-
21 facessō
facessō cessī, ītus, ere, intens. [facio], to despatch, perform, execute, accomplish, fulfil: iussa, V.: matris praecepta, V.— To bring on, cause, occasion, create: audire ei negotium facessitum: innocenti periculum.— To make off, go away, retire, depart: ut Haec hinc facessat, T.: ab omni societate rei p.: urbe finibusque, L.: operae facessant, servitia sileant: hinc ocius, Cu.* * *facessere, facessi, facessitus Vdo; perpetrate; go away -
22 receptō
receptō āvī, —, āre, intens. [recipio], to take back, wrest away: hastam receptat Ossibus haerentem, V.— To receive habitually, harbor, entertain: meum filium ad te, i. e. my son's visits, T.: mercatores, admit, L.—With pron reflex., to betake oneself, withdraw, retire, recede: in tectum te, T.: Saturni sese quo stella receptet, V.* * *receptare, receptavi, receptatus Vrecover; receive, admit (frequently) -
23 re-dūcō
re-dūcō (old reddūcō; imper. reddūce, T.), dūxī, ductus, ere, to lead back, bring back, conduct back, escort back, accompany: exsules: expulsi inique, sed legibus reducti: ad se ut reducerentur, imperavit, Cs.: e pastu vitulos ad tecta, V.: in Italiam reductus, Cs.: uxorem, take back, T.: regem, restore: domum, H.: in ludum (puellulam), T.: adsurgi, deduci, reduci.—Of troops, to draw off, withdraw, cause to retreat, bring off: exercitum, Cs.: legionem reduci iussit, Cs.: legiones ex Britanniā, Cs.: in castra, Cs.—Of things, to draw back, bring back: (falces) tormentis introrsus reducebant, Cs.. ad pectora remos, O.: spumare reductis Convolsum remis aequor, V.: solem reducit, V.: noctem die labente (Phoebus), V.: hiemes, H.: febrim, H.—Fig., to bring back, restore, replace: animum aegrotum ad misericordiam, T.: reges a se m gratiam reducti, reconciled: quocum me in gratiam reduceret, restored to favor: te ad officium sanitatemque: meque ipse reduco A contemplatu, retire, O.: deus haec benignā Reducet in sedem vice, H.—To restore, reform: quo vis illos tu die Redducas, T.—To reduce, shape: lambendo mater in formam reducit, O. -
24 re-ferō
re-ferō rettulī (not retulī), relātus (rellātus, T.), referre, to bear back, bring back, drive back, carry back: nihil domum praeter os: ut naves eodem, unde erant profectae, referrentur, Cs.: me referunt pedes in Tusculanum, i. e. I feel a strong impulse to go: in decimum vestigia rettulit annum (victoria), V.: Ad nomen caput ille refert, looks back, O.: suumque Rettulit os in se, drew back, O.: ad Tyneta rursus castra refert, L: digitos ad frontem saepe, O.: pecunias in templum, Cs.: frumentum omne ad se referri iubet, Cs.: Caesaris capite relato, Cs.: cum sanguine mixta Vina refert moriens, spits out, V.—With pron reflex., to go back, return: Romam se rettulit: sese in castra, Cs.: se ad philosophiam: domum me Ad porri catinum, H.: se ob ora Fert refertque, flits to and fro, V.: causa, cur se sol referat. — Pass reflex., to return, arrive: sin reiciemur, tamen eodem paulo tardius referamur necesse est: classem relatam Nuntio, V.: a primā acie ad triarios sensim referebantur, L.—With pedem or (rarely) gradum, to go back, draw back, retire, withdraw, retreat: volneribus defessi pedem referre coeperunt, Cs.: ut paulatim cedant ac pedem referant, Cs.: cum pedes referret gradum, L.: fertque refertque pedes, paces to and fro, O.: pedem referens, V.: Feroque viso retulit retro pedem (viator), Ph.—To give back, give up, return, restore, pay back, pay in return, repay: pateram (subreptam): Par pro pari, tit for tat, T.: Ut puto, non poteras ipsa referre vicem, O.: pannum, H.—Of sound, to bring back, give back, return, answer, echo: (Saxum) eiulata Resonando mutum flebilīs voces refert, Att. ap. C.: ex locis inclusis (soni) referuntur ampliores: referunt quem (sonum) nostra theatra, H.: ‘coëamus’ rettulit Echo, O.—Fig., to bring back, restore, renew, revive, repeat: in suam domum ignominiam: pro re certā spem falsam domum: consuetudo longo intervallo repetita ac relata: Multa labor... rettulit in melius, has improved, V.: quasdam ex magno intervallo caerimonias, L.: rem iudicatam, i. e. cause to be reconsidered: idem illud responsum, repeated, L.: veterem Valeriae gentis in liberandā patriā laudem, restore: neque amissos colores Lana refert, H.—Of the mind or look, to bring back, direct, turn: e cursu populari referre aspectum in curiam, turn towards: animum ad veritatem.—Of time, to bring back, bring again, cause to return, renew: mihi praeteritos annos, V.: Saeculo festas referente luces, H.—In the phrase, referre gratiam (rarely gratias), to return thanks, show gratitude, recompense, requite: Inveniam, parem ubi referam gratiam, a way to pay him off, T.: Et habetur et referetur tibi gratia, T.: pro eo mihi ac mereor relaturos esse gratiam: Caesari pro eius meritis gratiam referre, Cs.: gratiam factis, O.: pro tantis eorum in rem p. meritis eis gratiae referantur. —To present again, set forth anew, represent, repeat: Hecyram ad vos, T.: Actia pugna per pueros refertur, is rehearsed, H.: parentis sui speciem, L.: robora parentum liberi referunt, Ta.: (Tellus) figuras Rettulit antiquas, O.: parvulus Aeneas, qui te tamen ore referret, V.: Marsigni sermone Suevos referunt, recall, Ta.—To say in return, rejoin, answer, reply, respond: id me illorum defensioni rettulisse: ego tibi refero, I reply to you: retices, nec mutua nostris Dicta refers, O.: Anna refert, V.: Tandem pauca refert, V.—To repeat, report, announce, relate, recount, assert, tell, say: quantum, inquam, debetis? respondent CVI; refero ad Scaptium, report it: saepe aliter est dictum, aliter ad nos relatum: abi, quaere, et refer, H.: talīs miserrima fletūs Fertque refertque soror (sc. ad Aeneam), V.: pugnam referunt, O.: factum dictumve, L.: Aut agitur res in scaenis aut acta refertur, or related, H.: multum referens de Maecenate, Iu.: inveni qui se vidisse referret, O.: pugnatum (esse) in annalīs referre, L.—To repeat to oneself, call to mind, think over: tacitāque recentia mente Visa refert, O.: Haec refer, O.: Mente memor refero, O.—To make known officially, report, announce, notify: haec ad suos, Cs.: legationem Romam, L.: capitum numerus ad eum relatus est, Cs.: rumores excipere et ad se referre. —To submit for consideration, propose for decision, make a motion, offer a proposition, consult, refer, move, bring forward, propose: de consularibus provinciis ad senatum referre, lay before the senate the question of, etc.: de quo legando consules spero ad senatum relaturos: de eā re postulant uti referatur, S.: tunc relata de integro res ad senatum, L.: referunt consules de re p., Cs.: de signo dedicando ad pontificum collegium: eam rem ad consilium, L.: referre se dixit, quid de Nabidis bello placeret, put the question, L.: id postea referendum ad populum non arbitrari, should be referred again: tu non ad Lucilium rettulisti, did not consult.—To note down, enter, inscribe, register, record, enroll: ut nec triumviri accipiundo nec scribae referundo sufficerent, L.: in tabulas quodcumque commodum est: nomen in codicem accepti et expensi relatum: tuas epistulas in volumina, i. e. admit: in reos, in proscriptos referri, to be registered: senatūs consulta pecuniā acceptā falsa referebat, recorded: cum ex CXXV iudicibus reus L referret (opp. reicere), i. e. accepted.— Of accounts: rationes totidem verbis referre ad aerarium, to account to the treasury: in rationibus referendis, in accounting: relatis ad eum publicis cum fide rationibus, faithful accounts, Cs.: si hanc ex faenore pecuniam populo non rettuleris, reddas societati, account for this money to the people: (pecuniam) in aerarium, pay in, L.: pecuniam operi publico, charge as expended for a public building; cf. octonis referentes idibus aera, i. e. paying the school-fees, H.—With acceptum, to credit, see accipio.—To account, reckon, regard, consider: imagines in deorum numero: terram et caelum in deos: libri in eundem librorum numerum referendi: hi tamen inter Germanos referuntur, Ta.: refert inter meritorum maxima, demptos Aesonis esse sitūs, O.: eodem Q. Caepionem referrem, should place in the same category.—To ascribe, refer, attribute: pecudum ritu ad voluptatem omnia: omnia ad igneam vim: tuum est, quid mihi nunc animi sit, ad te ipsum referre: id, quo omnia, quae recte fierent, referrentur: origines suas ad deos referre auctores, L.: Hinc omne principium, huc refer exitum, H.: eius, in quem referet crimen, culpa: alius in alium culpam referebant, imputed, Cu. -
25 retrō-cēdō or retrō cēdō
retrō-cēdō or retrō cēdō —, —, ere, to go back, retire, recede: eos retro cedentes recipiebant, L.: retrocedendo producere incantos, Cu. -
26 sē-cēdō
sē-cēdō cessī, cessus, ere, to go apart, go away, separate, withdraw, go aside, retire: secedant improbi, secernant se a bonis: de coetu, O.: in abditam partem aedium, S.: ad deliberandum, L.: a fesso corpore sensūs, Ct.: tantum secessit ab imis Terra, was distant, O.—To go out in rebellion, rebel, revolt, secede: plebes armata a patribus secessit, S.: in Sacrum Montem, L. -
27 abscedo
abscedere, abscessi, abscessus V INTRANSwithdraw, depart, retire; go/pass off/away; desist; recede (coasts); slough -
28 amoveo
amovere, amovi, amotus V TRANSmove/take/put away, remove, steal; banish, cause to go away; withdraw, retire -
29 apscedo
apscedere, apscessi, apscessus V INTRANSwithdraw, depart, retire; go/pass off/away; desist; recede (coasts); slough -
30 decedo
decedere, decessi, decessus V INTRANSwithdraw/retire, go off/away, depart, leave; relinquish/cease; desert/abandon; quit office and return home; make/get out of the way; yield; wane; fall short; stray/digress; pass away/depart life, die; subside/cease (feelings); disappear -
31 recedo
recedere, recessi, recessus Vrecede, go back, withdraw, ebb; retreat; retire; move/keep/pass/slip away -
32 repedo
repedare, repedavi, repedatus V INTRANSreturn, go back; retire -
33 abeo
I.to go away, retire / depart from life, die.II.to digress / change / vanish, disappear.III.to pass, to have been -
34 cubitum ire
to go to bed, retire -
35 defungo
to discharge one's duties, quit, retire, die, finish -
36 recipio
, recepi, receptumto go back, retire, recede, retreat. -
37 abditum
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. — -
38 abdo
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. — -
39 abeo
ăb-ĕo, ĭvi or ii, ītum, īre, v. n. (abin= abisne, Plaut. and Ter.; abiit, dissyl., v. Herm. Doctr. Metr. p. 153), to go from a place, to go away, depart.I.Lit..A.In gen., constr. with ab, ex, the simple abl., the acc. with in, the local adv. hinc, and absol.:B.abeo ab illo,
Plaut. Cure. 2, 3, 70:abi in malam rem maxumam a me,
id. Ep. 1, 1, 72 (v. infra); so id. Bacch. 4, 9, 107:abin e conspectu meo?
id. Am. 1, 3, 20 (but also abin ab oculis? id. Trin. 4, 2, 140: id. Truc. 2, 5, 24):ablturos agro Argivos,
id. Am. 1, 1, 53:abire in aliquas terras,
Cic. Cat. 1, 8, 20:insanus, qui hinc abiit modo,
Plaut. Merc. 2, 2, 61:abi prae, jam ego sequar,
go on, I will soon follow, id. Am. 1, 3, 45. —With supine:abiit exsulatum,
into exile, Plaut. Merc. 3, 4, 6; Liv. 2, 15 fin.; cf.:abi deambulatum,
Ter. Heaut. 3, 3, 26. — Absol.:(Catilina) abiit, excessit, evasit, erupit,
Cic. Cat. 2, 1, 1:praetor de sellā surrexit atque abiit,
id. Verr. 2, 4, 65 fin.:quae dederat abeuntibus,
Verg. A. 1, 196 al.:sub jugum abire,
Liv. 3, 2, 8 fin. — With inf.:abi quaerere,
Plaut. Cist. 2, 1, 26. —Of things:cornus sub altum pectus abit,
penetrates deeply, Verg. A. 9, 700.In partic.1.To pass away, so that no trace remains; to disappear, vanish, cease.a.Of man, to die:b.qui nune abierunt hinc in communem locum (i.e. in Orcum),
Plaut. Cas. prol. 19; cf.:ea mortem obiit, e medio abiit,
Ter. Phorm. 5, 9, 30; so also Cic.: abiit e vitā, Tusc. 1, 30, 74 al. —Of time, to pass away, elapse:c.dum haec abiit hora,
Ter. Eun. 2, 3, 50:menses,
id. Ad. 4, 5, 57:annus,
Cic. Sest. 33, 72:abit dies,
Cat. 61, 195:tota abit hora,
Hor. S. 1, 5, 14. —Of other things:2.per inane profundum,
Lucr. 1, 1108:nausea jam plane abiit?
Cic. Att. 14, 10, 2; so id. Fam. 9, 20; Ov. M. 7, 290 al.To be changed from one's own ways or nature into something else, to be transformed, metamorphosed; always constr. with in (chiefly poet., esp. in Ov. M., as a constant expression for metamorphosis): terra abit in nimbos imbremque, Lucil. ap. Varr. L. L. 5, § 24 Mūll.:II.in corpus corpore toto,
to pass with their whole body into another, Lucr. 4, 1111:aut abit in somnum,
is, as it were, wholly dissolved in sleep, is all sleep, id. 3, 1066: E in V abiit. Varr. L. L. 5, § 91 Mūll.:in villos abeunt vestes, in crura lacerti,
Ov. M. 1, 236; id. ib. 2, 674:jam barba comaeque in silvas abeunt,
id. ib. 4, 657; 4, 396; so id. ib. 3, 398; 8,555; 14, 499;14, 551 al.: in vanum abibunt monentium verba,
will dissolce into nothing, Sen. Ep. 94 med.;hence, in avi mores regem abiturum,
would adopt the ways of, Liv. 1, 32.Trop.A.In gen., to depart from, to leave off, to turn aside:B.ut ab jure non abeat,
Cic. Verr. 2, 1, 44, § 114; so,ab emptione,
Dig. 2, 14, 7, § 6; 18, 2, 14, § 2 sq.:a venditione,
ib. 18, 5, 1: sed abeo a sensibus, leave, i. e. speak no more of, Cic. Ac. 2, 28, 9; so often with longe: non longe abieris, you need not go far to seek for examples, id. Fam. 7, 19; cf.:ne longius abeam,
id. Rosc. Am. 16, 47; id. Caec. 33, 95 al.:quid ad istas ineptias abis?
why do you have recourse to —? id. Rosc. Am. 16, 47:abit causa in laudes Cn. Pompeii,
Quint. 9, 2, 55:illuc, unde abii, redeo,
I set out, Hor. S. 1, 1, 108:pretium retro abiit,
has fallen, Plin. Ep. 3, 19, 7.In partic.1.With abl., to retire from an office or occupation:2.abiens magistratu,
Cic. Pis. 3, 6; id. Fam. 5, 2, 7: Liv. 2, 27 fin.; 3, 38 fin. al.; so,abire consulatu,
Cic. Att. 1, 16, 5; cf.flaminio,
Liv. 26, 23 fin.:sacerdotio,
Gell. 6, 7, 4:honore,
Suet. Aug. 26:tutelā,
Dig. 26, 4, 3, § 8; cf.:tutelā vel curā,
ib. 26, 10, 3, § 18 al.Of the consequence or result of an action, to turn out, end, terminate:3.mirabar hoc si sic abiret,
Ter. And. 1, 2, 4: cf.:non posse ista sic abire,
Cic. Att. 14, 1; so id. Fin. 5, 3, 7; Cat. 14, 16 al.In auctions, t. t., not to be knocked down to one:4.si res abiret ab eo mancipe,
should not fall to him, Cic. Verr. 2, 1, 54; cf.:ne res abiret ab eo,
that he may purchase it, id. 2, 3, 64; so Dig. 18, 2, 1; 50, 17, 205.The imper. abi is often a simple exclamation or address, either with a friendly or reproachful signif.a.Abi, Indis me, credo, Begone, you are fooling me! Plaut. Most. 5, 1, 32; so Ter. Ad. 4, 2, 25; cf. Hor. Ep. 2, 2, 205. —b.Begone! be off! abi modo, Plaut. Poen. 1, 3, 20:abi, nescis inescare homines,
Ter. Ad. 2, 2, 12;bence in the malediction, abi in malam rem!
go be hanged! Plaut. Pers. 2, 4, 17:abin hine in malam crucem?
id. Most. 3, 2, 163 (ef. Cic.: quin tu abis in malam pestem malumque cruciatum? Phil. 13, 21); v. crux and cruciatus. -
40 abverto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used.
См. также в других словарях:
retiré — retiré, ée [ r(ə)tire ] adj. • XVIe; de retirer 1 ♦ (Personnes) Qui s est retiré. Retiré dans un lieu, quelque part. RETIRÉ DE. « le désir d être de plus en plus retiré du monde et dans un cloître d études et d oubli » (Sainte Beuve). ♢ Absolt… … Encyclopédie Universelle
retiré — retiré, ée (re ti ré, rée) part. passé de retirer. 1° Ramené en tirant. Un homme retiré vivant de dessous les décombres. 2° Tiré en arrière, contracté. • Ma peau est toute sèche et toute retirée, SACI Bible, Job, VII, 5. • Les pattes… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
retire — re·tire vb re·tired, re·tir·ing vi: to withdraw from an action the jury retired for deliberations vt: to withdraw from circulation or from the market retire a loan retire stock Merriam Webster’s Dictionary of Law … Law dictionary
Retire — Re*tire , v. i. 1. To go back or return; to draw back or away; to keep aloof; to withdraw or retreat, as from observation; to go into privacy; as, to retire to his home; to retire from the world, or from notice. [1913 Webster] To Una back he cast … The Collaborative International Dictionary of English
Retire — Re*tire , v. t. [imp. & p. p. {Retired}; p. pr. & vb. n. {Retiring}.] [F. retirer; pref. re re + tirer to draw. See {Tirade}.] 1. To withdraw; to take away; sometimes used reflexively. [1913 Webster] He . . . retired himself, his wife, and… … The Collaborative International Dictionary of English
Retire — Re*tire , n. 1. The act of retiring, or the state of being retired; also, a place to which one retires. [Obs.] [1913 Webster] The battle and the retire of the English succors. Bacon. [1913 Webster] [Eve] discover d soon the place of her retire.… … The Collaborative International Dictionary of English
retire — [ri tīr′] vi. retired, retiring [Fr retirer < re , back + tirer, to draw < VL * tirare] 1. to go away, retreat, or withdraw to a private, sheltered, or secluded place 2. to go to bed 3. to give ground, as in battle; retreat; withdraw 4. to… … English World dictionary
retiré — Retiré, [retir]ée. part. passif. Il a les significations de son verbe. Il est aussi adj. & sign. Solitaire. C est un homme fort retiré. il mene une vie retirée. un lieu retiré, esteigné du bruit … Dictionnaire de l'Académie française
retire - retiring — ◊ retire When someone retires, they leave their job and stop working, usually because they have reached the age when they can get a pension. Gladys retired at the age of sixty eight. They had decided to retire from farming. ◊ retiring The… … Useful english dictionary
Retire tes doigts — est le premier album d Electric Bazar Cie sorti en 2005. Titres No Titre Durée … Wikipédia en Français
retire from office — index demit Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary