Перевод: с польского на русский

с русского на польский

tknąć

  • 1 tknąć

    глаг.
    • дотронуться
    * * *
    tkn|ąć
    \tknąćięty сов. 1. коснуться, тронуть, дотронуться;
    nie \tknąć czegoś не дотронуться до чего-л.; nie \tknąć kogoś не тронуть кого-л.;

    nie \tknąć jedzenia не притронуться к еде;

    2. kogo охватить кого; возникнуть у кого;

    \tknąćęło mnie przeczucie меня охватило предчувствие; \tknąćęło go podejrzenie у него возникло подозрение;

    ● \tknąćięty apopleksją разбитый параличом
    +

    1. dotknąć, poruszyć, trącić 2. ogarnąć, opanować

    * * *
    tknięty сов.
    1) косну́ться, тро́нуть, дотро́нуться

    nie tknąć czegoś — не дотро́нуться до чего́-л.

    nie tknąć kogoś — не тро́нуть кого́-л.

    nie tknąć jedzenia — не притро́нуться к еде́

    2) kogo охвати́ть кого; возни́кнуть у кого

    tknęło mnie przeczucie — меня́ охвати́ло предчу́вствие

    tknęło go podejrzenie — у него́ возни́кло подозре́ние

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > tknąć

  • 2 tknąć się

    сов.
    дотро́нуться, косну́ться

    nie tknąć się się czegoś — не дотро́нуться до чего́-л., не косну́ться чего́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > tknąć się

  • 3 tknąć\ się

    сов. дотронуться, коснуться;
    nie \tknąć\ się się czegoś не дотрюнуться до чего-л., не коснуться чего-л.

    Słownik polsko-rosyjski > tknąć\ się

См. также в других словарях:

  • tknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}tykać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVa, tknie, tknął, tknięty, tylko w imiesł. biernym i 3 os. lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tknąć — dk Va, tknę, tkniesz, tknij, tknął, tknęła, tknęli, tknięty rzad. tykać ndk I, tknąćam, tknąćasz, tknąćają, tknąćaj, tknąćał, tknąćany 1. «dotknąwszy poruszyć coś z właściwego miejsca, np. wziąć, przestawić coś itp. (zwykle z przeczeniem)» Nie… …   Słownik języka polskiego

  • tknąć — Nie tknąć (czegoś) cudzego «nie przywłaszczyć sobie czegoś należącego do kogoś innego»: (...) kogo wy oskarżacie, opamiętajcie się (...) on w życiu nie tknął cudzego... Roz bezp 1997. Nie tknąć kogoś palcem zob. palec 8. Palcem niczego nie tknąć… …   Słownik frazeologiczny

  • tknąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tykać się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nie tknąć [nie ruszyć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}palcem {{/stl 13}}{{stl 7}} nie zrobić komuś nic złego, nie wyrządzić komuś żadnej krzywdy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysoki sądzie, nie tknąłem go nawet palcem! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, tykaćam, tykaća, tykaćają, tykaćany {{/stl 8}}– tknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, tknę, tknie, tknij, tknął, tknęli, zwykle w formie zaprzeczonej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tykać — Nie tknąć (czegoś) cudzego «nie przywłaszczyć sobie czegoś należącego do kogoś innego»: (...) kogo wy oskarżacie, opamiętajcie się (...) on w życiu nie tknął cudzego... Roz bezp 1997. Nie tknąć kogoś palcem zob. palec 8. Palcem niczego nie tknąć… …   Słownik frazeologiczny

  • palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… …   Słownik języka polskiego

  • cudzy — Bawić się, zabawić się cudzym kosztem zob. koszt 1. Nie tknąć (czegoś) cudzego zob. tknąć. Sięgać po cudze zob. sięgnąć 3. Stroić się w cudze piórka zob. piórko 2. Wchodzić na cudze podwórko zob. wejść 6. Wtykać, wsadzać, wścibiać, pchać itp. nos …   Słownik frazeologiczny

  • palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

  • tknięcie — ↨ tknięcie się n I rzecz. od tknąć (się) …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»