-
41 Domino optimo maximo
• To the Lord, the best and greatest -
42 Dominus illuminatio mea
-
43 Dominus providebit
-
44 Dominus tecum
-
45 Dominus vobiscum
-
46 In nomine Domini
-
47 Non nobis, Domine
• Not unto us, O Lord -
48 Pater Noster
-
49 dominus
master, lord. -
50 domno
master, lord. -
51 erus
master, owner, lord -
52 incommendatus
without a protector, without a lord -
53 quam
I.(adv. and conj.) how, than, as... as possible.II.(fem. sing. acc.) (the church), WHICH the Lord loved. -
54 adjicio
ad-jĭcĭo (better adicio), jēci, jectum, 3, v. a. [jacio], to throw or cast a thing to, to put or place at or near. —Constr.: aliquid alicui rei.I.In gen.:B.rogum bustumve novum vetat propius sexaginta pedes adici aedes alienas,
to place nearer than, Cic. Leg. 2, 24:hordei numero ad summam tritici adjecto,
id. Verr. 3, 188:adjectoque cavae supplentur sanguine venae,
Ov. M. 7, 291; so ib. 266; 14, 276.— More freq. trop.: quo ne imprudentiam quidem oculorum adici fas fuit, to turn the eyes pryingly to, to direct the sight to, etc., Cic. Leg. 2, 14, 36:Parthus adjecit Armeniae manum,
Vell. 2, 100:album calculum errori,
to approve, Plin. Ep. 1, 2. —With in:virus in anguīs,
Ov. A. A. 3, 7:telum ex locis superioribus in litus,
to throw, to hurl, Caes. B. G. 4, 23, 3.—Transf. to mental objects, to turn or direct the mind, eye, etc., to, to fasten them upon something.—With dat. or ad:II.qui amabilitati animum adiceret,
Plaut. Poen. 5, 4, 1:animum militi,
id. Mil. 3, 3, 34:ad virginem animum adjecit,
Ter. Eun. 1, 2, 63:cum ad omnia vestra pauci homines cupiditatis oculos adjecissent,
Cic. Agr. 2, 10:plane videbant adjectum esse oculum hereditati,
id. Verr. 2, 2, 15, § 37 (diff. from adicere oculos, cited above):adjecit animum ad consilium,
Liv. 25, 37:novo etiam consilio animum adjecit,
id. 28, 33.—Esp.A.To add or apply to a thing by way of increase, to increase, = prostithenai (cf. addo).— Lit. and trop.; constr. with ad or dat.:B.ad bellicam laudem ingenii gloriam,
Cic. Off. 1, 32:decus alicui,
Vell. 2, 36:aliquantum ea res duci famae et auctoritatis adjecit,
Liv. 44, 33: so id. 10, 7; 24, 5; Tac. Agr. 26; Suet. Oth. 11; id. Tib. 67; id. Calig. 15; id. Caes. 38 al.:morem ritusque sacrorum adiciam,
Verg. A. 12, 837:adjecere bonae paulo plus artis Athenac,
Hor. Ep. 2, 2, 43; so Ov. M. 10, 656; id. P. l, 8, 56; Vulg. Matt. 6, 27 and 33; also to add a new thought to what has preceded (cf.: addo, accedo, advenio; hence, like addo, in the sing., though several persons are addressed):huc natas adice septem,
Ov. M. 6, 182.—Of a speaker, to add to what has already been said. —Constr. with acc. and inf. (only in Vell. and in the histt. after the Aug. per.):C.adiciens numquam defuturos raprores Italicae libertatis lupos,
Vell. 2, 27, 2; so,adjecerat Tiberius non id tempus censurae nec defuturum corrigendi auctorem,
Tac. A. 2, 33:adjecit in domo ejus venenum esse,
id. ib. 4, 21.—Rarely followed by orat. directa:cum dixisset... adjecissetque: Si quid huic acciderit, etc.,
Vell. 2, 32, 1.—With ut and subj., Liv. 2, 27.—In anctions, t. t., to add to a bid, to out-bid: liciti sunt usque adeo, quoad se efficere posse arbitrabantur;D.super adjecit Aeschrio,
bid on, Cic. Verr. 2, 3, 33, § 77 B. and K.; but cf. Zumpt ad h. l.; Dig. 18, 2, 19.—In gen., in the Vulg. by Hebraism (cf.), to add to do, to do further: adjecit Dominus loqui, the Lord furthermore spake, Isa. 7, 10:non adiciet, ut resurgat,
ib. 24, 20:adiciens dixit parabolam,
ib. Luc. 19, 11. -
55 admissio
admissĭo, ōnis, f. [id.].I.An admitting of the male to the female, Varr. R. R. 2, 1, 18.—II.Admission to a prince, an audience (post-Aug.):III.quibus admissionis liberae jus dedissent,
Plin. 33, 3, 12, § 41:admissionum tuarum felicitas,
Plin. Pan. 47:primae et secundae admissiones,
Sen. Ben. 6, 33; cf. Lipsius ad Tac. A. 6, 9. (Special officers of reception were appointed, whose charge was called officium admissionis, the office of chamberlain, Suet. Vesp. 14;and the superintendent of them was called maagister admissionum,
chief marshal, lord chamberlain, Amm. 15, 5.)—The entrance upon an inheritance, Cod. 6, 15, 5. -
56 adsumo
as-sūmo ( ads-, Lachm., Halm, B. and K., Weissenb., K. and H.; ass-, Merk.), mpsi, mptum, 3, v. a., to take to or with one's self, to take up, receive, adopt, accept, take.I.In gen.A.Lit.:B.Plura sibi adsumunt quam de se corpora mittunt,
Lucr. 2, 1124:cibus atque umor membris adsumitur intus,
id. 4, 1091;so of nourishment,
Cels. 1, 3; 5, 27, n. 17; Scrib. Comp. 200:numquam committet, ut id, quod alteri detraxerit, sibi adsumat,
Cic. Off. 3, 5, 23:sacra Cereris adsumpta de Graeciā,
id. Balb. 24, 55:socius et administer omnium consiliorum adsumitur Scaurus,
Sall. J. 29, 2:eos in societatem consilii avunculi adsumunt,
Liv. 2, 4, 2:adulescentes conscii adsumpti,
id. ib.:in societatem armorum,
id. 2, 22; so,in consilium,
Plin. Ep. 3, 19; id. Pan. 8:in consortium,
id. Ep. 7, 3:nec decet aliter filium adsumi, si adsumatur a principe,
i. e. is adopted, id. ib. 7, 4;8, 3: uxorem,
id. ib. 83, 4:si rursum (uxor) adsumeretur,
Tac. A. 12, 2:adsumptis duobus filiis ire perrexit,
Vulg. Gen. 48, 1; ib. 2 Par. 23, 20:Tunc adsumpsit eum Diabolus,
ib. Matt. 4, 5:adsumit Jesus Petrum,
ib. Marc. 9, 1:quem (arietem) adsumens obtulit holocaustum pro filio,
ib. Gen. 22, 13; ib. Lev. 14, 10 et saep.:in familiam nomenque,
Tac. A. 1, 8 et saepe: cautum dignos adsumere, to take or choose as friends only those worthy of you, Hor. S. 1, 6, 51:adsumpsit Jesus duodecim, i. e. as his disciples,
Vulg. Luc. 18, 31. —So of the assumption of our Lord to heaven: Dominus Jesus adsumptus est in caelum, Vulg. Marc. 16, 9; ib. Act. 1, 2.—Trop.:II.libero tempore, omnis voluptas adsumenda est, omnis dolor repellendus,
Cic. Fin. 1, 10, 33:laudem sibi ex aliquā re,
id. Mur. 14, 31:ut acer equus pugnae adsumit amorem,
Ov. M. 3, 705:omne quod sumatur in oratione, aut ex suā sumi vi atque naturā aut adsumi foris,
Cic. de Or. 2, 39, 163:alii (loci) adsumuntur extrinsecus,
id. Top. 2, 8; id. Planc. 23, 56 Wund.:orator tractationem orationis sibi adsumet,
id. de Or. 1, 12, 54.—Also, like arrogare, to usurp, to claim, assume, arrogate:neque mihi quicquam assumpsi neque hodie adsumo,
Cic. Fam. 1, 9, 17; Auct. ad Her. 1, 1:cogam Assumptumque patrem commentaque sacra fateri,
Ov. M. 3, 558.—Of discourse, to take up, begin (eccl. Lat., after the Hebrew):At ille adsumptā parabolā suā ait,
Vulg. Num. 23, 18; 23, 7; ib. Job, 27, 1; 29, 1.—Esp.,A.Sometimes, like accipio, without the idea of action, to receive, obtain:B.fetus Melliferarum apium sine membris corpora nasci, Et serosque pedes serasque assumere pennas,
Ov. M. 15, 384:Qui sperant in Domino, adsument pennas sicut aquilae,
Vulg. Isa. 40, 31:a ventis alimenta adsumere,
Ov. M. 7, 79:illas assumere robora gentes,
id. ib. 15, 421.—To take in addition to, to add to:C.si quis aliam quoque artem sibi adsumpserit,
Cic. de Or. 1, 50, 217; 1, 37, 170:aliquantum jam etiam noctis adsumo,
id. Fam. 7, 23 fin.:ne qui postea adsumerentur,
Liv. 21, 19:Butram tibi Septiciumque et Sabinum adsumam,
Hor. Ep. 1, 5, 28.—In logic, t. t., to add or join to a syllogism the minor proposition: Ea (propositio vera ac perspicua) est hujus modi: Si quo die Romae ista caedes facta est, ego Athenis eo die fui, in caede interesse non potui. Hoc quia perspicue verum est, nihil attinet approbari; quā re adsumi statim oportet hoc modo: fui autem Athenis eo die, Cic. Inv. 1, 36, 63; id. Div. 2, 51, 106; 2, 53, 108.—D.In gram.: adsumpta verba.a.Epithets, epitheta, Cic. Part. Or. 7. —b.Figurative expressions, tropes, Quint. 10, 1, 121. -
57 adsumptio
I.In gen., a taking, receiving, assumption (post-Aug. and very rare):II.adsumptio culturae,
Pall. 1, 6, 12:quae adsumptio (eorum erit), nisi vita ex mortuis?
Vulg. Rom. 11, 15:dies adsumptionis ejus (of the assumption of our Lord),
ib. Luc. 9, 51.—Esp.,A.An eager reception, adoption:B.artes propter se adsumendas putamus, quia sit in his aliquid dignum adsumptione,
Cic. Fin. 3, 5, 18.—Meton. (abstr. for concr.), one that takes up (eccl. Lat.):C.Dominus est adsumptio nostra,
Vulg. Psa. 88, 19.—Also (after the Hebrew), that which is taken up, lifted up (with the voice), a prophecy:(prophetae) viderunt tibi adsumptiones falsas,
Vulg. Thren. 2, 14.—In logic, t. t., the minor proposition of a syllogism (v. assumo, II. C.), Cic. Inv. 1, 37, 64: adsumptio, quam proslêpsin īdem (dialectici) vocant, id. Div. 2, 53, 108; Quint. 5, 14, 5 sq.; Isid. Orig. 2, 9, 2.—D. -
58 aemulator
aemŭlātor, ōris, m. [id.], a zealous imitator, emulator (in a good sense), zêlôtês: ejus (sc. Catonis), * Cic. Att. 2, 1 fin.:animus aemulator Dei,
Sen. Ep. 124 fin.:virtutum aemulator fuit,
Just. 6, 3:aemulatores sunt legis,
Vulg. Act. 21, 20; 1 Cor. 14, 12.—Eccl., of God as jealous of his honor: Deus est aemulator, ( the Lord) is a jealous God, Vulg. Exod. 34, 14. -
59 alleluia
hallĕlūjah ( āllĕlūia), interj. [Hebr. halal, to praise; Jah = Jehovah], praised be God! praise the Lord! Form hall-, August. Ep. 86, 178; Sid. Ep. 2, 10; Prud. Nol. Carm. 37, 56. Form all-, Vulg. Job, 13, 22; Psa. 104, 1; Apoc. 19, 1, 3, 4 al.—Deriv. hallĕlūjătĭcus, a, um:psalmi,
devoted to praise, containing hallelujahs, August. Psa. 105. -
60 ambactus
ambactus, i, m. [Celt. amb; Goth. andbahti = service; andbahts = servant], a vassal, a dependent upon a lord: ambactus apud Ennium linguā Gallicā servus appellatur. Paul. ex Fest. p. 4 Müll.:plurimos circum se ambactos clientesque habent,
Caes. B. G. 6, 15; cf. Grimm, Gram. 2, p. 211; id. Antiq. p. 304.
См. также в других словарях:
Lord High Treasurer — William Cecil, 1. Baron Burghley mit weißem Stab als Insignium der Macht Das Amt des Lord High Treasurer oder Lord Treasurer ist ein altes englisches (nach 1707 britisches) Regierungsamt. Der Inhaber dieses Postens fungiert als Oberhaupt der… … Deutsch Wikipedia
Lord Treasurer — Lord High Treasurer William Cecil, 1. Baron Burghley mit weißem Stab als Insignium der Macht Das Amt des Lord High Treasurer oder Lord Treasurer ist ein altes englisches (nach 1707 britisches) Regierungsamt. Der Inhaber dieses Postens fungiert… … Deutsch Wikipedia
Lord Chancelier — Lord Grand Chancelier Lord High Chancellor Armoiries du gouvernement britannique … Wikipédia en Français
Lord & Taylor — Type Division Industry Retail Founded 1926 Headquarters … Wikipedia
Lord Grand Intendant — Lord High Steward Armoiries du gouvernement britannique … Wikipédia en Français
Lord Borthwick — is a title in the Peerage of Scotland. Alexander Nisbet relates that the first of this ancient and noble family came from Hungary to Scotland, in the retinue of Queen Margaret, in the reign of Malcolm Canmore, anno Domini 1057. A Thomas de… … Wikipedia
Lord Mengchang of Qi — Lord Mengchang (simplified Chinese: 孟尝君; traditional Chinese: 孟嘗君; pinyin: Mèngcháng Jūn), born Tian Wen, was an aristocrat of the State of Qi during the Warring States Period of China. He was born as Tian Wen, son of Tian Ying and grandson of… … Wikipedia
Lord — (engl.: „Herr“, von altenglisch hláford, auch hlaferd oder hláfweard: „Brotherr, Brothüter“ aus altenglisch hláf „Laib“ und weard, „Hüter, Bewahrer, Wart“) ist ein englischer Adelstitel. In der englischen Kirchensprache entspricht die Bezeichnung … Deutsch Wikipedia
Lord-Howe-Insel — mit den Bergen Lidgbird und Gower Gewässer Tasmansee … Deutsch Wikipedia
Lord High Admiral — John Howard, 1. Duke of Norfolk Das Amt des Lord High Admiral, früher Admiral von England oder Lord Admiral, umfasst den Oberbefehl über die englische und nach 1707 die britische Marine und ist das letzte Amt unter den neun Großen… … Deutsch Wikipedia
Lord Howe Island — Lord Howe Insel mit den Bergen Lidgbird und Gower Panoramaaufnahme der Lord Howe Insel Die Lord Howe Insel (Englisch: Lord Howe Island) ist eine zu … Deutsch Wikipedia