Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to+murmur

  • 1 murmur

    murmur, ŭris, n. (m.: murmur fit verus, Varr. ap. Non. 214, 14) [Sanscr. marmara, susurrus, murmur, and the Greek mormurô and murmurô], a murmur, murmuring; a humming, roaring, growling, grumbling; a rushing, crashing, etc. (class.;

    syn.: fremitus, strepitus, fragor, stridor, susurrus): murmur populi,

    Liv. 45, 1: serpitque per agmina murmur. Verg. A. 12, 239:

    quanto porrexit murmure panem,

    Juv. 5, 67.—Of prayer, a low, indistinct tone:

    quos ubi placavit precibus et murmure longo,

    Ov. M. 7, 251; Juv. 10, 290.—Of the humming of bees:

    strepit omnis murmure campus,

    Verg. A. 6, 709.—Of the roar of a lion, Mart. 8, 55, 1;

    of the tiger: tigridis Hyrcanae jejunum murmur,

    Stat. Th. 12, 170.—Of inanimate things, a murmur, roar, rushing, crashing, crash, rumbling:

    nam et odor urbanitatis, et mollitudo humanitatis, et murmur maris, et dulcedo orationis sunt ducta a ceteris sensibus,

    Cic. de Or. 3, 40, 161:

    dare,

    to roar, Lucr. 6, 142:

    magno misceri murmure caelum,

    Verg. A. 4, 160:

    ventosum,

    the rushing wind, id. E. 9, 58.—Of thunder:

    exanimes primo murmure caeli,

    Juv. 13, 224.—Of a volcanic mountain:

    Aetnaei verticis,

    Suet. Calig. 51.—Of an earthquake, a roaring, rumbling:

    praecedit sonus, alias murmuri similis, alias mugitibus, aut clamori humano, armorumve pulsantium fragori,

    Plin. 2, 80, 82, § 193.—Of wind-instruments:

    cornuum,

    the sound, Hor. C. 2, 1, 17: inflati buxi, of the tibia, Ov. M. 14, 537:

    aurium,

    a singing in the ears, Plin. 28, 7, 21, § 75 (Jahn, animalia).— Trop.:

    contemnere murmura famae,

    Prop. 2, 5, 29; of a muttering, rebellious murmur:

    contra Dominum,

    Vulg. Exod. 16, 7; id. Act. 6, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > murmur

  • 2 murmur

        murmur uris, n    a murmur, murmuring, hum, roar, growling, grumbling, crash: populi, L.: serpitque per agmina murmur, V.: pro verbis murmura reddunt, roars (of lions), O.: strepit omnis murmure campus, hum (of bees), V.: maris: ventosum, the rushing wind, V.: exanimes primo murmure caeli, i. e. thunder, Iu.: cornuum, sound, H.: inflati buxi, i. e. of the tibia, O.
    * * *
    I
    murmur/mutter; whisper/rustle, hum/buzz; low noise; roar/growl/grunt/rumble
    II
    murmur/mutter; whisper/rustle, hum/buzz; low noise; roar/growl/grunt/rumble

    Latin-English dictionary > murmur

  • 3 fremō

        fremō uī, —, ere    [FREM-], to roar, resound, growl, murmur, rage, snort, howl: (venti) Circum claustra fremunt, V.: saxa concita murali Tormento, whiz, V.: Laetitiā ludisque viae, resound, V.: leo Ore, V.: equus, neighs, V.: fremant omnes licet, mutter: magno circum clamore, applauded, V.: animis, V.: Stabat acerba fremens Aeneas, V.: rumor de tibicine Fremit in theatro, Ph.— To murmur at, grumble because of, complain loudly of: consulatum sibi ereptum: uno omnes eadem ore fremebant, V.: alqd, L., H.— To demand angrily, cry threateningly: Arma amens fremit, V.: Pedum delendum, L.
    * * *
    fremere, fremui, fremitus V
    roar; growl; rage; murmur, clamor for

    Latin-English dictionary > fremō

  • 4 murmurō

        murmurō āvī, —, āre    [murmur], to murmur, mutter, roar: murmurans mare: flebile, O.
    * * *
    murmurare, murmuravi, murmuratus V
    hum, murmur, mutter; roar

    Latin-English dictionary > murmurō

  • 5 fremo

    frĕmo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a. [cf. bremô, bromos, brontê].
    1.
    Neutr., to make a low roaring, to roar, resound, to growl, murmur, rage, snort, howl (class.;

    syn.: frendo, strideo, strepo, crepo): (ventus ibi) Speluncas inter magnas fremit ante tumultu,

    Lucr. 6, 581; cf. Verg. A. 1, 56:

    venti immani turbine,

    Ov. Tr. 1, 2, 25:

    mare,

    Val. Fl. 2, 646; cf.:

    Ister tumidā aquā,

    id. 6, 329:

    montes undaeque,

    Stat. Th. 12, 654:

    saxa concita murali tormento,

    whiz, Verg. A. 12, 922:

    viae laetitiā ludisque plausuque,

    resound, id. ib. 9, 717:

    agri festis ululatibus,

    Ov. M. 3, 528:

    irritata canum cum primum immane Molossūm Mollia ricta fremunt,

    Lucr. 5, 1064:

    leo ore cruento,

    Verg. A. 9, 341; Plin. 8, 16, 19, § 48; cf. Varr. L. L. 7, § 104 Müll.:

    equus,

    neighs, Verg. A. 11, 496; 599; Hor. C. 4, 14, 23; id. Epod. 9, 17:

    lupus ad caulas,

    Verg. A. 9, 60:

    tigres,

    Val. Fl. 2, 260:

    fremant omnes licet, dicam quod sentio,

    to mutter, grumble, Cic. de Or. 1, 44, 195:

    cum in basilica Julia... omnia clamoribus fremerent,

    Quint. 12, 5, 6:

    omnes magno circum clamore fremebant,

    Verg. A. 6, 175:

    cunctique fremebant Caelicolae assensu vario,

    id. ib. 10, 96:

    cuncti simul ore fremebant Dardanidae,

    id. ib. 1, 559;

    5, 555: animisque fremens,

    id. ib. 12, 371; cf.:

    stabat acerba fremens Aeneas,

    id. ib. 12, 398:

    patres, erecti gaudio, fremunt,

    Liv. 6, 6, 17: rumor de tibicine Fremit in theatro, Phaedr. [p. 779] 5, 7, 21.—
    II.
    Act., to murmur, grumble, growl, rage at or after any thing, to complain loudly.
    (α).
    With acc.:

    dixerat haec unoque omnes eadem ore fremebant,

    Verg. A. 11, 132: arma amens fremit;

    arma toro tectisque requirit, Saevit amor ferri,

    id. ib. 7, 460: si plebs fremere imperia coepisset, i. e. to murmur at, Cass. ap. Serv. Verg. A. 1, 56.—
    (β).
    With an object-clause:

    jam vero Arrius consulatum sibi ereptum fremit,

    Cic. Att. 2, 7,3:

    Pedum expugnandum ac delendum senatus fremit,

    Liv. 8, 13, 1:

    praetorianus miles, non virtute se sed proditione victum fremebat,

    Tac. H. 2, 44:

    (M. Bruti) epistolae frementes, fibulas tribunicias ex auro geri,

    id. ib. 4, 35; Plin. 33, 3, 12, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > fremo

  • 6 admurmurātiō

        admurmurātiō ōnis, f    [admurmuro], a murmuring, murmur: vestra: senatūs frequentis: grata contionis.
    * * *
    murmur of comment; murmuring

    Latin-English dictionary > admurmurātiō

  • 7 ad-murmurō

        ad-murmurō āvī, ātus, āre,    to murmur, murmur at: valde: cum esset admurmuratum: admurmurante Senatu.

    Latin-English dictionary > ad-murmurō

  • 8 fremor

        fremor ōris, m    [FREM-], a low roaring, murmur: varius, V.
    * * *
    low/confused noise/roaring, murmur

    Latin-English dictionary > fremor

  • 9 immurmurō (in-m-)

        immurmurō (in-m-) —, —, āre,    to murmur at, murmur against: silvis immurmurat Auster, V.: totum immurmurat agmen, mutter reproachfully, O.

    Latin-English dictionary > immurmurō (in-m-)

  • 10 rūmor

        rūmor ōris, m    [RV-], a rustle, murmur, vague sound: Solvere secundo rumore, the murmur of the oars, Poët. ap. C.: ad caelum ferre rumore secundo, i. e. applause, H.— The talk of the many, common talk, report, hearsay, rumor: cum incertis rumoribus serviant, Cs.: perferet multa rumor: rumores Africanos excipere: volgi rumoribus exagitatus, S.: a rostris manat per compita rumor, H.: omnīs rumorum ventos conligere: rumor venit, Datum iri gladiatores, T.: crebri ad eum rumores adferebantur... omnīs Belgas coniurare, Cs.: rem te valde bene gessisse rumor erat: rumores de oppresso Dolabellā: de vitā imperatoris rumores dubii adlati sunt, L.: exstinctis rumoribus de auxiliis legionum, Cs.— Common opinion, current report, popular voice, fame, reputation: adversus famam rumoresque hominum stare, L.: qui erit rumor id si feceris? T.: quos rumor asperserat, calumny, Cu.: rumorem quendam esse quaesitum, notoriety: plebis rumorem adfectare, Ta.: adverso rumore esse, in bad repute, L.
    * * *
    hearsay, rumor, gossip; reputation; shouting

    Latin-English dictionary > rūmor

  • 11 susurrō

        susurrō —, —, āre    [1 susurrus], to hum, buzz, murmur, mutter, whisper: susurrant (apes), V.: cum carā de te nutrice, O.: iam susurrari audio, Civem Atticam esse hanc, T.
    * * *
    I
    susurrare, -, - V
    mutter, whisper, hum, buzz, murmur
    II
    whisperer; mutterer; tale-bearer

    Latin-English dictionary > susurrō

  • 12 admurmuro

    admurmurare, admurmuravi, admurmuratus V INTRANS
    murmur in protest or approval; murmur at

    Latin-English dictionary > admurmuro

  • 13 admurmuror

    admurmurari, admurmuratus sum V DEP
    murmur in protest or approval; murmur at

    Latin-English dictionary > admurmuror

  • 14 ammurmuro

    ammurmurare, ammurmuravi, ammurmuratus V INTRANS
    murmur in protest or approval; murmur at

    Latin-English dictionary > ammurmuro

  • 15 ammurmuror

    ammurmurari, ammurmuratus sum V DEP
    murmur in protest or approval; murmur at

    Latin-English dictionary > ammurmuror

  • 16 murmuro

    murmŭro, āvi, ātum, 1, and (ante- and post-class.) murmŭror, ātus, 1, v. dep. [id.], to murmur, mutter; to rustle, rumble, roar, etc. (cf.: susurro, musso, fremo, strepo).
    I.
    Neutr.
    A.
    Form murmuro:

    secum murmurat,

    Plaut. Aul. 1, 1, 13; Varr. L. L. 6, § 67 Müll.—Of discontented persons, to mutter, grumble:

    servi murmurant,

    Plaut. Mil. 3, 1, 149:

    et murmuravit omnis congregatio,

    Vulg. Exod. 16, 2 al. —Of the nightingale:

    secum ipse murmurat,

    Plin. 10, 29, 43, § 82:

    magia carminibus murmurata,

    muttered, App. Mag. p. 304, 28.—Of inanimate things, to murmur, roar, rumble:

    murmurantia litora,

    Varr. L. L. 6, § 67 Müll.:

    murmurans mare,

    Cic. Tusc. 5, 40, 116:

    unda,

    Verg. A. 10, 212:

    ignis,

    crackles, Plin. 18, 35, 84, § 357:

    intestina,

    to rumble, Plaut. Cas. 4, 3, 6.—
    B.
    Form murmuror: murmurari coepimus, Varr. ap. Non. 478: populus murmurari coepit, Quadrig. ib. 7; Varr. ib. 11.—
    II.
    Act., transf., to mutter or grumble at a thing:

    quidam tarditatem poëtae murmurari,

    App. Flor. p. 353 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > murmuro

  • 17 murmuror

    murmŭro, āvi, ātum, 1, and (ante- and post-class.) murmŭror, ātus, 1, v. dep. [id.], to murmur, mutter; to rustle, rumble, roar, etc. (cf.: susurro, musso, fremo, strepo).
    I.
    Neutr.
    A.
    Form murmuro:

    secum murmurat,

    Plaut. Aul. 1, 1, 13; Varr. L. L. 6, § 67 Müll.—Of discontented persons, to mutter, grumble:

    servi murmurant,

    Plaut. Mil. 3, 1, 149:

    et murmuravit omnis congregatio,

    Vulg. Exod. 16, 2 al. —Of the nightingale:

    secum ipse murmurat,

    Plin. 10, 29, 43, § 82:

    magia carminibus murmurata,

    muttered, App. Mag. p. 304, 28.—Of inanimate things, to murmur, roar, rumble:

    murmurantia litora,

    Varr. L. L. 6, § 67 Müll.:

    murmurans mare,

    Cic. Tusc. 5, 40, 116:

    unda,

    Verg. A. 10, 212:

    ignis,

    crackles, Plin. 18, 35, 84, § 357:

    intestina,

    to rumble, Plaut. Cas. 4, 3, 6.—
    B.
    Form murmuror: murmurari coepimus, Varr. ap. Non. 478: populus murmurari coepit, Quadrig. ib. 7; Varr. ib. 11.—
    II.
    Act., transf., to mutter or grumble at a thing:

    quidam tarditatem poëtae murmurari,

    App. Flor. p. 353 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > murmuror

  • 18 musso

    musso, āvi, ātum, 1, v. n. and a. (depon. collat. form: discumbimus mussati, Varr. ap. Non. 249, 10) [root mu-, shut; Sanscr. mūkas, dumb; Gr. muaô, muôps; cf. mustêrion; Lat. mutus], to say in a low tone, to mutter, murmur; to be silent respecting a thing (not in Cic. or Cæs.; syn.: mutio, murmuro).
    I.
    Lit.: mussare murmurare. Ennius: in occulto mussabant. Vulgo vero pro tacere dicitur, ut idem Ennius: non decet mussare bonos, Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (cf. Ann. v. 185; 348; 426;

    Trag. v. 432 Vahl.): soli Aetoli id decretum clam mussantes carpebant,

    Liv. 33, 31:

    flent maesti mussantque patres,

    Verg. A. 11, 454; Anthol. Lat. 1, 170, 108: aequum non est occultum id haberi, neque per metum mussari, to bear or brook in silence, Plaut. Aul. 2, 1, 12: egomet mecum mussito: Bona [p. 1180] mea inhiant, id. Mil. 3, 1, 118:

    quidquid est, mussitabo potius quam inteream,

    keep it to myself, id. ib. 2, 3, 40:

    ergo si sapis, mussitabis,

    id. ib. 2, 5, 67.— Poet., of bees, to murmur, hum, Verg. G. 4, 188.—
    II.
    Transf., to be afraid to say or do any thing, to be in fear or uncertainty:

    mussat rex ipse Latinus, Quos generos vocet,

    i. e. deliberates in silence, Verg. A. 12, 657:

    dicere mussant,

    id. ib. 11, 345:

    medici,

    Plin. Ep. 7, 1:

    juvencae,

    are silent, expect in silence, Verg. A. 12, 718.

    Lewis & Short latin dictionary > musso

  • 19 remurmuro

    rĕ-murmŭro, āre, v. a. and n., to murmur back, remurmur ( poet.).
    I.
    Lit.
    A.
    Neutr.:

    remurmurat unda,

    Verg. A. 10, 291:

    pinus remurmurat,

    Stat. S. 5, 1, 153. —
    B.
    Act.:

    carmina remurmurat echo,

    Calp. Ecl. 4, 28. —
    II.
    Trop., to murmur back, object:

    si quis quid remurmurat,

    Front. Ep. ad Amic. 2, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > remurmuro

  • 20 buxum

        buxum ī, n    [buxus], the wood of the box-tree, box-wood: torno rasile, V.: ora buxo Pallidiora, O.—An instrument of box, flute, pipe: inflati murmur buxi, O.— A top: volubile, V.— A comb: crines depectere buxo, O.: caput intactum buxo, Iu. — A writing-tablet: Volgare, Pr.
    * * *
    boxwood; a box tree; instrument, pipe, flute (usually made of boxwood)

    Latin-English dictionary > buxum

См. также в других словарях:

  • Murmur (album) — Murmur Studio album by R.E.M. Released April 13, 1983 (1983 04 13) …   Wikipedia

  • Murmur (Marvel Comics) — Murmur is the name of two fictional characters who appear in the Marvel Comics universe. Contents 1 Murmur (Hellions) 1.1 Fictional character biography 1.2 Powers and abilities 1.3 …   Wikipedia

  • Murmur — usually means: Murmur (speech), a soft sounded and quiet utterance/talking under your breath so it is hard to understand what the speaker is saying Breathy voice, a type of phonation in speech It can also refer to: Contents 1 Medical 2 Music 3… …   Wikipedia

  • Murmur — Album par R.E.M. Sortie  États Unis 12 avril 1983 …   Wikipédia en Français

  • Murmur — Studioalbum von R.E.M. Veröffentlichung April 1983 Label I.R.S. Records Format …   Deutsch Wikipedia

  • murmur — MÚRMUR, murmure, s.n. 1. Succesiune de sunete (slab şi monoton articulate), de cuvinte rostite încet şi neclar; zgomot confuz de voci; rumoare, murmuială. ♦ p. anal. Zgomot surd şi continuu produs de un motor sau de o maşină în acţiune; zumzet,… …   Dicționar Român

  • Murmur of the Heart — Theatrical release poster Directed by Louis Malle …   Wikipedia

  • Murmur (record label) — Murmur Parent company Sony BMG Founded 1994 Founder John Watson …   Wikipedia

  • murmur — [mʉr′mər] n. [ME murmure < OFr < L, a murmur, roar, muttering < IE echoic base * mormor , *murmur > Sans marmara , Gr mormurein] 1. a low, indistinct, continuous sound, as of a stream, far off voices, etc. 2. a mumbled or muttered… …   English World dictionary

  • Murmur EP — by The Sight Below Released October 27, 2009 …   Wikipedia

  • Murmur — Студийный альбом R.E.M. Дата выпуска Апрель 1983 (США) …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»