toppuz

См. также в других словарях:

• toppuz — is. 1. Başı girdə çomaq, dəyənək. Teymurun başına yenə də elə bil ağır bir toppuz endirdilər. H. Seyidbəyli. // Başı bu şəkildə olan. . . Evin aşağı tərəfində divara söykənmiş başı toppuz çomağını götürüb getdi. Ə. Abasov. 2. Ucu toxmaqlı zopadan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• gürz — f. 1) başı dəmir və ya daşdan olan toppuz; iri çəkic …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• lət — f. 1) döymə, vurma, zərbə; 2) zərər, ziyan; 3) şallaq, qamçı; 4) toppuz, güz; 5) parça, hissə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• şeşpər — f. «altı qanad» altıtilli toppuz (döyüş silahı) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• əmud — ə. 1) sütun, dirək; 2) dik; 3) toppuz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• bazubənd — is. <fars.> 1. Qolbaq, bilərzik. Xədəmələr durar sağü solunda; Cavahir bazubənd iki qolunda. Nəb.. Bu halda şah, başında tac və əlində cavahirnişan toppuz, qolunda cavahir bazubəndlər . . taxta çıxıb oturdu. M. F. A.. Salıbsan gərdənə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dəyənək — is. 1. Bir başı toppuz çomaq, əl ağacı. Çoban dəyənəyi. Dəyənək ilə vurmaq. – Əvvəli hənək, axırı dəyənək. (Ata. sözü). <Yetər:> Hənək, hənək, axırı dəyənək. . . N. V.. Gündə yüz yol vurardılar dəyənək; Sağrısı sərbəsər olub döyənək. S. Ə.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• gürz — is. 1. Müxtəlif işlərdə işlədilən çox ağır, iri çəkic. Qollarını çırmayıb, gürz endirir zindana. Ə. Cəm.. 2. Qədimdə: başı dəmir və ya daşdan olan toppuz; silah kimi işlədilən, baş tərəfi enli, ağır dəyənək. Dəmirçioğlu getdi, qılınc, qalxan,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• şeşpər — is. <fars.> Altıdilli toppuz – qədim silah. <Dəmirçioğlu:> Mən onun nə qılıncından qorxuram, nə şeşpərindən. «Koroğlu». Keçdi xəyalından əlində şeşpər; Qıratın belində baban Koroğlu. Ə. Ziyatay …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• toppuzlu — sif. 1. Başında toppuzu olan. Toppuzlu çomaq. // Əlində toppuz olan. Toppuzlu çoban. 2. köhn. Toppuzla silahlanmış. Toppuzlu pəhləvan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• əmud — <ər.> 1. riyaz. Şaquli olaraq yuxarıdan aşağıya enən və düzbucaq əmələ gətirən xətt; şaquli xətt. 2. Polad toppuz. Qılıncdan murad hasil olmadı, əmuda əl atdılar. «Koroğlu». Rüstəm Zal dastanları, Hüseyn Kürd əmudları, ovçu Pirim… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti