-
1 bring
[briŋ] v բերել. She has brought some fruit Նա միրգ է բերել. The farm brings a small income Ֆերման փոքր շահույթ է բե րում. It will bring you luck Սա ձեզ հաջո ղու թյուն կբերի. (առա ջացնել, պատճառ հան դի սա նալ) It brought tears to her eyes Նրա աչ քե րում արցունք երևաց. It broght a blush to her cheeks Այտերը կարմրեցին. He couldn’t bring him self to apologise Նա չէր կարողանում իրեն ստիպել ներողություն խնդրել. bring an action իրավ. հայց ներկայացնել. bring about առաջաց նել, հարուցել. It brought about great changes Դա մեծ փոփոխություններ առա ջացրեց. bring against իրավ. (մեկի դեմ) հայց ներկա յացնել. bring a case/charge against smb որևէ մեկի դեմ գործ հարուցել. bring away տանել, հեռացնել. I brought away pleasant impressions Ես ինձ հետ տարա հաճելի տպավո րություն ներ. bring back ետ բերել, հիշեցնել. bring the book back գիրքը վերադարձնել. bring back capital punishment մահապատիժը վերականգնել. bring down իջեցնել. սպանել. bring down the prices գներն իջեցնել. bring bring forward առաջ բերել/քաշել bring forward a proposal առա ջարկություն առաջ քաշել. bring in ներս բերել, մտցնել. bring in a bill օրինագիծ մտցնել. bring into մտցնել. bring into play/force/fashion գործի գցել. ուժի մեջ մտցնել. մոդայիկ դարձնել. bring off ազա տել. հաջողության հասնել. bring off the deal համաձայնության գալ. bring on առաջ բերել, հարուցել. bring out դուրս բերել, տանել. հայտ նաբերել. bring out a new model նոր մոդել հայտ նաբերել. bring round բժշկ. ուշքի բերել. bring them round to see us Մեզ մոտ բերեք նրանց. bring to բերել հասցնել. բժշկ. ուշքի բերել. That will bring to 5 dollar. Դա կանի 5 դոլ. bring together ի մի բերել, միացնել. They were brought together by fate Ճակատագիրը նրանց միաց րեց. bring up մեծացնել, դաստիարակել, կրթել. He was brought up by his aunt Նրան մեծացրել է իր մորաքույրը. bring up reserve պահեստային զոր քերը մոտ բերել/մոտեցնել. bring up a question հարց բարձրացնել. bring to an end ավար տել. bring to light վեր հանել, լուսաբանել. bring up the rear երթը վերջափակել. bring to mind մտա բե րել, հիշել. հմկրգ. bring to front առաջ բերել, բե րել դիմաց. bring to pass կատարել, իրա գոր ծել. bring to terms համաձայնության բերել
См. также в других словарях:
bring a charge against — blame, accuse, indict … English contemporary dictionary
bring a charge — (law) To accuse (with against) • • • Main Entry: ↑charge … Useful english dictionary
charge — The document evidencing mortgage security required by Crown Law (law derived from English law). A Fixed Charge refers to a defined set of assets and is usually registered. A Floating Charge refers to other assets which change from time to time (… … Financial and business terms
charge — 1 n 1 a: something required: obligation b: personal management or supervision put the child in his charge c: a person or thing placed under the care of another 2: an authoritative instr … Law dictionary
bring — [brɪŋ] verb brought PTandPP [brɔːt ǁ brɒːt] LAW bring a case/charge/suit/lawsuit to organize a legal case against someone: • a string of lawsuits brought by jobseekers who think they re the victims of discrimination • Company directors are… … Financial and business terms
charge — I n. accusation 1) to bring, level, make a charge; to prefer, press charges 2) to concoct, cook up, fabricate, trump up a charge (they trumped up various charges against her) 3) to prove, substantiate a charge 4) to face a charge 5) to dismiss,… … Combinatory dictionary
charge — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun 1 price asked for sth ADJECTIVE ▪ heavy, high ▪ nominal, reasonable, small ▪ minimum ▪ fixed … Collocations dictionary
charge — charge1 W1S1 [tʃa:dʒ US tʃa:rdʒ] n ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(price)¦ 2¦(control)¦ 3¦(somebody/something you look after)¦ 4¦(crime)¦ 5¦(blame)¦ 6¦(attack)¦ 7¦(effort)¦ 8¦(electricity)¦ 9¦(explosive)¦ 10¦(strength of feelings)¦ … Dictionary of contemporary English
charge */*/*/ — I UK [tʃɑː(r)dʒ] / US [tʃɑrdʒ] noun Word forms charge : singular charge plural charges 1) [countable/uncountable] an amount of money that you have to pay, especially when you visit a place or when someone does something for you You will have to… … English dictionary
charge — 1 noun 1 PRICE (C, U) the amount of money you have to pay for goods or services: Gas charges will rise in July. (+ for): When you buy a suit, there is no charge for any alterations. | free of charge (=at no cost): Your order will be delivered… … Longman dictionary of contemporary English
charge — charge1 [ tʃardʒ ] noun *** ▸ 1 amount of money to pay ▸ 2 when someone is accused ▸ 3 amount of electricity ▸ 4 an attack running fast ▸ 5 amount of explosive ▸ 6 someone you take care of ▸ 7 ability to cause emotion ▸ 8 instruction to do… … Usage of the words and phrases in modern English
