-
1 wind
wind I [wind] n.,v. -n 1. erë; high wind erë efortë; where/which way is the wind? nga fryn era? see how the wind blows/lies a) det. gjej drejtimin e erës; b) fig. shoh nga fryn era. 2. tufan. 3. frymë; frymëmarrje; knock the wind out of sb i marr frymën dikujt; get one's wind back më vjen fryma, marr frymë sërish. 4. fjalë boshe; it's all wind janë fjalë boshe. 5. fig. fryrje, vetëkënaqësi. 6. erë; nuhatje. 7. mjek. gazra; bring up wind kam gromësima. 8. muz. vegla fryme.● before the wind në drejtimin e erës; between wind and water a) det. afër vijës së lundrimit të anijes; b) fig. në një vend të rrezikshëm; down the wind në drejtimin për ku fryn era; get wind of a) marr vesh, bie në erë; b) nuhat; in the eye/teeth of the wind përballë erës; in the wind po ndodh; pritet të ndodhë; po përgatitet /po gatuhet; into the wind në drejtimin prej ku fryn era; off the wind me erën në shpinë; on the wind sa më afër drejtimit nga fryn era; sail close to the wind fig. a) tregohem shumë i kujdesshëm/i matur; b) gati sa nuk bëj diçka të paligjshme; c) për pak sa nuk kaloj në banalitete; take the wind out of sb's sails i heq përkrahjen dikujt; ia ha arrat dikujt; to the wind drejt erës, kundër erës; up the wind përballë erës.-vt 1. lë pa frymë (dikë). 2. i zë/i merr frymën (e përpjeta). 3. çlodh, lë të marrë frymë (kalin). 4. bie në erë, nuhas. 5. nxjerr në ajër, ajris.wind II [waind] v.,n. -v. ( wound) 1. gjarpëroj, dredhoj. 2. mbështjell, mbledh (fillin etj); wind one's arms round sb përqafoj dikë. 3. kurdis (orën). 4. mbështillet, kacavirret (hardhia). 5. ngre me çikrik. 6. muz. akordoj (instrumentin) /-n 1. kthesë, bërryl (i lumit); dredhë. 2. kurdisje.● wind down ['wind daun] a) gjarpëron, zbret me dredha; b) çlodhem, qetësohem; c) fig. shkon drejt fundit; d) fig. bie (vrulli); e) zbres, ul (me çikrik); f) ul (xhamin e makinës); g) fig. ul, pakësoj● wind off ['wind of] shpështjell● wind on ['wind on] mbështjell● wind up ['wind ap] a) gjarpëron, ngjitet me dredha (rruga); b) mbaron, përfundon (me); c) bëj përmbledhjen, e mbyll (diskutimin) me; d) ngre (me litar, çikrik); e) mbyll, likuidoj (biznesin, llogarinë); f) ngre, mbyll (xhamin e makinës); g) kurdis (orën); h) fig. tensionoj● wind-up ['waindap] n. mbyllje, përfundim, konkluzionwind III [waind, wind] v. fryj, i bie (bririt)● windage ['windixh] n 1. av. fuqi e erës; shmangie nga kursi (e raketës nga era). 2. av. korrigjim trajektoreje për shkak të erës. 3. det. pjesë mbi ujë e anijes. 4. lejesë, ulje në diameter (të plumbit kundrejt tytës)● windbag ['windbæg] n. zhrg. llafazan, mulli i prishur● wind-bells ['windbellz] n. sahat me muzikë● wind-borne ['windbo:n] adj. që e merr era● windbreak ['windbreik] n 1. ledh erëpritës. 2. strehë kundër erës● windbreaker ['windbreikë:] n. knd. xhakaventë● windbroken ['windbrouken] adj. astmatik, shpirraq (kalë)● windcharger ['windça:xhë:] n. knd. 1. turbinë me erë. 2. gjenerator turbine me erë● wind chill factor ['wind çil 'fæktë(r)] n. meteo. ulje e temperatures per llogari të erës● wind deflector ['wind di'flektë:(r) ] n. aut. xham anësor● windfall ['windfo:l] n 1. frut i rrëzuar nga era. 2. fig. dhuratë nga qielli, fat i papritur. 3. pemë e rrëzuar nga era● windflower ['windflauë:] n. bot. luletaçe, anemonë● windgauge ['windgeixh] n. erëmatës● winding ['wainding] n., adj. -n 1. mbështjellje. 2. bërryl, dredhë (e lumit etj). 3. lëmsh. 4. el. pështjellim; bobinë /-adj. gjarpërues, dredha-dredha● winding sheet ['wainding shi:t] n. qefin● wind instrument [wind 'instrëmënt] n. muz. vegël fryme● windjammer ['windxhæmë:(r)] n. gj.fol. 1. anije me vela. 2. detar anijesh me vela● windlass [windlës] n. tek. çikrik, argano● tilt at/fight windmills luftoj me mullinjtë e erës● windmill service ['windmil 'së:vis] n. sport. shërbim me hark● windpipe ['windpaip] n. laring, gabzherr, kanal i frymëmarrjes, trake● windrow ['windrou] n. sërë bari/degësh të lëna në diell● windscreen washer ['windskri:n 'woshë:(r)] n. aut. larës i xhamave (të makinës)● windshield ['winshi:ld] n 1. aut. xham i përparmë (i makinës). 2. xham mbrojtës (motoskafi, motoçiklete)● windshield wiper ['winshi:ld 'waipë:(r)] n. aut. fshirëse xhamash (makine)● windstorm ['windsto:m] n. tufan● windsurfing ['windsë:fing] n. rrëshqitje në ajër (me krahë pëlhure)● windward ['windwë:d] adj., adv.,n. -adj., adv, nga fryn era, nga ana e erës /-n. drejtimi nga fryn era, anë e erës● windy ['windi] adj 1. që e rreh era (vend). 2. me erë (mot). 3. Br.fig. i trembur; be/get windy më kap paniku. 4. amer. fjalëshumë; me ujë (raport)* * *erë; nuhat; dredhoj; kurdis
См. также в других словарях:
fight one's way — ► fight one s way move forward with difficulty. Main Entry: ↑fight … English terms dictionary
fight one's way — force one s way, push through … English contemporary dictionary
fight one's way — move forward with difficulty. → fight … English new terms dictionary
Unable to fight one's way out of a paperbag — ineffectual; lacking strength; lacking spirit … Dictionary of Australian slang
unable to fight one's way out of a paperbag — Australian Slang ineffectual; lacking strength; lacking spirit … English dialects glossary
fight — ► VERB (past and past part. fought) 1) take part in a violent struggle involving physical force or weapons. 2) engage in (a war or contest). 3) quarrel or argue. 4) (fight off) defend oneself against an attack by. 5) struggle to overcome,… … English terms dictionary
fight — [fīt] vi. fought, fighting [ME fighten < OE feohtan, akin to Ger fechten < IE base * pek , to pluck hair or wool > OE feoh (see FEE) & L pecten, a comb, pecu, cattle] 1. a) to take part in a physical struggle or battle; struggle b) to… … English World dictionary
fight — verb (past and past participle fought) 1》 take part in a violent struggle involving physical force or weapons. ↘engage in (a war or contest). ↘quarrel or argue. ↘(fight someone/thing off) defend oneself against an attack by someone or … English new terms dictionary
fight — I (New American Roget s College Thesaurus) n. battle, affray, brawl, quarrel; contest, struggle; pugnacity. Slang, scrap. See contention, irascibility, resolution. II (Roget s IV) n. 1. [A violent struggle] Syn. strife, conflict, contention, feud … English dictionary for students
Fight Club (novel) — Fight Club First … Wikipedia
Fight — Fight, v. t. 1. To carry on, or wage, as a conflict, or battle; to win or gain by struggle, as one s way; to sustain by fighting, as a cause. [1913 Webster] He had to fight his way through the world. Macaulay. [1913 Webster] I have fought a good… … The Collaborative International Dictionary of English