-
101 SITJA
* * *(sit; sat, sátum; setinn), v.1) to sit, be seated;hann sat it næsta honum, he sat next him;sitja upp, to sit erect (þeir létu hann sitja upp í hauginum); to sit at table;2) to stay, sojourn;sitja heima, to stay at home (sitr Gunnarr nú heima nökkura hríð);sitja kyrr, to remain quiet, stay at home;sitja í festum, to sit as one’s betrothed (of the bride between the betrothal and wedding);to reside (Haraldr konungr sat optast á Rogalandi);to sit fishing (þeir vóru komnir á þær vastir, er hann var vanr at sitja);3) to tarry (gørði liðinu leitt at sitja);sitja veðrfastr, to lie weather-bound;4) with acc., sitja e-t ór hendi sér, to let it slip through idleness;sitja byr ór hendi sér, to miss a fair wind;5) sitja vel (illa) jörð, to keep one’s estate in good (bad) order;sitja launþing, to hold a secret meeting;6) sitja e-t, to put up with, endure (eigi mundu þeir þvílíka skömm eða hneisu setið hafa);sitja e-m e-t, to submit to, put up with at one’s hand (sitja mönnum skammir ok skapraunir);er slíkt engum manni sitjanda, it is not to be endured from any man;7) sitja e-m e-t, to cut one off from (hugðust þeir Sveinn at sitja honum vatn);8) with preps.:sitja at e-u, to sit busy with a thing;sitja at sumbli, to sit at a banquet;sitja at tafli, to sit at chess;sitja at fé, nautum, to tend sheep, cattle;sitja at málum, to sit over a case, debate it;sitja á stefnu, to be in the chair at a meeting;sitja á sannindum, to withhold (conceal) the truth;sitja á sér, to control oneself, keep down one’s temper (Hallgerðr sat mjök á sér um vetrinn);sitja á svikrædum, svikum við e-n, to plot against one;sitja fyrir, to be on the spot (úvíst er at vita, hvar úvinir sitja á fleti fyrir);sitja fyrir e-u, to be a hindrance to (sitja fyrir sœmd e-s);to be exposed to, have to bear (sitja fyrir hvers manns ámæli);sitja fyrir ádrykkju e-s, to be one’s drinking-mate;sitja fyrir svörum, to stand questions, be the spokesman;sitja fyrir málum, to lead the discussion;sitja fyrir e-m, to lie in ambush (in wait) for;sitja hjá e-u, to be present at (sitja hjá ráðagerðum e-s);to sit idly by (þú munt þó drepa vilja bróður minn, ok er þat skömm, ef ek sit hjá);sitja inni, to sit in prison;sitja til e-s, to wait;er þar til at sitja, we may wait till then;sitja um e-t, to watch for an opportunity;þeir sátu um at rengja, they watched to find a flaw in the proceedings;to plot against (hann sitr um ríki hans);sitja um líf e-s, to seek one’s life;sitja um e-n, to lie in wait for, waylay;sitja um e-u, to be busy with (sitja um nauðsynjamálum);sitja um borðum, to sit at table;sitja undir e-u, to be subject to;sitja yfir e-u, to sit over a thing, be busy with (ekki mun ek lengr yfir þessu sitja);sitja yfir drykkju, borðum, to sit drinking, at table;to attend to (sitja yfir málum manna);sitja yfir kvæðum, to listen to songs;sitja yfir e-u, to take possession of;láta slíka sitja yfir váru, to let such persons withhold our property from us;to bear down (hann sat yfir virðland);sitja yfir skörðum hlut, to suffer a loss of right;sitja yfir sjúkum manni, to sit up with (nurse) a sick person, esp. a woman in labour;9) recipr., sitjast nær, to sit near one another.* * *pres. sit; pret. sat, sazt, sat, pl. sátu; subj. sæti; imperat. sit, sittú; part. setinn; with the neg. suff. sit-k-a, I sit not, Hkv. 2. 34: [Ulf. sitan = καθησθαι; A. S. sittan; Engl. sit; Germ. sitzen; Swed. sitta; Dan. sidde; Lat. sedere; Gr. ἔδος, ἔζεσθαι]:—to sit; s. á haugi. Vsp. 34, Þkv. 6, Skm. 11; þeir sátu á vellinum, Nj. 114; þar sem búarnir sitja, 110, Grág. i. 4; konungr sat á hesti, Fms. x. 255, 408; hann sat it næsta honum, Nj. 2; ganga til matar, ok sátu þeir um hríð, Eg. 483; svá vildi hverr maðr sitja ok standa sem hann bauð, … ok var rétt at segja at hann væri bæði konungr ok biskup yfir landinu, Bs. i. 67; s. fyrir, to be on the spot, Hm. 1: in greetings, sit heill! sitið heilir, ‘sit hale,’ be seated and welcome, Fms. x. 201, Ísl. ii. 438; nú sittú heill, Sighvat (Ó. H. in a verse); seggi biðr hann s. í frið, Skíða R. 28; s. at mat, to sit at meat, Fms. x. 378; s. at sumbli, Ls. 10; s. at tafli, to sit at chess, Ísl. ii. 359; s. at fé, s. at nautum, to tend sheep, neat-cattle, Boll. 336, Eg. 714, Sturl. i. 77; s. at málum, to sit over a case, debate it, Ld. 18; s. á stefnu, to be in the chair at a meeting, Ó. H. 85: s. upp, to sit up, sit erect; þeir létu hann s. upp í hauginum, Nj. 118: to sit at table, Jökull sat upp ok orti vísu, Ó. H. 191; gékk konungrinn at sjá þá er upp sátu, who sate at table, Greg. 43; Eyvindr hafði mest forráð at veizlunni, ok sat ekki upp, Orkn. 246; þeim sinnum er jarl sat upp (uppi Ed.) mataðisk sveinninn með honuni, Fms. ix. 245: s. úti, to sit outside (at night), of wizards (úti-seta), Vsp. 21, Orkn. 234, 246; þat er úbóta-verk at s. úti, N. G. L. i. 350; svá segja menn at Gunnhildr, fóstra Hákonar, léti s. úti til sigrs honum … en Þórdís skeggja er sú kona kölluð sem sagt er at úti sæti, Fms. vii. 275.2. with prepp.; sitja á svikræðum, svikum við e-n, to plot against, Fms. i. 263, ii. 34; sitja á sér, to control, constrain oneself; Hallgerðr sat mjök á sér um vetrinn, Nj. 25; hann gat ekki á sér setið, he could not keep quiet:—s. fyrir e-u, to be exposed to, to have to stand the brunt of; s. fyrir ámæli, hættu, afar-kostum, Nj. 71, Fms. v. 71, vii. 125; s. fyrir svörum, to stand questions, be the spokesman, iv. 274, vi. 13, Ölk. 36, Band. 12; s. fyrir málum, to lead a discussion, Fms. ix. 98; s. fyrir e-m, to sit in ambush (fyrir-sát), Nj. 94, 107. Ld. 218: ellipt., Nj. 94, Eg. 577, 743:—s. hjá, to sit by:—s. til e-s, to watch for; er þar til at sitja, Nj. 103:—s. um e-t, to watch for an opportunity; þeir sátu um at rengja, 242; er ætíð sátu um þat at spilla friðinum, Magn. 464: to plot against, s. um sæmd e-s, Fms. v. 273; hann sitr um ríki hans, 293; s. um líf e-s, to seek one’s life, Ld. 40, Fms. i. 223; s. um e-n, to waylay, Landn. 287, Nj. 131:—s. undir, to sit under one, keep him on one’s knees; s. undir barni, sittu undir mér! s. undir lestri, to ‘sit under’ a preaching; s. undir hlyðni, to be subject to, Sks. 476 B:—s. yfir e-u, to sit over a thing; s. yfir drykkju, Eg. 6; s. yfir sjúkum manni, to sit up with a sick person, Fms. vii. 166, x. 250; esp. with a woman in labour, iv. 32, viii. 8 (yfirsetu-kona = a midwife); also, sitja yfir málum manna, to attend to (as judge), Ó. H. 86, Fms. vii. 60, Nj. 189; ekki er nú tóm at s. yfir kvæðum, to listen to songs, Ísl. ii. 235; s. yfir varningi sínum, to sit over one’s wares, Sks. 28: to superintend, Fms. viii. 5 (Fb. ii. 533): sitja yfir e-u, to take possession of what belongs to another person; at úvinir mínir siti eigi yfir mínu, Ísl. ii. 146, 224; þeir menn hafa setið yfir eignum várum ok ættleifð, Fms. i. 223; sitr nú yfir fé því Atli inn skammi, Eg. 468; hann sat yfir virðingu allra höfðingja, Nj. 173; s. yfir hlut e-s, 89, Ld. 66, Eg. 512: s. yfir skörðum hlut, to suffer a loss of right, Ld. 266.II. to abide, stay, sojourn; sitja heima, to stay at home; sitr Gunnarr nú heima nokkuta hríð, Nj. 106; s. heima sem dóttir (heima-sæta); s. heima sem mær til kosta, Sams. S. 6; sat hann þar hálfan mánuð, Nj. 106; þat var engi siðr at s. lengr en þrjár nætr at kynni, Eg. 698; viku var at boðinu setið, Ld. 200; í slíkum fagnaði sem þeir sátu, Fms. x. 260; hann sat at Gufuskálum inn þriðja vetr, Eg. 592; setið hefir þú svá nær, at þú mættir hafa hefnt þessa, Nj. 178; sátu þingmenn Runólfs í hverju húsi, Bs. i. 20; s. kyrr, to remain quiet, stay at home, Grág. i. 163; s. í festum, of a betrothed woman between the espousals and the wedding, Nj. 4: to reside, Haraldr konungr sat optast á Rogalandi, Eg. 367, Nj. 268, Fms. i. 23, Ver. 60: s. at löndum, to reign, Hkr. ii. 3; s. at búum sínum, Fs. 12; sitja búðsetu, to live in a booth, Grág. i. 187, ii. 71; s. strandsetri, to live on the coast(fishing), i. 263, 290; s. slímu-setri, to hang on to a place, living upon other people, Gþl. 200, N. G. L. i. 70; þér munut þurrt hafa um setið allar vitundir, had no part nor knowledge of it, Sturl. iii. 261: to stay, answer not to a call, Grág. i. 447; nú sitr einn hverr lengr niðri, N. G. L. i. 40; s. um stefnu, 344; ef hann sitr svá þrjá vetr at hann geldr eigi tíund sína rétta, K. Á. 94; s. hjá e-u, to be neutral, take no part; hann hafði áðr setið hj;á málum þessum, Lv. 9, Ísl. ii. 267, Nj. 84, 97; þú lætr þá menn s. hjá kyrra, remain undisturbed, Ld. 258; s. hjá fé, to tend sheep.2. a fishing term, to sit fishing on a mið, q. v.; á þær vastir er hann var vanr at s. ok draga flata fiska … þeir váru komnir svá langt út, at hætt var at s. útarr fyrir Miðgarðs-ormi, Edda 35.3. to tarry; görði liðinu leitt at sitja, Fms. x. 344; s. veðr-fastr, to lie weather-bound, Eg. 482; s. í díblissu, to sit in a dungeon, Fms. ix. 219; s. kyrr, Grág. i. 163; s. fyrir, to remain sitting, Fms. v. 66; sitja til járns, to sit preparing for the ordeal, 308, 311; s. fyrir ádrykkju e-s, to be one’s cup-mate, Eg. 253.III. with acc.; sitju e-t ór hendi sér, to ‘sit a thing out of one’s hands,’ let it slip through idleness, Fms. v. 276: mod., s. e-t af sér, id.; skulut ér ekki sitja byri því heldr, miss a fair wind, vi. 358; þegjandi sitr þetta Þórir jarl á Mæri, Orkn. (in a verse); hafði annat bréf komit til Lopts á sama sumri, ok sat hann bæði (acc.), he ‘sate it off,’ i. e. did not answer to the call, Bs. i. 726; (so in mod. usage, s. e-n af stokki, to ‘sit him off,’ wait till he is gone;) sátu margir af sínum hestum, many ‘sate off’ dismounted from, their horses, Fms. vi. 211; sitja rétti sínum, to remain inactive until one’s right is prescribed, Grág. ii. 91, K. Þ. K. 26.2. sitja vel (ílla) jörð, to keep one’s estate in good (bad) order; sal hann þann bæ vel, Brandkr. 57; þessi jörð er vel setin; sátu þessir allir brullaup sitt í Gautavík, Vígl. 33; s. launþing, to hold a secret meeting, Fms. xi. 219.3. sitja e-t, to put up with an injury; eigi mundu þeir þvilíka skömm eðr hneisu setið hafa, Ísl. ii. 338; þykkisk hann þá lengr hafa setið Sveini þann hlut er hann mundi eigi öðrum þola, Fms. xi. 62; menn munu þat eigi s. þér, ef þú meiðir fé manna, Glúm. 342; s. mönnum slíkar hneisur, Ld. 278; s. mönnum skammir ok skapraunir, Fms. ii. 14; s. e-m frýju, Hkr. iii. 397; er slíkt engum manni sitjanda (gerund.), ‘tis not to be endured from any man, Korm. 162.4. to cut one off from; fyrr munu þér svelta í hel, enn þér sitið oss mat, Fms. vi. 152; hugðusk þeir Sveinn at s. honum vatn, x. 407; ok mundi svá ætla at s. þeim mat þar í Eyjunum, Orkn. 410.IV. reflex. in recipr. sense; þeir skulu svá nær sitjask ( sit so near one another) at hvárir-tveggi nemi orð annarra, Grág. i. 69; er mér lítið um at hætta til lengr at þit sitisk svá nær, Ld. 158.2. part., nú mun eigi mega sitjanda hlut í eiga, there is no time to rest, Nj. 110. -
102 Lurk
v. intrans.Lie: P. and V. κεῖσθαι.Lie in wait for, met.: P. ὑποκεῖσθαι (dat.).Escape notice: P. and V. λανθάνειν, V. λήθειν.Lurking like a snake: V. ὡς ἔχιδνʼ ὑφειμένη (Soph., Ant. 531).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Lurk
-
103 засада
ж.ambushбыть, сидеть в засаде — lie* in ambush; lie* in wait
устроить засаду — make* / lay* an ambush
-
104 pusu kurmak
v. lay an ambush, lie in ambush for smb., be in ambush for smb., lay a wait for, lie in wait for, waylay -
105 embusquer
s'embusquer ɑ̃byske verbe pronominal to lie in ambush* * *embusquer verb table: aimer vtr to place [sb] in ambush.[ɑ̃byske]s'embusquer verbe pronominal intransitif1. [pour attaquer] to lie in ambush2. (péjoratif) [pendant la guerre] to avoid active service -
106 засада
ж.ambush [-ʊʃ]; lying-in-waitбыть / сиде́ть в заса́де — lie in ambush; lie in wait
устро́ить заса́ду — make / lay an ambush
-
107 ὑποκαθίζω
II intr. in [voice] Act., lie in ambush, Plb.12.4.14, etc.2 sink down, form a sediment, Gal.13.285, Placit.1.4.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποκαθίζω
-
108 нападать из засады
ambuscade; ambush -
109 īnsidior
īnsidior ātus, ārī, dep. [insidiae], to lie in ambush, lie in wait for: ex occulto, Cs.: mihi: dolis vitae suae, S.: lupus insidiatus ovili, V.: in legatis insidiandis.—Fig., to watch for, plot against, seize stealthily: Hiscine contra, T.: somno maritorum: tempori, L.* * *insidiari, insidiatus sum V DEP -
110 попасть в засаду
Русско-английский большой базовый словарь > попасть в засаду
-
111 засада
-
112 засада
сущ.устраивать засаду — to ambush; lay (make) an ambush
-
113 засада
жустро́ить заса́ду — to lay/to set an ambush
сиде́ть/быть в заса́де — to lie in ambush
наткну́ться на заса́ду — to run into an ambush
-
114 Lauer
f: auf der Lauer liegen be lying in wait; sich auf die Lauer legen settle down to lie in wait; auf der Lauer sein nach be on the lookout ( oder watching out) for* * *Lau|er ['lauɐ]f -, no plsich auf die Láúer legen — to settle down to lie in wait
* * *Lau·er<->[ˈlauɐ]fauf der \Lauer liegen [o sein] to lie in wait* * *die; Lauer (ugs.)auf der Lauer liegen od. sein — (ugs.) lie in wait
* * *Lauer f:auf der Lauer liegen be lying in wait;sich auf die Lauer legen settle down to lie in wait;auf der Lauer sein nach be on the lookout ( oder watching out) for* * *die; Lauer (ugs.)auf der Lauer liegen od. sein — (ugs.) lie in wait
-
115 asechar
v.1 to waylay, to watch insidiously, to lie in wait, to lie in ambush.2 to snare, to ambush, to lay for, to set a trap for.* * ** * *asechar vt: to set a trap for -
116 ελλοχιζόντων
ἐλλοχίζωlie in ambush: pres part act masc /neut gen plἐλλοχίζωlie in ambush: pres imperat act 3rd pl -
117 ἐλλοχιζόντων
ἐλλοχίζωlie in ambush: pres part act masc /neut gen plἐλλοχίζωlie in ambush: pres imperat act 3rd pl -
118 ελλοχώντα
ἐλλοχάωlie in ambush: pres part act neut nom /voc /acc plἐλλοχάωlie in ambush: pres part act masc acc sg -
119 ἐλλοχῶντα
ἐλλοχάωlie in ambush: pres part act neut nom /voc /acc plἐλλοχάωlie in ambush: pres part act masc acc sg -
120 ελλοχίζει
См. также в других словарях:
lie in ambush — index lurk, prowl Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Lie — Lie, v. i. [imp. {Lay} (l[=a]); p. p. {Lain} (l[=a]n), ({Lien} (l[imac] [e^]n), Obs.); p. pr. & vb. n. {Lying}.] [OE. lien, liggen, AS. licgan; akin to D. liggen, OHG. ligen, licken, G. liegen, Icel. liggja, Sw. ligga, Dan. ligge, Goth. ligan,… … The Collaborative International Dictionary of English
Ambush — (Roget s Thesaurus) >Means of concealment. < N PARAG:Ambush >N GRP: N 1 Sgm: N 1 hiding place hiding place Sgm: N 1 secret place secret place secret drawer Sgm: N 1 recess recess hold holes and corners Sgm: N 1 closet closet … English dictionary for students
lie in wait — verb wait in hiding to attack (Freq. 1) • Syn: ↑ambush, ↑scupper, ↑bushwhack, ↑waylay, ↑lurk, ↑ambuscade • Derivationally related forms: ↑ambuscade … Useful english dictionary
ambush — n. 1) to lay, set an ambush for 2) to draw smb. into an ambush 3) to lie in ambush (for) 4) to run into an ambush 5) from ambush (to attack from ambush) * * * [ æmbʊʃ] set an ambush for to draw smb. into an ambush to lay to run into an ambush to… … Combinatory dictionary
ambush — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun ADJECTIVE ▪ deadly ▪ enemy VERB + AMBUSH ▪ lay, prepare, set up ▪ The soldiers set up an … Collocations dictionary
ambush — I UK [ˈæmbʊʃ] / US [ˈæmˌbʊʃ] noun [countable/uncountable] Word forms ambush : singular ambush plural ambushes an attack from a hidden position The two men were shot and wounded in an ambush. a high risk of ambush lie in ambush: The police lay in… … English dictionary
ambush — am|bush1 [ æm,buʃ ] noun count or uncount an attack from a hidden position: The two men were shot and wounded in an ambush. a high risk of ambush lie in ambush: The police lay in ambush outside the apartment building. ambush am|bush 2 [ æm,buʃ ]… … Usage of the words and phrases in modern English
lie — lie1 /luy/, n., v., lied, lying. n. 1. a false statement made with deliberate intent to deceive; an intentional untruth; a falsehood. 2. something intended or serving to convey a false impression; imposture: His flashy car was a lie that deceived … Universalium
ambush — am•bush [[t]ˈæm bʊʃ[/t]] n. 1) an act or instance of lying concealed so as to attack by surprise: The highwaymen waited in ambush near the road[/ex] 2) an act or instance of attacking unexpectedly from a concealed position 3) the concealed… … From formal English to slang
lie — I. /laɪ / (say luy) noun 1. a false statement made with intent to deceive; an intentional untruth; a falsehood. 2. something intended or serving to convey a false impression. 3. the charge or accusation of lying; a flat contradiction. –verb (lied …