-
21 secundō
secundō adv. [secundus], secondly, in the second place: primum... secundo... tertium, etc.: primo... secundo, Ph.* * *secundare, -, - V TRANSmake conditions favorable (winds/dieties), favor; adjust, adapt; prosper -
22 secundō
secundō —, —, āre [secundus], to favor, further, second, prosper: aura secundet aquas, O.: di nostra incepta secundent, V.: Rite visūs, i. e. bring to a favorable issue, V.* * *secundare, -, - V TRANSmake conditions favorable (winds/dieties), favor; adjust, adapt; prosper -
23 accommodo
accommodare, accommodavi, accommodatus V TRANSadapt, adjust to, fit, suit; apply to, fasten on; apply/devote oneself to -
24 accomodo
accomodare, accomodavi, accomodatus V TRANSadapt, adjust to, fit, suit; apply to, fasten on; apply/devote oneself to -
25 adapto
adaptare, adaptavi, adaptatus V TRANSadjust, modify; fit (to) (w/DAT) -
26 adcommodo
adcommodare, adcommodavi, adcommodatus V TRANSadapt, adjust to, fit, suit; apply to, fasten on; apply/devote oneself to -
27 adtempero
adtemperare, adtemperavi, adtemperatus V TRANSfit, adjust -
28 attempero
attemperare, attemperavi, attemperatus V TRANSfit, adjust, accommodate -
29 coapto
coaptare, coaptavi, coaptatus V TRANSfit/join/adjust together; make by joining -
30 accommodo
to adjust, adapt, accommodate oneself. -
31 adapto
adapt, adjust, make ready, or fit. -
32 accommodo
ac-commŏdo, āvi, ātum (better, adc.), 1, v. a., to fit or adapt one thing to another, to lay, put, or hang on (in good prose, esp. in Cic., very freq.), constr. with ad, dat., or absol.I.Lit.:B.coronam sibi ad caput,
Cic. de Or. 2, 61, 250:clupeum ad dorsum,
Plaut. Trin. 3, 2, 93: gladium dextrae, Lucil. ap. Cic. Tusc. 4, 21, 48; so,hastam dextrae,
Sil. 5, 146:calauticam capiti,
Cic. Fragm. Or. in Clod. 5; so,lateri ensem,
Verg. A. 2, 393; absol.:insignia,
Caes. B. G. 2, 21, 5.—In gen., to prepare for any use:II.Arabus lapis dentifriciis adcommodatur crematus,
Plin. 36, 21, 41, § 153.Trop., to adjust or adapt to, to accommodate to:B.meum consilium adcommodabo ad tuum,
Cic. Fam. 9, 7; so id. Att. 10, 7; 12, 32; id. Leg. 3, 2 al.—Hence, with se, to adapt one's self to another's opinion, wishes, etc., to conform to, to comply with:omnes qui probari volunt, ad eorum qui audiunt arbitrium et nutum totos se fingunt et adcommodant,
Cic. Or. 8, 24: alicui de aliqua re, to be compliant to one in any thing:peto a te... ut ei de habitatione adcommodes,
id. Fam. 13, 2. —In gen., to bring a person or thing to something, to apply:testes ad crimen,
Cic. Verr. 1, 18, 55:vim ad eloquentiam,
id. Or. 7:curam pratis, etc.,
to apply, Quint. 1, 12, 7:nonnullam operam his studiis,
id. 1, 10, 15; cf.1, 8, 19: verba alicui (equival. to dare),
id. 6, 1, 27; cf.11, 1, 39 al.: intentionem his,
Plin. Ep. 2, 5, 2 al. — Hence, with se (in a more general sense than above), to apply or devote one's self to, to undertake:se ad rem publicam et ad res magnas gerendas,
Cic. Off. 1, 21; of property, to lend it to one for use:si quid iste suorum aedilibus adcommodavit,
id. Verr. 2, 4, 57.—Hence, accommŏdātus, a, um, P. a., fitted or adapted to, suitable, conformable, or appropriate to (only in prose; in poetry, accommodus is used), with ad or dat.:puppes ad magnitudinem fluctuum adcommodatae,
Caes. B. G. 3, 13:oratio ad persuadendum adcommodata,
Cic. Ac. 1, 8:quae mihi intelligis esse adcommodata,
conformable to my interest, id. Fam. 3, 3. — Comp.:oratio contionibus concitatis adcommodatior,
id. Clu. 1; so Caes. B. G. 3, 13:nobis accommodatior,
Quint. 4, 1, 5; Suet. Ner. 8.— Sup.:exemplum temporibus suis adcommodatissimum,
Cic. Fragm. Corn. 7; so Plin. 13, 3, 6, § 26; Plin. Ep. 5, 19, 7; Quint. 12, 10, 63 al.— Adv.: accommŏ-dāte, fitly, suitably, agreeably:dicere quam maxime adc. ad veritatem,
Cic. de Or. 1, 33, 149.— Comp., id. Or. 33, 117.— Sup., id. Fin. 5, 9, 24. -
33 adapto
-
34 adtempero
at-tempĕro ( adt-, Haase), āre, v. a., to fit, adjust, accommodate (only in the foll. exs.):gladium sibi adtemperare, i. e. accommodare,
Sen. Ep. 30, 8:paenula, ut infundibulum inversum, est attemperata,
Vitr. 10, 12, 2.—Hence, * attempĕrātē, adv., opportunely, seasonably, = accommodate, commode:Itane attemperate evenit, hodie in ipsis nuptiis Ut veniret, antehac numquam?
Ter. And. 5, 4, 13. -
35 apto
apto, āvi, ātum, 1, v. freq. [apo], to fit, adapt, accommodate, apply, put on, adjust, etc. (cf. accommodo); absol., with dat. or less freq. with ad (in Cic. only once, as P. a.).I.Lit.a.Absol.:b.aptat cristas telaque,
Verg. A. 11, 8:arma aptare,
Liv. 5, 49, 3:remos,
Curt. 9, 9, 12:tabulam,
Col. 12, 56, 2:jubas,
Sil. 5, 166:armamenta, vela,
Quint. 10, 7, 23.—With dat.:II.aliquid umeris,
Verg. A. 9, 364:arma corpori,
Liv. 44, 34, 8:vincula collo,
Ov. M. 10, 381:claves foribus,
Mart. 9, 47:sagittas nervo,
Verg. A. 10, 131:dexteris enses,
Hor. Epod. 7, 2:tela flagello,
Verg. A. 7, 731:os cucurbitulae corpori,
Cels. 2, 11:anulum sibi,
Sen. Ben. 3, 25, 1:digito (anulum),
Suet. Tib. 73.—Trop.a.With the access. idea of fitting:b.bella citharae modis,
Hor. C. 2, 12, 4; cf. id. Ep. 1, 3, 13.—And with ad:sed usum nec ad commoditatem ferendi nec ad ipsius munitionis firmamentum aptaverunt,
Liv. 33, 5, 5:ad transeundum omnia aptaverant,
Curt. 7, 8, 8:ad militares remus aptatur manus,
i. e. is taken in hand by the soldiers, Sen. Agam. 425.—Without the access. idea of fitting, to prepare, get ready, furnish, put in order; constr. absol., with dat. or ad.(α).Absol.: aptate convivium, Pomp. ap. Non. p. 234, 30:(β).idonea bello,
Hor. S. 2, 2, 111.—With dat.:(γ).arma pugnae,
Liv. 22, 5; cf.:aptat se pugnae,
Verg. A. 10, 588;and, animos aptent armis,
id. ib. 10, 259.—With ad:c.Aptat et armiferas miles ad arma manus,
Ov. Am. 1, 13, 14:ad pugnam classem,
Liv. 22, 5: ad primum se velut aspectum orationis aptare, Quint. 10, 2, 16.—Hence,With abl. of that with which something is fitted, furnished, provided:oppidi partes testudinibus et musculis, Auct. B. Alex. 1: biremes remigio,
Verg. A. 8, 80:classem velis,
id. ib. 3, 472; so,pinum armamentis,
Ov. M. 11, 456: ut quisque se aptaverat armis, had fitted himself with arms, i. e. for battle, Liv. 9, 31.—Hence, aptātus, a, um, P. a., pr., fitted for something; thus, suitable, fit, appropriate, accommodated to (syn.: aptus, accommodatus): hoc verbum est ad id aptatum, quod ante dixerat, * Cic. de Or. 3, 40, 162:ad popularem delectationem,
Quint. 2, 10, 11; so Sen. Contr. 6 al.:omnia rei aptata,
id. Ep. 59. -
36 attempero
at-tempĕro ( adt-, Haase), āre, v. a., to fit, adjust, accommodate (only in the foll. exs.):gladium sibi adtemperare, i. e. accommodare,
Sen. Ep. 30, 8:paenula, ut infundibulum inversum, est attemperata,
Vitr. 10, 12, 2.—Hence, * attempĕrātē, adv., opportunely, seasonably, = accommodate, commode:Itane attemperate evenit, hodie in ipsis nuptiis Ut veniret, antehac numquam?
Ter. And. 5, 4, 13. -
37 coapto
cŏ-apto, no perf., ātum, 1, v. a., to fit, join, adjust together with something (eccl. Lat.; cf. Lachm. ad Lucr. 2, pp. 135 and 248), Aug. Doctr. Christ. 1, 14; Prud. Psych. 557. -
38 commodo
1.commŏdŏ, adv., v. commodus, adv. B. 2.2.commŏdo, āvi, ātum, 1, v. a. [1. commodus].I.To adjust according to a measure, to make fit, suitable, or right, to adapt, accommodate, put in order (ante-class. and post-Aug.):B.trapetum,
Cato, R. R. 135 fin.; Col. 4, 22, 5; Cael. Aur. Tard. 4, 3 al.—Trop.:II.commoda loquelam tuam,
Plaut. Cist. 4, 2, 75:ita praeceptorem eloquentiae... se commodaturum singulis,
Quint. 2, 8, 4:si te commodaveris mihi,
Sen. Ben. 2, 34, 2:(arithmetica) avaritiae commodat digitos,
fits, adapts, id. Ep. 88, 10:(servi) nulli sceleri manus commodabunt,
id. Ben. 3, 20, 2:operam suam Prisco ad turpissimum ministerium commodasse,
Plin. Ep. 2, 11, 23:orationi oculos, vocem, manum,
id. Pan. 71, 6.— Absol.:caecus claudo pede commodat,
Aus. Epigr. 133.—Commodare aliquid ( alicui), to give something to one for his convenience or use, to give, bestow, lend (acc. to accurate jurid. distinction, of things that are themselves, in natura, to be returned, while mutuum dare is used of things for which an equivalent is given; cf. Dig. 44, 7, 1;B.freq. and class.): aquam hosti, operam civi,
Plaut. Rud. 2, 4, 21 sq.; cf. Plin. Ep. 2, 11, 23:nam meritus de me est, quod queam illi ut commodem,
Ter. Hec. 5, 1, 34:quibus tu quaecumque commodaris, erunt mihi gratissima,
Cic. Fam. 13, 48 init.:quicquid sine detrimento possit commodari, id tribuatur vel ignoto,
id. Off. 1, 16, 51:ut dando et accipiendo mutuandisque facultatibus et commodandis nullā re egeremus,
id. ib. 2, 4, 15 B. and K.; cf. Non. p. 275, 15:paenulam,
Quint. 6, 3, 64:testes falsos,
to furnish, supply, Sall. C. 16, 2:manum morituro,
Vell. 2, 70 fin.:aurum Caelio,
Cic. Cael. 13, 32; cf. Quint. 5, 13,30:aedes ad nuptias,
Auct. Her. 4, 51, 64:nomen suum alicui,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 91; cf. Tac. A. 15, 53:vires suas aliis eas commodando, minuere,
Liv. 34, 12, 5:sanguinem alienae dominationi,
Tac. Agr. 32 Orell. N. cr.: parvis peccatis veniam, magnis severitatem, id. ib. 19: aurem patientem culturae, as in Engl., to lend an ear to, * Hor. Ep. 1, 1, 40; Ov. Am. 1, 8, 86; Stat. Th. 4, 75 (opp. donare):ut haec a virtute donata, cetera a fortunā commodata esse videantur,
Cic. Marcell. 6, 19 al. —Hence,Of time for a payment, to grant, allow:C.ut rei publicae, ex quā crevissent, tempus commodarent,
Liv. 23, 48, 10 Weissenb. ad loc.—Commodare alicui, aliquā re, in aliquā re, or absol., to please one, be kind or obliging to, to serve, favor (class.):1. 2.ut omnibus rebus, quod sine molestiā tuā facere possis, ei commodes,
Cic. Fam. 13, 35, 2; 13, 53, 1; cf.:alicui omnibus in rebus,
id. ib. 13, 32, 2; and:commodare tantum ei in hac re,
id. ib. 13, 37 fin.:si tuam ob causam cuiquam commodes,
id. Fin. 2, 35, 117:ut eo libentius iis commodes,
id. Fam. 13, 54: credetur;commodabo,
Plaut. Pers. 2, 5, 19:publice commodasti,
Cic. Verr. 2, 4, 9, § 20:illis benignis usus est ad commodandum, id. ib, 2, 4, 3, § 6: studiis commodandi favetur,
id. de Or. 2, 51, 207: cui ego quibus cumque rebus potero lubentissime commodabo, id. Fragm. ap. Non. p. 275, 17.—Hence, commŏdā-tum, i, n.; in the jurists,A contract for a loan, Dig. 13, 6, 1, § 1; 13, 6, 17, § 3; Gai Inst. 4, 33. -
39 comparo
1.compăro ( conp-), āvi, ātum, 1, v. a. [compar], to couple together in the same relation, to connect in pairs, to pair, match, unite, join; constr. aliquid cum aliquā re, alicui rei, aliqua inter se, or absol.I.Lit. (rare but class.).A.In gen.:B.ut inter ignem et terram aquam deus animamque poneret, eaque inter se compararet et proportione conjungeret, ut, etc.,
Cic. Univ. 5 med.:comparari postremo,
id. ib. 5:ambo cum simul aspicimus, non possumus non vereri, ne male comparati sitis,
Liv. 40, 46, 4:L. Volumnius cum Ap. Claudio consul est factus, priore item consulatu inter se conparati,
id. 10, 15, 12:labella cum labellis,
Plaut. As. 3, 3, 78: quin meum senium cum dolore tuo conjungam et comparem, Att. ap. Non. p. 255, 31 (Trag. Rel. v. 90 Rib.).— Hence,Esp. of combatants, for the usu. compono, to bring together to a contest, to match:II.ut ego cum patrono disertissimo comparer,
Cic. Quint. 1, 2:cum Aesernino Samnite Pacideianus comparatus,
id. Q. Fr. 3, 4, 2; Lucil. ap. Non. p. 257, 18:Scipio et Hannibal, velut ad supremum certamen comparati duces,
Liv. 30, 28, 8:hunc Threci comparavit,
Suet. Calig. 35.—Trop.A.To couple together in judgment.1.To count one object fully equal to another, to place on the same footing, put on an equality with (rare but class.): neminem tibi profecto hominem ex omnibus aut anteposuissem umquam aut etiam comparassem, Cic. Fragm. ap. Non. p. 256, 4; cf. Nep. Iphic. 1, 1; Liv. 28, 28, 15; Quint. 10, 1, 98; Cat. 61, 65 al.:2.cum quibus (hominibus) comparari sordidum,
Cic. Rep. 1, 5, 9; so id. Fam. 12, 30, 7:et se mihi comparat Ajax?
Ov. M. 13, 338.—In gen., to place together in comparison, to compare (the usu. signif. of the word in prose and poetry):3.homo quod rationis est particeps similitudines comparat,
Cic. Off. 1, 4, 11:majora, minora, paria,
id. de Or. 2, 40, 172; id. Top. 18, 68:metaphora rei comparatur, quam volumus exprimere,
Quint. 8, 6, 8.—With dat.:equi fortis et victoris senectuti, comparat suam,
Cic. Sen. 5, 14:si regiae stirpi comparetur ignobilis,
Curt. 8, 4, 25:restat ut copiae copiis conparentur vel numero vel, etc.,
Liv. 9, 19, 1:se majori pauperiorum turbae,
Hor. S. 1, 1, 112:Periclem fulminibus et caelesti fragori comparat,
Quint. 12, 10, 24; cf. id. 12, 10, 65:necesse est sibi nimium tribuat, qui se nemini comparat,
id. 1, 2, 18:nec tantum inutilibus comparantur utilia, sed inter se quoque ipsa,
id. 3, 8, 33; cf id. 3, 6, 87.—With cum and abl.:hominem cum homine et tempus cum tempore et rem cum re,
Cic. Dom. 51, 130; id. Verr. 2, 4, 54, § 121:cum illo... ceteris rebus nullo modo comparandus es,
id. Phil. 2, 46, 117:cum meum factum cum tuo comparo,
id. Fam. 3, 6, 1; id. Off. 3, 1, 2; 2, 6, 20:corporis commoda cum externis et ipsa inter se corporis,
id. ib. 2, 25, 88:longiorem orationem cum magnitudine utilitatis,
id. ib. 2, 6, 20:victoria, quae cum Marathonio possit comparari tropaeo,
Nep. Them. 5, 3:totam causam nostram cum tota adversarii causā,
Quint. 7, 2, 22; 12, 7, 3.—With ad:nec comparandus hic quidem ad illum est,
Ter. Eun. 4, 4, 14:sed nihil comparandi causā loquar,
I will institute no comparison, Cic. Pis. 1, 3.— Hence,With rel.-clause, to reflect, consider, judge; or to prove, show, by comparing (rare): id ego semper mecum sic agito et comparo, quo pacto magnam molem minuam, Att. ap. Non. p. 256, 20:B.cum comparetur, utrum, etc.,
Auct. Her. 2, 28, 45:comparando quam intestina corporis seditio similis esset irae plebis in patres, etc.,
Liv. 2, 32, 12; cf. Tac. A. 3, 5:deinde comparat, quanto plures deleti sint homines, etc.,
Cic. Off. 2, 5, 16.—Comparare inter se, t. t., of colleagues in office, to agree together in respect to the division of duties, to come to an agreement (freq. in Liv., esp. of the consuls, who made an arrangement between themselves in respect to their provinces):C.inter se decemviri comparabant, quos ire ad bellum, quos praeesse exercitibus oporteret,
Liv. 3, 41, 7:senatusconsultum factum est, ut consules inter se provincias Italiam et Macedoniam compararent sortirenturve,
id. 42, 31, 1; 8, 20, 3; 32, 8, 1; 33, 43, 2; 26, 8, 8;41, 6, 1: (consules) comparant inter se ut, etc.,
id. 8, 6, 13; 10, 15, 12:ut consules sortirentur conparerentve inter se, uter, etc.,
id. 24, 10, 2;of the tribunes of the people,
id. 29, 20, 9;of the proprætors,
id. 40, 47, 1.—(In acc. with I. B.) Si scias quod donum huic dono contra comparet, opposes to this, Ter. Eun. 2, 3, 63.—Hence, * compărātē, adv., in or by comparison, comparatively:2. I.quaerere (opp. simpliciter),
Cic. Top. 22, 84.To prepare something with zeal, care, etc., to make ready, to set in order, furnish, provide, etc. (class.)A.Lit.:(β).magnifice et ornate convivium comparat (al. apparat),
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 65; Tib. 1, 10, 42:sibi remedium ad magnitudinem frigorum,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26: se, to make one ' s self ready, to prepare one ' s self, id. Mil. 10, 28:se ad respondendum,
id. N. D. 3, 8, 19:se ad iter,
Liv. 28, 33, 1; cf. pass., id. 42, 43, 4:se ad omnis casus,
Caes. B. G. 7, 79:insidias alicui per aliquem,
Cic. Clu. 16, 47; cf.:dolum ad capiendos eos,
Liv. 23, 35, 2:comparare et constituere accusationem,
Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2; cf.:comparare accusatorem filio suo,
id. Clu. 67, 191:fugam,
Caes. B. G. 4, 18: domicilium [p. 387] ibi, Liv. 1, 34, 10:iter ad regem,
Nep. Alcib. 10, 3 et saep.:vultum e vultu,
to adjust according to, to fashion, Plaut. Am. 3, 3, 5.—In the histt. freq. of preparations for war: bellum,
Nep. Dion, 5, 1; id. Ages. 2, 4; id. Eum. 7, 1; Liv. 9, 29, 5; 32, 28, 7; Cic. Phil. 3, 1, 1 et saep.:arma, milites, classem,
Liv. 42, 30, 11; cf. Nep. Milt. 4, 1; id. Dion, 4, 3; id. Dat. 4, 1 and 4; id. Hann. 3, 2; Liv. 28, 13, 1; 35, 26, 1; Suet. Tib. 25; Curt. 4, 9, 3; cf.:arma latroni,
Quint. 12, 1, 1.— Pass. in mid. force:ita fiet ut isdem locis et ad suadendum et ad dissuadendum simus conparati,
Auct. Her. 3, 3, 4:ab hoc colloquio legati Romani in Boeotiam conparati sunt,
made ready to go, Liv. 42, 43, 4.—Absol.:(γ).ex hac parte diligentissime comparatur,
Cic. Fam. 16, 11, 3:tempore ad comparandum dato,
Nep. Thras. 2, 2; so Liv. 35, 45, 5; 38, 12, 7.—With inf.:B.urere tecta,
Ov. Tr. 2, 267:an ita me comparem, Non perpeti, etc.,
place myself in a condition, Ter. Eun. 1, 1, 2.—Trop. of the arrangements of nature, of civil life, of manners, customs, etc., to arrange, appoint, ordain, establish; esp. in the pass. impers.:II.ita quoique est in aetate hominum conparatum,
Plaut. Am. 2, 2, 5; cf. Ter. Heaut. 3, 1, 94 Fleck.; Liv. 3, 68, 10:more majorum comparatum est,
Cic. Rosc. Am. 53, 153; cf.:ita comparatum more majorum erat, ne, etc.,
Liv. 39, 29, 5:est ita natura comparatum ut, etc.,
Plin. Ep. 5, 19, 5:praetores, ut considerate fieret, comparaverunt,
Cic. Quint. 16, 51; so Auct. Her. 4, 16, 23; Ter. Phorm. 1, 1, 7:jam hoc prope iniquissime comparatum est, quod in morbis, etc.,
Cic. Clu. 21, 57:eis utendum censeo quae legibus conparata sunt,
Sall. C. 51, 8.—So rarely of persons:sic fuimus semper comparati, ut, etc.,
Cic. de Or. 3, 9, 32.—To procure what one does not yet possess or what is not yet in existence, to procure, get, purchase, obtain, prepare, make, collect.A.Prop.:2.negoti sibi qui volet vim parare, Navem et mulierem haec duo conparato,
Plaut. Poen. 1, 2, 2:mihi quadraginta minas,
id. Ep. 1, 2, 19:aurum ac vestem atque alia, quae opus sunt,
Ter. Heaut. 4, 8, 15:pecudes carius,
Suet. Calig. 27:merces,
Dig. 13, 4, 2 fin.:ex incommodis Alterius sua ut comparent commoda,
Ter. And. 4, 1, 4; so id. Heaut. 2, 4, 17:Sthenius ab adulescentio paulo studiosius haec compararat, supellectilem, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 34, § 83; Curt. 5, 6, 3:gemmas, toreumata, signa, tabulas,
Suet. Caes. 47: victum et cultum humanum labore et industriā, Cic. Oecon. ap. Col. 12, praef. § 2: Suet. Calig. 22.—Of abstract things:B.amicitias,
Cic. Inv. 1, 1, 1; cf. id. Fin. 1, 20, 65:auctoritatem sibi,
Caes. B. G. 5, 53:laudes artibus,
Cic. Fam. 2, 4, 2; id. Off. 2, 13, 45:tribunicium auxilium sibi,
Liv. 9, 34, 3 al.; Hor. Epod. 2, 30.—Trop.: sex (tribunos) ad intercessionem comparavere, brought or gained them over to their side, Liv. 4, 48, 11. -
40 concinno
concinno, āvi, ātum, v. a. [id.], to join fitly together, to order, arrange appropriately, to set right, adjust: concinnare est apte componere, Paul. ex Fest. p. 38, 1 Müll. (cf. compono, II. B.; mostly anteclass. and post-Aug.; most. freq. in Plaut.; not in Ter., Cic., or Quint.; in Cic. Oecon. Fragm. 7, p. 474 Orell., the words prob. belong to Col.; v. Col. 12, 2, 6).I.Prop.:B.vinum,
Cato, R. R. 114; 115:et commodare trapetum,
id. ib. 135 fin.:pallam,
Plaut. Men. 5, 1, 33; cf.:cetera, quae refectionem desiderant,
Col. 12, 3, 9:tantas struices patinarias,
Plaut. Men. 1, 1, 26:auceps aream,
id. As. 1, 3, 64:vultum,
to adorn, Petr. 113, 5: cadaver. App. M. 7, p. 199.—Trop.:II.ingenium,
to form. cultivate, Sen. Ep. 7, 6.—Meton., in gen., to prepare, cause, occasion, produce:B.livorem scapulis tuis,
Plaut. Truc. 4, 3, 19:lutum,
id. Rud. 1, 2, 8: venti Vis fervorem mirum in undis, Lucr. 6, 437; cf.:vis (venti) hiatum,
id. 6, 584: munusculum tibi, Trebon. ap. Cic. Fam. 12, 16, 3:consuetudo amorem,
Lucr. 4, 1279: aliquid controversiae, Afran. ap. Non. p. 433, 31:quantum mali,
Phaedr. 2, 4, 25:multum mihi negotii concinnabis,
Sen. Ep. 117, 1.—With a qualifying adj. in Plaut., and once in Naev., = reddere, to make, render, cause to be something:qui me insanum verbis concinnat suis,
Plaut. Capt. 3, 4, 69:lacrumantem ex abitu concinnas tuam uxorem,
id. Am. 1, 3, 31:homines delirantes,
id. ib. 2, 2, 96:liberis orbas oves,
id. Capt. 4, 2, 38:tranquillam viam,
id. Stich. 2, 1, 13: annonam caram e vili, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 7, § 66:numquam erit alienis gravis, qui suis se concinnat levem,
id. Trin. 3, 2, 58: vastam rem hostium, Naev. ap. Non. p. 90, 30 dub. (al. vastat).
См. также в других словарях:
adjust — 1 Adjust, regulate, fix share the meaning to set right or to rights. Adjust implies modification to meet a need. To adjust a thing one brings it by some change into its exact or proper position or condition or into its right relationship with… … New Dictionary of Synonyms
adjust — ad·just vt 1 a: to determine the amount to be paid under an insurance policy in settlement of (a loss) b: to make new arrangements with creditors for the payment of (the debts of a debtor in bankruptcy) 2: to calculate in accordance with a system … Law dictionary
adjust — ad‧just [əˈdʒʌst] verb [transitive] 1. to make small changes to something in order to correct or improve it: • Their monthly repayments are adjusted once a year. 2. seasonally adjusted ACCOUNTING seasonally adjusted figures have been changed… … Financial and business terms
Adjust — Ad*just , v. t. [imp. & p. p. {Adjusted}; p. pr. & vb. n. {Adjusting}.] [OF. ajuster, ajoster (whence F. ajouter to add), LL. adjuxtare to fit; fr. L. ad + juxta near; confused later with L. ad and justus just, right, whence F. ajuster to adjust … The Collaborative International Dictionary of English
adjust — Three new uses of this verb entered the language in the 20c: 1. Intransitive, with or without to: to adapt oneself to something • (She seemed to have adjusted to her new status with little difficulty L. Niven, 1983 • She needs time to adjust S.… … Modern English usage
adjust — [ə just′] vt. [ME ajusten < OFr ajoster, to join < a , to + joster (see JOUST); infl. by OFr juste < L justus, JUST1] 1. to change so as to fit, conform, make suitable, etc. 2. to make accurate by regulating [to adjust a watch] 3. to… … English World dictionary
adjust — [v1] become or make prepared, adapted acclimatize, accommodate, accustom, adapt, alter, arrange, compose, conform, dispose, do as Romans do*, doctor*, fiddle with*, fine tune, fit, fix, fix up, get act together*, get it together*, grin and bear… … New thesaurus
adjust differences — index agree (comply), agree (contract), arbitrate (conciliate), dicker Burton s Legal Thesaurus. William C. Burto … Law dictionary
adjust difficulties — index mediate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
adjust oneself to — index countenance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
adjust — (v.) late 14c., ajusten, to correct, remedy; reborrowed by c.1600 in sense arrange, settle, compose, from M.Fr. adjuster, O.Fr. ajouter to join (12c.), from L.L. adjuxtare to bring near, from L. ad to (see AD (Cf. ad )) + juxta next, related to … Etymology dictionary