Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

to+go+up+on+deck

  • 1 òilfar

    Íslensk-ensk orðabók > òilfar

  • 2 òilfarsstóll, fellistóll

    Íslensk-ensk orðabók > òilfarsstóll, fellistóll

  • 3 spilastokkur

    Íslensk-ensk orðabók > spilastokkur

  • 4 VIÐA

    I)
    (að), v. to furnish wood.
    f.
    1) mast (lét hann reisa viðuna ok draga seglit); láta skip renna at (or á) viðum, to let the ship run under bare poles;
    2) a high deck or bridge, amidships on ships of war (Sverrir konungr hljóp upp á viðuna).
    * * *
    1.
    að, to furnish wood; þú skalt viða heim öllum sumar-viði, Hrafn. 6; viða í skógi, Landn. 214, v. l.; viða heim til eldi-branda, Fms. ii. 82.
    2. to pile up wood; hafi sá björn er veiddi nema inni sá viðaðr, þá hafi sá er inni viðaði, N. G. L. i. 242 (cp. Orkn. 112, ok hlóðu köst fyrir dyrum); þeir viðuðu fyrir dyrr (dyrr öll, Sturl. l. c.) allar ok lögðu eld í þekjuna, Bs. i. 672.
    B. Metaph. to cut down, fell, destroy; unz fótverkr vígmiðlung of viða skyldi, Ýt. 26; er sikling vágr vindlauss um viða skyldi, 1: at Aðils fjörvi vitta vettr um viða skyldi, 16. This sense of the word is poët., peculiar to the poem Ýt., for Bkv. 11 is somewhat corrupt: viða cannot stand for ‘vinna,’ for nn changes into ð only before an r.
    2.
    u, f. a mast with its step and other supports (?); allt þat reiði er því skipi fylgir, bæði viðu, vatnker ok akkeri, Grág. (Kb.) ii. 168; hann braut skip sitt en meiddisk sjálfr í viðum, Landn. 272; hann lét ofan leggja seglit ok svá viðu … þá lét hann reisa viðuna ok draga seglit, Ó. H. 170; þá reistu þeir viðu ok settu upp segl sín, 165 (viðor, Fms. iv. 362, v. l.); reisa viður (viðurnar, viðuna, v. l.) ok draga upp seglin, Fms. viii. 146: reisit viðurnar dragit síðan seglin, vii. 310.
    2. renna at viðum, to let her run under bare poles, of a ship; lögðu segl sín ok létu skipin renna at viðum at Eyrum, they took in sail and let her run under bare poles to E., Fms. viii. 161; létu renna skipin á viðum inn í höfnina er hlaðit var seglunum, x. 245; renndu skipin at viðum fyrir vindi, viii. 335; en skipin renndu at viðum fram þá renndi hvárt á árar annars ok braut í sundr, 288.
    II. a high deck or bridge raised as a shelter, amidships, on ships of war; þá er maðr stóð upp á viðunum, þá náðu þeir upp á þilfarit, Fms. ix. 33; þenna umbúnað þarf á skipi at hafa til varnar, víggyrðla vel ok vígása rammliga, leggja hátt viðu ok göra undir viðti fjögur hlið … en gera með bryggjum útan tvá vega slétt stræti til ástigs hjá viðum, Sks. 86 new Ed.; a mitt skipit fyrir aptan siglu undir viðurnar (viðuna, v. l.), Fms. viii. 388; féll Áskell ofan af viðunni, id. (af viðunum, v. l.); var hann upp kominn á viðuna hjá siglunni, id.; stóð konungr upp á viðuna, 381: Sverrir konungr hljóp upp á viðuna, 139; þeir urpu sér jafnan meðal viðanna, Nj. 126; eigi vóru viðurnar upp reistar á konungs skipum, en þat sá, Baglar ok ætluðu at kaupskip væri, Fms. viii. 417 (thus, viðurnir uppreistir Cod. F; viðurnar lagðar Ed., but erroneously).
    2. of a bulwark on land; hleypr hann þegar út yfir viðuna, Sturl. ii. 251.

    Íslensk-ensk orðabók > VIÐA

  • 5 þilja

    I)
    (þil; þilda; þilitir, þildr, þilinn), v. to cover with deals, to board, plank.
    f. deal, plank, planking, esp. on a ship; pl. the deck (far þú undir þiljur niðr).
    * * *
    u, f. a deal, plank, planking, esp. on a ship; þilja Hrungnis ilja, Edda. (Ht.); en er hann kom fram um siglu, þá skautzt niðr þilja undir fótum honum, Fms. viii. 74; þiljo eða þópto, Grág. ii. 171; brjóta árar eða þiljur, 356; sess-þiljur, ‘seat-deals,’ the thwarts or benches in a boat or galley, Hornklofi.
    2. pl. the deck; undir þiljur niðr, Ó. H. 225, Fms. vi. 446; þá var Þyri dróttning leidd upp undan þiljum, iii. 11; far þú undir þiljur niðr ok ligg eigi hér fyrir fótum mönnum, Orkn. 148; hann bjó á þiljum frammi, Eb. 196; valr lá þröngt á þiljum, Sighvat.

    Íslensk-ensk orðabók > þilja

  • 6 austr-mál

    n. (navig.), the pumping-watch, the crew being told off two and two, to hand the buckets up, one of them standing in the bilge water down below and the other on deck, vide the Fbr. 131, Grett. ch. 19; en hverr Þeirra manna er síðar kemr en a. komi til hans, þá er hann sekr níu ertogum, N. G. L. i. 335 [ausmaal, bilge water, Ivar Aasen].

    Íslensk-ensk orðabók > austr-mál

  • 7 dekr

    n. [mid. Lat. dicra], ten hides, B. K. 125.
    2. [ deck = to dress], flirtation, finery.

    Íslensk-ensk orðabók > dekr

  • 8 KERLING

    (pl. -ar), f.
    1) woman, wife;
    * * *
    f. [answering to karl, q. v.], a woman; þessi skal kerling heita því at hón er af karlmanninum komin, Stj. 34.
    II. used, like Scot. carline, almost always of an old woman, and only of a common person, not of a lady, see karl; mær heitir fyrst hver, en kerlingar er gamlar eru, Edda 108; gaman þykkir kerlingunni at, móður várri, Nj. 68, Eb. 44; kerling ein gömul, an old woman, 318; kerlingin móðir konungs, Fms. i. 76; þar sem ek ligg einn í húsi ok kerling mín, I myself and my old wife, Grett. 127; körlum ok kerlingum, Gþl. 257; karls dóttir ok kerlingar, Fas. i. 22; karla börn ok kerlinga, Hkr. i. (in a verse); karl og kerling, karl og kerling í garðs horni, see karl; kellingar gamlar, hrumar ok örvasa, Fb. i. 423: in the phrase, fleyta or flytja kerlingar, to ‘float witches,’ to play at ducks and drakes; kerlingar nef, a nickname, Fb. iii; kellinga bani, a nickname, Fms. xi.
    COMPDS: kerlingareldr, kerlingareyra, kerlingasaga, kerlingabók, kerlingartönn, kerlingavilla.
    II. as a pr. name, Gullþ.; cp. Carolina.
    III. naut., like Engl. carling, one of the fore and aft timbers supporting the planks of the deck, Edda (Gl.)

    Íslensk-ensk orðabók > KERLING

  • 9 lypting

    f. raised deck (in the after-part of war-ships).
    * * *
    f. a raised place (castle) on the poop of old ships of war, Eg. 122, 361, Fms. i. 158, ii. 305, 308, 322, iii. 1, 2, vii. 165, x. 350, Orkn. 116, passim; lyptingar tjald, a tent in the lypting, Hkr. iii. 77.

    Íslensk-ensk orðabók > lypting

  • 10 skut-þilja

    u, f. the poop-deck; jamlangt stýri, aust-keri ok skutþilju, N. G. L. i. 59.

    Íslensk-ensk orðabók > skut-þilja

  • 11 viða

    I)
    (að), v. to furnish wood.
    f.
    1) mast (lét hann reisa viðuna ok draga seglit); láta skip renna at (or á) viðum, to let the ship run under bare poles;
    2) a high deck or bridge, amidships on ships of war (Sverrir konungr hljóp upp á viðuna).
    * * *

    Íslensk-ensk orðabók > viða

  • 12 víða

    I)
    (að), v. to furnish wood.
    f.
    1) mast (lét hann reisa viðuna ok draga seglit); láta skip renna at (or á) viðum, to let the ship run under bare poles;
    2) a high deck or bridge, amidships on ships of war (Sverrir konungr hljóp upp á viðuna).
    * * *
    1.
    adv.; víðar, víðast, widely, far and wide, in many places; sá víða ratar, Hm.; fara víða, Eg. 41; víða um lönd, 32; hann skal svá víða vargr heita, sem …, Grág. ii. 169; hann var víða blár, Fs. 141; víða ónumit land, 18; víða um heiminn, Anal. 39; um Agðir ok víðar, Eg. 32; um allt Hálogaland ok viðarr, Fas. ii. 161; sem víðast er veröld bygð, the farthest, Grág. ii. 169; víðast um veröldina, ‘widest in the world,’ cp. the wide world, Edda (pref.): with gen., víða veraldar, Stj. 43,
    2. metaph., hann ló víða, lied in many cases, Nj. 270; þykkir mér víðast (in most instances, mostly) sakir hafa til verit, Orkn. 120; víðast hvar, in most cases or places; það er víðast hvar rétt, it is correct in most parts.
    2.
    d, to widen; brant ísinn ok víddi vökna, Bs. i. 346; var brotinn íssinn ok vídd vökin, 319.

    Íslensk-ensk orðabók > víða

  • 13 yfir-burðr

    m. a deck-cargo, of a ship; nú hitta menn í storma, þá skal öllum y. fyrst kasta, N. G. L. ii. 278 (Jb. 390, 391).
    2. excess; y. um þat er login segja, Fms. viii. 278.
    3. mod., esp. in plur. superiority, superior strength or quality.
    II. yfir-burða, gen. pl. as adv. very; y. góðr, very good.

    Íslensk-ensk orðabók > yfir-burðr

  • 14 þil-far

    n. the deck of a ship, Fms. ix. 33, Fas. iii. 377, and in mod. usage.

    Íslensk-ensk orðabók > þil-far

  • 15 ÞILJA

    I)
    (þil; þilda; þilitir, þildr, þilinn), v. to cover with deals, to board, plank.
    f. deal, plank, planking, esp. on a ship; pl. the deck (far þú undir þiljur niðr).
    * * *
    pres. þil; pret. þilði; part. þiliðr, þilðr, þilinn: mod. þiljaði, þiljað: [A. S. þiljan]:—to cover with deals, to board, plank; tóku frá vígin, háboruðu ok þildu á bitum, Fms. ix. 44; lét þ. skipin ok tjalda, iv. 236; hann þilði alla veggi hússins með þrennum þiljum, Stj. 562; fella innan kofann ok þilja sem vandlegast, Bs. i. 194: þilja allan garðinn af nýju, D. N. iv. 283; hann (the skáli) er þiliðr um endilangt, Fbr. 67 new Ed.; þilinn, 44, l. c.; gólf allt þilið með marmara-steini, Art. 6; þat grjót er höllin var þilin með, Karl. 60; þildir neðan vel, Sks. 88 new Ed.; tvitog-sessa tjölduð ok þiljuð, Hkr. ii. 294 (but better tjölduð ok þilið, Ó. H. 178, l. c.)

    Íslensk-ensk orðabók > ÞILJA

  • 16 stafnlok

    Íslensk-ensk orðabók > stafnlok

  • 17 þilfar

    Íslensk-ensk orðabók > þilfar

  • 18 afturòilfar

    Íslensk-ensk orðabók > afturòilfar

  • 19 flugpallur/-dekk

    Íslensk-ensk orðabók > flugpallur/-dekk

См. также в других словарях:

  • Deck v. Missouri — Supreme Court of the United States Argued March 1, 2005 Decided May 23, 2005 …   Wikipedia

  • Deck — Deck, n. [D. dek. See {Deck}, v.] 1. The floorlike covering of the horizontal sections, or compartments, of a ship. Small vessels have only one deck; larger ships have two or three decks. [1913 Webster] Note: The following are the more common… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deck bridge — Deck Deck, n. [D. dek. See {Deck}, v.] 1. The floorlike covering of the horizontal sections, or compartments, of a ship. Small vessels have only one deck; larger ships have two or three decks. [1913 Webster] Note: The following are the more… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deck curb — Deck Deck, n. [D. dek. See {Deck}, v.] 1. The floorlike covering of the horizontal sections, or compartments, of a ship. Small vessels have only one deck; larger ships have two or three decks. [1913 Webster] Note: The following are the more… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deck floor — Deck Deck, n. [D. dek. See {Deck}, v.] 1. The floorlike covering of the horizontal sections, or compartments, of a ship. Small vessels have only one deck; larger ships have two or three decks. [1913 Webster] Note: The following are the more… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deck hand — Deck Deck, n. [D. dek. See {Deck}, v.] 1. The floorlike covering of the horizontal sections, or compartments, of a ship. Small vessels have only one deck; larger ships have two or three decks. [1913 Webster] Note: The following are the more… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deck molding — Deck Deck, n. [D. dek. See {Deck}, v.] 1. The floorlike covering of the horizontal sections, or compartments, of a ship. Small vessels have only one deck; larger ships have two or three decks. [1913 Webster] Note: The following are the more… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deck roof — Deck Deck, n. [D. dek. See {Deck}, v.] 1. The floorlike covering of the horizontal sections, or compartments, of a ship. Small vessels have only one deck; larger ships have two or three decks. [1913 Webster] Note: The following are the more… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deck transom — Deck Deck, n. [D. dek. See {Deck}, v.] 1. The floorlike covering of the horizontal sections, or compartments, of a ship. Small vessels have only one deck; larger ships have two or three decks. [1913 Webster] Note: The following are the more… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deck stains — are exterior wood coatings that are used primarily for the protection and enhancement of exterior decking. Deck Stains are also known as: Deck Sealers, Deck Coatings, Deck Finishes, and Deck Paints. Deck stain s sealing abilities will protect the …   Wikipedia

  • Deck gun — can also mean a type of big water nozzle used for firefighting. British Mk XXII 4 inch deck gun from S class submarine …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»