
5 trącać
глаг.• вколачивать• забивать• заколачивать• толкать* * *trąca|ć\trącaćny несов. легко подталкивать, ударять; задевать* * *trącany несов.легко́ подта́лкивать, ударя́ть; задева́ть -
6 trącać
1. choquer2. cogner3. pousser4. trinquer -
7 trącać
1 cnag 2 guailleáil 3 uillin 4 uillinn -
8 trącać
штовхати -
9 trącać
1 patao2 tabig3 tawag4 tuktók5 tulak6 tumawag7 tumuktok -
10 trącać
çaknyşmak; gezer; şarkyldamak; şarkyldy; tarkyldamak; tarsuldamak; taýaklamak; tykyrdamak; tykyrdatmak; tyrkyldamak; tyrkyldy -
11 trącać
σπρώχνω -
12 trącać się
несов.1) подта́лкивать друг дру́га2) (kieliszkami itp.) чо́каться -
13 trącać\ się
несов. 1. подталкивать друг друга;2. (kieliszkami itp.) чокаться -
14 kieliszek
сущ.• бокал• кубок• рюмка• стакан• стекло• чара• чарка• чаша• чашка* * *kielisz|ek♂, Р. \kieliszekka рюмка ž;przy \kieliszekku за рюмкой; trącać się \kieliszekkarni чокаться (рюмками); być po paru \kieliszekkach выпить не одну рюмку; zaglądać do \kieliszekka заглядывать в рюмку
* * *м, Р kieliszkaрю́мка żprzy kieliszku — за рю́мкой
trącać się kieliszkami — чо́каться (рю́мками)
być po paru kieliszkach — вы́пить не одну́ рю́мку
zaglądać do kieliszka — загля́дывать в рю́мку
-
15 potrącać
глаг.• вычесть• отсчитать• отсчитывать• отчислить• отчислять• толкать• толкаться• трогать• уменьшать* * *potrąca|ć\potrącaćny несов. 1. трогать; задевать, толкать;2. (о) со касаться чего, затрагивать что; 3. отчислять, вычитать; ср. potrącić+1. trącać, szturchać 2. poruszać, dotykać
* * *potrącany несов.1) тро́гать; задева́ть, толка́ть2) (o) co каса́ться чего, затра́гивать что3) отчисля́ть, вычита́ть; ср. potrącićSyn: -
16 trą|cić1
pf — trą|cać impf Ⅰ vt (lekko uderzyć) to knock, to jostle; (łokciem) to nudge- trącił piłkę czubkiem buta he nudged the ball with the tip of his shoe- żona trąciła go znacząco his wife nudged him meaningfully- trącić strunę to strike a stringⅡ trącić się — trącać się 1. (wzajemnie) to nudge one another 2. (wznosząc toast) trącać się kieliszkami to clink glassesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trą|cić1
-
17 trącić
trącić stęchlizną nach Moder riechentrącać się v/i (wypić toast) anstoßen -
18 dech
m sgt (G tchu) 1. (oddech) breath; (oddychanie) breathing U- chwytać/wstrzymywać dech to catch/hold one’s breath- chory z trudem chwytał dech the patient could hardly catch his breath- nabrać tchu to take a breath- tańczyć do utraty tchu to dance until one is breathless- nie mógł złapać tchu he couldn’t catch his breath, he was short of breath- z wrażenia zaparło mu dech he held his breath in amazement- była tak piękna, że zaparło mi dech she was so beautiful it took my breath away- nalewka tak mocna, że aż dech zapiera flavoured vodka so strong it burns your throat- zapierający dech w piersiach widok a breathtaking view2. książk., przen. (powiew) breath, waft- wiosenny dech wiatru a breath of spring air- padł bez tchu he fell down out of breath- bez tchu przebiegł pięć kilometrów he ran five kilometres without stopping- wymienił tytuły/nazwiska jednym tchem he reeled off the titles/names in one go- wypił lekarstwo jednym tchem he drank the medicine in one gulp- ostatnim tchem at one’s last gasp- sprinter ostatnim tchem dobiegł do mety the sprinter reached the finish line at his last gasp- póki tchu a. do ostatniego tchu to the last, until one’s dying breath- będę walczył o wolność kraju póki tchu w piersi I will fight for my country’s freedom till my dying breath- z zapartym tchem with bated breath* * *tchu; m( oddech) breathjednym tchem — at once; ( duszkiem) at one gulp
* * *mitylko sing. tch-1. (= oddech) breath; wind; zapierać komuś dech w piersiach take sb's breath away; dech mi zaparło it took my breath away; zapierający dech (w piersiach) breathtaking, stunning, breathless; nabrać tchu take a breath; nie móc złapać tchu gasp for breath, be out of breath, be short of breath; aż ci/mu itd. tchu braknie until you're/he's etc. blue in the face; bez tchu out of breath, short of breath, breathless; być bez tchu be out of breath, be short of breath, be breathless; jednym tchem in the same breath, in a single breath; at once; nabrać tchu draw a breath; ostatnim tchem with one's last l. dying breath; do utraty tchu until you're/he's etc. blue in the face; do ostatniego tchu to l. till the last (breath); oglądać coś z zapartym tchem watch sth keenly; czekać z zapartym tchem hold one's breath, wait with bated breath.2. lit., rzad. (= powiew) breath (of air l. wind).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dech
-
19 potykać się
-am, -asz, potknąć; perf; vrto stumble, to trip (up); (przen) to slip* * *ipf.2. (= popełniać błąd) slip, make a slip-up.3. (= w bitwie) encounter; ( w turnieju) tourney.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potykać się
-
20 trącić
1. (-cę, -cisz); imp; -ć; vt( okazję) to miss; (czas, pieniądze) to waste2. vi( ponosić stratę) perf; s- to suffer a loss, to lose outtracić kogoś/coś z oczu — to lose sight of sb/sth
tracić ważność — to expire, to run out
tracić głowę — (przen) to lose one's head
tracić na znaczeniu/wartości — to lose significance/(in) value
* * *I.trącić1pf.zob. trącać.II.trącić2ipf.1. (= zalatywać) smack of sth, reek of sth; (stęchlizną, pleśnią) be fusty, reek of mustiness/mold; trącić myszką be out of date, be going gray.2. (= odznaczać się czymś) savor of, border on.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trącić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
trącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trącaćam, trącaća, trącaćają, trącaćany {{/stl 8}}– trącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, trącaćcę, trącaćci, trąć, trącaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} delikatnie uderzać, popychać; dotykać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trącać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trącać — ndk I, trącaćam, trącaćasz, trącaćają, trącaćaj, trącaćał, trącaćany trącić dk VIa, trącaćcę, trącaćcisz, trąć, trącaćcił, trącaćcony 1. «lekko uderzać, dotykać» Trącać kogoś w bok. Trącił lekko strunę. ◊ wulg. Pies cię trącał «zwrot oznaczający… … Słownik języka polskiego
trącać się – trącić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} delikatnie, lekko popychać, uderzać, dotykać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trącać się łokciami. Trącali się w przejściu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trącać — Pies cię, go itp. trącał zob. pies 17 … Słownik frazeologiczny
потручятися — ударяться (?) (1): Ту ся копіемъ приламати, ту с я саблямъ потручяти о шеломы Половецкыя, на рѣцѣ на Каялѣ, у Дону Великаго. 12. Переводы. Первые издатели, В. А. Жуковский, Д. Н. Дубенский: „притупиться“. А. К. Югов: „позвяцати“. Д. С. Лихачев… … Словарь-справочник "Слово о полку Игореве"
szturchać — ndk I, szturchaćam, szturchaćasz, szturchaćają, szturchaćaj, szturchaćał, szturchaćany szturchnąć dk Va, szturchaćnę, szturchaćniesz, szturchaćnij, szturchaćnął, szturchaćnęła, szturchaćnęli, szturchaćnięty, szturchaćnąwszy «lekko uderzać… … Słownik języka polskiego
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny
opamiętanie — 1. Bez opamiętania a) «tracąc opanowanie, rozsądek, umiar»: Tuman kurzu zasłonił uciekających. Gnali bez opamiętania. H. Rudnicka, Uczniowie. b) «z bardzo dużym natężeniem»: (...) od kilku dni leje bez opamiętania. Roz bezp 2000. 2. Przyjść do… … Słownik frazeologiczny
trop — w trop «nie tracąc kogoś lub czegoś z oczu, nie odstępując ani na krok»: Szedłem za tobą trop w trop od samej Jerozolimy... J. Dobraczyński, Miecz. Zbić kogoś z tropu zob. zbić 3 … Słownik frazeologiczny
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
