Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

to+cudgel

  • 1 barefli, lurkur

    Íslensk-ensk orðabók > barefli, lurkur

  • 2 lemja meî lurk

    Íslensk-ensk orðabók > lemja meî lurk

  • 3 KEPPR

    m. cudgel, club.
    * * *
    m. [Dan. kjep], a cudgel, club, Skíða R. 136, Fas. iii. 345: a nickname, Sturl.
    II. a sausage (= íspen, q. v.), from the shape.

    Íslensk-ensk orðabók > KEPPR

  • 4 lurka

    (að), v. to cudgel, thrash.
    * * *
    að, to cudgel, thrash, Stj. 464, 624.

    Íslensk-ensk orðabók > lurka

  • 5 LURKR

    (-s, -ar), m. cudgel.
    * * *
    m. a cudgel, Nj. 194, Sd. 136, Gþl. 177, Vd. 77; tré-lurkr, Glúm. 342, Fms. viii. 96; járn-lurkr, Hbl.; vera allr lurkum laminn, to feel as if thrashed with cudgels: metaph. of the winter 1601 A. D., var sá vetr aftaka-harðr frá Jólum um allt Ísland, ok kallaðr Lurkr, Espol. Árb. s. a.
    COMPDS: lurkshögg, lurkslegr.

    Íslensk-ensk orðabók > LURKR

  • 6 refði

    n. staff, cudgel.
    * * *
    n. [cp. Gr. ράβδος], a kind of rod, staff, cudgel; þeir sá mann, hann hafði r. í hendi, Fær. 220, 221; þat var búningr hans hvers-dagliga, at hann hafði kyrtil svartan ok refði í hendi. Boll. 358; hann hafði r. um öxl, Fms. vii. 19; konungr hafði í hendi r. gullbúit, … konungr hóf upp refðit ok slé með Þór, svá at hann hraut af stallanum ok brotnadi, i. 44; r. silfrbúit ok gyllt, vii. 194; hann hafði öxi í hendi, ok lýstr til Þorsteins, kom öxar-skaptið í herða-toppinn, en refðis-munnrinn …, Sturl. i. 152; hann sló með einn r. á brún honum svá at hón sprakk í sundr, Karl. 61; konungr sló hann með gullbúnu refði í höfuðit, Fms. iii. 196.

    Íslensk-ensk orðabók > refði

  • 7 VÍFL

    f. cudgel, bat, used in washing.
    * * *
    f. a cudgel, bat, used in washing; með víflinni, sem konur vóru vanar at hafa til þváttar, Rd. 297; kona fór með klæði til þváttar, hón hafði vífl í hendi, ok barði hann í hel með víflinni, Fms. v. 181; grið-kona hefir vífl í hendi, ok lýstr á helluna, viii. 243; vera sem vífl at brunni, to be like a bat at the well, i. e. to be in a surly, beating mood, Kormak.

    Íslensk-ensk orðabók > VÍFL

  • 8 HNALLR

    m. a club or cudgel used by fishermen in killing sharks.

    Íslensk-ensk orðabók > HNALLR

  • 9 hnöggr

    1.
    adj., acc. hnoggvan, [A. S. hneaw, Engl. niggard], niggardly, stingy. Hnöggvan-baugi, a, m. niggard of rings, i. e. of money, a nickname, Fb. iii.
    2.
    and hneggr, m. a flail, cudgel (= hnallr); ílla munu þeir kunna hnögginum (hnegginum, v. l.), er heiman hafa hlaupit frá kirnuaskinum, Fms. viii. 350; en Birkibeinar hljópu at þeim ok gáfu þeim hnegginn (v. l.) sem þeir vóru vanir, and gave them a sound thrashing, 405.

    Íslensk-ensk orðabók > hnöggr

  • 10 járn-lurkr

    m. an iron cudgel, Hbl.

    Íslensk-ensk orðabók > járn-lurkr

  • 11 lurks-högg

    n. a blow with a cudgel, Gþl. 177.

    Íslensk-ensk orðabók > lurks-högg

  • 12 lustr

    m. [Scot. leister], a cudgel, prop. a salmon-spear = ljóstr, q. v.; hann hafði trélurk mikinn um öxl ok ekki vápn annat—þá mælti Özurr, hvar eru vápn þín? annan veg er at berjask við Erling jarl en at þreskja korn, þar má vel hafa lust til, Fms. viii. 96.

    Íslensk-ensk orðabók > lustr

  • 13 LÝJA

    (lý, lúða, lúinn), v.
    1) to beat, hammer; l. járn, to forge iron (with a sledge-hammer);
    2) to wear out, exhaust (lýr hann sóttin ok deyr hann);
    3) refl., lýjast, to be worn, exhausted (tóku menn þá at l. mjök á erfiði).
    * * *
    pres. lý, lýr; pret. lúði; part. lúinn (lúiðr?):—to beat soft, thrash; hann lýr ok lemr, Stj. 95; hann lagði steininn niðr fyrir smiðju-dyrum, ok lúði þar við járn síðan, to forge iron with a sledge-hammer, Eg. 142; lýja líkam sinn, to chastise one’s body, Stj. 395; hón lýstr hann með trénu, svá at hón lýr (Ed. wrongly glýr) alla höndina, strikes him (on the wrist) with a cudgel and disables his band, Gísl. 156: metaph., lýr hann (acc.) sóttin, ok deyr hann, Fs. 195.
    II. reflex. to become benumbed by a blow, of a limb; ok varð mikit högg svá at lúðisk undir, ok brotnuðu rifin, Korm. 212.
    2. to be worn, exhausted; tóku menn at lýjask mjök á erfiði, Grett. 95; þá tók Haraldr konungr at eldask mjök ok lýjask, Eg. 171.
    III. part. lúinn, worn, bruised; vóru ok árar mjök lúnar, the oars were much worn by pulling, Bárð. 169; hann brytr upp gólfit er áðr var laust ok lúit, Bs. i. 198:—weary, exhausted, var lúinn hestr hans mjök, Bárð. 171; hann verðr ok lúinn, ferr undir eina eik ok hvílisk þar, Fas. i. 131.

    Íslensk-ensk orðabók > LÝJA

  • 14 staf-lurkr

    m. a cudgel. Fas. ii. 262.

    Íslensk-ensk orðabók > staf-lurkr

  • 15 TRÉ

    * * *
    (pl. tré, gen. trjá, dat. trjám), n.
    1) tree (höggva t. í skógi); eigi felir t. við it fyrsta högg, the tree falls not at the first stroke;
    3) tree, rafter, beam, cf. þvertré;
    * * *
    n., gen. trés, dat. acc. tré; pl. tré, gen. trjá; spelt treo, Stj. 14, 74, Barl. 138; dat. trjám; with the article tré-it, mod. tréð; [Ulf. triu = ξύλον; A. S. treow; Engl. tree; Dan. træ; Swed. trä, träd, the d representing the article; in Germ. this word is lost, or only remains in compds, see apaldr]:—a tree, Lat. arbor; askrinn er allra trjá mestr, Edda 10; hamra, hörga, skóga, vötn, tré ok öll önnur blót, Fms. v. 239; höggva upp tré, Gullþ. 50; rætr eins trés, Fms. x. 219; höggva tré í skógi, Grág. ii. 296, Glúm. 329; milli trjá tveggja, 656 B. 4; lauf af tré, Fs. 135; barr af limum trés þess, er …, Edda; tvau tré, Ask ok Emblu, id.; ymr it aldna tré, Vsp.: of trees used as gallows, ef ek sé á tré uppi, váfa virgil-ná, Hm. 158; skolla við tré, Fms. vii. (in a verse); cp. the Swed. allit. galge ok gren: hence of the cross, 655 xvi. A. 2, Fms. vi. 227, Vídal. passim; and so in mod. eccl. writers. Sayings, eigi fellr tré við it fyrsta högg, the tree falls not at the first stroke, Nj. 224; falls er ván at fornu tré, of a person old and on the verge of the grave, Ísl. ii. 415; tré tekr at hníga ef höggr tág undan, Am. 69.
    II. wood (= Lat. lignum); hann sat á tré einu, Fms. i. 182; tré svá mikit at hann kemr því eigi ór flæðar-máli, Grág. ii. 351; at þar ræki tró sextugt … súlur er hann let ór trénu göra, Gísl. 140.
    2. the mast of a ship; ok skyldi standa tréit, Fms. ix. 301; æsti storminn svá at sumir hjoggu tréin, x. 136; lét hann eigi setja hæra enn í mitt tré, Orkn. 260; viti hafði brenndr verit, ok var brunnit mjök tréit, Finnb. 232; á skipi Munans brotnaði tréit, Fms. viii. 209, (siglu-tré = mast.)
    3. a tree, rafter, beam; sax eðr saxbönd, hvert tré þeirra er missir, N. G. L. i. 100; ok ef hús fellr niðr, þá skal ekki tré af elda, 240; þver-tré, a cross-tree, Nj. 201, 202.
    4. the seat of a privy; gengr til kamars eðr setzk á tré, Grág. ii. 119.
    B. IN COMPDS, made of wood. tré-bolli, a, m. a wooden bowl, Vm. 110. tré-borg, f. a ‘tree-burgh,’ wood-fort, Eg. 244, Fms. viii. 113. tré-bót, f. as a nickname, Sturl. tré-brú, f. a wooden bridge, Þjal. 53. tré-drumbr, m. a drum of wood, log, Fms. vi. 179, v. l. tré-fótr, m. a wooden leg, Eb. 66, Bs. i. 312; the phrase, ganga á tréfótum, to go on wooden legs, of a thing in a tottering, bad state, Fb. ii. 300; það gengr allt á tréfótum. tré-guð, n. wooden idols, MS. 4. 68. tré-hafr, m. a wood-goat, Fb. i. 320. tré-hús, n. a wooden house, Fms. vii. 100, D. N. ii. 152. tré-hválf, n. a wooden ceiling, Bs. i. 251. tré-höll, f. a wooden hall, Fms. ix. 326. tre-kastali, a, m. = treborg, Sks. 423. tré-kefli, n. a wooden stick, Orkn. 150, Sturl. i. 15. tré-ker, n. a wooden vessel, Stj. 268, Karl. 546. tré-kirkja, u, f. a wooden church, Fms. xi. 271, Hkr, ii. 180. tré-kross, m. a wooden cross, Vm. 38. tré-kumbr ( tré-kubbr), m. a log, Barl. 165. tré-kylfa, u, f. a wooden club, Sturl. i. 15. tré-kyllir, m. a ‘wood-bag,’ name of a ship, Grett., whence Trékyllis-vík, f. a local name. tré-köttr, m. a ‘wooden cat,’ a mouse-trap, mod. fjala-köttr; svá veiddr sem mús undir tréketti, Niðtst. 106. tré-lampr, m. a wooden lamp, Ám. 51, Pm. 108, tré-laust, n. adj. treeless, Karl. 461. tre-lektari, a, m. a wooden reading-desk, Pm. 6. tré-ligr, adj. of wood, Mar. tré-lurkr, m. a wood-cudgel, Glúm. 342. tré-maðr, m. a ‘wood-man,’ Fms. iii. 100; carved poles in the shape of a man seem to have been erected as harbour-marks, cp. the remarks s. v. hafnar-mark (höfn B); in Hm. 48, of a way-mark; a huge tré-maðr (an idol?) is mentioned in Ragn. S. fine, (Fas. i. 298, 299); the Ask and Embla (Vsp.) are also represented as ‘wood-men’ without living souls. tré-níð, n., see níð, Grág. ii. 147, N. G. L. i. 56. tré-reiði, a, m. wooden equipments, harness, Jb. 412, Sturl. iii. 71 (of a ship, mast, oars, etc.), K. Þ. K. 88 (of horse-harness). tré-ræfr, n. a wooden roof, Þjal. 53. tré-saumr, m. wooden nails, Ann. 1189. tré-serkr, m. a wooden coat; in tréserkja-bani, as a nickname, Fas. ii. 6. tré-skapt, n. a wooden handle, Grett. 141. tré-skál, f. a wooden bowl, Dipl. iii. 4. tré-skjöldr, n. a wooden shield, Gþl. 105. tré-skrín, n. a wooden shrine, Landn. 51 (Hb.), Vm. 54. tré-smiðr, m. a craftsman in wood, carpenter, Bs. i. 858, Karl. 396, Rétt. 2. 10. tré-smíði, n. and tré-smíð, f. craft in wood, wood-carving, Bs. i. 680; hann (the steeple) bar eigi miðr af öllum trésmíðum á Íslandi en kirkjan sjálf, 132; hagr á trésmíði, Stj. 561. tré-spánn, m. wood-chips, Ó. H. tré-spjald, n. a wooden tablet, such as was used in binding books; forn bók í tréspjöldum, Ám. 35, Pm. 131, Vm. 126. tré-stabbi (tré-stobbi, Ó. H. 72; -stubbi, Fb. i. 433), a, m. = trédrumbr, Fms. vi. 179. tre-stokkr, m. the ‘stock of a tree,’ block of wood, Fms. ii. 75. tré-stólpi, a, m. a wooden pillar, Fb. ii. 87. tré-telgja, u, f. a wood-carver, a nickname, Yngl. S. tré-toppr, m. a tree-top, Al. 174. tré-virki, n. a wooden engine, Sks 425, Bs. i. 872. tré-þak, n. a timber roof, Bs. i. 163. tré-ör, f. a wooden arrow, as a signal, N.G,L. i. 102, Gþl. 83.
    II. plur., trjá-lauf, n. leaves of trees, Stj. trjá-heiti, n. pl. names of trees, Edda (Gl.) 85.

    Íslensk-ensk orðabók > TRÉ

  • 16 vífl

    f. cudgel, bat, used in washing.
    * * *
    n. hesitation; also víl, víla.

    Íslensk-ensk orðabók > vífl

  • 17 járnlurkr

    Íslensk-ensk orðabók > járnlurkr

  • 18 staflurkr

    m. cudgel.

    Íslensk-ensk orðabók > staflurkr

  • 19 trélurkr

    Íslensk-ensk orðabók > trélurkr

См. также в других словарях:

  • Cudgel (horse) — Cudgel Sire Broomstick Grandsire Ben Brush Dam Eugenia Burch Damsire Ben Strome Sex Stallion …   Wikipedia

  • Cudgel — Cudg el (k?j ?l), n. [OE. kuggel; cf. G. keule club (with a round end), kugel ball, or perh. W. cogyl cudgel, or D. cudse, kuds, cudgel.] A staff used in cudgel play, shorter than the quarterstaff, and wielded with one hand; hence, any heavy… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Cudgel play — Cudgel Cudg el (k?j ?l), n. [OE. kuggel; cf. G. keule club (with a round end), kugel ball, or perh. W. cogyl cudgel, or D. cudse, kuds, cudgel.] A staff used in cudgel play, shorter than the quarterstaff, and wielded with one hand; hence, any… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Cudgel — Cudg el, v. t. [imp. & p. p. {Cudgeled} or {Cudgelled} ( ?ld); p. pr. & vb. n. {Cudgeling} or {cudgelling}.] To beat with a cudgel. [1913 Webster] An he here, I would cudgel him like a dog. Shak. [1913 Webster] {To cudgel one s brains}, to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • cudgel — ► NOUN ▪ a short thick stick used as a weapon. ► VERB (cudgelled, cudgelling; US cudgeled, cudgeling) ▪ beat with a cudgel. ● cudgel one s brain Cf. ↑cudgel one s brain …   English terms dictionary

  • cudgel — [kuj′əl] n. [ME (SW dial.) kuggel < OE cycgel, lit., club with rounded head, akin to Ger kugel, ball < IE base * geu , to curve, bend > COD2] a short, thick stick or club vt. cudgeled or cudgelled, cudgeling or cudgelling to beat with a… …   English World dictionary

  • cudgel your brain/brains — informal + old fashioned : to think very hard : to rack your brain I cudgeled my brains for a solution to the problem. • • • Main Entry: ↑brain cudgel your brain/brains see ↑brain, 1 • • • Main Entry: ↑cudgel …   Useful english dictionary

  • cudgel one's brain — ► cudgel one s brain think hard about a problem. Main Entry: ↑cudgel …   English terms dictionary

  • cudgel one's brains — To think hard • • • Main Entry: ↑cudgel …   Useful english dictionary

  • cudgel your brains — cudgel your ˈbrains idiom (old fashioned, BrE) to think very hard • I had to cudgel my brains to remember her name. Main entry: ↑cudgelidiom …   Useful english dictionary

  • cudgel — I noun arm, baculum, bar, bastinado, bat, battering ram, billy, blackjack, bludgeon, cane, club, cosh, deadly device, deadly weapon, deterrent, ferule, fustis, instrument for use in combat, instrument of war, lethal instrument, lethal weapon,… …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»