Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

to+troop

  • 1 hersveit, riddaraliîssveit

    Íslensk-ensk orðabók > hersveit, riddaraliîssveit

  • 2 hópast

    Íslensk-ensk orðabók > hópast

  • 3 hópur, flokkur, hjörî

    Íslensk-ensk orðabók > hópur, flokkur, hjörî

  • 4 FLOKKR

    (-s, -ar), m.
    1) body of men (f. eru fimm menn);
    2) company, host (þeir gengu allir í einum flokki);
    3) band, troop, party; hefja, reisa, flokk, to raise a band; fylla flokk e-s, to join one’s party, to side with one;
    4) short poem, without refrains (opp. to drápa).
    * * *
    m. akin to fólk, [A. S. floc; Engl. flock; Dan. flok; Swed. flock]
    I. a body of men; in law five men make a flokkr; flokkr eru fimm menn, Edda 108; þat heitir f. er fimm menn eru saman, N. G. L. i. 61:—a company, host, party, þeir gengu allir í einum flokki, Nj. 100; engla flokkar, a host of angels, Greg. 34; marga flokka, Th. 3; hlaupa í gegn ór öðrum flokki, Grág. ii. 10: adverb., flokkum, in crowds, 656. 18; flokkum þeir fóru, Sl. 63:—a troop, band, hefja flokk, to raise a band, to rebel, Fms. viii. 273, ix. 4; ofríki flokkanna, vii. 293; fara með flokk, to roam about, 318:—a tribe, company, in a good sense, Stj. 321, 322, passim, and so in mod. usage.
    COMPDS: flokkaatvígi, flokkaferð, flokksforingi, flokkshöfðingi, flokksmaðr, flokksvíg.
    II. a short poem, Ísl. ii. 237, Fms. v. 227, vi. 391, xi. 203, 204: as the name of poems, Brands-flokkr, Sturl. iii. 90; Tryggva-f., Fms. iii. 54, 116; Kálfs-f., 123; Valþjófs-f., vi. 426; cp. esp. Gunnl. S. and Knytl. S. l. c., vide drápa.
    2. in mod. usage an epic poem consisting of several cantos is called flokkr or rímna-flokkr; thus Úlfars-rímur, Núma-rímur, Þrymlur, etc. are each of them a flokkr, but the Skíða-ríma or Ólafs-ríma, being single rhapsodies, are not so called.

    Íslensk-ensk orðabók > FLOKKR

  • 5 HÓPR

    (-s, -ar), m. troop, flock, crowd.
    * * *
    m. [Dan. hob; Swed. hop; the Engl. heap, Germ. haufen, would answer to Icel. haupr, which does not exist]:—a troop, flock, bevy; mann-hópr, a host of men, Bjarn. 52, Skáld H. 6. 47, Pass. 21. 10: freq. in mod. usage, e. g. í sinn hóp, among one’s own equals; fjár-hópr, a flock of sheep; fugla-hópr, a bevy of birds. hópa-kaup, n. a purchasing in lots.

    Íslensk-ensk orðabók > HÓPR

  • 6 skari

    * * *
    m. host, troop.
    * * *
    1.
    a, m. a snuffer, Pm. 31; elda-skari, Magn. Ólafsson.
    2.
    a, m. [Germ. schaar; Dan. skare], a host, troop, esp. a procession; Spes ok hennar skari, Grett. 161 A, Fas. iii. 359, Bs. ii. 122; engla skari, a host of angels, D. N. ii. 166, freq. in mod. usage.

    Íslensk-ensk orðabók > skari

  • 7 BÚÐ

    I)
    f.
    farmanna búðir, merchants’ booths; esp. of the temporary dwellings at the Icelandic parliament;
    tjalda búð, to fit up a booth (with tent-roof and hangings);
    2) abode, dwelling place;
    fara búðum, to change one’s abode;
    hafa harða, kalda búð, to have a hard, cold abode.
    (= búið, búit), used as adv., may be;
    búð svá sé til ætlat, may be, it will come so to happen;
    búð eigi hendi hann slíka úgiptu í annat sinn, may be he will not have such misfortune again.
    * * *
    f.
    I. [Engl. booth; Germ. bude; Dan. bod: not from búa], a booth, shop; farmanna búðir, merchants’ booths: setja búðir, Eg. 163; hafa búðir á landi, Grág. i. 91, the booths in the harbour being but temporary and being removed as soon as the ship went to sea.
    β. specially used of the temporary abodes in the Icel. parliament, where, as the meeting only lasted two weeks a year, the booths remained empty the rest of the year; hence tjalda ( to dress) búðir, viz. during the session for the use of its owner. But every goði ( priest) and every family had their own ‘booth,’ which also took their names from a single man or ruling family, e. g. Allsherjar b., Sturl. ii. 44; Snorra b., 125; b. Skapta, Nj. 220; b. Hafliða, Sturl. i. 44: from families or districts, Ölfusinga b., Nj. 181; Möðruvellinga b., 182, 247; Skagfirðinga b., 182; Jöklamanna b., Sturl. ii. 158; Austfirðinga b., 158, 159; Saurbæinga b., 82; Dalamanna b., Nj. 48; Mosfellinga b., 164; Rangæinga b., 48, 180; Ljósvetninga b., 183, 223; Norðlendinga b., 228; Vatnsfirðinga b., 248; Vestfirðingu b., Bs. i. 21; Svínfellinga b., Lv. 18; Skarðverja b., Sturl. i. 199, etc.: other names, Byrgis-búð, 31; Grýta, ii. 45; Dilkr, 158; Valhöll, 126; Hlað-búð, 82, Nj. 244; Virkis-búð, 247. As the alþing was a public meeting, other booths are also mentioned, e. g. Trúða búðir, booths of Jugglers, Troubadours, Grág. ii. 84; Ölbúð, an Ale-booth, beer-shop, Sturl. ii. 125; Sútara búð, a Souter’s (cobbler’s) booth, Grág. ii. 84; Sverð-skriða b., a Tanner’s booth, id.; and Göngumanna búðir, Beggars’ booths, a troop of beggars being an appendage to any old feast or public meeting, cp. Gísl. 54–56: the law (Grágás) forbade the sheltering of beggars at the parliament, but in vain; see numberless passages referring to alþing or fjórðungsþing, esp. Grág. Þ. Þ., Nj., Sturl., Gísl. l. c., Korm. S., Kristni S. A short treatise, called ‘Catastasis of Booths,’ composed about A. D. 1700, is mentioned in Dasent’s Burnt Njal; but it is the mere work of a scholar, not founded upon tradition. As búð is opposed to bú, as a temporary abode to a permanent fixed one, so búðsetumaðr (búð-seta), a cottager, is opposed to bóndi; fara búðum is to change one’s abode, Hkr. ii. 110; Mýramanna-búð, Band. (MS.)
    γ. in eccl., Tjald-búð is the Tabernacle.
    2. in the compds í-búð, sam-búð, etc., ‘búð’ is a different word, being simply formed from the verb búa, and of late formation, prob. merely a rendering of Lat. habitatio; whilst búð, a booth, is not related to búa.
    II. esp. in compds, í-búð, living in; sam-búð, living together; vás-búð, a cold berth, i. e. wet and cold; hafa harða, kalda búð, to have a hard, cold abode, Fms. x. 158 (belongs perh. to I.)
    COMPDS: búðardvöl, búðardyr, búðargögn, búðarhamarr, búðarketill, búðarkviðr, búðarlið, búðarmaðr, búðarnagli, búðarrúm, búðarsetumaðr, búðarstaðr, búðarsund, búðartópt, búðarveggr, búðarvirki, búðarvist, búðarvörðr.

    Íslensk-ensk orðabók > BÚÐ

  • 8 KAPPI

    m. hero, champion, man of valour (kappi mikill, kappar konungs).
    * * *
    a, m. [a Teut. word, noticed by Plutarch, Marius ch. 11—κίμβρους ὀνομάζουσι Γερμανοι τους ληστάς; see also kapp]:—a hero, champion, man of valour; konungr sá er kappi þykkir, Hkm. 14; ólusk í ætt þar æztir kappar, Hdl. 17; átti áðr kappi, Am. 98; þá bjó Arnórr í Reykjahlíð, kappi mikill, … ok má af því marka hverr k. hann var, Lv. 3; þessa búð á Þorkell hákr, kappi mikill (cp. Germ. handegen), Nj. 184; eru í Reykjadal kappar miklir? 32; gíslinn var kappi mikill, ok bauð Þangbrandi á pataldr, Bs. i. 9; hverjir berjask skulu móti þess köppum af þeirra liði, Fms. xi. 126.
    2. in a special sense, an elect champion, answering to the knight of the Middle Ages; þessir kappar vóru með Haraldi konungi, Fas. i. 379; því var Björn síðan Kappi kallaðr, Bjarn. 11; Hrólf Kraka ok Kappa hans, Fb. ii. 136; með honum (the king) ok hans Köppum, Fas. i. 35: Kappar konungs, 69; Hrólfr konungr ok allir hans Kappar ok stórmenni, 76, 79, 91, 95, 101, 102, 105, 108; Hrólfr konungr býsk nú til ferðar með hundrað manna, ok auk Kappar hans tólf ok berserkir tólf, 77; upp upp, allir Kappar! 100, Skjöld. S. ch. 8, 9 (Fas. i. 379–385); kappa-lið, a troop of champions, warriors, Grett. 84; kappa-tala, a tale or roll of champions, Fms. iii. 157; kappa-val, choice of champions, ii. 315.
    II. even as a nickname of some choice champions; Björn Breiðvíkinga-kappi, Eb.; Björn Hitdæla-kappi, Bjarn.; Vébjörn Sygna-kappi, Landn.; Hildibrandr Húna-kappi; Ásmundr Kappa-bani, a slayer of champions, Fas.

    Íslensk-ensk orðabók > KAPPI

  • 9 LIÐ

    I)
    n.
    1) host, folk, people;
    fyrða l., the people;
    þeir vóru allir eins liðs, they were all of one party;
    vera einn sins liðs, to be alone;
    2) family, household (lið mitt er heima bjarglaust);
    3) troops, host;
    samna liði, to gather troops;
    4) aid, assistance;
    veita e-m lið, to aid;
    koma e-m at liði, to come to one’s assistance.
    n. poet.
    1) ale (cf. líð);
    2) ship.
    * * *
    n. [cp. líða], a host, folk, people; lið heitir mannfólk, Edda 110; fyrða lið, the people, Hm. 160; sjaldan hittir leiðr í lið, 65; Dvalins lið, the dwarf people, Vsp. 14; þrír ór því liði, 17; Ásgrímr bauð því öllu liði til sín, Nj. 209; týndisk mestr hluti liðs þess er þar var inni, Eg. 240; þeir brenndu bæinn ok lið þat allt er inni var, Fms. i. 12; gékk liðit sveitum mjök, the people were much divided, Clem. 43; liðit rann ór þorpinu á landit þegar er þat varð vart við herinn, Eg. 528; ef þeir hafa eigi lið ( crew) til brott at halda, Grág. i. 92; allt lið várt trúir, all our people trow, 656 C. 20; yfir öllu Kristnu liði, 623. 58:—a family, household, hélzk vinátta með þeim Gunnari ok Njáli, þótt fátt væri medal annars liðsins, Nj. 66; hafði hann þá ekki færa lið með sér enn ena fyrri vetr, Eg. 77; konungrinn bað mart lið þangat koma, ok svá Ifigeníu með lið sitt, 656 A. ii. 15; þeir vóru allir eins liðs, all of one party, Eg. 341; samir oss betr at vera eins liðs en berjask, Fs. 15:—a troop, herd, Freyfaxi gengr í dalnum fram með liði sínu, Hrafn. 6; hann (the wild boar) hafði mart lið með sér, Fms. iv. 57; þá rennr þar galti með lið sitt, Fb. ii. 27.
    II. esp. a milit. term, troops, a host, by land or sea, originally the king’s household troops, as opposed to the levy or leiðangr; this word and liði (q. v.) remind one of the comitatus in Tacit. Germ.; hence the allit. phrase, lið ok leiðangr, hann samnaði bæði liði miklu ok leiðangri, O. H. L. 12; Baglar tóku nú bæði leiðangr ok lið, Fms. viii. 334, Eg. 11, 41; með herskip ok lið mikit, Fms. i. 11; vera í liði með e-m, 12, Nj. 7; skip ok lið, Orkn. 108; fjöldi liðs, Fms. vii. 320; göra lið at e-m, to march against, id.; samna liði, to gather troops, xi. 27, 121.
    2. help, assistance; veita e-m lið, to aid, Fms. xi. 27, 121, Orkn. 224; gefa fé til liðs (sér), Grág. i. 144; með manna liði, with the help of men, Gþl. 411; sýsla um lið, to treat for help, 285.
    COMPDS: liðsafli, liðsbeini, liðsbón, liðsdráttr, liðsfjöldi, liðshöfðingi, liðskostr, liðslaun, liðsmaðr, Liðsmannakonungr, liðsmunr, liðssafnaðr, liðsyrði, liðsþurfi, liðsþurft, liðsbörf.
    B. [A. S. lið = a fleet; prob. from the same root as the preceding, cp. liði]:—a ship; lið heitir skip, Edda 100; lið flýtr, 132 (in a verse); mörg lið, Ó. H. 180 (in a verse), cp. 160 (in a verse): in prose only in the phrase, leggja fyr lið, to throw overboard, to forsake, Kormak; láta fur lið, to abandon, Ísl. ii. 362; cp. also Liðsmanna-konungr, m. a sailor-king; see A. II.

    Íslensk-ensk orðabók > LIÐ

  • 10 skári

    * * *
    m. host, troop.
    * * *
    1.
    or skárri, a compar., superl. skástr, with no corresponding positive, [skái]:—better, best; þat mun þér ráð skást, it will be most advisable for thee, Fas. i. 421.
    2.
    a, m. [skera], a swathe, the sweep of a scythe in mowing; as also skára, að, to make a swathe.
    3.
    a, m. a young sea-mew, Edda (Gl.) ii. 489; má-skári: hence a nickname, whence Skára-staðir, a local name, Þórð.

    Íslensk-ensk orðabók > skári

  • 11 SVEIT

    * * *
    (pl. -ir), v.
    1) body of men, small detachment (liði var skipt í sveitir, tólf mönnum saman);
    2) company, train (ek var með hánum ok í hans s.); þeir héldu s. um jólin, they held revels at Yule;
    3) community, district, county (gekk pat hallæri um allar sveitir).
    * * *
    f., svít, Eg. 19, [A. S. sweot], a body, esp. as a milit. term, a squad, small detachment, company, each with its own officer (sveitar-höfðingi), sveit ef sex eru, Edda 108; vil ek at menn skipizk í sveitir, ok heimtisk saman frændmenn ok kunnmenn, Ó. H. 204; liði var skipt í sveitir, tólf mönnum saman, Eg. 229; þeir fengu til margar sveitir, at veita Varbelgjum bakslag, Fms. ix. 491; Þórir hundr með sína sveit, Ó. H. 214; gékk hann í sveit með þeim, 215; en eptir fall hans þá féll flest sú sveit er fram hafði gengit með honum, 219; Arnljótr gellini ok þeirra sveit öll, 217.
    2. a company, train; þeir höfðu samburðar-öl ok héldu sveit um Jólin, held revels at Yule, Fms. vii. 303; Grjótgarðr hélt þó sveit, i. 53; ek var með hánum ok í hans sveit, Eg. 65; þykki mér allfýsiligt at koma í þeirra sv(e)it, 19; þóttú komir í sveit með hirðmönnum Haralds, 21; þessi sveit ( troop) kom til Virfils bónda, Fms. iii. 212; ef lögsögu-maðr er í inni minni sveit, in the minority, Grág. i. 9; drógu Gyðingar sveit saman mikla, Hom. (St.); sum sveitin … sum sveitin, one part …, another …, Róm. 261; eigi skal þá draga sveitir saman þá er aðrir menn eru sofa farnir … þá skolu þeir vita er í sveit þeirri vóru hverr bani er, N. G. L. i. 163: poët., lýða sveit, seggja sveit, a company of men, Lex. Poët.; fljóða s., a bevy of women, Merl. 1. 49: of the crew of a ship, skírskota á önnur skip, at þeir hafa eigi meira mat en mánaðar-mat hvars í tvennum sveitum, N. G. L. i. 99.
    3. a party; þá görðusk þrætur miklar, ok gékk liðit sveitum mjök, Clem. 43; mannkyn var í tvenningu, í annarri sveit Gyðingar er á sannan Guð trúðu, en í annarri heiðnar þjóðir, 625. 170; öll góðra manna sveit, Hom. 142.
    II. geograph. a community, district, county; Rauðamels-lönd vóru betri en önnur suðr þar í sveit, Landn. 80; mikil kynslóð í þeirri sveit, Eg. 100; gékk þat hallæri um allar sveitir, Nj. 73; allar kirkjur þær er í þessum sveitum vóru, 623. 14; norðr um sveitir, Lv. 20; fara um sveitir ok boða Guðs eyrendi, Bs. i. 45.
    2. in mod. usage a district for relief of the poor, like hreppr; in such phrases as, fara á sveitina, to become a pauper; vera á sveit, liggja á sveit, þiggja af sveit, to receive parish relief; honum lá við sveit, he was on the verge of becoming a pauper; sveitar-kerling, an old female pauper; sveitar-ómagi, a pauper; sveitar-þyngsli, burdens of the sveit; sveitar-tillag, a poor-rate; sveit-lægr, q. v.
    3. the country, as opp. to town; búa í sveit, to live in the country; sveita-bóndi, a country farmer, husbandman; sveita-fólk, sveita-menn, country folk; sveita-bragr, country costumes, habits; sveita-búskapr, husbandry.
    B. COMPDS: sveitarbót, sveitardráttr, sveitardrykkja, sveitargengi, sveitarhöfðingi, sveitarmenn, sveitarrækr, sveitaskipan, sveitarskítr, sveitarvist.

    Íslensk-ensk orðabók > SVEIT

  • 12 Val-kyrja

    u, f. the chooser of the slain (kjósa val), the Valkyriur were a troop of northern goddesses, for whom see Edda 22, Gm., Em.; for the Valkyriur as guardian angels and tutors of the heroes, like Athene in the Odyssey, see Hkv., Vkv., Sdm.

    Íslensk-ensk orðabók > Val-kyrja

  • 13 vin-reið

    f. a troop of friends, Ad. 19 (but the reading is doubtful).

    Íslensk-ensk orðabók > vin-reið

  • 14 VÖLVA

    (gen. völu; pl. völur), f. prophetess, sibyl, wise woman, witch (fóru þá um landit spákonur, er kallaðar vóru völur).
    * * *
    u, f., also spelt völfa, gen. völu, pl. völur; völfu. or also völfur or voluur; gen. pl. does not occur; the nom. Vala is erroneous: [the etymology as well as the origin of this word is uncertain; but may not the Norse Völva and the Gr. σίβυλλα be relations? the identity in sense at least is very striking; the Gr. word first occurs in Aristoph., and then in Plato; may it not have been adopted from some Scythian tribe, for a word like this, if Greek, could hardly fail to occur in Homer? in völva an initial s, we suppose, has been lost (qs. svölva); in the Greek the ĭ would be an inserted vowel]:—a prophetess, sibyl, wise woman; völva, seiðkona, spákona (qq. v.) are synonymous. The ancient Sagas contain many remarkable records of the heathen wise-women or sibyls, who were held in honour and reverence; at the great feasts and sacrifices in the autumn, the völva (often a woman of rank) went with her troop of maidens through the country, where she, so to say, crowned the feast; she was seated on a high seat (seiðhjallr) in the hall, where she wrought her spells and sang her ‘weird-songs’ (varðlokur), after which the guests went past her one by one, and she told each his fate, or whatever else one wanted to know, e. g. the course of the coming winter and the like. The former part of the Völuspá is evidently conceived as the inspired song of a völva, seated on her high seat, and addressing Odin, while the gods listen to her words; and the latter part of the poem appears to be a kind of necromancy, or the raising of a dead völva, as also is the lay Vegtamskviða; sú kona var þar í bygð er Þorbjörg hét, ok var kölluð lítil völva, hón hafði áttar sér níu systr, ok vóru allar spákonur, en hón var ein þá á lífi, þat var háttr Þorbjargar um vetrum, at hón fór á veizlur ok buðu þeir menn henni mest heim er forvitni var á at vita forlög sín eða árferð, Þorf. Karl. Names of such wise women, Gróa völva, Edda; Heimlaug völva, Gullþ.; Heiðr völva, Landn. 173; Huldr völva, Yngl. S., Hkr. i. 21; to which add the ‘Weleda’ of Tacitus: class. passages are Þorf. S. ch. 3 (exceedingly interesting), Örvar-Odds S. ch. 3 (Fas. ii. 506), Vd. ch. 10: völu vél-spá, Vsp.; eru völfur allar frá Víðólfi, Hdl.; völva ok vís kona. Vtkv.; þá kom til völva sú er Gróa hét, Edda 58; var á því landi spákona sú er sagði fyrir örlög manna, … þeir fara til móts við völunna, Fb. ii. 28; ek fór í skóg til þín í völvu líki, Fas. i. 135; þóttusk menn vita at þar mundi verst hafa völu-leiði, Ld. 328; þá reið Óðinn fyrir austan dyrr þar er hann vissi völu leiði, Vtkv.; úrsvöl Gýmis völva, of Rán the goddess, Edda (in a verse); at hás völva valdi því bölvi, Kormak; in a bad sense, völva and skollvis kona, Hkv. 1. 34; Tacitus (Germ. ch. 8, 46, and Hist. iv. 61, 65, v. 22, 24) speaks of these practices, as also does Plutarch, Caesar ch. 19,— τα μαντεύματα των ἱερων γυναικων.
    COMPDS: Völuspá, Völvustaðir.

    Íslensk-ensk orðabók > VÖLVA

  • 15 kappalið

    Íslensk-ensk orðabók > kappalið

  • 16 öfundarflokkr

    m. a troop of ill-wishers (öfundarmenn).

    Íslensk-ensk orðabók > öfundarflokkr

См. также в других словарях:

  • Troop 47 — is an American contemporary rock band, predominantly known for its wild stage antics, catchy pop rock, lengthy jams, and a penchant for substance abuse, which led to popularity with the college rock scene from 1999 2005. Band historyThe band was… …   Wikipedia

  • Troop — Pays d’origine  États Unis Genre musical RnB new Jack Années d activité Années 80 …   Wikipédia en Français

  • Troop — Troop, v. t. {To troop the colors} or {To troop the colours} (Mil.), in the British army, to perform a ceremony consisting essentially in carrying the colors, accompanied by the band and escort, slowly before the troops drawn up in single file… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Troop — Troop, v. i. [imp. & p. p. {Trooped}; p. pr. & vb. n. {Trooping}.] 1. To move in numbers; to come or gather in crowds or troops. Armies . . . troop to their standard. Milton. [1913 Webster] 2. To march on; to go forward in haste. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Troop Leadership Training — (TNT) is an unit level training program within the Boy Scouts of America led by the Scoutmaster and the Senior Patrol Leader. It is designed to improve the leadership skill of all boy leaders within a Boy Scout troop. Youth leadership training… …   Wikipedia

  • Troop 41 — is an American hip hop ensemble from Raleigh, North Carolina founded in 2005. The group consists of three members: T Breezy, Lil Lee and Lil Inferno. Their 2010 single Do the John Wall was originally released by KAIRIZMIC Music, whose artist… …   Wikipedia

  • troop — [tro͞op] n. [Fr troupe < OFr, back form. < troupeau < ML troppus, a flock < Frank * throp, a crowd; akin to OE thorp, village: see THORP] 1. a group of persons, animals, or, formerly, things; herd, flock, band, etc. 2. loosely a great …   English World dictionary

  • Troop — Troop, n. [F. troupe, OF. trope, trupe, LL. troppus; of uncertain origin; cf. Icel. [thorn]orp a hamlet, village, G. dorf a village, dial. G. dorf a meeting. Norw. torp a little farm, a crowd, E. thorp. Cf. {Troupe}.] 1. A collection of people; a …   The Collaborative International Dictionary of English

  • TROOP! — is a sketch comedy group of writers and performers in Los Angeles that formed in 1997. The cast includes Kevin Chesley, Jay Dugre, Britt Erickson, Steve Sabellico, Brent Simons, and Bryan Shukoff. TROOP! has performed in several comedy festivals …   Wikipedia

  • troop — ► NOUN 1) (troops) soldiers or armed forces. 2) a unit of an armoured or cavalry division. 3) a group of three or more Scout patrols. 4) a group of people or animals of a particular kind. ► VERB ▪ come or go as a group …   English terms dictionary

  • Troop carrier — can refer to: *Troopship *Armoured personnel carrier *Military Light Truck [ [http://www.sinodefence.com/army/transport/nj2046.asp Military light trucks as troop carriers] ] References …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»