Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

to+desire+sb

  • 1 òrá, langa

    Íslensk-ensk orðabók > òrá, langa

  • 2 GIRNA

    (-di, -t), v. impers., mik girnir, I desire;
    refl., girnast e-t, á e-t, til e-s, to desire something.
    * * *
    d, [Ulf. gairnjan = ἐπιποθειν; A. S. girnan; Engl. to yearn], to desire, in act. used impers., e-n (acc.) girnir til e-s, 655 xxxviii. 11; cp. fýsa.
    II. reflex. girnask, to desire (personally), Stj. passim, Sks. 105, 623. 21. Fs. 4: absol., Fms. i. 262, Sks, 152, Band. 3, Bs. 1. 691, v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > GIRNA

  • 3 VILI

    (gen. vilja), m.
    1) will, wish, desire (sigrsæll er góðr v.);
    2) disposition, mind (vera e-m með góðum vilja);
    3) delight, joy; vanr vilja, joyless.
    * * *
    m. (sounded vilji), gen. vilja; [Ulf. wilja = θέλημα; Dan. villje]:—will, a wish, desire; sigr-sæll er góðr vili, Bs. i. 746; göra e-t vilja hendi, to do with willing hand, purposely, Jb. 363 A.
    2. good-will, liking, favour; nema hennar vili væri til, Nj. 24; ef þat er þinn vili, id.; þeir menn er vaka í kirkju til Guðs vilja, Hom. 34; mót þínum vilja, 625. 68; fá sinn vilja, Skálda; nú hefi ek minn vilja beðit, Fsm.; vili minn enn væri, Am. 83; at ossum vilja, 30; góðr-vili and góð-vili, good-will.
    II. in old poets, delight, joy, desire; glaðr, með góðan vilja, ok úhryggr, Stor. 24; at vilja gefin, happily married, Skv. 3. 54; vaðin at vilja, joy-bereft, Skv. 3. 55, Hðm. 4; vaki hann at vilja, may he wake with joy, Gs. 5; vön vilja, Skv. 3. 9; en hón vaknaði vilja firð, joy-bereft, 24.
    2. carnal lust; unna vísum vilja frá, Hm. 98; cp. göra, fremja vilja sinn við konu, Stj. 121, Karl. 472; hafa konu vilja, Þiðr. 247.
    COMPDS: viljaklæði, viljalauss, viljaleysi.

    Íslensk-ensk orðabók > VILI

  • 4 fysa

    (-ta, -tr), v. to urge (f. e-n e-s) impers., mik fýsir, I am eager, desire strongly (mik fýsir til Íslands, heim);
    refl., fýsast, to desire, feel desirous or eager; also ellipt. (hann kvaðst eigi f. til Íslands at svá búnu).
    * * *
    að, in the phrase, e-m er ekki fysað saman, a thing not put slightly together, well knit, Fms. iii. 590.

    Íslensk-ensk orðabók > fysa

  • 5 FÝSA

    (-ta, -tr), v. to urge (f. e-n e-s) impers., mik fýsir, I am eager, desire strongly (mik fýsir til Íslands, heim);
    refl., fýsast, to desire, feel desirous or eager; also ellipt. (hann kvaðst eigi f. til Íslands at svá búnu).
    * * *
    t, [fúss], to exhort; fýsa e-n e-s, with acc. of the person, gen. of the thing, Fms. xi. 22; auðheyrt er þat hvers þú fýsir, Ld. 266: with infin., Nj. 47, Fb. ii. 13: absol., Eg. 242.
    2. impers., mik fýsir, I wish, Fms. vi. 238, viii. 412; hverr hafi þat er hann mest fýsir til, Nj. 197; svá skjótt sem hann fýsir til, Fms. xi. 437; fýsir konung til á sund at fara, Al. 22; þik fýsi at kanna annarra manna siðu, Ld. 164: in the reflex. form the impers. usage disappears, ek fýsumk aptr at hverfa, Sks. 3, Fms. vi. 398; fýstisk Ástríðr þá at fara þangat, i. 77: fýsask himneskra hluta, to wish for heavenly things, Greg. 31; hann kvaðsk eigi fýsask til Íslands at svá búnu, Nj. 123.
    3. part. fýsendr, exhorters; margir vóru þess fýsendr, Sturl. ii. 175.

    Íslensk-ensk orðabók > FÝSA

  • 6 fýsi

    f. wish, desire (= fýsn, fýst).
    * * *
    f. a wish, desire, Fms. i. 184, vi. 57, vii. 281, ix. 277, Landn. 201, Fs. 23, Stj. 42, 145, Bs. i. 167, Hom. 47.

    Íslensk-ensk orðabók > fýsi

  • 7 fýst

    f. = fýsi; e-m er fýst á at gera e-t, one is desirous of doing (or eager to do) a thing.
    * * *
    mod. fýsn, f. = fýsi, Fms. i. 117, xi. 244, Fs. 22. Magn. 468, Str. 66; frá þessa heims fýstum ok girndum. Stj. 148; rangar fýstir, Fms. v. 217, Stj. 149: in eccl. sense the Gr. ἐπιθυμία is sometimes rendered by fýsn (e. g. fýsn holdsins, f. augnanna, 1 John ii. 16; heimrinn og hans f., 17), though more freq. by girnd ( lust): fýsn is used much like Germ. neigung = impulse, inclination: it occurs in a great many compds, as fróðleiks-fýsn, lestrar-f., lærdóms-f., náms-f., desire for knowledge, learning; andleg f., holdleg f., spiritual, carnal desire; kærleiks f.; mannlegar fýsnir, human affections.

    Íslensk-ensk orðabók > fýst

  • 8 girnd

    (pl. -ir), f. desire; lust.
    * * *
    f. desire, lust, Fms. ii. 238, x. 373, passim.
    COMPDS: girndaraugu, girndarbruni, girndargrafar, girndarhugr, girndarráð.

    Íslensk-ensk orðabók > girnd

  • 9 HUGR

    (-ar, -ir), m.
    1) mind;
    í hug eða verki, in mind or act;
    vera í hug e-m, to be in one’s mind;
    koma e-m í hug, to come into one’s mind, occur to one;
    leiða e-t hugum, to consider;
    ganga (líða, hverfa) e-m ór hug, to pass out of one’s memory, to be forgotten;
    snúa hug sínum eptir (at, frá) e-u, to turn one’s mind after (to, from);
    mæla um hug sér, to feign, dissemble;
    orka tveggja huga um e-t, to be of two minds about a thing;
    orkast hugar á e-t, to resolve;
    ef þér lér nökkut tveggja huga um þetta, if thou be of two minds about the matter;
    2) mood, heart, temper, feeling;
    góðr hugr, kind heart;
    illr hugr, ill temper, spite;
    heill hugr, sincerity;
    reynast hugi við, to make close acquaintance;
    hugir þeirra fóru saman, they loved each other;
    3) desire, wish;
    leggja hug á e-t, to lay to heart, take interest in;
    leggja lítinn hug á e-t, to mind little, neglect;
    leggja hug á konu, to fall in love with a woman;
    mér leikr hugr á e-u, I long (wish) for a thing;
    e-m rennr hugr til e-s, to have affection for one;
    mér er engi hugr á at selja hann, I have no mind to sell him;
    svá segir mér hugr um, I forebode;
    hann kvað sér illa hug sagt hafa ( he had evil forebodings) um hennar gjaforð;
    mér býðr hugr um e-t, I anticipate (eptir gekk mér þat, er mér bauð hugr um);
    mér býðr e-t í hug, it enters my mind, I think;
    gøra sér í hug, to imagine;
    hugr ræðr hálfum sigri, a stout heart is half the battle;
    herða huginn (hug sinn), to take heart, exert oneself.
    * * *
    m., gen. hugar, dat. hugi and hug, pl. hugir; an older form hogr occurs in very old MSS., e. g. hog-gði, 655 xxv. 2, and still remains in the compds hog-vrr etc., see p. 280: [Ulf. hugs = νους, but only once, in Ephes. iv. 17, whereas he usually renders νους etc. by other words, as fraþi, aha, muns; A. S. hyge; Hel. hugi; O. H. G. hugu; Dan. hu; Swed. håg; hyggja, hugga, hyggð, -úð (q. v.) are all kindred words and point to a double final]:—mind, with the notion of thought, answering to Germ. gedanke; hugr er býr hjarta nær, Hm. 94; engi hugr má hyggja, Fms. v. 241; enn er eptir efi í hug mínum, 623. 26; í hug eða verki, in mind or act, Fms. vi. 9; koma e-m í hug, to come into one’s mind, to bethink one, iv. 117, Fb. ii. 120, 325; vera í hug e-m, to be in one’s mind; þat mun þér ekki í hug, thou art not in earnest, Nj. 46, Fms. iv. 143; hafa e-t í hug, to have a thing in mind, intend; renna hug sínum, to run in one’s mind, consider, vii. 19; renna hug or hugum til e-s, Hom. 114; koma hug á e-t, to call to mind, remember, 623. 16; leiða e-t hugum, to consider, Sks. 623; leiða at huga, Skv. 1; ganga, líða, hverfa e-m ór hug, to forget, Ó. H. 157, Fms. vi. 272; snúa hug sínum eptir (at, frá) e-u, to turn one’s mind after (to, from) a thing, iv. 87, Eb. 204; mæla um hug sér, to feign, dissimulate, Fær. 33 new Ed., Hkv. 2. 15, Am. 70; orka tveggja huga um e-t, to be of two minds about a thing, Þjal. 31; orkask hugar á e-t, to resolve, Grett. 207 new Ed.; ef þér lér nokkut tveggja huga um þetta mál, if thou be of two minds about the matter, Odd. 112 new Ed.; ok ljær mér þess hugar (thus emend.) at né einn fái fang af honum, I ween that none will be a match for him, Fms. xi. 96.
    II. denoting mood, heart, temper, feeling, affection; góðr h., a good, kind heart, Hm. 118; íllr h., ill temper, spite, id.; heill h., sincerity, Sól. 4; horskr h., Hm. 90; í góðum hug, in a good mood, Fms. vi. 110, ix. 500 (v. l.), Stj. 453; in plur., vera í hugum góðum, Fas. i. 441 (in a verse); or simply, í hugum, ‘in one’s mind,’ cheerful, Hkm. 9, Hým. 11; bæði reiðr ok í hugum, both when angry and when glad, Post. 168; í reiðum hug, in angry mood, Fms. vi. 4; í hörðum hug, in hard ( sad) mood, distressed, 655 xii. 3; í íllum hug, in evil mood; af öllum hug, from all one’s heart, 686 B. 2 (Matth. xxii. 37), cp. Hm. 125: and adverb., alls hugar, from all one’s heart, Hom. 68; all hugar feginn, Hom. (St.): reynask hugi við, to try one another’s mind, make close acquaintance, Fb. iii. 446; því at hón vildi reynask hugum við hann ( examine him), Fs. 128; hugir þeirra fóru saman, their minds went together, they loved one another, 138.
    III. denoting desire, wish; leggja hug á e-t, to lay to heart, take interest in, Nj. 46; leggja mikinn hug á um e-t, Eg. 42; leggja allan hug á e-t, Ó. H. 44, 55; leggja lítinn hug á e-t, to mind little, Fms. x. 61; to neglect, 96; leggja hug á konu, to love a woman, Fs. 137, Fb. i. 303; leika hugr á e-u, to long, wish for a thing, hón er svá af konum at mér leikr helzt hugr á, Fms. vii. 103, Rd. 254; hugir þínir standa til þess mjök, Hom. 53; e-m rennr hugr til e-s, to have affection for one, Fb. i. 279; e-m er hugr á e-u, to have a mind for a thing, be eager for, have at heart; mér er engi hugr á at selja hann, I have no mind to sell him, Fms. i. 80, iv. 30, vii. 276; er þér nú jammikill hugr á at heyra draum minn sem í nótt? Dropl. 22, Nj. ii.
    2. in plur., personified, almost like fylgja or hamingja, q. v., a person’s ill-will or good-will being fancied as wandering abroad and pursuing their object; for this belief see the Sagas passim, esp. in dreams; þá vakti Torfi mik, ok veit ek víst, at þetta eru manna hugir, Háv. 55; þetta eru íllra manna hugir til þín, Þórð. 65; hvárt syfjar þik, Járnskjöldr faðir? Eigi er, Járndís dóttir, liggja á mér hugir stórra manna, art thou sleepy, father? Not so, daughter, but the minds of mighty men weigh upon me, Fb. i. 258: popular sayings referring to the travelling of the mind, e. g. fljótr sem hugr manns, swift as thought (Germ. gedankenschnell), cp. the tale of the race of Hugi and Thjalfi, Edda, and of Odin’s ravens Hugin and Munin.
    IV. with the notion of foreboding; svá segir mér hugr um, ‘so says my mind to me,’ I forebode, Fs. 127; kveðsk svá hugr um segja, sem konungr myndi úmjúklega taka því, Ó. H. 51; kvað sér ílla hug sagt hafa um hennar gjaforð, her wedlock had boded him evil, Ísl. ii. 19; en kvaðsk þó úvíst hugr um segja, hver …, i. e. he had little hope, how …, Fb. i. 360; e-m býðr e-t í hug, it bodes one, Ísl. ii. 32; bauð konungi þat helzt í hug, at …, Ó. H. 195, Eg. 21 (see bjóða IV); göra sér í hug, to imagine, Fms. viii. 338; telja sér í hug, id., Fb. ii. 322, Eb. 204.
    V. denoting courage; hugr ræðr hálfum sigri, a stout heart is half the battle, a saying, Fms. vi. 429 (in a verse); hugr ok áræði, Stj. 71; með hálfum hug, half-heartedly, faintly; með öruggum hug, fearlessly; herða huginn, Eg. 407, Ó. H. 241; engi er hugr í Dönum, Hkr. i. 338; treysta hug sínum, Odd. 112 new Ed.; hugar eigandi, bold, Fas. i. 522 (in a verse), Korm. 200; bregðask at hug, Þórð. 48; þat segi þér, at mér fylgi engi hugr, Fms. vii. 297; engi hugr mun í vera, Glúm. 356, passim.
    VI. COMPDS: hugarangr, hugarbeiskleikr, hugarbót, hugarburðr, hugarekki, hugarfar, hugarfýst, hugarglöggr, hugargóðr, hugarhræring, hugarhvarf, hugarkraptr, hugarlátliga, hugarlund, hugarótti, hugarreikan, hugarspeki, hugarstyrkr, hugarstyrkt, hugarválað, hugarvíl, hugaræði.
    B. COMPDS: hugást, hugblauðr, hugbleyði, hugblíðr, hugboð, hugboðit, hugborð, hugborg, hugbót, hugbrigðr, hugdirfð, hugdirfl, hugdjarfr, hugdyggr, hugfallast, hugfastliga, hugfastr, hugfár, hugfeldr, hugfesta, hugfróun, hugfró, hugfullr, huggóðr, huggæði, hughraustr, hughreysta, hughreysti, hughryggr, hughvarf, hughægr, hugkvæmi, hugkvæmiligr, hugkvæmr, huglauss, hugleggja, hugleiða, hugleiðing, huglétt, hugléttir, hugleikit, hugleysa, hugleysi, huglítill, hugljúfi, hugljúfr, hugmaðr, hugmannliga, hugmóðr, hugmynd, hugprúðr, hugprýði, hugrakkr, hugraun, hugreifr, hugrekki, hugrenning, hugreynandi, hugró, hugrúnar, hugsjó, hugsjón, hugsjúkr, hugskot, hugsnjallr, hugsótt, hugspakligr, hugspakr, hugspeki, hugspæi, hugsteinn, hugsterkr, hugstiginn, hugstoltr, hugstórr, hugstyrkr, hugstæðr, hugsvala, hugsvalan, hugsvinnr, Hugsvinnsmál, hugsýki, hugsýkja, hugtregi, hugtrúr, hugveikr, hugvekja, hugvit, hugvitr, hugvitsmaðr, hugværr, hugþekkliga, hugþekkr, hugþokkaðr, hugþokkan, hugþokki, hugþótti, hugþungt.
    II. in pl. in a few words, mostly poëtical: hugum-prúðr, adj. = hugprúðr; Hjálmarr inn h., a nickname, Fas. hugum-sterkr, -stórr, -strangr, adj. = hugstórr, etc., Hkv. 1. 1, Korm., Jd. 38, Fas. i. 418.

    Íslensk-ensk orðabók > HUGR

  • 10 LYST

    f. desire, pleasure (rare).
    * * *
    f. [losti], lust, desire, but in a good sense; þat er hvers lyst sem hann leikr, a saying: appetite, of food, hafa góða lyst; matar-lyst, id.; ó-lyst, lack of appetite.
    COMPDS: lystargóðr, lystarlauss, lystarleysi.

    Íslensk-ensk orðabók > LYST

  • 11 LYSTA

    (-sti), v. impers., e-n lystir, one desires, wishes; lifði hverr sem lysti, every one lived just as he pleased; hann lysti at sjá Ísland, he wished to see Iceland; mik lystir til e-s, í e-t, I have a fancy to, a desire for (mik lysti í hring þenna).
    * * *
    t, [losti], to list, desire: impers., e-n lystir, ‘me lists,’ one wishes; sem augun (acc.) lystir at sjá, Str. 45; lifði hverr sem lysti, Bs. i. 501; drekka sem lysti, Fms. ii. 135; hann (acc.) lysti at sjá Ísland, Fs. 104; laut und línu, lysti at kyssa, Þkv. 27; e-n lystir til e-s, Barl. 23, Stj. 59; lysta í e-t, id., Fb. ii. 171.
    II. reflex. to be filled with delight, Barl. 29.

    Íslensk-ensk orðabók > LYSTA

  • 12 lysting

    f. desire, pleasure, delight.
    * * *
    f. pleasure, delight, Stj. 45: desire, 148, passim.

    Íslensk-ensk orðabók > lysting

  • 13 ÞREYJA

    (þrey, þreyða, þreyðr), v. to feel for, desire, yearn after.
    * * *
    pres. þrey, þreyr, mod. þreyi, þreyir; pret. þreyði; [A. S. þrowjan; cp. the Engl. subst. throe]:—to feel for, desire, yearn after; enn inn átta (viz. vetr) allan þáðu, Vkv.; löng er nótt … hve um þreyja’k þrjár, Skm. 42; ek þrey um aldr, Fms. v. 231 (in a verse); ekki þreyr ek at þeim þegni, I long not for him, Fas. ii. 336; þreyja eptir einni konu, Ísl. ii. 250 (Cod. B, þrá Cod. A); ey þreyjandi, ever panting, Hdl. 46.
    2. to wait patiently, endure; in which sense the word is still used, e. g. þrey, þol og líð, bið, vona og bíð, bölið fær góðan enda, Hallgr.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞREYJA

  • 14 AUGA

    * * *
    (gen. pl. augna), n.
    1) eye;
    lúka (bregða) upp augum, bregða augum í sundr, to open (lift up) the eyes;
    lúka aptr augum, to shift the eyes;
    renna (bregða, leiða) augum til e-s, to turn the eyes to;
    leiða e-n augum, to measure one with the eyes;
    berja augum í e-t, to take into consideration;
    koma augum á e-t, to set eyes on, become aware of;
    hafa auga á e-u, t have, keep, an eye upon;
    segja e-t í augu upp, to one’s face, right in the face;
    unna e-m sem augum í höfði sér, as one’s own eye-balls;
    e-m vex e-t í augu, one has scruples about;
    gløggt er gests augat, a guest’s eye is sharp;
    mörg eru dags augu, the day has many eyes;
    eigi leyna augu, ef ann kona manni, the eyes cannot hide it if a woman loves a man;
    2) hole, aperture in a needle (nálarauga), in a millstone (kvarnarauga) or an axe-head;
    3) pit full of water.
    * * *
    n., gen. pl. augna, [Lat. oculus, a dimin. of an obsolete ocus; Gr. οφθαλμός (Boeot. οκταλμός); Sanskr. aksha: the word is common to Sanskrit with the Slavonic, Greek, Roman, and Teutonic idioms: Goth. augo; Germ, auge; A. S. eâge; Engl. eye; Scot. ee; Swed. öga; Dan. öje, etc. Grimm s. v. suggests a relationship to Lat. acies, acutus, etc. The letter n appears in the plur. of the mod. northern languages; the Swedes say ‘ögon,’ oculi, the Danes ‘öjne;’ with the article ‘ögonen’ and ‘öjnene;’ Old Engl. ‘eyne;’ Scot. ‘een’]
    I. an eye. It is used in Icel. in a great many proverbs, e. g. betr sjá augu en auga, ‘two eyes see better than one,’ i. e. it is good to yield to advice: referring to love, unir auga meðan á sér, the eye is pleased whilst it can behold (viz. the object of its affection), Fas. i. 125, cp. Völs. rím. 4. 189; eigi leyna augu, ef ann kona manni, the eyes cannot bide it, if a woman love a man, i. e. they tell their own tale, Ísl. ii. 251. This pretty proverb is an απ. λεγ. l. c. and is now out of use; it is no doubt taken from a poem in a dróttkvætt metre, (old proverbs have alliteration, but neither rhymes nor assonance, rhyming proverbs are of a comparatively late date): medic., eigi er sá heill er í augun verkir, Fbr. 75; sá drepr opt fæti ( slips) er augnanna missir, Bs. i. 742; hætt er einu auganu nema vel fari, he who has only one eye to lose will take care of it (comm.); húsbóndans auga sér bezt, the master’s eye sees best; glögt er gests augat, a guest’s eye is sharp; mörg eru dags augu, the day has many eyes, i. e. what is to be hidden must not be done in broad daylight, Hm. 81; náið er nef augum, the nose is near akin to the eyes (tua res agitur paries quum proximus ardet), Nj. 21; opt verðr slíkt á sæ, kvað selr, var skotinn í auga, this often happens at sea, quoth the seal, when he was shot in the eye, of one who is in a scrape, Fms. viii. 402. In many phrases, at unna ( to love) e-m sem augum í höfði sér, as one’s own eye-balls, Nj. 217; þótti mér slökt it sætasta ljós augna minna, by his death the sweetest light of my eyes was quenched, 187: hvert grætr þú nú Skarphéðinn? eigi er þat segir Skarphéðinn, en hitt er satt at súrnar í augum, the eyes smart from smoke, 200: renna, líta augum, to seek with the eyes, to look upon: it is used in various connections, renna, líta ástaraugum, vánaraugum, vinaraugum, trúaraugum, öfundaraugum, girndarauga, with eyes of love, hope, friendship, faith, envy, desire: mæna a. denotes an upward or praying look; stara, fixed; horfa, attentive; lygna, blundskaka, stupid or slow; blína, glápa, góna, vacant or silly; skima, wandering; hvessa augu, a threatening look; leiða e-n a., to measure one with the eyes; gjóta, or skjóta hornauga, or skjóta a. í skjálg, to throw a side glance of dislike or ill-will; gjóta augum is always in a bad sense; renna, líta mostly in a good sense: gefa e-u auga, oculum adjicere alicui; hafa auga á e-u, to keep an eye on it; segja e-m e-t í augu upp, to one’s face, Orkn. 454; at augum, adverb. with open eyes, Hervar. S. (in a verse), etc. As regards various movements of the eyes; ljúka upp augum, to open the eyes; láta aptr augun, to shut the eyes; draga auga í pung, to draw the eye into a purse, i. e. shut one eye; depla augum, to blink; at drepa titlinga (Germ. äugeln, blinzen), to wink, to kill tits with the suppressed glances of the eye; glóðarauga, a suffusion on the eye, hyposphagma; kýrauga. proptosis; vagl á auga, a beam in the eye; skjálgr, Lat. limus; ský, albugo; tekinn til augnanna, with sunken eyes, etc., Fél. ix. 192; a. bresta, in death: hafa stýrur í augum, to have prickles in the eyes, when the eyes ache for want of sleep: vatna músum, ‘to water mice,’ used esp. of children weeping silently and trying to hide their tears. As to the look or expression of the eyes there are sundry metaph. phrases, e. g. hafa fékróka í augum, to have wrinkles at the corners of the eyes, of a shrewd money getting fellow, Fms. ii. 84, cp. Orkn. 330, 188, where krókauga is a cognom.; kvenna-króka, one insinuating with the fair sex; hafa ægishjalm í augum is a metaphor of one with a piercing, commanding eye, an old mythical term for the magical power of the eye, v. Grimm’s D. Mythol. under Ægishjalmr: vera mjótt á milli augnanna, the distance between the eyes being short, is a popular saying, denoting a close, stingy man, hence mjóeygr means close: e-m vex e-t í augu (now augum), to shrink back from, of a thing waxing and growing before one’s eyes so that one dares not face it. As to the shape, colour, etc. of the eye, vide the adj. ‘eygr’ or ‘eygðr’ in its many compds. Lastly we may mention the belief, that when the water in baptism touches the eyes, the child is thereby in future life prevented from seeing ghosts or goblins, vide the words úfreskr and skygn. No spell can touch the human eye; en er harm sá augu hans (that of Loki in the shape of a bird), þá grunaði hann (the giant) at maðr mundi vera, Edda 60; í bessum birni þykist hón kenna augu Bjarnar konungs sonar, Fas. i. 51, vide Ísl. Þjóðs.
    II. meton. and metaph. auga is used in a great many connections:
    α. astron.; þjaza augu, the eyes of the giant Thiazi, is a constellation, probably the Dioscuri, Castor and Pollux; the story is told in the Edda 47, cp. Harbarðsljóð 19; (Snorri attributes it to Odin, the poem to Thor.)
    β. botan., auga = Lat. gemma, Hjalt. 38; kattarauga, cat’s eye, is the flower forget-me-not.
    γ. the spots that form the numbers on dice, Magn. 530.
    δ. the hole in a millstone; kvarnarauga, Edda 79, 221, Hkr. i. 121: the opening into which an axe handle is fastened, Sturl. ii. 91: a pit full of water, Fs. 45: nálarauga, a needle’s eye: vindauga, wind’s eye or window (which orig. had no glass in it), A. S. eag-dura (eye-door); also gluggi, q. v.: gleraugu, spectacles.
    ε. anatom., the pan of the hip joint, v. augnakarl, Fms. iii. 392: gagnaugu, temples.
    ζ. hafsauga, the bottom of the ocean, in the popular phrase, fara út í hafsauga, descendere ad tartara.
    η. poët. the sun is called heimsauga, dagsauga, Jónas 119.
    COMPDS either with sing. auga or pl. augna; in the latter case mod. usage sometimes drops the connecting vowel a, e. g. augn-dapr, augn-depra, augn-fagr, etc. auga-bragð (augna-), n. the twinkling of an eye, Hm. 77; á einu a., in the twinkling of an eye, Ver. 32, Edda (pref.) 146, Sks. 559, Rb. 568: a glance, look, snart a., Fms. ii. 174; mikit a., v. 335; úfagrligt a., Fs. 43; hafa a. af e-u, to cast a look at, Fbr. 49, Fms. xi. 424: in the phrase, at hafa e-n (or verða) at augabragði, metaph. to make sport of, to mock, deride, gaze at, Stj. 627, 567, Hm. 5, 29. auga-brun, f. the eye-brow. auga-staðr, m. an eye-mark; hafa a. á e-u, to mark with the eye. auga-steinn (augna-), m. the eye-ball, Hkr. iii. 365, Fms. v. 152. augna-bending, f. a warning glance, Pr. 452. augna-blik, n. mod. = augnabragð, s. augna-bólga, u, f. ophthalmia. augna-brá, f. the eye-lid, D. N. i. 216. augna-fagr and aug-fagr, adj. fair-eyed, Fas. ii. 365, Fms. v. 200. augna-fró, f. a plant, eye-bright, euphrasia, also augna-gras, Hjalt. 231. augna-fræ, n. lychnis alpina. augna-gaman, n. a sport, delight for the eyes to gaze at, Ld. 202, Bær. 17, Fsm. 5 (love, sweetheart). augna-gróm, n. (medic.) a spot in the eye; metaph., ekki a., no mere speck, of whatever can easily be seen. augna-hár, n. an eye-lash. augna-hvannr, m. the eye-lid. augna-hvita, u, f. albugo. augna-karl, n. the pan of the hip joint; slíta or slitna or augnaköllunum, Fas. iii. 392. augna-kast, n. a wild glance, Barl. 167. augna-kláði, a, m. psorophthalmi. augna-krókr, n. the corner of the eye. augna-lag, n. a look, Ld. 154. augna-lok, n. ‘eye-covers,’ eye-lids. augna-mein, n. a disease of the eye. augna-mjörkvi, a, m. dimness of the eye, Pr. 471. augna-ráð, n. expression of the eye. augna-skot, n. a look askance, Gþl. 286, Fs. 44 (of cats). augna-slím, n. glaucoma. augna-staðr, m. the socket of the eye, Magn. 532. augna-sveinn, m. a lad leading a blind man, Str. 46. augn-tepra, u, f. hippus. augna-topt, f. the socket of the eye. augna-verkr, m. pain in the eye, Hkr. ii. 257, Bs. i. 451, Pr. 471, Bjarn. 58. augna-vik, n. pl. = augnakrókr. augna-þungi, a, m. heaviness of the eye, Hkr. ii. 257.

    Íslensk-ensk orðabók > AUGA

  • 15 á-sókn

    f. an impetuous unreasonable desire after a thing, (common word.)

    Íslensk-ensk orðabók > á-sókn

  • 16 ástar-vili

    ja, m. desire, passion, Str. 27.

    Íslensk-ensk orðabók > ástar-vili

  • 17 eptir-löngun

    f. a longing after, desire for.

    Íslensk-ensk orðabók > eptir-löngun

  • 18 eptir-sjá

    (- sjón), f. the looking with desire after a lost thing, hence loss, grief, Fms. i. 258, vii. 104, Ld. 194: attending to, 298, Sturl. i. 27.

    Íslensk-ensk orðabók > eptir-sjá

  • 19 fíkjask

    t, dep. to desire eagerly; f. á fé, Sl. 34; f. eptir e-u, id.

    Íslensk-ensk orðabók > fíkjask

  • 20 girni

    * * *
    f. = girnd, [Ulf. gairnei], yearning, desire, esp. in compds, metorða-g., drottnunar-g., ambition; fé-g., avarice; heipt-g., spite; á-girni, q. v.; sín-g., selfishness; eigin-g., id.

    Íslensk-ensk orðabók > girni

См. также в других словарях:

  • Desire (emotion) — Desire is a sense of longing for a person or object or hoping for an outcome. Desire is the fire that sets action aflame. The same sense is expressed by emotions such as craving or hankering . When a person desires something or someone, their… …   Wikipedia

  • Desire (DC Comics) — Desire Publication information Publisher DC Comics First appearance The Sandman #10 (October 1989) …   Wikipedia

  • Desire — may refer to: Contents 1 Concepts 2 Music 2.1 Albums 2.2 …   Wikipedia

  • Desire (U2 song) — Desire Single by U2 from the album Rattle and Hum Released September 1988 …   Wikipedia

  • Desire (TV series) — Desire Title card Format Telenovela Starring Nate Haden Zack Silva Michelle …   Wikipedia

  • Desire Philosophy — Desire is identified as a philosophical problem in The Republic , a dialogue by Plato. Plato observes that people in the city should follow its leaders rather their their own interests and that therefore they must exhibit moderation. Personal… …   Wikipedia

  • Desire (Bob Dylan album) — Desire Studio album by Bob Dylan Released January 5, 1976 …   Wikipedia

  • desire — vb Desire, wish, want, crave, covet mean having a longing for something. Desire, wish, and want are often used with identical intent though in such situations (usually everyday ones) that the degree of intensity of longing or need is not at issue …   New Dictionary of Synonyms

  • Desire (Geri Halliwell song) — Desire UK CD 1 and German CD single cover Single by Geri Halliwell from the album Passion …   Wikipedia

  • Desire (homonymie) — Désiré (homonymie) Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Désiré est un nom propre ou un adjectif qui peut désigner : Sommaire 1 Adjectif 2 Prénom et patron …   Wikipédia en Français

  • Desire de Verdun — Désiré de Verdun Saint Désiré Évêque de Verdun (529 554) Naissance 480 Dijon Décès 8 …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»