Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to+fill

  • 21 perfundo

    per-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour over, to wet, moisten, bedew, besprinkle (class.; syn.: umecto, aspergo, imbuo).
    I.
    Lit.:

    aquā ferventi Philodamus perfunditur,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67:

    fluviis pecus,

    Verg. G. 3, 445:

    greges flumine,

    id. ib. 2, 147:

    perfusus liquidis odoribus,

    Hor. C. 1, 5, 2: postquam perfusus est, had bathed, Auct. Her. 4, 10, 14:

    panis perfusus aquā frigidā,

    Suet. Aug. 77:

    pisces olivo,

    Hor. S. 2, 4, 50:

    aliquem lacrimis,

    Ov. H. 11, 115; so, poet.:

    Aurorae lacrimis perfusus,

    living far in the East, Sil. 3, 332:

    perfundi nardo,

    Hor. Epod. 13, 9:

    boves hic perfunduntur,

    bathe themselves, Varr. R. R. 1, 13, 3; Plin. 18, 7, 14, § 72.—
    B.
    Transf.
    1.
    To pour into any thing (post-Aug.):

    sextarios musti in vas,

    Col. 12, 24, 3.—
    2.
    To cause to flow out, i. e. to knock out an eye (post-class.):

    ut oculus puero perfunderetur,

    Dig. 9, 2, 5, § 3 dub. (al. perfodere or effundere).—
    3.
    Of perspiration or of streams, to pour or flow over, to drench, bathe ( poet. and in post-Aug. prose):

    ossaque et artus Perfundit toto proruptus corpore sudor,

    Verg. A. 7, 459:

    tot amnium fontiumque ubertas totam Italiam perfundens,

    Plin. 3, 5, 6, § 41:

    Venafrano (oleo) piscem perfundere,

    Juv. 5, 86.—
    4.
    Of garments, to steep, dye ( poet.):

    ostro Perfusae vestes,

    steeped in purple, Verg. A. 5, 112.—
    5.
    To scatter or sprinkle over, to besprinkle, bestrew ( poet.):

    canitiem immundo perfusam pulvere turpans,

    Verg. A. 12, 611:

    sanguine currum,

    Verg. A. 11, 88:

    penates sanguine,

    Ov. M. 5, 155:

    Lethaeo perfusa papavera somno,

    Verg. G. 1, 78:

    scena perfusa croco,

    Lucr. 2, 416.—
    6.
    To cover ( poet. and in post-Aug. prose):

    omne genus perfusa coloribus,

    Lucr. 2, 821:

    auro tecta,

    Sen. Ep. 115, 9:

    pedes amictu,

    Mart. 7, 33, 3.—
    7.
    Of the sun's beams or fire, to flood or fill ( poet. and in post-Aug. prose):

    sol perfundens omnia luce,

    Lucr. 2, 148; cf. Luc. 7, 215:

    cubiculum plurimo sole perfunditur,

    Plin. Ep. 5, 6, 24:

    campos lumine (facis),

    Sil. 10, 558.—
    II.
    Trop.
    A.
    To imbue, inspire, fill with any thing (class.):

    ad perfundendum animum tamquam illiquefactae voluptates,

    Cic. Tusc. 4, 9, 20:

    sensus jucunditate quādam perfunditur,

    id. Fin. 2, 3, 6:

    sensus dulcedine omni quasi perfusi,

    id. ib. 2, 34, 114:

    di immortales, qui me horror perfudit!

    id. Att. 8, 6, 3:

    laetitiā,

    id. Fin. 5, 24, 70:

    gaudio,

    Liv. 30, 16:

    timore,

    id. 2, 63.—
    2.
    In partic., to fill with the apprehension of any thing, i. e. to disturb, disquiet, alarm:

    nos judicio perfundere,

    Cic. Rosc. Am. 29, 80:

    litora bello rapido,

    Sil. 15, 301; cf.:

    (Mars) perfusus pectora tempestate belli,

    Stat. Th. 3, 228. —
    B.
    To imbue slightly, make superficially acquainted with any thing (the fig. being borrowed from dyeing;

    post-Aug.): perseveret perbibere liberalia studia, non illa, quibus perfundi satis est, sed haec, quibus tingendus est animus,

    Sen. Ep. 36, 3; cf.:

    acceperit: si illā (notitiā) se non perfuderit, sed infecerit,

    id. ib. 110, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > perfundo

  • 22 subpleo

    sup-plĕo ( subpl) -, ēvi, ētum, 2, v. a., to fill up, make full or whole, to make good, to complete, supply (class.; cf.: reficio, suppedito).
    I.
    In gen.:

    fiscellam,

    Cato, R. R. 88, 1:

    dum suppleri summa queatur,

    Lucr. 1, 1044:

    bibliothecam,

    Cic. Q. Fr. 3, 4, 5:

    usum provinciae,

    id. Verr. 2, 4, 5, § 9:

    Hirtius, qui Gallici belli novissimum librum supplevit,

    Suet. Caes. 56:

    adjectoque cavae supplentur corpore rugae,

    Ov. M. 7, 291:

    vulnera supplevit lacrimis,

    id. ib. 4, 140: tu mihi da cives et inania moenia (i. e. urbem) supple, fill up, i. e. people, id. ib. 7, 628; cf.:

    si fetura gregem suppleverit,

    Verg. E. 7, 36:

    ad supplenda exercitūs damna,

    Tac. A. 1, 71:

    damna incendiorum multis,

    to make good, repair, Suet. Calig. 16; cf. id. Aug. 41:

    colos consumptas,

    Sen. Herc. Oet. 1084:

    aerarium,

    Tac. A. 2, 38:

    ut referendis praeteritis verbis id scriptum suppleatur,

    Cic. de Or. 2, 26, 110: hypocauston. si dies nubilus, immisso vapore solis vicem supplet, supplies the place of, Plin. Ep. 5, 6, 24; so,

    locum parentis tibi,

    Sen. Hipp. 633:

    remis Zephyros,

    Stat. Achill. 2, 20:

    ponite ante oculos M. Antonium consularem, sperantem consulatum Lucium adjungite: supplete ceteros, etc.,

    Cic. Phil. 12, 6, 14:

    praemia,

    to furnish, Aus. Idyll. 10, 412:

    suppletis lucernis,

    i. e. with oil, Prop. 4 (5), 8, 43:

    simili mixturā vas suppleatur,

    Col. 12, 10, 2. — Absol.:

    supplet iste nescio qui,

    Cic. Fl. 17, 40.—
    II.
    In partic., in milit. lang., to fill up, make complete or full in number, furnish with a complement, recruit: cum sex legionibus iisque suppletis ex Bruti exercitu, M. Anton. ap. Cic. Phil. 8, 9, 27:

    legiones,

    Liv. 29, 24, 14:

    exercitum junioribus,

    Just. 12, 11, 4:

    legiones subito delectu,

    Tac. H. 4, 19:

    decurias equitum,

    Suet. Tib. 41:

    naves remigio,

    Liv. 26, 39, 7; cf.

    remigium,

    Verg. A. 3, 471.

    Lewis & Short latin dictionary > subpleo

  • 23 suppleo

    sup-plĕo ( subpl) -, ēvi, ētum, 2, v. a., to fill up, make full or whole, to make good, to complete, supply (class.; cf.: reficio, suppedito).
    I.
    In gen.:

    fiscellam,

    Cato, R. R. 88, 1:

    dum suppleri summa queatur,

    Lucr. 1, 1044:

    bibliothecam,

    Cic. Q. Fr. 3, 4, 5:

    usum provinciae,

    id. Verr. 2, 4, 5, § 9:

    Hirtius, qui Gallici belli novissimum librum supplevit,

    Suet. Caes. 56:

    adjectoque cavae supplentur corpore rugae,

    Ov. M. 7, 291:

    vulnera supplevit lacrimis,

    id. ib. 4, 140: tu mihi da cives et inania moenia (i. e. urbem) supple, fill up, i. e. people, id. ib. 7, 628; cf.:

    si fetura gregem suppleverit,

    Verg. E. 7, 36:

    ad supplenda exercitūs damna,

    Tac. A. 1, 71:

    damna incendiorum multis,

    to make good, repair, Suet. Calig. 16; cf. id. Aug. 41:

    colos consumptas,

    Sen. Herc. Oet. 1084:

    aerarium,

    Tac. A. 2, 38:

    ut referendis praeteritis verbis id scriptum suppleatur,

    Cic. de Or. 2, 26, 110: hypocauston. si dies nubilus, immisso vapore solis vicem supplet, supplies the place of, Plin. Ep. 5, 6, 24; so,

    locum parentis tibi,

    Sen. Hipp. 633:

    remis Zephyros,

    Stat. Achill. 2, 20:

    ponite ante oculos M. Antonium consularem, sperantem consulatum Lucium adjungite: supplete ceteros, etc.,

    Cic. Phil. 12, 6, 14:

    praemia,

    to furnish, Aus. Idyll. 10, 412:

    suppletis lucernis,

    i. e. with oil, Prop. 4 (5), 8, 43:

    simili mixturā vas suppleatur,

    Col. 12, 10, 2. — Absol.:

    supplet iste nescio qui,

    Cic. Fl. 17, 40.—
    II.
    In partic., in milit. lang., to fill up, make complete or full in number, furnish with a complement, recruit: cum sex legionibus iisque suppletis ex Bruti exercitu, M. Anton. ap. Cic. Phil. 8, 9, 27:

    legiones,

    Liv. 29, 24, 14:

    exercitum junioribus,

    Just. 12, 11, 4:

    legiones subito delectu,

    Tac. H. 4, 19:

    decurias equitum,

    Suet. Tib. 41:

    naves remigio,

    Liv. 26, 39, 7; cf.

    remigium,

    Verg. A. 3, 471.

    Lewis & Short latin dictionary > suppleo

  • 24 aggerō

        aggerō āvī, —, āre    [agger], to make a mound of, heap up, pile: Cadavera, V.: Laurentis praemia pugnae, V. — Fig., to pile up, increase, stimulate: iras dictis, V.— To fill with earth: spatium, Cu.
    * * *
    I
    aggerare, aggeravi, aggeratus V TRANS
    heap/fill up, bring, carry; increase, add fuel; push/crowd/press together
    II
    aggerere, aggessi, aggestus V TRANS
    heap/cover up over, pile/build up, erect; accumulate; intensify, exaggerate

    Latin-English dictionary > aggerō

  • 25 celebrō

        celebrō āvī, ātus, āre    [celeber], to frequent, throng, crowd, fill: viae multitudine legatorum celebrabantur: genus spectaculi omni frequentiā hominum: alqm magistratum, Tb.: silvas, O.: coetum celebrate faventes, V.—To do frequently, practise, engage in, reiterate, dwell upon, repeat: ad eas artes celebrandas: modus transferendi verbi, quem iucunditas celebravit, made frequent: popularem potestatem, kept in the foreground, L.: seria ac iocos cum aliquo, L.—To celebrate, solemnize, keep: festos dies: (dies) celebratus per omnem Africam, S.: natales, H.: coniugia, V.: exsequias, L.: totā celebrante Siciliā sepultus est, N. —To fill with, cause to resound: contiones convicio cantorum: ripas carmine, O.: cuius nuntiis celebrantur aures meae, i. e. are filled. — To make known, publish abroad, proclaim: factum esse consulem Murenam: quod vocibus maledictisque celebratum est.—To honor, praise, celebrate with praise, celebrate in song: Caesaris laudes: fortuna res cunctas celebrat, S.: talia carminibus, V.: se remque p. haec faciundo, to make renowned, S.: victoriam famā, Ta.
    * * *
    celebrare, celebravi, celebratus V TRANS
    celebrate/perform; frequent; honor/glorify; publicize/advertise; discuss/bandy

    Latin-English dictionary > celebrō

  • 26 cōnsul

        cōnsul ulis, m    [com-+2 SAL-], a consul; the highest magistracy of the Roman republic was vested in two consuls, chosen annually: ordinarius, for the full term (opp. suffectus, to fill a vacancy), L.: designatus, elect: consules creantur, Cs.: me consulem fecistis: ne sufficiatur consul, chosen to fill a vacancy: Consulis imperium, V.— In dates, defining the year; usu. abl absol.: Messalā et Pisone consulibus, in the consulship of, Cs.: a. d. V Kal. Apr. L. Pisone A. Gabinio consulibus (i. e. the 28th of March), Cs.: nobis consulibus: Consule Tullo, H.: Bibuli consulis amphora, H.: XL annis ante me consulem: ante vos consules: post L. Sullam Q. Pompeium consules. — Sing collect., the consuls, supreme magistracy: eo (iure) consulem usurum, L.: legatisque ad consulem missis, L.: nullius earum rerum consuli ius est, S.—In the title, pro consule ( abbrev. procos.), plur. pro consulibus, a vice-consul, deputy-consul, magistrate with consular powers; orig. given to a general sent to command an army: pro consule Quinctium subsidio castris mitti, L.: non oportere mitti privatum pro consule. — Also, to a consul whose military command was prolonged beyond his term of office: ut cum Philo consulatu abisset, pro consule rem gereret, L. — After Sulla's time, the consuls, when their year expired, assumed the chief magistracy in provinces designated by the senate, as pro consulibus: litterae a Bruto pro consule: ex litteris Bruti pro consule: qui pro consulibus sint ad urbem, Cs.; see also proconsul. — A proconsul: mortuus Claudius consul erat, L.: quaestor obtigit (Cato) consuli, N. — Poet.: non unius anni, i. e. not by election, but by nature, H.
    * * *
    consul (highest elected Roman official - 2/year); supreme magistrate elsewhere

    Latin-English dictionary > cōnsul

  • 27 frequentō

        frequentō āvī, ātus, āre    [frequens], to visit frequently, frequent, resort to, do frequently, repeat: domum meam: arva, V.: Marium, often resort to, S.: coetu salutantium frequentari, Ta.: ‘Hymenaee’ frequentant, keep calling, O.: verbi translatio frequentata delectationis (causā).—Of persons, to assemble in throngs, bring together, crowd: quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset, etc.: populum: acervatim multa: est luminibus frequentanda omnis oratio sententiarum.—Of places, to fill with a multitude, fill, crowd, people, stock: urbes frequentari, be peopled: Templa frequentari Nunc decet, O.: contiones legibus agrariis, to draw a crowd by proclaiming, etc., L. — To celebrate, keep in great numbers, observe in multitudes: ludos: ad triumphum frequentandum deducti, L.: sacra, O.
    * * *
    frequentare, frequentavi, frequentatus V
    frequent; repeat often; haunt; throng; crowd; celebrate

    Latin-English dictionary > frequentō

  • 28 per-fundō

        per-fundō fūdī, fūsus, ere,    to pour over, wet, moisten, bedew, besprinkle, drench, bathe: aquā ferventi perfunditur: greges flumine, V.: piscīs olivo, H.: te lacrimis, O.: (oleo) piscem, Iu.—To steep, dye: ostro Perfusae vestes, V.—To scatter over, besprinkle, bestrew: Canitiem perfusam pulvere turpans, V.: penatīs sanguine, O.: perfusa papavera somno, V.—Fig., to imbue, inspire, fill: sensūs dulcedine omni quasi perfusi: qui me horror perfudit!: gaudio, L.: nos iudicio perfundere, i. e. fill with apprehension.

    Latin-English dictionary > per-fundō

  • 29 referciō (-farciō)

       referciō (-farciō) sī, tus, īre    [re+farcio], to fill up, stuff, cram: meministis tum corporibus cloacas refarciri: libris omnia.—Fig., to pack close, condense, mass together: haec peranguste in oratione suā.— To fill full, cram: aurīs sermonibus: fabulis libros.

    Latin-English dictionary > referciō (-farciō)

  • 30 satiō

        satiō āvī, ātus, āre    [satis], to fill, satisfy, sate, satiate: desideria naturae, appease: canes satiatae sanguine erili, O.— To fill up, saturate, furnish abundantly: fretum aquis, O.: odoribus ignīs, O.—Fig., to still, satisfy, content, glut, satiate, appease: animum: nec satiatur cupiditatis sitis: satiari delectatione: iram, O.: ait nequaquam se esse satiatum: satiatus poenā, L.: satiati suppliciis nocentium, L.: satiata ferinae Dextera caedis, O.— To overfill, cloy, satiate, disgust: primum numerus agnoscitur, deinde satiat: satiari fastidio similitudinis: satiatis et expletis iucundius est carere quam frui: Heu nimis longo satiate ludo, H.: adsiduo satiatus aratro, Tb.
    * * *
    I
    satiare, satiavi, satiatus V
    satisfy, sate; nourish
    II
    sowing, planting; field (Collins)

    Latin-English dictionary > satiō

  • 31 compleo

    complere, complevi, completus V TRANS
    fill (up/in); be big enough to fill; occupy space, crowd; furnish/supply/man; finish, complete, perfect; make pregnant; fulfill, make up, complete, satisfy

    Latin-English dictionary > compleo

  • 32 conpleo

    conplere, conplevi, conpletus V TRANS
    fill (up/in); be big enough to fill; occupy space, crowd; furnish/supply/man; finish, complete, perfect; make pregnant; fulfill, make up, complete, satisfy

    Latin-English dictionary > conpleo

  • 33 impleo

    implere, implevi, impletus V
    fill up; satisfy, fulfill; fill, finish, complete; spend (time)

    Latin-English dictionary > impleo

  • 34 repleo

    replere, replevi, repletus V
    fill again; complete, fill

    Latin-English dictionary > repleo

  • 35 expleo

    I.
    to make losses good/ fulfil, discharge (duties).
    II.
    , explevi, expletum
    to fill, fill up, complete, finish.

    Latin-English dictionary of medieval > expleo

  • 36 impleo

    I.
    to fill in (or up), satisfy, content, fulfil, perform.
    II.
    to fill up, content, satisfy.

    Latin-English dictionary of medieval > impleo

  • 37 adgero

    1.
    aggĕro ( adg-), āvi, ātum, 1, v. a. [agger].
    I.
    Lit., to form an agger, or to heap up like an agger; hence, in gen., to heap up, pile up (cf. cumulare; only poet. and in post-Aug. prose):

    aggerat cadavera,

    Verg. G. 3, 556:

    Laurentis praemia pugnae aggerat,

    id. A. 11, 79:

    ossa disjecta vel aggerata,

    Tac. A. 1, 61; 1, 63.—
    II.
    Transf.
    A.
    To heap up, i. e. to augment, increase:

    incenditque animum dictis atque aggerat iras,

    Verg. A. 4, 197, and 11, 342:

    omne promissum,

    Stat. Th. 2, 198.—
    B.
    To fill, fill up:

    spatium,

    Curt. 4, 2.—
    C.
    Aggerare arborem, in gardening, to heap up earth around a tree in order to protect the roots, Col. 11, 2, 46.
    2.
    ag-gĕro ( adg-), gessi, gestum, 3, v. a.
    I.
    To bear, carry, convey, bring to or toward a place; with ad or dat. (in Plaut. freq.; in the class. per. rare; in Cic. perh. only once;

    more freq. in Tac.): quom eorum aggerimus bona, quin etiam ultro ipsi aggerunt ad nos,

    Plaut. Truc. 1, 2, 16:

    mihi his aggerunda etiam est aqua,

    id. Rud. 2, 5, 27; so id. Cas. 1, 1, 36; Varr. R. R. 3, 17, 6: luta et limum aggerebant, Cic. ap. Non. 212, 16:

    ingens Aggeritur tumulo tellus,

    Verg. A. 3, 63:

    quadrantes patrimonio,

    Phaedr. 4, 19 (20):

    aggesta fluminibus terra,

    Plin. 17, 4, 3, § 28:

    aggerebatur caespes,

    Tac. A. 1, 19.— Trop., to bring forwards, lay to one's charge:

    probra,

    Tac. A. 13, 14:

    falsa,

    id. ib. 2, 57.—
    * II.
    To stick together soft masses:

    haec genera (laterum ex terrā cretosā factorum) non sunt ponderosa et faciliter adgeruntur,

    Vitr. 2, 3, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > adgero

  • 38 adimpleo

    ăd-implĕo, ēvi, ētum, 2, v. a., to fill up, to fill full (in the class. per., e. g. in Liv. 38, 7, 13, and Plin. 11, 37, 52, § 140, dub.).
    I.
    Lit.:

    Gangem decem fluminibus adimpleri, Aethic. Cosmogr. p. 709 ed. Gron.: quasi mare adimpleti sunt,

    Vulg. Eccli. 50, 3.—
    B.
    Trop.:

    adimpleti tibiarum cantu vocant deam suam, Jul. Firm. de Err. p. 10 (cf. adimpletor): adimplebis me laetitiā,

    Vulg. Psa. 15, 10.—
    II.
    Metaph., to fulfil (as a promise, prediction, duty), to perform, = absolvere, satisfacere, praestare:

    aliquid,

    Dig. 26, 7, 43:

    quod dictum est,

    Vulg. Matt. 1, 22:

    ut adimpleatur scriptura,

    ib. Joan. 13, 18:

    legem Christi,

    ib. Gal. 6, 2:

    Gratia vobis et pax adimpleatur,

    be made full, perfect, ib. 2 Pet. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > adimpleo

  • 39 aggero

    1.
    aggĕro ( adg-), āvi, ātum, 1, v. a. [agger].
    I.
    Lit., to form an agger, or to heap up like an agger; hence, in gen., to heap up, pile up (cf. cumulare; only poet. and in post-Aug. prose):

    aggerat cadavera,

    Verg. G. 3, 556:

    Laurentis praemia pugnae aggerat,

    id. A. 11, 79:

    ossa disjecta vel aggerata,

    Tac. A. 1, 61; 1, 63.—
    II.
    Transf.
    A.
    To heap up, i. e. to augment, increase:

    incenditque animum dictis atque aggerat iras,

    Verg. A. 4, 197, and 11, 342:

    omne promissum,

    Stat. Th. 2, 198.—
    B.
    To fill, fill up:

    spatium,

    Curt. 4, 2.—
    C.
    Aggerare arborem, in gardening, to heap up earth around a tree in order to protect the roots, Col. 11, 2, 46.
    2.
    ag-gĕro ( adg-), gessi, gestum, 3, v. a.
    I.
    To bear, carry, convey, bring to or toward a place; with ad or dat. (in Plaut. freq.; in the class. per. rare; in Cic. perh. only once;

    more freq. in Tac.): quom eorum aggerimus bona, quin etiam ultro ipsi aggerunt ad nos,

    Plaut. Truc. 1, 2, 16:

    mihi his aggerunda etiam est aqua,

    id. Rud. 2, 5, 27; so id. Cas. 1, 1, 36; Varr. R. R. 3, 17, 6: luta et limum aggerebant, Cic. ap. Non. 212, 16:

    ingens Aggeritur tumulo tellus,

    Verg. A. 3, 63:

    quadrantes patrimonio,

    Phaedr. 4, 19 (20):

    aggesta fluminibus terra,

    Plin. 17, 4, 3, § 28:

    aggerebatur caespes,

    Tac. A. 1, 19.— Trop., to bring forwards, lay to one's charge:

    probra,

    Tac. A. 13, 14:

    falsa,

    id. ib. 2, 57.—
    * II.
    To stick together soft masses:

    haec genera (laterum ex terrā cretosā factorum) non sunt ponderosa et faciliter adgeruntur,

    Vitr. 2, 3, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > aggero

  • 40 celebro

    cĕlē̆bro, āvi, ātum, v. a. [id.].
    I.
    To go to a place or person in great numbers or often, to frequent, to fill (syn. frequento;

    class.): deūm delubra festis diebus,

    Lucr. 5, 1167:

    viam,

    Cic. Cael. 14, 34; id. Sest. 63, 131:

    domum alicujus,

    id. Mur. 34, 70:

    atria,

    Ov. M. 1, 172:

    silvas,

    id. ib. 10, 703:

    tecta,

    id. ib. 4, 444:

    forum,

    id. ib. 4, 144; cf.:

    forum maxime celebratum,

    Sall. J. 47, 1:

    Penates, i. e. domum redire,

    Tib. 1, 3, 33:

    me magistrum,

    id. 1, 4, 75.—
    b.
    Of a desired action (cf. celeber, B.), to do something frequently or in multitudes, to practise, engage in, say, use, employ, repeat, = frequento, etc.:

    intro abite atque haec cito celebrate,

    i. e. in company, all together, Plaut. Ps. 1, 2, 36:

    ad eas artes, quibus a pueris dediti fuimus, celebrandas inter nosque recolendas,

    Cic. de Or. 1, 1, 2:

    cognitionem exercitationemque,

    id. ib. 3, 28, 110:

    genus divinationis,

    id. Div. 1, 2, 3; cf.:

    celebratum genus mortis,

    a kind of death suffered by many, Tac. H. 2, 49 fin.:

    necessitatem,

    Cic. de Or. 3, 38, 155:

    jurisdictionem,

    Liv. 6, 32, 1:

    popularem potestatem,

    id. 2, 42, 6:

    iambum,

    Quint. 10, 1, 96:

    seria ac jocos cum aliquo,

    Liv. 1, 4, 9.—
    c.
    Aliquid aliquā re, to fill up with something:

    contiones suas convicio cantorum,

    Cic. Sest. 55, 118:

    ripas carmine,

    Ov. M. 2, 252 (cf.:

    concelebrant ripas,

    Lucr. 2, 345):

    cujus litteris, famā, nuntiis celebrantur aures cottidie meae,

    i. e. are filled, full, Cic. Prov. Cons. 9, 22.— Poet.: juvenes multo sermone, to talk much with [p. 309] them, Tib. 1, 6, 17.—
    II.
    Meton.
    A.
    To go in great numbers to a celebration; hence, in gen., to celebrate, solemnize, keep a festival:

    festos dies,

    Cic. Arch. 6, 13; cf.:

    is (dies) festus celebratusque per omnem Africam,

    Sall. J. 66, 2; Cic. Pis. 22, 51; id. Cat. 3, 10, 23; Liv. 10, 37, 12; Tac. A. 15, 53; Suet. Aug. 75; id. Tib. 65 init.; Hor. S. 2, 2, 61; Ov. M. 4, 4:

    convivium omnium sermone laetitiāque,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66; Liv. 40, 14, 2; Tac. A. 4, 59; cf.

    coetum,

    Verg. A. 1, 735:

    conjugia,

    id. ib. 7, 555; cf.

    nuptias,

    Liv. 36, 11, 2; cf.:

    solemnia nuptiarum,

    Tac. A. 11, 26 fin.:

    officium nuptiarum,

    Suet. Claud. 26; and poet.:

    taedas jugales Thetidis,

    Cat. 64, 302:

    annua sacra,

    Verg. A. 8, 173; cf. id. ib. 5, 598 and 603: funus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 49, 117; cf.

    exsequias,

    Liv. 25, 17, 5; 37, 22, 2:

    diem natalem Vitellii,

    Tac. H. 2, 95; Lact. 1, 20, 6; Plin. Ep. 10, 102 (103):

    natales,

    id. ib. 6, 30, 1; Tac. A. 6, 18; and absol.:

    totā celebrante Siciliā sepultus est,

    Nep. Timol. 5 fin.
    B.
    To honor, praise, celebrate the praises of a person or thing, to celebrate in song (syn.:

    colere, laudare, illustrare): laus, quae non poetarum carminibus, non annalium monumentis celebratur,

    Cic. Rab. Post. 16, 43; cf. id. Planc. 39, 93:

    vestrum egressum ornando atque celebrando,

    id. Pis. 13, 31:

    fortuna res cunctas ex libidine magis quam ex vero celebrat obscuratque,

    Sall. C. 8, 1:

    talia carminibus,

    Verg. A. 8, 303:

    nomen alicujus scriptis,

    Cic. Fam. 5, 12, 1:

    facta pro maxumis,

    Sall. C. 8, 3:

    domestica facta,

    Hor. A. P. 287: se remque publicam haec faciundo, to make renowned, Sall J. 85, 36: Mari virtutem in majus ( = epi to meizon kosmein), id. ib. 73, 5:

    augereque aliquem,

    id. ib. 86, 3: honores alicujus, celebrate one ' s honor, Verg. A. 12, 840:

    memoriam,

    Tac. H. 1, 78:

    victoriam ingenti fama,

    id. Agr. 39 al.:

    virum aut heroa lyrā, etc.,

    Hor. C. 1, 12, 2:

    sepulcrum hominum conventu et epulis,

    Cic. Fl. 38, 95:

    memoriam nominis epulis,

    id. Fin. 2, 31, 103:

    litora ludis,

    Verg. A. 3, 280:

    sententiam magno assensu,

    Tac. A. 15, 22:

    mortem funere censorio,

    id. ib. 6, 27:

    aliquem admiratione,

    id. H. 2, 71:

    obsequio,

    id. A. 16, 33:

    funere publico,

    id. ib. 6, 11 fin.
    C.
    Without the access. idea of extolling, in gen., to make something known, to publish abroad, proclaim:

    quibus in locis factum esse consulem Murenam nuntii litteraeque celebrassent,

    Cic. Mur. 41, 89:

    quod vocibus maledictisque celebratum est,

    id. Cael. 3, 6:

    quā re celebratā,

    id. Div. 1, 17, 31.— cĕlĕbrā-tus, a, um, P. a.
    I.
    (Acc. to I. a.) Frequented, much visited:

    forum rerum venalium totius regni maxime celebratum,

    Sall. J. 47, 1.—
    B.
    (Acc. to I. b.) Customary, usual, frequent:

    tritum atque celebratum,

    Cic. Fl. 27, 65:

    celebratum est usque in proverbium,

    Quint. 1, 10, 21:

    schemata,

    id. 9, 2, 92:

    usus anuli celebratior,

    Plin. 33, 1, 6, § 28:

    verbum celebratius,

    Gell. 17, 2, 25 (cf. id. 17, 2, 25, § 17: verbum crebrius, and id. 17, 2, 25, § 18: verbum creberrimum).—
    II.
    (Acc. to II. A.) Solemn, festive, brilliant:

    dies celebratior,

    Ov. M. 7, 430:

    supplicatio celebratior,

    Liv. 3, 63, 5.—
    B.
    (Acc. to II. B.) Known, celebrated, famous:

    loci famā celebrati,

    Tac. A. 2, 54:

    quo Actiacae victoriae memoria celebratior in posterum esset,

    Suet. Aug. 18.— Adv., v. celebriter.

    Lewis & Short latin dictionary > celebro

См. также в других словарях:

  • Fill power — is a measure of the loft or fluffiness of a down product that is loosely related to the insulating value of the down. The higher the fill power the more insulating air pockets the down has and the better insulating ability. Fill power ranges from …   Wikipedia

  • Fill dirt — is earthy material which is used to fill in a depression or hole in the ground or create mounds or otherwise artificially change the grade or elevation of real property.[1] Fill dirt is usually subsoil (soil from beneath the top soil) and… …   Wikipedia

  • Fill (música) — Saltar a navegación, búsqueda En la música popular, un fill es un pasaje musical de corta duración, o riff, que ayuda a mantener la atención de el oyente durante el corte de la musica, o durante un ascenso o descenso melódico. El fill puede… …   Wikipedia Español

  • Fill — Fill, v. t. [imp. & p. p. {Filled}; p. pr. & vb. n. {Filling}.] [OE. fillen, fullen, AS. fyllan, fr. full full; akin to D. vullen, G. f[ u]llen, Icel. fylla, Sw. fylla, Dan. fylde, Goth. fulljan. See {Full}, a.] 1. To make full; to supply with as …   The Collaborative International Dictionary of English

  • fill — [fil] vt. [ME fillen, fullen < OE fyllan < Gmc * fulljan, to make full < * fulla (> Goth fulls, FULL1) + jan, caus. suffix] 1. a) to put as much as possible into; make full b) to put a considerable quantity of something into [to fill… …   English World dictionary

  • fill up — or[fill it up] or[fill her up] {v. phr.} To fill entirely. (Said by the driver of a car to a gas station attendant). * /When the attendant asked Andrew how much gas he wanted in the tank, Andrew replied, Fill her up. / …   Dictionary of American idioms

  • fill up — or[fill it up] or[fill her up] {v. phr.} To fill entirely. (Said by the driver of a car to a gas station attendant). * /When the attendant asked Andrew how much gas he wanted in the tank, Andrew replied, Fill her up. / …   Dictionary of American idioms

  • fill — ► VERB 1) make or become full. 2) block up (a hole, gap, etc.). 3) appoint a person to hold (a vacant post). 4) hold and perform the duties of (a position or role). 5) occupy (time). ► NOUN (one s fill) ▪ …   English terms dictionary

  • Fill — bezeichnet Fill (Musik), die Ausschmückung eines Musikstückes, FI LL steht für: Lappland (Finnland), ISO 3166 2 Code der finnischen Provinz Fill ist der Familienname folgender Personen Josef Fill (Bürgermeister) (?), Bürgermeister von Zell am See …   Deutsch Wikipedia

  • Fill — Fill, v. i. 1. To become full; to have the whole capacity occupied; to have an abundant supply; to be satiated; as, corn fills well in a warm season; the sail fills with the wind. [1913 Webster] 2. To fill a cup or glass for drinking. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fill — Fill, n. [AS. fyllo. See {Fill}, v. t.] 1. A full supply, as much as supplies want; as much as gives complete satisfaction. Ye shall eat your fill. Lev. xxv. 19. [1913 Webster] I ll bear thee hence, where I may weep my fill. Shak. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»