-
1 impose
[im΄pəuz] v վրան դնել, պարտադրել. հարկադրել, ստիպել. impose a tax on tobacco ծխախոտի վրա հարկ դնել. impose some burden on smb որևէ մեկի վրա բեռ դնել. impose an obligation պարտավորություններ սահմանել. impose oneself on smb մեկի վզին փաթաթվել/կպչել -
2 Impose
v́ فرض ، قرر رَسْمًا أو ضريبة -
3 Impose a fine
v́ فرض غرامة -
4 Impose a tax
v́ فرض ضريبة -
5 Impose a tax on
v́ فرض ضريبة -
6 fine
I[fain]1. n տուգանք. heavy fine մեծ տուգանք. fixed fine հաստատագրված տուգանք. in fine կարճ ասած, մի խոսքով. impose/pay a fine տու գանք դնել/վճարել. police fine ոստի կա նական տուգանք. in fine կարճ ասած, մի խոսքով.2. v տուգանելII[fain]1. a հիանալի, սքանչելի. fine weather պարզ եղանակ. a fine man/day/trip/idea հիանա լի մարդ, սքանչելի օր, հոյակապ ճամփոր դություն, Հիանալի միտք. when it’s fine լավ եղանակին. turn fine պարզվել (եղանակը) one fine day մի գեղեցիկ օր. a fine excuse հոյակապ պատրվակ. that’s fine հիանալի է. (նուրբ, բա րակ, մանր) fine silk/china/work/distinction նուրբ մետաքս, ընտիր ճենապակի, բարձրորակ աշ խատանք. նուրբ տարբերություն. fine rain/ sand/sieve բարակ անձրև, մանր ավազ, մանր մաղ. fine features նուրբ դիմագծեր. a fine edge սուր ծայր. fine arts գեղեցիկ արվեստներ.2. adv հիանալի կերպով, նրբորեն. chop up fine շատ մանր կտրտել. fine grained մանրա հա տիկ -
7 restraint
[ri΄streint] n զսպվածություն, ինքնամփոփություն. սահմանափակում. with restraint զուսպ. without restraint անկաշկանդ, ազատ. impose restraints սահմանափակումներ դնել. (ձերբակալում, ազատազրկում) put un der restraint կալանքի տակ առնել. restraint measure սահ մանափակման միջոց -
8 tax
[tæks] n հարկ, տուրք. direct/indirect tax ուղղակի. անուղղակի հարկ. income/land/ local tax եկամտահարկ. հողի/տեղական հարկ. levy taxes հարկեր դնել. impose a tax հար կադնել, հարկ դնել. tax assessment հարկի հաշվարկ. tax law հարկային իրավունք. collect taxes հարկեր գանձել. take օff taxes հարկերը հանել. tax evasion խուսափում հար կերից. value added tax (VAT) ավելացված ար ժեքի հարկ. tax smb’s patience/strength փխբ. մեկի համբերությունը/ուժերը փորձել. (մեղադրել) tax smn with մեկին մի բանում մեղադրել
См. также в других словарях:
imposé — imposé, ée [ ɛ̃poze ] adj. et n. • de imposer 1 ♦ Obligatoire. Figures imposées en patinage artistique (opposé à libre) . Prix imposé, qui doit être observé strictement. 2 ♦ Soumis à l impôt. Bénéfices imposés. Capital, revenu imposé. Personnes… … Encyclopédie Universelle
Impose Magazine — is an independently run media organization based in Brooklyn, New York founded in 2002 by Derek Evers [http://www.imposemagazine.com/?page id=27] . Eschewing mainstream media and music industry practices, it instead embraces a DIY ethic that… … Wikipedia
impose — im‧pose [ɪmˈpəʊz ǁ ˈpoʊz] verb impose a ban/tax/fine etc to officially order that something should be forbidden, taxed etc: • The city council can not impose a utility tax without voter approval. • The US Commerce Department threatened to… … Financial and business terms
imposé — imposé, ée (in pô zé, zée) part. passé d imposer. 1° Mis dessus. Les mains imposées par l évêque. 2° Les noms imposés par Adam aux animaux. 3° Soumis à un tribut. Être imposé à tant. Substantivement. Les plus imposés de la commune.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Impose — Im*pose , v. t. [imp. & p. p. {Imposed}; p. pr. & vb. n. {Imposing}.] [F. imposer; pref. im in + poser to place. See {Pose}, v. t.] 1. To lay on; to set or place; to put; to deposit. [1913 Webster] Cakes of salt and barley [she] did impose Within … The Collaborative International Dictionary of English
impose — I (enforce) verb bid, bind, burden, charge, coerce, command, compel, conscript, constrain, decree, demand, dictate, direct, drive, enact, encumber, enjoin, exact, execute, extort, force upon, impel, imponere, iniungere, insist upon, lay upon,… … Law dictionary
imposé — Imposé, [impos]ée. part. Joug, tribut imposé. taxe imposée. taille imposée. un homme imposé à la taille. nom imposé. penitence imposée … Dictionnaire de l'Académie française
impose — [im pōz′] vt. imposed, imposing [Fr, altered by assoc. with poser (see POSE1) < L imponere, to place upon < in , on + ponere: see POSITION] 1. to place or set (a burden, tax, fine, etc. on or upon) as by authority 2. to force (oneself, one… … English World dictionary
Impose — Im*pose , v. i. To practice tricks or deception. [1913 Webster] {To impose on} or {To impose upon}, (a) to pass or put a trick on; to delude; to cheat; to defraud. He imposes on himself, and mistakes words for things. Locke. (b) to place an… … The Collaborative International Dictionary of English
impose — ► VERB 1) force to be accepted, undertaken, or complied with. 2) (often impose on) take unfair advantage of someone. ORIGIN French imposer, from Latin imponere inflict, deceive … English terms dictionary
Impose — Im*pose , n. A command; injunction. [Obs.] Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
