Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to+engage+with

  • 61 inplico

    implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).
    I.
    Lit.:

    involvulus in pampini folio se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,

    Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:

    et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,

    Verg. A. 12, 743:

    dextrae se parvus Iulus Implicuit,

    id. ib. 2, 724; cf.:

    implicuit materno bracchia collo,

    Ov. M. 1, 762:

    implicuitque suos circum mea colla lacertos,

    id. Am. 2, 18, 9:

    implicuitque comam laevā,

    grasped, Verg. A. 2, 552:

    sertis comas,

    Tib. 3, 6, 64:

    crinem auro,

    Verg. A. 4, 148:

    frondenti tempora ramo,

    id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):

    aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,

    Verg. A. 11, 752:

    effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,

    id. ib. 10, 894:

    congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,

    id. ib. 11, 632:

    implicare ac perturbare aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    (lues) ossibus implicat ignem,

    Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:

    quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,

    Caes. B. G. 7, 73, 4:

    Canidia brevibus implicata viperis Crines,

    Hor. Epod. 5, 15:

    folium implicatum,

    Plin. 21, 17, 65, § 105:

    intestinum implicatum,

    id. 11, 4, 3, § 9:

    impliciti laqueis,

    Ov. A. A. 2, 580:

    Cerberos implicitis angue minante comis,

    id. H. 9, 94:

    implicitamque sinu absstulit,

    id. A. A. 1, 561:

    impliciti Peleus rapit oscula nati,

    held in his arms, Val. Fl. 1, 264.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:

    di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    contrahendis negotiis implicari,

    id. Off. 2, 11, 40:

    alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,

    id. Lael. 13, 45:

    implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,

    id. Off. 1, 32, 117:

    implicari negotio,

    id. Leg. 1, 3:

    ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,

    id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:

    bello,

    Verg. A. 11, 109:

    eum primo incertis implicantes responsis,

    Liv. 27, 43, 3:

    nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,

    perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:

    paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,

    are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:

    tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:

    dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    Deus nullis occupationibus est implicatus,

    id. N. D. 1, 19, 51; cf.:

    implicatus molestis negotiis et operosis,

    id. ib. 1, 20, 52:

    animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,

    id. Tusc. 5, 1, 3:

    Agrippina morbo corporis implicata,

    Tac. A. 4, 53:

    inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,

    Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:

    intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,

    id. Or. 56, 187:

    (voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,

    id. Leg. 1, 17, 47:

    quae quatuor inter se colligata atque implicata,

    id. Off. 1, 5, 15:

    natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,

    id. Rosc. Am. 30, 85;

    and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,

    Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:

    ubi se quisque videbat Implicitum morbo,

    Lucr. 6, 1232:

    graviore morbo implicitus,

    Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:

    implicitus in morbum,

    Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:

    implicitus suspicionibus,

    Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:

    implicitus terrore,

    Luc. 3, 432:

    litibus implicitus,

    Hor. A. P. 424:

    implicitam sinu abstulit,

    Ov. A. A. 1, 562:

    (vinum) jam sanos implicitos facit,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—
    B.
    In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:

    (homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,

    Cic. Fin. 2, 14, 45:

    omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,

    id. Balb. 27, 60:

    (L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,

    id. Brut. 47, 174:

    quibus applicari expediet, non implicari,

    Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:

    aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,

    Cic. Fam. 6, 12, 2:

    implicatus amicitiis,

    id. Att. 1, 19, 8:

    familiaritate,

    id. Pis. 29, 70:

    implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,

    id. Lael. 22, 85. —Hence,
    1.
    implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:

    nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,

    Cic. Fin. 3, 1, 3:

    reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,

    id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med.Comp.:

    implicatior ad loquendum,

    Amm. 26, 6, 18. — Sup.:

    obscurissima et implicatissima quaestio,

    Gell. 6, 2, 15:

    ista tortuosissima et implicatissima nodositas,

    Aug. Conf. 2, 10 init.
    2.
    im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):

    non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,

    Cic. Inv. 2, 23, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > inplico

  • 62 negocior

    nĕgōtĭor ( nĕgōc-), ātus, 1, v. dep. n. and a. [id.], to carry on business, esp. a wholesale business or the banking business.
    I.
    Lit.:

    cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset,

    Cic. Off. 3, 14, 58:

    Curius qui Patris negotiatur,

    id. Fam. 13, 17, 1; Sall. C. 40, 2:

    quibus mercibus negotiatur aliquis,

    Gai. Inst. 4, 74.—
    B.
    Transf., in gen., to trade, traffic:

    negotiandi causā,

    Liv. 33, 29, 4; Col. praef. 12.—
    C.
    To gain by traffic (eccl. Lat.):

    quantum negotiatus esset,

    Vulg. Luc. 19, 15.—
    II.
    Trop.
    * A.
    To deal, traffic:

    animā statim nostrā negotiari,

    to traffic with our lives, Plin. 29, 1, 5, § 11.—
    * B.
    To engage in business:

    circumspiciebam in quod me mare negotiaturus immitterem,

    Sen. Ep. 119, 5.—Hence, nĕ-gōtĭans, antis, P. a.—As subst.
    A.
    A wholesale dealer, trader, banker, business man:

    negavi me cuipiam negotianti dare (praefecturam),

    Cic. Att. 5, 21, 10.—
    B.
    In gen., a dealer, tradesman:

    MATERIARIVS,

    Inscr. Fabr. 655, n. 476:

    SALSAMENTARIVS ET VINARIARIVS,

    Inscr. Orell. 4249.— Plur.:

    aratores ac negotiantes,

    Suet. Aug. 42:

    negotiantes in basilicā,

    Vitr. 5, 1, 8: NEGOTIANTES VINI ARIMINENSES, Inscr. Rein. c. 3, n. 88 (a. p. Chr. n. 251).

    Lewis & Short latin dictionary > negocior

  • 63 negotior

    nĕgōtĭor ( nĕgōc-), ātus, 1, v. dep. n. and a. [id.], to carry on business, esp. a wholesale business or the banking business.
    I.
    Lit.:

    cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset,

    Cic. Off. 3, 14, 58:

    Curius qui Patris negotiatur,

    id. Fam. 13, 17, 1; Sall. C. 40, 2:

    quibus mercibus negotiatur aliquis,

    Gai. Inst. 4, 74.—
    B.
    Transf., in gen., to trade, traffic:

    negotiandi causā,

    Liv. 33, 29, 4; Col. praef. 12.—
    C.
    To gain by traffic (eccl. Lat.):

    quantum negotiatus esset,

    Vulg. Luc. 19, 15.—
    II.
    Trop.
    * A.
    To deal, traffic:

    animā statim nostrā negotiari,

    to traffic with our lives, Plin. 29, 1, 5, § 11.—
    * B.
    To engage in business:

    circumspiciebam in quod me mare negotiaturus immitterem,

    Sen. Ep. 119, 5.—Hence, nĕ-gōtĭans, antis, P. a.—As subst.
    A.
    A wholesale dealer, trader, banker, business man:

    negavi me cuipiam negotianti dare (praefecturam),

    Cic. Att. 5, 21, 10.—
    B.
    In gen., a dealer, tradesman:

    MATERIARIVS,

    Inscr. Fabr. 655, n. 476:

    SALSAMENTARIVS ET VINARIARIVS,

    Inscr. Orell. 4249.— Plur.:

    aratores ac negotiantes,

    Suet. Aug. 42:

    negotiantes in basilicā,

    Vitr. 5, 1, 8: NEGOTIANTES VINI ARIMINENSES, Inscr. Rein. c. 3, n. 88 (a. p. Chr. n. 251).

    Lewis & Short latin dictionary > negotior

  • 64 obligo

    ob-lĭgo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    Lit.
    A.
    To bind or tie around, to bind or fasten to any thing (very rare):

    obligatus corio,

    bound in a leathern sack, Auct. Her. 1, 13, 23:

    articulis muscus obligatus,

    bound upon, Plin. 26, 11, 66, § 105: cibum ovis, to bind or unite with eggs, Apic. 4, 2:

    amylo spisso obligare,

    id. 2, 2; 8, 2.—
    B.
    To bind together, bind up (rare):

    pecua ad hanc collo in crumena ego obligata defero,

    Plaut. Truc. 5, 1, 64: age obliga, obsigna cito, tie up (the letter, in order to seal it), id. Bacch. 4, 4, 96:

    manipulos,

    Col. 11, 2, 40.—
    C.
    To bind up, bandage, swathe (class., esp. of wounds):

    crus fractum,

    Plaut. Men. 5, 3, 9:

    vulnus,

    Cic. N. D. 3, 22, 57; cf.:

    medicum requirens, a quo obligetur,

    to bind up his wounds, id. Tusc. 2, 16, 38; Suet. Vit. 2:

    venas,

    to bandage the veins, Tac. A. 6, 9:

    surculum libro,

    Varr. R. R. 1, 41, 2:

    oculos,

    Sen. Ira, 3, 11, 4:

    ore obligato obsignatoque simulacrum,

    Plin. 3, 5, 9, § 65.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to bind, oblige, put under an obligation, make liable, etc. (cf.:

    obstringo, devincio): aliquem obligare militiae secundo sacramento,

    bind by a second oath, swear in again, Cic. Off. 1, 11, 36:

    vadem tribus milibus aeris,

    to bind in the sum of, Liv. 3, 13:

    voti sponsio, quā obligamur deo,

    Cic. Leg. 2, 16, 41; Liv. 9, 11:

    se nexu,

    Cic. Mur. 2, 3: se in acta cujusquam, Tib. ap. Suet. Tib. 67:

    se chirographo ad aliquid,

    Dig. 30, 103:

    aliquem sibi liberalitate,

    to bind to one's self, Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:

    obligabis me,

    will oblige me, lay me under an obligation, Plin. Ep. 4, 4, 2; Cic. Q. Fr. 3, 1, 5:

    obligari foedere,

    Liv. 38, 33: pro amicis alicui obligari, to lay one's self under obligation, i. e. to solicit favors, Plin. Ep. 10, 3, 1:

    obligor ipse tamen,

    Ov. M. 9, 248:

    obligatus ei nihil eram,

    was under no obligation to him, Cic. Fam. 6, 11, 1:

    me obligatum tibi fore,

    id. Att. 13, 18:

    obligati sunt interrogatum,

    Amm. 28, 4, 10.— Poet.:

    Prometheus obligatus aliti,

    devoted, condemned to, Hor. Epod. 17, 67:

    ergo obligatam redde Jovi dapem,

    vowed, due, id. C. 2, 7, 17:

    obligor, ut tangam laevi fera litora Ponti,

    am compelled, Ov. Tr. 1, 2, 83.—
    B.
    In partic.
    1.
    To render liable through guilt, to make guilly:

    cum populum Romanum scelere obligāsses,

    Cic. Dom. 8, 20:

    votis caput,

    Hor. C. 2, 8, 5:

    se scelere,

    Suet. Caes. 42: se furti, Scaev. ap. Gell. 7, 15, 2.— Pass., to be guilty of, to commit an offence:

    est enim periculum, ne aut neglectis iis impiā fraude, aut susceptis anili superstitione obligemur,

    Cic. Div. 1, 4, 7; cf.:

    lege Corneliā testamentariā obligatur,

    offends against, Dig. 8, 10, 30.—
    2.
    Jurid. t. t.
    a.
    To bind, engage one (cf. obligatio, II. B.):

    obligandi, solvendi sui causā,

    Dig. 2, 13, 6, § 3:

    se obligare,

    ib. 4, 2, 7, § 1; 21, 1, 25, § 9.—
    b.
    To pledge, pawn, mortgage a thing:

    magistratui bona ejus obligantur,

    Vitr. 10 praef.:

    omnia praedia fratri,

    Suet. Vesp. 4:

    omnia bona sua pignori,

    Dig. 20, 4, 21:

    nam fundi et aedis obligatae sunt ob amoris praedium,

    has a mortgage on it, Plaut. Truc. 2, 1, 4:

    aedes pignori,

    Dig. 39, 2, 44:

    obligata praedia,

    Cic. Agr. 3, 2, 9.—
    (β).
    Transf., beyond the jurid. sphere:

    obligare fidem suam,

    to pledge one's word, Cic. Phil. 5, 18, 51.—
    3.
    To impede, restrain, embarrass: judicio districtum atque obligatum esse, Cic. Verr. 1, 9, 24.—Hence, oblĭ-gātus, a, um, P. a., bound, obliged:

    iisdem (officiis) me tibi obligatum fore,

    Cic. Fam. 13, 18, 2.— Comp.:

    quanto quis melior et probior, tanto mihi obligatior abit,

    Plin. Ep. 8, 2, 8:

    ipsi obligati sunt,

    ensnared, embarrassed, Vulg. Psa. 19, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > obligo

  • 65 proelior

    proelĭor ( prael-), ātus, 1, v. dep. n. [proelium], to join battle, to engage in battle, fight (class.).
    I.
    Lit.:

    legiones in ipsis fluminis ripis proeliabantur,

    Caes. B. G. 2, 23:

    pedibus,

    id. ib. 4, 2:

    ad Syracusas,

    Cic. Div. 1, 25, 53:

    ita proelians interficitur,

    Caes. B. C. 2, 42:

    fortissime proeliando,

    Hirt. B. G. 8, 19:

    apes inter se et cum alteris quasi cum exteris gentibus proeliantur,

    Col. 9, 9, 5; cf. Hirt. B. Alex. 44; Caes. B. C. 1, 78; Just. 2, 11, 11:

    bella Domini,

    Vulg. 1 Reg. 18, 17 et saep.—
    II.
    Transf.
    A.
    In mal. part.:

    ex animo proeliabor,

    App. M. 2, p. 119, 21.—
    B.
    In gen., to contend, fight with words:

    vehementer proeliatus sum,

    Cic. Att. 1, 16, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > proelior

  • 66 stipulor

    stĭpŭlor, ātus, 1 ( inf. paragog. stipularier, Plaut. Ps. 4, 6, 14), v. dep. [acc. to Varr. L. L. 5, § 182 Müll., kindr. with stips: qui pecuniam alligat, stipulari et restipulari; cf.

    also: cum spondetur pecunia, stipulari dicitur,

    Fest. p. 297 Müll.—More prob. from unused adj. stipulus, firm, from root stip-; v. stipo], jurid. t. t., to demand a formal promise; to bargain, covenant, stipulate.
    I.
    Lit.:

    stipularier,

    Plaut. Ps. 4, 6, 14 sq.; cf. id. ib. 1, 1, 115; Gai. Inst. 3, 92 sq.:

    itaque stipulantur sic, Illas capras hodie recte esse et bibere posse habereque recte licere, haec spondesne?

    Varr. R. R. 2, 3, 5; cf. id. ib. 2, 5, 11:

    si is, cui legatum est, stipulatus est id ipsum, quod legatum est, ut ea pecunia ex stipulatione debeatur,

    Cic. Leg. 2, 21, 53:

    reliquum est, ut stipulatum se esse dicat.... Stipulatus es? ubi? quo praesente? quis spopondisse me dicit?

    id. Rosc. Com. 5, 13:

    quantumvis stipulare, et protinus accipe quod do,

    i. e. ask, demand, Juv. 7, 165:

    quod stipulanti spoponderam,

    Col. 10 praef.; Dig. 45, 1, 4; 46, 7, 3.—
    II.
    Sometimes transf., of him who gives the promise or pledges himself (for the usu. promittere), to promise, engage, pledge one's self:

    si quis usuras solverit, quas non erat stipulatus,

    Dig. 46, 3, 5; so ib. 12, 6, 26 fin.; 13, 4, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > stipulor

См. также в других словарях:

  • engage with — index grapple Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • engage with — phrasal verb [transitive] Word forms engage with : present tense I/you/we/they engage with he/she/it engages with present participle engaging with past tense engaged with past participle engaged with formal 1) engage with someone/something to… …   English dictionary

  • engage with — …   Useful english dictionary

  • Engage (visual arts) — engage, National Association for Gallery Education, is based in the United Kingdom and promotes the visual arts through gallery education. engage s work helps galleries encourages people to participate in and enjoy the visual arts and become… …   Wikipedia

  • engage — [[t]ɪnge͟ɪʤ[/t]] ♦♦♦ engages, engaging, engaged 1) VERB If you engage in an activity, you do it or are actively involved with it. [FORMAL] [V in n] I have never engaged in the drug trade... [V in n] You can engage in croquet on the south lawn. 2) …   English dictionary

  • engage — en|gage W3 [ınˈgeıdʒ] v formal [Date: 1500 1600; : French; Origin: engager, from gage something given as a promise ] 1.) [I always + preposition] to be doing or to become involved in an activity engage in/on/upon ▪ Only 10% of American adults… …   Dictionary of contemporary English

  • engage — en|gage [ ın geıdʒ ] verb ** 1. ) transitive FORMAL to attract and keep someone s interest or attention: A good radio script should be able to engage the listener. a ) to start to employ someone or use their services: The company is to engage a… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • engage — v. 1) (D; tr.) to engage as (to engage smb. as a guide) 2) (d; intr., tr.) to engage in (to engage in sports; to engage smb. in conversation) 3) (d; intr.) to engage with (the first gear engages with the second) 4) (H) we engaged him to drive us… …   Combinatory dictionary

  • engage — 01. Sue got [engaged] last summer, and the wedding is set for this December. 02. She showed off her diamond [engagement] ring to all her friends at the office. 03. Police have long suspected him of [engaging] in the illegal drug trade. 04. The… …   Grammatical examples in English

  • engage — verb (engaged; engaging) Etymology: Middle English, from Anglo French engager, from en + gage pledge, gage Date: 15th century transitive verb 1. to offer (as one s word) as security for a debt or cause 2. a. obsolete to entangle or entrap in or… …   New Collegiate Dictionary

  • engage */*/ — UK [ɪnˈɡeɪdʒ] / US verb Word forms engage : present tense I/you/we/they engage he/she/it engages present participle engaging past tense engaged past participle engaged 1) a) [transitive] formal to attract and keep someone s interest or attention… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»