-
121 Lepidus
1.lĕpĭdus, a, um, adj. [lepos], pleasant, agreeable, charming, fine, elegant, neat (esp. freq. in Plaut. and Ter.; in Cic. very rare).I.In gen.:B.fui ego bellus, lepidus,
Plaut. Capt. 5, 2, 3:nugator,
id. Curc. 4, 1, 1:virgo,
id. ib. 1, 3, 11:mortalis,
id. Truc. 5, 1, 57:o lepidum patrem!
Ter. And. 5, 4, 45:ego usa sum benigno et lepido et comi,
id. Hec. 5, 3, 39:lepida es,
id. ib. 5, 1, 26:forma lepida et liberalis,
Plaut. Ep. 1, 1, 41:mores,
id. Most. 2, 3, 12:fama,
id. Trin. 2, 2, 98:facinus lepidum et festivum,
id. Poen. 1, 2, 95:dies,
id. Aul. 4, 8, 4:itan' lepidum tibi visum est, scelus nos irridere?
Ter. Eun. 5, 7, 17.— Comp.:nos invenies alterum Lepidiorem ad omnes res,
Plaut. Mil. 3, 1, 65.— Sup.:pater lepidissime,
Ter. Ad. 5, 7, 13:o capitulum lepidissimum,
id. Eun. 3, 3, 25.—In a bad sense, nice, effeminate:II.hi pueri tam lepidi ac delicati,
Cic. Cat. 2, 10, 23.—In partic., of speech, smart, witty, facetious:1.lepida et concinna,
Auct. Her. 4, 23, 32:scimus inurbanum lepido seponere dicto,
Hor. A. P. 273:versus,
Cat. 6, 17.—Hence, adv.: lĕpĭdē, pleasantly, agreeably, charmingly, finely, prettily.In gen.:2.lepide ornata,
Plaut. Poen. 1, 2, 84:stratus lectus,
id. ib. 3, 3, 84:hoc effectum lepide tibi tradam,
id. Curc. 3, 15:lepide ludificatus,
id. Cas. 3, 2, 27:intellexisti,
id. Truc. 3, 2, 13:lepide prospereque evenire,
id. Ps. 2, 1, 1:ubi lepide voles esse tibi, mea rosa, mihi dicito,
when you want to enjoy yourself, id. Bacch. 1, 1, 50.—In partic.(α).As an affirmative response, yes, very well:(β).lepide licet,
Plaut. Bacch. 1, 1, 1.—As a term of applause, splendidly, excellently:(γ).euge, euge, lepide,
Plaut. Mil. 2, 2, 85:facete, laute, lepide: nihil supra,
Ter. Eun. 3, 1, 37.— Comp.:nimis lepide fabulare: eo potuerit lepidius pol fieri,
Plaut. Mil. 3, 5, 52.— Sup.:lepidissime et comissime,
Plaut. Mil. 3, 3, 66.—Of speech, smartly, wittily, humorously:2.in quo lepide in soceri mei persona lusit is, qui elegantissime id facere potuit, Lucilius: Quam lepide lexeis compostae, etc.,
Cic. de Or. 3, 43, 171; cf. id. Or. 44, 149:in libris multa posuit lepide atque argute reperta,
Gell. 13, 10, 3.Lĕpĭdus, i, m., a surname in the gens Aemilia; e. g. M. Aemilius Lepidus, consul 675 A. U. C., an enemy of Sylla, Cic. Cat. 3, 10, 24; id. Verr. 2, 3, 91, § 212.—Another M. Aemilius Lepidus, triumvir with Antony and Octavius, Cic. Mil. 5, 13; id. Phil. 5, 14, 39; v. his letters to Cicero ap. Cic. Fam. 10, 34 sq.—Hence,A.Lĕpĭdā-nus, a, um, adj., of or belonging to Lepidus, Lepidan:B.bellum,
Sall. H. Fragm. 3, 63 Dietsch.—Lĕpĭdĭānus, a, um, adj., of or belonging to Lepidus, Lepidian:tumultus,
which broke out a year after Sylla's death, in the consulate of M. Æmilius Lepidus, Macr. S. 1, 32. -
122 lepidus
1.lĕpĭdus, a, um, adj. [lepos], pleasant, agreeable, charming, fine, elegant, neat (esp. freq. in Plaut. and Ter.; in Cic. very rare).I.In gen.:B.fui ego bellus, lepidus,
Plaut. Capt. 5, 2, 3:nugator,
id. Curc. 4, 1, 1:virgo,
id. ib. 1, 3, 11:mortalis,
id. Truc. 5, 1, 57:o lepidum patrem!
Ter. And. 5, 4, 45:ego usa sum benigno et lepido et comi,
id. Hec. 5, 3, 39:lepida es,
id. ib. 5, 1, 26:forma lepida et liberalis,
Plaut. Ep. 1, 1, 41:mores,
id. Most. 2, 3, 12:fama,
id. Trin. 2, 2, 98:facinus lepidum et festivum,
id. Poen. 1, 2, 95:dies,
id. Aul. 4, 8, 4:itan' lepidum tibi visum est, scelus nos irridere?
Ter. Eun. 5, 7, 17.— Comp.:nos invenies alterum Lepidiorem ad omnes res,
Plaut. Mil. 3, 1, 65.— Sup.:pater lepidissime,
Ter. Ad. 5, 7, 13:o capitulum lepidissimum,
id. Eun. 3, 3, 25.—In a bad sense, nice, effeminate:II.hi pueri tam lepidi ac delicati,
Cic. Cat. 2, 10, 23.—In partic., of speech, smart, witty, facetious:1.lepida et concinna,
Auct. Her. 4, 23, 32:scimus inurbanum lepido seponere dicto,
Hor. A. P. 273:versus,
Cat. 6, 17.—Hence, adv.: lĕpĭdē, pleasantly, agreeably, charmingly, finely, prettily.In gen.:2.lepide ornata,
Plaut. Poen. 1, 2, 84:stratus lectus,
id. ib. 3, 3, 84:hoc effectum lepide tibi tradam,
id. Curc. 3, 15:lepide ludificatus,
id. Cas. 3, 2, 27:intellexisti,
id. Truc. 3, 2, 13:lepide prospereque evenire,
id. Ps. 2, 1, 1:ubi lepide voles esse tibi, mea rosa, mihi dicito,
when you want to enjoy yourself, id. Bacch. 1, 1, 50.—In partic.(α).As an affirmative response, yes, very well:(β).lepide licet,
Plaut. Bacch. 1, 1, 1.—As a term of applause, splendidly, excellently:(γ).euge, euge, lepide,
Plaut. Mil. 2, 2, 85:facete, laute, lepide: nihil supra,
Ter. Eun. 3, 1, 37.— Comp.:nimis lepide fabulare: eo potuerit lepidius pol fieri,
Plaut. Mil. 3, 5, 52.— Sup.:lepidissime et comissime,
Plaut. Mil. 3, 3, 66.—Of speech, smartly, wittily, humorously:2.in quo lepide in soceri mei persona lusit is, qui elegantissime id facere potuit, Lucilius: Quam lepide lexeis compostae, etc.,
Cic. de Or. 3, 43, 171; cf. id. Or. 44, 149:in libris multa posuit lepide atque argute reperta,
Gell. 13, 10, 3.Lĕpĭdus, i, m., a surname in the gens Aemilia; e. g. M. Aemilius Lepidus, consul 675 A. U. C., an enemy of Sylla, Cic. Cat. 3, 10, 24; id. Verr. 2, 3, 91, § 212.—Another M. Aemilius Lepidus, triumvir with Antony and Octavius, Cic. Mil. 5, 13; id. Phil. 5, 14, 39; v. his letters to Cicero ap. Cic. Fam. 10, 34 sq.—Hence,A.Lĕpĭdā-nus, a, um, adj., of or belonging to Lepidus, Lepidan:B.bellum,
Sall. H. Fragm. 3, 63 Dietsch.—Lĕpĭdĭānus, a, um, adj., of or belonging to Lepidus, Lepidian:tumultus,
which broke out a year after Sylla's death, in the consulate of M. Æmilius Lepidus, Macr. S. 1, 32. -
123 libertinium
lībertīnĭum, ii, n. [libertinus], the property obtained by a freedman on the death of his patron:tenue,
Calp. Decl. 14 fin. dub. -
124 Marica
Mărīca, ae, f., a nymph in the territory of Minturnæ, on the river Liris, the fabled mother of the Latins, Verg. A. 7, 47; Serv. acc. to Lact. 1, 21, 23, Circe, who was deified after her death. After her was named the lucus Maricae, the grove consecrated to her, Liv. 27, 37;called also, silva Maricae,
Mart. 13, 83, 1;and, querceta Maricae, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 259: palus Maricae,
the lake near Minturnæ, where Marius hid himself after his flight from Sylla, Vell. 2, 19, 2.—As subst.: Mărīca, ae, i. e. Minlurnæ, Hor. C. 3, 17, 7:regna Maricae,
the territory of Minturnæ, Liv. 2, 424. -
125 mergo
mergo, si, sum, 3, v. a. [cf. Sanscr. madsh-, majan, to dip; Zend, masga, marrow; Germ. Mark; Engl. marrow], to dip, dip in, immerse; absol. also to plunge into water, to sink.I.Lit. (class.):B.eos (pullos) mergi in aquam jussit,
Cic. N. D. 2, 3, 7:aves, quae se in mari mergunt,
id. ib. 2, 49, 124:putealibus undis,
Ov. Ib. 391:Stygia undā,
id. M. 10, 697:prodigia indomitis merge sub aequoribus,
Tib. 2, 5, 80:ab hoc (the sword-fish) perfossas naves mergi,
Plin. 32, 2, 6, § 15:mersa navis omnes destituit,
Curt. 4, 8, 8:mersa carina,
Luc. 3, 632:cum coepisset mergi,
Vulg. Matt. 14, 30:in immensam altitudinem mergi, ac sine ulla respirandi vice perpeti maria,
Sen. Dial. 4, 12, 4:naves,
Eutr. 2, 20:partem classis,
Vell. 2, 42, 2:pars maxima classis mergitur,
Luc. 3, 753 sq.:nec me deus aequore mersit,
Verg. A. 6, 348:sub aequora,
Ov. M. 13, 948; Luc. 3, 753:ter matutino Tiberi mergetur,
bathe, Juv. 6, 523.— Poet., of overwhelming waters, to engulf, swallow up, overwhelm, etc.:sic te mersuras adjuvet ignis aquas,
Ov. Ib. 340:mersa rate,
Juv. 14, 302.—Transf.1.To sink down, sink in, to plunge, thrust, or drive in, to fix in, etc. ( poet. and post-Aug. prose):2.palmitem per jugum mergere, et alligare,
to thrust, push, Plin. 17, 22, 35, § 180:aliquem ad Styga,
Sen. Thyest. 1007:manum in ora (ursae),
to thrust into, Mart. 3, 19, 4:mersisque in corpore rostris Dilacerant (canes) falsi dominum sub imagine cervi,
Ov. M. 3, 249: fluvius in Euphratem mergitur, runs or empties into, Plin. 6, 27, 31, § 128: visceribus ferrum. to thrust into, Claud. ap. Eutr. 1, 447.—Of heavenly bodies, etc.:Bootes, Qui vix sero alto mergitur Oceano,
sinks into, Cat. 66, 68.—In partic., to hide, conceal:II.mersitque suos in cortice vultus,
Ov. M. 10, 498:vultum,
Sen. Herc. Oet. 1348:diem or lucem, of the setting of the sun,
id. Thyest. 771:terra caelum mergens, i. e. occidentalis, because there the sky seems to sink into the sea,
Luc. 4, 54. —Of those on board a vessel: mergere Pelion et templum, i. e. to sail away from until they sink below the horizon:condere,
Val. Fl. 2, 6.—Trop., to plunge into, sink, overwhelm, cover, bury, immerse, drown:aliquem malis,
Verg. A. 6, 512:funere acerbo,
to bring to a painful death, id. ib. 11, 28:mergi in voluptates,
to plunge into, yield one's self up to sensual delights, Curt. 10, 3, 9:se in voluptates,
Liv. 23, 18:mergit longa atque insignis honorum pagina,
Juv. 10, 57.—Esp. in part. pass.:Alexander mersus secundis rebus,
overwhelmed with prosperity, Liv. 9, 18:vino somnoque mersi jacent,
dead drunk and buried in sleep, id. 41, 3; Luc. 1, 159; cf.:lumina somno,
Val. Fl. 8, 66:cum mergeretur somno,
Vulg. Act. 20, 9.—Esp. of those whose fortune is swallowed up in debts or debauchery: mersus foro, bankrupt, Plaut [p. 1137] Ep. 1, 2, 13:aere paterno Ac rebus mersis in ventrem,
Juv. 11, 39:censum domini,
Plin. 9, 17, 31, § 67:mergentibus sortem usuris,
sinking, destroying his capital, Liv. 6, 14:ut mergantur pupilli,
be robbed of their fortune, ruined, Dig. 27, 4, 3:mersis fer opem rebus,
bring aid to utter distress, Ov. M. 1, 380.—Of drinking to excess:potatio quae mergit,
Sen. Ep. 12. -
126 morior
mŏrĭor, mortŭus, 3 ( fut. part. moriturus, a, um, Cic. Arch. 12, 30; id. Div. 2, 25, 54; 2, 47, 99; Liv. 21, 12, 4; Verg. A. 4, 308; id. ib. 2, 511 et saep.; old forms acc. to the fourth conj.: si vivimu' sive morīmur, Enn. ap. Prisc. p. 830 P.; Ann. v. 384 Vahl.; inf. moriri, Plaut. As. 1, 1, 108; id. Capt. 3, 5, 54; id. Rud. 3, 3, 12; id. Ps. 4, 7, 124 Ritschl N. cr.; Ov. M. 14, 215), v. dep. [Sanscr. root mar-, die; Gr. mor- (mro-, bro-), mar; brotos, marainô; cf.: morbus, marceo], to die (cf.: pereo, intereo, occĭdo, occumbo, obeo, exspiro; class.).I.Lit.: vivam an moriar, Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. metus, p. 123 Müll. (Trag. v. 179 Vahl.): ego cum genui, tum morituros scivi, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 361 Vahl.):II.mori,
Plaut. Bacch. 3, 4, 24:atque eundem (L. Tarquinium)... accepimus mortuum esse, cum duodequadraginta regnavisset annos,
Cic. Rep. 2, 20, 36:moriendum certe est,
id. Sen. 20, 74:desiderio,
of desire, id. Att. 1, 3, 1:ut fame senatores quinque morerentur,
id. ib. 6, 1, 6:me esse homines mortuom dicant fame,
Plaut. Stich. 4, 2, 57; so,fame,
Sen. Contr. 1, 1, 3; 1, 7, 8:fame et siti,
Liv. 7, 35, 8: siti, id. 4, 30, 8; Petr. 10; Pomp. ap. Gell. 10, 24, 5:vigilando,
Juv. 3, 232: ex vulnere, of a wound, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 4:in tormentis,
Liv. 40, 23:alterius amore,
Ov. Am. 2, 7, 10:curis,
Tib. 2, 7, 33 (6, 51):fame,
Petr. 10:inediā,
Plin. 14, 13, 14, § 89:significabat interruptis atque morientibus vocibus,
dying accents, the accents of a dying man, Cic. Cael. 24, 59:mori videbamus in studio dimetiundi paene caeli atque terrae C. Galum,
spend his whole life in, id. Sen. 14, 49:cum te complexā morientem, Galle, puellā Vidimus,
desperately in love, dying for love, Prop. 1, 10, 5:ei mihi, si quis, Acrius ut moriar, venerit alter amor,
id. 2, 4, 1 sq.: moriar, si, may I die, if, etc., Cic. Att. 8, 6, 4.—Transf., of things, to die away, decay, to wither away, pass away, to vanish, lose its strength, etc.;A.of members of the body: id quod supra vinculum est, moritur,
loses its vitality, Cels. 7, 14.—Of plants:rutam et hederas illico mori,
die away, perish, Plin. 28, 7, 23, § 78:moriturque ad sibila campus,
Stat. Th. 5, 528.—Of fire:flammas vidi nullo concutiente mori,
die out, go out, Ov. Am. 1, 2, 11;of comets: donec in exiguum moriens vanesceret ignem,
Claud. B. Get. 248:unguenta moriuntur,
lose their strength, Plin. 13, 3, 4, § 20.— To end, close:dies quidem jam ad umbilicum est dimidiatus mortuus,
Plaut. Men. 1, 2, 45.—Comic.:vae illis virgis miseris, quae hodie in tergo morientur meo,
will find their death, be destroyed, broken, Plaut. Capt. 3, 4, 117:ut iste interpositus sermo deliciarum desidiaeque moreretur,
Cic. Cael. 31, 76:ne suavissimi hominis memoria moreretur,
id. Pis. 38, 93:cum multa cotidie ab antiquis ficta moriantur,
fall into disuse, become obsolete, Quint. 8, 6, 32:gratia,
Ov. P. 3, 2, 27. —Esp. (in eccl. Lat.), of the loss of moral or spiritual vitality, to die, to lose virtue and divine guidance:in Adam omnes moriuntur,
Vulg. 1 Cor. 15, 22:confirma cetera quae moritura erant,
id. Apoc. 3, 2; cf. id. Johan. 11, 26; id. Rom. 7, 9.—Hence, mŏrtŭus, a, um, P. a., dead (class.).Adj.1.Lit.:2.sanguine tauri poto mortuus concidit,
Cic. Brut. 11, 43.—Prov.:mortuum esse alicui,
to be dead to one, to wish to have nothing further to do with him, Plaut. Cist. 3, 15.—Transf.a.Of persons, faint, overwhelmed:b.cum tu, quod tibi succederetur, exsanguis et mortuus concidisti,
Cic. Pis. 36, 88.—Of things concr. and abstr., dead, decayed, withered, passed away, etc.:c.lacerti,
Cic. Sen. 9, 27:flores,
Plin. 11, 8, 8, § 18:et antiquae leges,
Cic. Verr. 2, 5, 18, § 45:plausus,
id. Att. 2, 19, 3:mortuā re verba nunc facis. Stultus es, rem actam agis,
dead, done with, Plaut. Ps. 1, 3, 27.—Mare mortuum.(α).The North Sea of Europe, Plin. 4, 13, 27, § 94.—(β).The Dead Sea of Judea, Just. 36, 3.—B.Subst.: mŏrtŭus, i, m., a dead person, dead man:mortuum in domum inferre,
Cic. Mil. 27, 75:a mortuis excitare,
to awake from the dead, id. de Or 1, 57, 242:amandare aliquem infra mortuos,
even below the dead, id. Quint. 15, 49:ut multis mortuus unus sufficeret,
Juv. 15, 79:ossa mortuorum,
Vulg. Matt. 23, 27.—Prov.: mortuo verba facere, to talk to a dead man, i. e. in vain, Plaut. Poen. 4, 2, 18; Ter. Phorm. 5, 9, 26.—Esp. (eccl. Lat.), dead, without spiritual life:nomen habes quod vivas et mortuus es,
Vulg. Apoc. 3, 1:fides sine operibus mortua est,
id. Jac. 2, 26; cf. id. Eph. 2, 1; 5, 14.—Also, dead to any thing, not alive to it, not open to its influence, etc.:peccato,
Vulg. Rom. 6, 2:peccatis,
id. 1 Pet. 2, 24:legi,
id. Gal. 2, 19; cf.:mortui cum Christo ab elementis hujus mundi,
id. Col. 2, 20:mortui estis, et vita vestra est abscondita cum Christo in Deo,
id. ib. 3, 3. -
127 Mucius
1.C. Mucius Scaevola, who altempted to assassinate Porsena, and, on being apprehended, burned off his right hand, Liv. 2, 12; Cic. Sest. 21, 48; id. Par. 1, 2, 12; Flor. 1, 10; Sen. Ep. 24, 5; 66. 51; Sil. 8, 386; Lact. l. l.—2.Q. Mucius Scaevola, a governor in Asia, Cic. Caecil. 17, 57. —3.Q. Mucius Scaevola, an augur, the husband of Lælia, Cic. Brut. 58, 211; id. Phil. 8, 10, 31.—4.P. Mucius Scaevola, a friend of the Gracchi, and an enemy of the younger Scipio Africanus, Cic. Rep. 1, 19, 31; Pers. 1, 114; Juv. 1, 154.—In fem., Mūcĭa, the wife of Cn. Pompeius, afterwards divorced from him, Cic. Fam. 5, 2, 6; id. Att. 1, 12, 3.—Hence,II.Mūcĭus, a, um, adj., of or belonging to a Mucius, Mucian: Mucia prata trans Tiberim, dicta a Mucio, cui a populo data fuerant, Paul. ex Fest. p. 144 Müll.—B.Subst.: Mūcĭa, ōrum, n. (sc. festa), a festival kept by the Asiatics in commemoration of the good government of Q. Mucius Scaevola, the Mucius festival, Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51.— Mūcĭ-ānus ( Mut-), a, um, adj., of or belonging to a Mucius, Mucian:cautio,
Dig. 35, 1, 99:satisdatio,
ib. 104: exitus, i. e. the death of Q. Mucius Scaevola, who was slain in the temple of Vesta by Damasippus, Cic. Att. 9, 12, 1. -
128 Narcissus
1.narcissus, i, m., = narkissos, the narcissus, Plin. 21, 5, 12, § 25; 21, 19, 75, § 128; Verg. E. 5, 38; id. G. 4, 123; 160.2.Narcissus, i, m., Narcissus, the son of Cephisus and the nymph Liriope. He was exceedingly beautiful, and fell so violently in love with himself on beholding his image in a fountain, that he wasted away with desire, until he was changed into the flower of the same name, Ov. M. 3, 407 sq. —II.Narcissus, a freedman of Claudius, by whose orders Messalina was put to death, Tac. A. 11, 29 sqq.; Juv. 14, 329.
См. также в других словарях:
mourned his death — grieved his death, lamented his passing, cried over his death … English contemporary dictionary
Drop to His Death — (aka Fatal Descent) … Wikipedia
An Irish Airman Foresees His Death — is a poem by Irish poet William Butler Yeats. It chronicles the final thoughts of a First World War aviator.ummaryThe aviator, of whom Yeats writes as in the first person, is convinced that the flight he is about to take will be his last, and he… … Wikipedia
avenged his death — take revenge for the death of him, take retribution for his dying … English contemporary dictionary
Death Eater — Death Eaters Harry Potter association Lord Voldemort (centre) with Bellatrix Lestrange (left), Lucius Malfoy (right) and several masked Death Eaters (back) in Harry Potter and the Order of the Phoenix … Wikipedia
Death and the King's Horseman — Written by Wole Soyinka Characters Elesin Olunde Iyaloja Simon Pilkings Jane Pilkings Amusa Date premiered March 1, 1975 (1975 03 01) … Wikipedia
Death of Jeremiah Duggan — Date 27 March 2003 (2003 03 27) Location Berliner Straße, Bundesstraße 455, Wiesbaden, Germany Burial … Wikipedia
Death Row Records — Parent company Death Row entertainment LLC (WIDEawake) Founded 1991 Founder … Wikipedia
Death Race 2 — DVD cover Directed by Roel Reiné Produced by … Wikipedia
Death Comes to Time — Cast Doctor Seventh Doctor … Wikipedia
Death Adder (comics) — Death Adder Death Adder. Art by Rick Bryant. Publication information Publisher Marvel Comics … Wikipedia