Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

the+heart

  • 101 miser

    mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).
    1.
    Of persons:

    nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,

    Cic. Part. Or. 17, 57:

    homo miser, et infortunatus,

    Plaut. Bacch. 5, 1, 20:

    miser atque infelix,

    Cic. Quint. 30, 94:

    urgeris multis miser undique curis,

    Lucr. 3, 1051:

    o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,

    Cic. Phil. 11, 4, 8:

    miser, infelix, aerumnosus,

    id. Par. 2, 1, 16:

    miserrimum habere aliquem,

    to torment, id. Fam. 14, 7, 1:

    miserrimus Fui fugitando,

    have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:

    miseros ambitionis,

    Plin. Pan. 58, 5.—
    2.
    Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:

    miserā ambitione laborare,

    Hor. S. 1, 4, 26:

    misera orbitas,

    Cic. Fin. 5, 28, 84:

    misera et calamitosa res,

    id. Rosc. Am. 28, 77.—
    3.
    Sick, ill, indisposed, etc.:

    quo morbo misera sum,

    suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:

    homini misero non invideo medicinam,

    Petr. 129; cf.:

    quid illam miseram animi excrucias?

    Plaut. Mil. 4, 2, 76:

    homo animo suo miser,

    id. Truc. 2, 7, 36:

    miserum esse ex animo,

    to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—
    4.
    Violent, excessive, extravagant:

    amor,

    Verg. A. 5, 655:

    cultus miser,

    with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—
    5.
    Bad, vile, poor, worthless:

    carmen,

    Verg. E. 3, 27:

    remedium,

    Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:

    hominem perditum miserumque,

    Ter. Eun. 3, 1, 28.—
    6.
    As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:

    ossa atque pellis sum, misera, macritudine,

    Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:

    bonum valetudo, miserum morbus,

    Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.
    1.
    mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:

    vivere,

    Cic. Fin. 3, 15, 501:

    misere amare,

    Plaut. Mil. 4, 6, 32:

    deperire,

    id. Cist. 1, 2, 12:

    invidere,

    Ter. Eun. 3, 1, 22:

    orare aliquid,

    id. Heaut. 2, 3, 124:

    discedere quaerens,

    Hor. S. 1, 9, 8; cf.:

    misere cupis abire,

    id. ib. 1, 9, 14:

    ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,

    Liv. 34, 24, 2:

    misere miser,

    Plaut. Cist. 4, 2, 21:

    misere male,

    id. Bacch. 4, 9, 10.—
    2.
    mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:

    alloqui,

    Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40).

    Lewis & Short latin dictionary > miser

  • 102 miserum

    mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).
    1.
    Of persons:

    nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,

    Cic. Part. Or. 17, 57:

    homo miser, et infortunatus,

    Plaut. Bacch. 5, 1, 20:

    miser atque infelix,

    Cic. Quint. 30, 94:

    urgeris multis miser undique curis,

    Lucr. 3, 1051:

    o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,

    Cic. Phil. 11, 4, 8:

    miser, infelix, aerumnosus,

    id. Par. 2, 1, 16:

    miserrimum habere aliquem,

    to torment, id. Fam. 14, 7, 1:

    miserrimus Fui fugitando,

    have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:

    miseros ambitionis,

    Plin. Pan. 58, 5.—
    2.
    Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:

    miserā ambitione laborare,

    Hor. S. 1, 4, 26:

    misera orbitas,

    Cic. Fin. 5, 28, 84:

    misera et calamitosa res,

    id. Rosc. Am. 28, 77.—
    3.
    Sick, ill, indisposed, etc.:

    quo morbo misera sum,

    suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:

    homini misero non invideo medicinam,

    Petr. 129; cf.:

    quid illam miseram animi excrucias?

    Plaut. Mil. 4, 2, 76:

    homo animo suo miser,

    id. Truc. 2, 7, 36:

    miserum esse ex animo,

    to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—
    4.
    Violent, excessive, extravagant:

    amor,

    Verg. A. 5, 655:

    cultus miser,

    with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—
    5.
    Bad, vile, poor, worthless:

    carmen,

    Verg. E. 3, 27:

    remedium,

    Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:

    hominem perditum miserumque,

    Ter. Eun. 3, 1, 28.—
    6.
    As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:

    ossa atque pellis sum, misera, macritudine,

    Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:

    bonum valetudo, miserum morbus,

    Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.
    1.
    mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:

    vivere,

    Cic. Fin. 3, 15, 501:

    misere amare,

    Plaut. Mil. 4, 6, 32:

    deperire,

    id. Cist. 1, 2, 12:

    invidere,

    Ter. Eun. 3, 1, 22:

    orare aliquid,

    id. Heaut. 2, 3, 124:

    discedere quaerens,

    Hor. S. 1, 9, 8; cf.:

    misere cupis abire,

    id. ib. 1, 9, 14:

    ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,

    Liv. 34, 24, 2:

    misere miser,

    Plaut. Cist. 4, 2, 21:

    misere male,

    id. Bacch. 4, 9, 10.—
    2.
    mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:

    alloqui,

    Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40).

    Lewis & Short latin dictionary > miserum

  • 103 pervium

    pervĭus, a, um, adj. [per-via], that has a passage through; hence,
    I.
    Lit., that may be passed through or crossed, affording a passage through, passable, pervious (class.):

    aedes,

    Ter. Ad. 5, 7, 14:

    transitiones,

    thoroughfares, passages, Cic. N. D. 2, 27, 67:

    hostes saltus pervios ceperant,

    Liv. 9, 43:

    usus Tectorum inter se,

    Verg. A. 2, 453:

    Phoebo non pervia taxus,

    i. e. impervious to the sun's rays, Luc. 6, 645:

    pervius hastis,

    id. 2, 310:

    rima pervia flatibus,

    Ov. M. 15, 301:

    non ulli pervia vento,

    id. ib. 2, 762:

    equo loca pervia,

    id. ib. 8, 377:

    Baianae pervia cymbae stagna,

    Juv. 12, 80:

    unde maxime pervius amnis,

    is most fordable, Tac. A. 12, 12:

    Phasis pontibus CXX. pervius,

    Plin. 6, 4, 4, § 13:

    sacraria Fauni pervia,

    i. e. accessible to all, not set apart by consecration, Calp. Ecl. 1, 15.—Hence, subst.: pervĭum, ii, n., a thoroughfare, passage:

    ne pervium illa Germanis exercitibus esset,

    Tac. H. 3, 8.—
    B.
    Transf.
    1.
    Act., that makes a passage through, penetrating:

    ensis,

    Sil. 10, 249.—
    2.
    Pass., perforated, pierced: anulus, Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15, 6.—
    II.
    Trop.: cor meum mihi nunc pervium est, my heart is now open, i. e. light or easy, Plaut. Ps. 2, 4, 70 (760 Ritschl):

    nihil ambitioni pervium,

    accessible, Tac. A. 13, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > pervium

  • 104 pervius

    pervĭus, a, um, adj. [per-via], that has a passage through; hence,
    I.
    Lit., that may be passed through or crossed, affording a passage through, passable, pervious (class.):

    aedes,

    Ter. Ad. 5, 7, 14:

    transitiones,

    thoroughfares, passages, Cic. N. D. 2, 27, 67:

    hostes saltus pervios ceperant,

    Liv. 9, 43:

    usus Tectorum inter se,

    Verg. A. 2, 453:

    Phoebo non pervia taxus,

    i. e. impervious to the sun's rays, Luc. 6, 645:

    pervius hastis,

    id. 2, 310:

    rima pervia flatibus,

    Ov. M. 15, 301:

    non ulli pervia vento,

    id. ib. 2, 762:

    equo loca pervia,

    id. ib. 8, 377:

    Baianae pervia cymbae stagna,

    Juv. 12, 80:

    unde maxime pervius amnis,

    is most fordable, Tac. A. 12, 12:

    Phasis pontibus CXX. pervius,

    Plin. 6, 4, 4, § 13:

    sacraria Fauni pervia,

    i. e. accessible to all, not set apart by consecration, Calp. Ecl. 1, 15.—Hence, subst.: pervĭum, ii, n., a thoroughfare, passage:

    ne pervium illa Germanis exercitibus esset,

    Tac. H. 3, 8.—
    B.
    Transf.
    1.
    Act., that makes a passage through, penetrating:

    ensis,

    Sil. 10, 249.—
    2.
    Pass., perforated, pierced: anulus, Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15, 6.—
    II.
    Trop.: cor meum mihi nunc pervium est, my heart is now open, i. e. light or easy, Plaut. Ps. 2, 4, 70 (760 Ritschl):

    nihil ambitioni pervium,

    accessible, Tac. A. 13, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > pervius

  • 105 probo

    prŏbo, āvi, ātum, āre, v. a. [1. probus].
    I.
    To try, test, examine, inspect, judge of any thing in respect of its goodness, fitness, etc. (rare in class. Lat.; not in Cic. or Cæs.; in eccl. Lat. very freq.).
    A.
    Lit.:

    militem neque a moribus neque a fortunā probabat, sed tantum a viribus,

    Suet. Caes. 65:

    tus probatur candore, etc.,

    Plin. 12, 14, 32, § 65:

    mucronem cultri ad buccam,

    Petr. 70:

    terram amaram sive macram,

    Plin. 17, 5, 3, § 33:

    denarios,

    id. 33, 9, 46, § 132:

    pecuniam,

    Dig. 46, 3, 39; cf.:

    sicut probavi ipse,

    have learned, proved by experience, Pall. 12, 7, 22:

    aurum per ignem probatur,

    Vulg. 1 Pet. 1, 7:

    juga boum,

    id. Luc. 14, 19.—
    B.
    Trop.:

    tuo ex ingenio mores alienos probas,

    judge of, Plaut. Pers. 2, 2, 30; id. Trin. 4, 3, 42:

    amicitias utilitate,

    Ov. P. 2, 3, 8.— So, to test, try, prove, examine the mind or heart:

    ipsi vos probate,

    Vulg. 2 Cor. 13, 5; cf. id. Zach. 13, 9; id. Psa. 138, 1 et saep.—
    II.
    To esteem as good, serviceable, fit, just, etc.; to be satisfied with, to approve a thing (class.; cf.

    comprobare): quis est, qui non probet, qui non laudet?

    Cic. Mil. 28, 77:

    istam rationem laudo vehementer et probo,

    id. Fam. 7, 1, 5: Cato ea sentit, quae non probantur in vulgus, id. Par. prooem.; id. Fin. 2, 1, 1:

    Asia picem Idaeam maxime probat,

    Plin. 14, 20, 25, § 128.—With objectclause:

    Caesar maxime probat coactis navibus mare transire et Pompeium sequi,

    Caes. B. C. 1, 29.—
    B.
    In partic. (mil. t. t.), to approve for military service, to recruit, enlist: quo (die) primum probati sunt, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 30, 2.—
    C.
    To declare any thing well done, to express approbation of, to approve a thing:

    laudant fabrum atque aedes probant,

    Plaut. Most. 1, 2, 20:

    domum,

    Cic. Fam. 5, 6, 3:

    villam,

    Liv. 4, 22:

    petentibus, ut ad opera probanda, anni et sex mensium tempus prorogaretur,

    id. 45, 15:

    plausu probatae puellae,

    Juv. 11, 164.—
    D.
    To approve a person, to recognize as fit or worthy:

    ad unum Vercingetorigem probant imperatorem,

    Caes. B. G. 7, 63, 6:

    quā impudentiā est, eumne testem improbabit quem judicem probarit?

    Cic. Rosc. Com. 15, 45.—
    III.
    To represent or show a thing to be good, serviceable, fit, right, etc., to make acceptable, to recommend; and: aliquid alicui, to convince one of any thing:

    quos (libros), ut spero, tibi valde probabo,

    Cic. Att. 4, 14, 1:

    officium meum P. Servilio,

    id. Verr. 2, 4, 38, § 82:

    causam alicui,

    id. Quint. 30, 92:

    nostrum officium ac diligentiam,

    id. Div. in Caecil. 22, 72:

    factum suum alicui,

    id. Att. 16, 7, 4:

    omnia facta dictaque mea sanctissimis moribus tuis,

    Plin. Ep. 10, 3 (20), 3.—With de:

    quibus de meo celeri reditu non probabam,

    Cic. Att. 16, 7, 4: se alicui, to make one's self acceptable:

    (Epicurus) multis se probavit,

    id. Fin. 2, 25, 81:

    quā in legatione (Ligarius) et civibus et sociis ita se probavit, ut, etc.,

    id. Lig. 1, 2.— Pass.:

    mihi egregie probata est oratio tua,

    has pleased, Cic. Tusc. 4, 4, 8.—
    B.
    In partic., to make a thing credible, to show, prove, demonstrate:

    crimen,

    Cic. Fl. 37, 93:

    his ego judicibus non probabo, C. Verrem contra leges pecunias cepisse?

    id. Verr. 2, 1, 4, § 10:

    causam paucis verbis,

    id. Balb. 21, 49:

    se memorem probare,

    grateful, id. Fam. 10, 24, 1:

    perfacile factu esse illis probat, conata perficere,

    Caes. B. G. 1, 3:

    hoc difficile est probatu,

    Cic. Tusc. 5, 1, 1:

    et patrio pater esse metu probor,

    my paternal fear shows that I am your father, Ov. M. 2, 91:

    sicut Thrasvmachi probat exitus,

    Juv. 7, 204.—With se: malo praesens observantiā, indulgentiā, assiduitate memorem me tibi probare, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 1.—
    C.
    To represent, pass off a person for another:

    loquebantur suppositum in ejus locum, quem pro illo probare velles,

    Cic. Verr. 2, 5, 30, § 78:

    quod tu istis lacrumis te probare postulas, Non pluris refert quam, etc.,

    Plaut. Ps. 1, 1, 101.—So absol.: forma et aetas ipsast, facile ut pro eunucho probes, pass for one, Ter. Eun. 2, 3, 84.—Hence, prŏbātus, a, um, P. a.
    A. 1.
    Of persons:

    ceterarum homines artium spectati et probati,

    Cic. de Or. 1, 27, 124:

    ingeniosos et opulentos, et aetatis spatio probatos,

    id. Top. 19, 73:

    operum probatissimi artifices,

    Col. 11, 1, 6:

    probatissima femina,

    most excellent, Cic. Caecin. 4, 10.—
    2.
    Of things:

    argentum,

    Plaut. Pers. 4, 6, 1:

    probata experimento cultura,

    Quint. 10, 2, 2:

    boleti probatissimi,

    Plin. 16, 5, 11, § 31:

    probatissima palma,

    id. 23, 5, 52, § 98:

    probatissima statua,

    id. 34, 8, 19, § 53: probata et exspectata adulescentia, Lucil. ap. Non. 437, 13:

    moneta,

    Vulg. Gen. 23, 16.—
    B.
    Transf., pleasing, agreeable:

    ut nemo probatior primoribus patrum esset,

    Liv. 27, 8:

    probatissimus alicui,

    Cic. Planc. 11, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > probo

  • 106 saepio

    saepĭo ( sēp-), psi, ptum, īre ( pluperf. subj. saepissent, Liv. 44, 39, 3 dub.; v. Drak. ad loc.), 4, v. a. [saepes].
    I.
    Prop., to surround with a hedge, to hedge in, fence in, enclose (class.; cf. vallo).
    A.
    With abl.: VTI LOCVS ANTE EAM ARAM... STIPITIBVS ROBVSTIS SAEPIATVR, Cenot. Pisan. ap. Inscr Orell. 642; cf.:

    saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis indagavi sepulcrum,

    Cic. Tusc. 5, 23, 64; cf. id. Rep. 1, 26, 41.—
    B.
    In simple constr.:

    dum ne per fundum saeptum facias semitam,

    Plaut. Curc. 1, 1, 36.—
    C.
    With abl. of time: pontifices negant segetem feriis saepiri debere, Col 2, 21, 2.—
    II.
    Transf.
    A. 1.
    With abl.:

    urbem moenibus,

    Cic. Sest. 42, 91:

    oppidum operibus, unitionibus,

    id. Phil. 13, 9, 20:

    castris,

    id. Fam. 15, 4, 10; cf. Liv. 5, 5, 2; 44, 39, 3:

    castra tectis parietum pro muro,

    id. 25, 25, 8:

    oculos membranis tenuissimis,

    Cic. N. D. 2, 57, 142 sq.:

    saltum plagis,

    Lucr. 5, 1251:

    feram venantum coronā,

    Verg. A. 9, 551:

    restituat legiones in locum, quo saeptae fuerunt,

    Liv. 9, 11, 3:

    Agrippam custodiā militum,

    Suet. Aug. 65 fin.:

    saepsit se tectis,

    i. e. shut himself up in his palace, Verg. A. 7, 600.—
    2.
    With acc.:

    saepsit comitium et curiam,

    Cic. Rep. 2, 17, 31:

    omnes fori aditūs,

    id. Phil. 5, 4, 9.—
    3.
    Pass. with ab:

    Albana pubes inermis ab armatis saepta,

    Liv. 1, 28, 8.—
    B.
    To cover, envelop, wrap, wrap up; with abl.:

    aliquem veste,

    Plaut. Cas. 5, 2, 40: saeptus squalidā stolā (with vestitus), Enn. ap. Non. 537, 27 sq.:

    omnia sic avido complexu cetera saepsit (sc. aether),

    Lucr. 5, 470:

    at Venus obscuro gradientes aëre saepsit,

    Verg. A. 1, 411.—
    III.
    Trop.
    A.
    To hedge up, check, impede, hinder, stop, etc.: perii, lacrimae linguam saepiunt, Afran. ap. Non. 41, 5.—
    B.
    To surround, enclose, encompass, etc.: (inventa) vestire atque ornare oratione: post memoriā saepire, to enclose them in one's memory, i. e. to get them by heart, Cic. de Or. 1, 31, 142; cf.: is se circumvestit dictis, saepit sedulo, Poët. ap. Cic. de Or. 3, 39, 158; and:

    domi teneamus eam (orbam eloquentiam) saeptam liberali custodiā,

    Cic. Brut. 96, 330; v. Jahn ad h. l.: locum omnem cogitatione (the figure taken from surrounding with toils in hunting; cf.

    II. A.),

    Cic. de Or. 2, 34, 147:

    saeptus legibus et judiciorum metu,

    surrounded, sheltered, guarded, id. Phil. 12, 10, 25; cf.:

    quibus praesidiis philosophiae saeptus sim,

    id. Fam. 16, 23; so,

    saeptus praesidiis,

    id. Rep. 1, 44, 68; id. Off. 2, 11, 39; id. Mil. 1, 2; cf.

    also: postquam omnia pudore saepta animadverterat,

    Liv. 3, 44;

    and with this cf.: (mulieres) saeptae pudicitiā agunt,

    Tac. G. 19:

    (lex) se saepit difficultate abrogationis,

    Cic. Att. 3, 23, 2:

    ut quibusdam excubiis in ore positis saepiatur,

    Gell. 1, 15, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > saepio

  • 107 sinuosus

    sĭnŭōsus, a, um, adj. [1. sinus], full of bendings, windings, or curves; full of folds, bent, winding, sinuous ( poet. and in postAug. prose; syn. tortuosus).
    I.
    Lit.:

    flexus anguis,

    Verg. G. 1, 244:

    volumina (serpentis),

    id. A. 11, 753:

    Maeander flexibus,

    Plin. 5, 29, 31, § 113:

    arcus,

    Ov. Am. 1, 1, 23:

    vela,

    Prop. 4 (5), 1, 15; Ov. H. 8, 23:

    vestis,

    id. M. 5, 68:

    folia lateribus,

    Plin. 16, 6, 8, § 19 et saep.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of style, full of digressions, diffuse: ratio narrandi, * Quint. 2, 4, 3:

    quaestio,

    Gell. 14, 2, 13.—
    B.
    Sinuoso in pectore, in the recesses of my heart, Pers. 5, 27.—
    * Adv.: sĭnŭōsē, intricately, in a roundabout manner:

    dicere sinuosius atque sollertius,

    Gell. 12, 5, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > sinuosus

  • 108 unanimus

    ūnănĭmus, a, um, adj. [unus-animus], of one mind, heart, or will; of one accord, concordant, harmonious, unanimous ( poet.):

    ego tu sum, tu's ego: unanimi sumus,

    Plaut. Stich. 5, 4, 49 ritschl N. cr.:

    sodales,

    Cat. 30, 1:

    fratres,

    Stat. Th. 8, 669:

    venti,

    Val. Fl. 1, 615; 4, 161 (but in Liv. 7, 21, 5, the correct read. is una animos).

    Lewis & Short latin dictionary > unanimus

См. также в других словарях:

  • The Heart — Infobox Radio Station name = The Heart area = United States branding = hot girls rock airdate = September, 2001 frequency = XM 23 format = Love Songs and lite rock hits class = Satellite Radio Station owner = XM Satellite Radio website =… …   Wikipedia

  • The Heart of Me — Infobox Film name = The Heart of Me image size = 250px director = Thaddeus O Sullivan writer = Rosamond Lehmaan Lucinda Coxon starring = Helena Bonham Carter Olivia Williams Paul Bettany music = Ray Noble and Gustav Holst cinematography = Ben… …   Wikipedia

  • The Heart of Everything — Studio album by Within Temptation Release …   Wikipedia

  • The Heart Truth — is a campaign meant to raise awareness of the risk of heart disease and stroke in women. The campaign is sponsored by the National Heart, Lung, and Blood Institute, an organization of the United States Department of Health and Human Services.cite …   Wikipedia

  • The Heart of Chicago 1967–1997 — The Heart of Chicago 1967 1997 Greatest hits album by Chicago Released April 22, 1997 …   Wikipedia

  • The Heart of Chicago 1967–1998 Volume II — The Heart of Chicago 1967 1998 Volume II Greatest hits album by Chicago Released May 12, 1998 …   Wikipedia

  • The Heart of Illinois Fair — is an event that plays host to livestock competitions, rides, concessions, motor contests, and sometimes concerts. The Heart of Illinois Fair, sponsored in part by HOI 19 News, takes place annually in Peoria, Illinois. In 2009, the Heart of… …   Wikipedia

  • The Heart of the Serpent —   …   Wikipedia

  • The Beast in the Heart — (Don t Tell) Directed by Cristina Comencini Produced by Marco Chimenz, Giovanni Stabilini Written by Cristina Comencini, Giulia Calenda, Francesca Marciano …   Wikipedia

  • The Heart of tha Streetz, Vol. 2 (I Am What I Am) — Studio album by B.G. Released March 21, 2006 …   Wikipedia

  • The Pure Weight of the Heart — is Antonella Gambotto Burke s first novel and third book. It peaked at number six on The Sydney Morning Herald s bestseller list. Published by Orion Publishing in London in 1998, was Tatler s Book of the Month, and was translated into German by… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»