-
1 weigh anchor
to lift a ship's anchor in preparation for sailing.يَرْفَع مِرْساة السَّفينَه إسْتِعدادا للإقْلاع -
2 котва
anchorел. armature* * *ко̀тва,ж., -и anchor; ел. armature; без \котваа прен. adrift; вдигам \котваа weigh anchor, up-anchor, прен. get under way, разг. push off; на \котваа съм be anchored, lie/be/ride at anchor, lie; плаваща \котваа drag-anchor, drift-anchor; пускам/хвърлям \котваа drop/cast anchor, let go (the) anchor, (come to) anchor.* * *anchor: weigh котва - вдигам котва; tongue (ел.)* * *1. anchor 2. без КОТВА прен. adrift 3. вдигам КОТВА weigh anchor, up-anchor, прен. get under way. разг. push off 4. ел. armature 5. на КОТВА съм be anchored, lie /be/ride at anchor, lie 6. плаваща КОТВА drag-anchor, drift-anchor 7. пускам/хвърлям КОТВА drop/cast anchor, let go (the) anchor, (come to) anchor -
3 AKKERI
* * *n. anchor; liggja um akkeri, to lie at anchor; leggjast um akkeri, to cast anchor; heimta upp akkeri, to weigh anchor; akkeri hrífr við, the anchor holds.* * *n. [no doubt, like Engl. anchor, of foreign origin; cp. Gr. άγκύρα, Lat. ancora. It occurs, however, in a verse as early as the year 996], ankeri, Lv. 99, is a corrupt form from a paper MS., so is also atkeri, Hkr. i. 311; liggja um akkeri, to lie at anchor, Fbr. 52; leggjast um a., to cast anchor, Fms. iv. 301; heimta upp a., to weigh anchor, 302; a. hrífr við, the anchor holds, Ld. 21, Grág. ii. 397, Jb. 397, Eg. 129, Fms. vii. 264, ix. 44, x. 136, Hkr. i. 311, Lv. 99, Fas. i. 511, 515. Metaph., a. vánar, anchor of hope, 677. 17.COMPDS: akkerisfleinn, akkerislauss, akkerislægi, akkerissát, akkerisstokkr, akkerisstrengr, akkerissæti. -
4 вдигам котва
weigh anchorweigh the anchorweighs anchorweighs the anchor -
5 VEGA
* * *(veg; vá, vágum; veginn), v.1) to lift (hann vegr heyit upp á herðar sé); v. e-n á bál, to lift one on the funeral fire; v. e-n ór skógi, to inlaw one;2) to weigh (verðum vér at leita at skálum, ok v. hringinn); fig., skal yðr engi vera traustari vin, þott þér vegit þat lífit, though ye esteem it little;3) to weigh, be of weikht (hvert haglkorn vá eyri);4) to fence, fight (smite) with a weapon (hann vá svá skjótt með sverði, at þrú þóttu á lopti at sjá);5) v. at e-m, to attack one, fight against one (ungr skal at ungum vega);6) to gain by fighting; v. sigr, to gain the victory; v. sigr á e-m, to overcome, beat, vanquish; v. til landa, to win land weapon in hand;7) to smite, slay, kill; v. mann, v. víg, to slay a man;8) refl., þat sverð, er sjálft mun vegast, the sword that will fight of itseff; vást meirr á hlut Grikkja, the Greeks lost more men; recipr., vegast, to slay one another.* * *pres. veg; pret. vá, vátt, vá (later vó); subj. vægi; part. veginn; with neg. suff. vegr-a, Hm. 10. In N. G. L. it is often spelt with i, viga, vigr, viginn: [Goth. wigan is supposed from ga-wigan = σαλεύειν, Luke vi. 38; O. H. G. wegan; Germ. wägen; cp. Lat. vehere; Goth. and A. S. wagjan, and Engl. wag and weigh, in the phrase ‘to weigh anchor,’ are derivatives]:—prop. to move, carry, lift, as by a lever; hann vegr heyit upp á herðar sér, Fb. i. 523; vágu þeir upp með (forkinum) bálit, Fms. vi. 405; hann vegr hann upp (á atgeirinum), Nj. 84; þeir höfðu til vegr (i. e. vögur) ok vágu skútuna fram af berginu, Fms. viii. 430; þerra hey sín en eigi á brott at vega eðr færa, Grág. (Kb.) ii. 107; öngullinn vá í góminn, Edda 36; en er lokit var at sjóða vá Narfi upp mörbjúga, Korm. 34: vega á bál, to lift on the bale fire, Vtkv.; vágum ór skógi þanns vildum syknan, Am. 97; var ek þrimr verum vegin at húsi, Gh. 10; vegnest verra vegra hann velli at, Hm. 10.II. to weigh; vega þeir haglkomin … ok vágu þeir í skálum, Fms. xi. 143; vá Halli sér þá þrjár merkr, vi. 372; þat er vegit sem reitt er, Sd. 155; eyrir veginn, Grág.; sex merkr vegnar, Orkn.; þrjá penninga silfrs vegna, Hkr. i. 185; mörk vegin brends silfrs, and so passim; virðr ok veginn, Grág. ii. 369; hann lét vega allan borðbúnað sinn, Fms. x. 147: metaph., skal yðr engi vera traustari vin, þótt þér vegið þat lítið, though ye find it light, ix. 297, passim.III. neut. to weigh, be of weight; sjám hvat vegi sjóðr sá, Ld. 30; hvert haglkorn vá eyri, Fms. i. 175; vega hálfa mörk, ii. 80; er sagt at eyri vægi hvert haglkorn, xi. 142; þótt þat vegi meirr enn hálfa vætt, Grág. (Kb.) i. 24, Bs. i. 874: metaph., skal ek allan hug á leggja ef þat vegr nökkut, Ó. H. 53; nema yðr þykki minna vega mín reiði, Fms. vii. 141; mér vegr þat lítið, Mag. 11.IV. reflex., í öllu sem vegask má með stórum vágum ok smám, K. Á. 204, freq.2. to yield in weight; það vegst vel, or það hefir vegist so and so, it has been of such and such weight.B. [The Goth. has here a separate strong verb, but in the Icel. both verbs have been amalgamated into one; Ulf. weigan, waih, wigun, = μαχειν; A. S. wigan; cp. víg]. to fence, fight with a weapon; tók sverðit ok atgeirinn ok vegr með báðum höndum, Nj. 96; hana vá svá skjótt með sverði, at þrjú þóttu á lopti at sjá, 29; eiga þeir at vega upp yfir höfuð sér, Fms. x. 360; vega með vápnum, to report to arms, Nj. 139; vega at e-m, to fight against; Þjálfi vá at Mökkur-kálfa ok féll hann, Edda 58.2. to attack with a weapon, Nj. 63, Grág. ii. 156; hann vaknaði fyrst er menn vágn at honum, Fms. vii. 333; ungr skal at ungum vega, Ísl. ii. 309; vega at flugdreka, Nj. 183.II. to fight; vega sigr, to gain the day, Fms. viii. 133, Bret. 66; með vápnum má sigr vega, Al. 83; hamingju at vega sigr a sínum úvinum. Fms. i. 218; ást Guðs vá sigr á ( overcame) líkams píslum ok hræzlu, Greg. 21; vega til landa, to win land weapon in hand, Korm.; slíkt sem vér höfum til vegit, gained, Fms. viii. 92.2. with dat. to forfeit, = fyrir vega, vega landi ok lausum eyri, Hkr. ii. 384; ef hann félli á hólmi þá hefði hann vegit allri eigu sinni, Eg. 495.III. to smite, slay, slaughter; ef maðr vegr mann, ok varðar þat skóggang, Grág. (Kb.) i. 145; vega á veittar trygðir, Ísl. ii. 491; vega víg, ek hefi vegit víg eitt, Nj. 128, passim; vega í enn sama knérunn, 85; víg þá er þat er vegit, Grág. ii. 89; vegin sök. = víg sök, 20, 41; vega mann or menn, passim; í Hólmgarði var svá mikil friðhelgi, at drepa skyldi hvern er mann údæmdan vá, Fms. i. 80; Kolskeggr vá drúgum menn, … vegr Gunnarr drjúgum menn, Nj. 96, 108; Þorsteinn vá hann þar, Eg. 713; ek vá hann, Nj. 28; þú sitr hjá, en nú er veginn Egill húsbóndi þinn, 97; ef hann er með vápum veginn, 146; hræðisk eigi þá sem líkamann vega, Blas. 48 (Mark x. 28); þú skalt ekki mann vega, the Sixth Commandment.IV. reflex., ok þat sverð er sjálft vegizk, a sword that fences of itself, Skm. 8, 9; þat [sverðit] vásk sjálft, Edda; vásk meirr á hlut Grikkja. the battle went against the Greeks, they lost the more men, Bret. 74; þá verðr um rætt at mjök hefði á vegizk þeirra lið Sunnan-manna, Ísl. ii. 389 (á-víga); at þegar hafi vegizk á þinn her, Stj. 531.2. recipr., vegask or vegask at, to fight, slay one another; nú vegask menn at, N. G. L. i. 64; ef þrælar manna vegask, Grág. (Kb.) i. 191; þá vágusk skógar-menn sjálfir, Landn. 323 (App.); miklu eru þrælar atgörða-meiri enn fyrr hafa verit, þeir flugusk þá á, en nú vilja þeir vegask, Nj. 56; nú eru konur þær sjau, er maðr má vegask um sektalaust við konung, N. G. L. i. 169. -
6 сниматься с якоря
Русско-английский синонимический словарь > сниматься с якоря
-
7 поднимать якорь
-
8 bongkar sauh
weigh anchor, weighed anchor, weighed anchor, weighing anchor -
9 сниматься с якоря
Русско-английский политехнический словарь > сниматься с якоря
-
10 lette anker
-
11 lette anker
weigh anchor -
12 létta akkeri
-
13 nostaa ankkuri
• weigh anchor -
14 otploviti iz luke
• weigh anchor -
15 podnieść kotwicę
• weigh anchor -
16 zdvihnout kotvu
-
17 zvednout kotvu
-
18 возобновлять прерванную работу
Русско-английский синонимический словарь > возобновлять прерванную работу
-
19 lever l’ancre
-
20 anker, het -lichten
См. также в других словарях:
Weigh anchor — is a nautical term indicating the final preparation of a sea vessel for getting underway. Weighing anchor literally means raising the anchor of the vessel from the sea floor and pulling it up to the side of the vessel after the engines have been… … Wikipedia
weigh anchor Nautical — take up the anchor when ready to sail. → weigh … English new terms dictionary
weigh anchor — ► weigh anchor Nautical take up the anchor when ready to sail. Main Entry: ↑weigh … English terms dictionary
weigh anchor — verb heave up an anchor in preparation for sailing (Freq. 1) • Syn: ↑weigh the anchor • Hypernyms: ↑heave, ↑heave up, ↑heft, ↑heft up • Verb Frames … Useful english dictionary
To weigh anchor — Anchor An chor ([a^][ng] k[ e]r), n. [OE. anker, AS. ancor, oncer, L. ancora, sometimes spelt anchora, fr. Gr. a gkyra, akin to E. angle: cf. F. ancre. See {Angle}, n.] 1. A iron instrument which is attached to a ship by a cable (rope or chain),… … The Collaborative International Dictionary of English
weigh anchor — Synonyms and related words: board, break ground, cast away, cast loose, cast off, cat the anchor, detach, disengage, doff, drop the mooring, embark, embus, emplane, enplane, entrain, free, go aboard, go on board, go on shipboard, liberate, loose … Moby Thesaurus
weigh anchor — {v. phr.} To set sail; get going. * /After a week in Hawaii, we weighed anchor and sailed south toward Tahiti./ … Dictionary of American idioms
weigh anchor — {v. phr.} To set sail; get going. * /After a week in Hawaii, we weighed anchor and sailed south toward Tahiti./ … Dictionary of American idioms
weigh anchor — verb to raise the anchor from the seabed prior to getting under way … Wiktionary
weigh\ anchor — v. phr. To set sail; get going. After a week in Hawaii, we weighed anchor and sailed south toward Tahiti … Словарь американских идиом
weigh anchor — v. lift an anchor in getting ready for sailing … English contemporary dictionary