Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

the+circus+games

  • 1 circus

        circus ī, m    [CVR-], a circular line, circle: lacteus, the Milky Way.—An enclosure for athletic games, race-course, ring: longo decedere circo, V.: munera circo locantur In medio, V.: maritimus (at Anagnia), L. — Esp.: Circus Maximus, an oval circus between the Palatine and Aventine hills, with room for 100,000, C., L., O.; often called Circus, C.: Fallax (as the resort of soothsayers and jugglers), H. — The Circus Flaminius, C.; called Circus, O.
    * * *
    race course; circus in Rome, celebration of games; circle; orbit

    Latin-English dictionary > circus

  • 2 jeux du cirque

    Dictionnaire Français-Anglais > jeux du cirque

  • 3 cirque

    cirque [siʀk]
    masculine noun
       a. circus
       b. ( = embarras) (inf) quel cirque pour garer sa voiture ici ! it's such a performance (inf) finding somewhere to park around here!
    arrête ton cirque ! give it a rest! (inf)
    * * *
    siʀk
    nom masculin
    1) ( spectacle) circus
    2) (colloq) ( chahut) racket (colloq); ( désordre) shambles (colloq) (sg)
    * * *
    siʀk nm
    1) (= spectacle) circus

    Emmène les enfants au cirque. — Take the children to the circus.

    2) (= arène) amphitheatre Grande-Bretagne amphitheater USA
    3) GÉOGRAPHIE cirque
    4) fig (= pagaille) shambles sg (= chichis) carry-on
    * * *
    cirque nm
    1 ( spectacle) circus; un numéro de cirque a circus act;
    2 ( chahut) racket; ( désordre) shambles (sg); ( comédie) carry-on GB; il a fait le cirque toute la nuit he made a racket all night; arrête ton cirque! stop your nonsense!; c'est le cirque pour se garer à Oxford it's a real performance parking in Oxford;
    3 Géog cirque;
    4 Antiq circus; les jeux du cirque circus games.
    [sirk] nom masculin
    1. LOISIRS [chapiteau] circus, big top
    [représentation] circus
    2. (familier) [agitation]
    [lieu]
    c'est un vrai cirque ici! it's chaos ou pandemonium in here!
    3. (familier) [scène]
    [sur la Lune] crater

    Dictionnaire Français-Anglais > cirque

  • 4 desultor

    dēsultor, ōris, m. [id.], a leaper, vaulter, the technical designation of a sort of riders, who, in the circus-games, leaped from one horse to another without stopping.
    I.
    Prop., Varr. R. R. 2, 7, 15; Liv. 23, 29; 44, 9; Manil. 5, 85.—
    II.
    Trop., a fickle, inconstant person:

    amoris,

    an inconstant lover, Ov. Am. 1, 3, 15; cf.

    bellorum,

    Sen. Suas. 1, § 8.

    Lewis & Short latin dictionary > desultor

  • 5 Circēnsis

        Circēnsis e, adj.,    of the Circus: ludi, the contests in the Circus Maximus (ludi magni), C., L.— As subst: magni Circenses, V.
    * * *
    I
    games in the Circus (pl.); games/exercises of wrestling, running, fighting
    II
    circensis, circense ADJ
    of the Circus; associated with games in circus; used at circus

    Latin-English dictionary > Circēnsis

  • 6 circiensis

    I
    games in the Circus (pl.); games/exercises of wrestling, running, fighting
    II
    circiensis, circiense ADJ
    of the Circus; associated with games in circus; used at circus

    Latin-English dictionary > circiensis

  • 7 ludus

    lūdus, i, m. [id.], a play.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a play, game, diversion, pastime:

    ad pilam se aut ad talos, aut ad tessaras conferunt, aut etiam novum sibi aliquem excogitant in otio ludum,

    Cic. de Or. 3, 15, 58:

    datur concessu omnium huic aliqui ludus aetati,

    id. Cael. 12, 28:

    campestris,

    id. ib. 5, 11:

    nec lusisse pudet, sed non incidere ludum,

    Hor. Ep. 1, 14, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    Ludi, public games, plays, spectacles, shows, exhibitions, which were given in honor of the gods, etc.
    (α).
    In gen.:

    hoc praetore ludos Apollini faciente,

    Cic. Brut. 20, 78:

    ludos committere,

    id. Q. Fr. 3, 4, 6:

    ludos magnificentissimos apparare,

    id. ib. 3, 8, 6:

    ludos apparatissimos magnificentissimosque facere,

    id. Sest. 54, 116:

    ludos aspicere,

    Ov. F. 6, 238:

    ludos persolvere alicui deo,

    id. ib. 5, 330: ludis, during the games, Cic. Fragm. ap. Non. 63, 18; Plaut. Cas. prol. 27:

    circus maximus ne diebus quidem ludorum Circensium... irrigabatur,

    Front. Aq. 97.— Sing.:

    haec ultra quid erit, nisi ludus?

    Juv. 8, 199.—
    (β).
    In this sense, ludi is freq. in appos. with the neutr. plur. of the adj. which names the games:

    ludi Consualia,

    Liv. 1, 9, 6:

    ludi Cerealia,

    id. 30, 39, 8:

    ludi Taurilia,

    id. 39, 22, 1 (Weissenb. Taurii); 34, 54, 3; cf.:

    quaedam faciem soloecismi habent... ut tragoedia Thyestes, ut ludi Floralia ac Megalensia... numquam aliter a veteribus dicta,

    Quint. 1, 5, 52; cf.:

    ludis Megalensibus,

    Gell. 2, 24, 2.—
    (γ).
    Also with gen. of place:

    eo ipso die auditam esse eam pugnam ludis Olympiae memoriae proditum est,

    Cic. N. D. 2, 2, 6.—
    2.
    Stage-plays (opp. to the games of the circus):

    venationes autem ludosque et cum collegā et separatim edidit,

    Suet. Caes. 10.—
    C.
    A place of exercise or practice, a school for elementary instruction and discipline (cf. schola):

    in ludum ire,

    Plaut. Pers. 2, 1, 6:

    fidicinus,

    music-school, id. Rud. prol. 43:

    litterarius,

    id. Merc. 2, 2, 32:

    litterarum ludi,

    Liv. 3, 44; 6, 25:

    ludus discendi,

    Cic. Q. Fr. 3, 4, 6:

    Dionysius Corinthi dicitur ludum aperuisse,

    id. Fam. 9, 18, 1:

    Isocrates, cujus e ludo, tamquam ex equo Trojano, meri principes exierunt,

    id. de Or. 2, 22, 94; id. Or. 42, 144:

    gladiatores, quos ibi Caesar in ludo habebat,

    Caes. B. C. 1, 14, 4:

    militaris,

    Liv. 7, 33, 1:

    litterarii paene ista sunt ludi et trivialis scientiae,

    Quint. 1, 4, 27:

    litterarium ludum exercere,

    Tac. A. 3, 66:

    obsides quosdam abductos e litterario ludo,

    Suet. Calig. 45:

    ibi namque (in foro) in tabernis litterarum ludi erant,

    Liv. 3, 44, 6:

    quem puerum in ludo cognōrat,

    Nep. Att. 10, 3:

    in Flavī ludum me mittere,

    Hor. S. 1, 6, 72; cf. Gell. 15, 11, 2; Suet. Gram. 4; id. Rhet. 1:

    sic veniunt ad miscellanea ludi,

    Juv. 11, 26.
    II.
    Transf.
    A.
    Play, sport, i. e. any thing done, as it were, in play, without trouble, mere sport, child's play:

    oratio ludus est homini non hebeti,

    Cic. de Or. 2, 17, 72:

    cum illa perdiscere ludus esset,

    id. Fin. 1, 8, 27:

    quibus (Graecis) jusjurandum jocus est, testimonium ludus,

    id. Fl. 5, 12.—
    B.
    Sport, jest, joke, fun: si vis videre ludos [p. 1084] jucundissimos, Plaut. Poen. 1, 1, 78:

    ad honores per ludum et per neglegentiam pervenire,

    Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:

    aliquem per ludum et jocum evertere,

    id. ib. 2, 1, 60, §

    155: amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27:

    vertere seria ludo,

    id. A. P. 226:

    nil per ludum simulabitur,

    Juv. 6, 324:

    ut ludos facit,

    Ter. Phorm. 5, 7, 52: ludos facere aliquem, to make sport of, make game of, to banter, jeer at, mock:

    ut nunc is te ludos facit,

    Plaut. Capt. 3, 4, 47:

    quem, senecta aetate, ludos facias,

    id. Aul. 2, 2, 74.— With dat.:

    miris modis dī ludos faciunt hominibus,

    Plaut. Rud. 3, 1, 1; id. Truc. 4, 2, 46.—In pass.:

    ludos fieri,

    Plaut. Ps. 4, 7, 72:

    hocine me aetatis ludos vis factum esse indigne?

    id. Bacch. 5, 1, 4: ludos aliquem dimittere, to send one away with scorn and derision, or, as in Engl., to send one off with a flea in his ear:

    numquam hercle quisquam me lenonem dixerit, si te non ludos pessimos dimisero,

    id. Rud. 3, 5, 11:

    ludos facis me,

    id. Am. 2, 1, 21: facere ludos aliquid, to make a jest or a trifle of any thing, to throw away, to lose:

    nunc et operam ludos facit, et retia, etc.,

    id. Rud. 4, 1, 9:

    ludos dare, praebere,

    to make one's self ridiculous, Ter. Eun. 5, 7, 9:

    ludos alicui reddere,

    to play tricks on, id. And. 3, 1, 21: dare ludum alicui, to give play to one, i. e. to humor, indulge, Plaut. Bacch. 4, 10, 7; id. Cas. prol. 25; id. Bacch. 4, 10, 9:

    amori dare ludum,

    Hor. C. 3, 12, 1: ludus aetatis, the pleasures of love:

    si frui liceret ludo aetatis, praesertim recto et legitimo amore,

    Liv. 26, 50.—
    C.
    Ludus, the title of a work of Nævius:

    ut est in Naevii Ludo,

    Cic. de Sen. 6, 20; Fest. s. v. redhostire, p. 270, 22 Müll.—Also, Ludus de Morte Claudii, a work of Seneca.

    Lewis & Short latin dictionary > ludus

  • 8 cyrk

    m (G cyrku) 1. (miejsce pokazów) circus
    - dwa bilety do cyrku two tickets for a. to the circus
    - do miasteczka przyjechał cyrk a circus came to town
    - uciec do cyrku to run away and join the circus
    3. pot. (heca) lark pot.; (zamieszanie) scene; (bałagan) farce
    - ale cyrk! what a lark! a. farce!
    - nie rób cyrku, wszyscy na nas patrzą don’t make a scene, everyone’s looking at us
    - istny cyrk z tymi naszymi zarobkami it’s a right farce, the money we earn!
    4. Antycz. circus
    - □ cyrk lodowcowy Geol. cirque, corrie
    * * *
    - ku; -ki; instr sg - kiem; m
    (pot) (przen) what a lark lub farce!
    * * *
    mi
    1. (namiot, instytucja, widowisko) circus; hist. ( w starożytnym Rzymie) circus games.
    2. pot. (= heca, granda, sensacja) circus, show; ale cyrk! what a lark!
    3. geol. cyrk lodowcowy cirque.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cyrk

  • 9 igrzysk|a

    plt (G igrzysk) 1. książk. (the) Olympics
    - igrzyska nowożytne the modern Olympics a. Games
    - igrzyska zimowe the Winter Olympics a. Games
    - (letnie) igrzyska olimpijskie the Olympic Games
    2. Antycz. (w dawnej Grecji) (classical) games; (w starożytnym Rzymie) circus sg, games

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > igrzysk|a

  • 10 forus

        forus ī, m    [1 FOR-], a gangway (in a ship): per foros cursare: laxat foros, V.— A row of seats (in the Circus), L.— A cell (of bees): conplere foros, V.
    * * *
    gangway in a ship; row of benches erected for games/circus; cell of bees

    Latin-English dictionary > forus

  • 11 Campi Aleii

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campi Aleii

  • 12 Campi Lapidei

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campi Lapidei

  • 13 Campi Macri

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campi Macri

  • 14 Campi Magni

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campi Magni

  • 15 Campi Veteres

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campi Veteres

  • 16 Campus

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campus

  • 17 campus

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > campus

  • 18 Campus Esquilinus

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campus Esquilinus

  • 19 Campus Flaminius

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campus Flaminius

  • 20 Campus Martius

    1.
    campus, i, m. [cf. kêpos, Dor. kapos; perh. for scampus from skaptô, to dig, scabo; whence Campania, and perh. Capua; for the inserted m, cf. AAB-' lambanô].
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., of any open, level land, without reference to cultivation or use, an even, flat place, a plain, field (freq. and class.; cf.: ager, planities, aequor; opp. mons, collis, silva, etc.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 8 sq.): saxum plani raptim petit aequora campi,

    Lucr. 3, 1015; cf. id. 5, 950:

    in camporum patentium aequoribus,

    Cic. Div. 1, 42, 93:

    aequor campi,

    Verg. A. 7, 781; Sil. 5, 376:

    aequo dare se campo,

    id. 9, 56:

    in aequo campi,

    Liv. 5, 38, 4:

    campos pedibus transire,

    Lucr. 4, 460; cf. id. 5, 493:

    campos et montes peragrantes,

    Cic. Div. 1, 42, 94; cf. id. N. D. 2, 39, 98:

    spatia frugifera atque immensa camporum,

    id. ib. 2, 64, 161; Col. 1, 2, 4; Lucr. 5, 1372:

    campus in prata et arva salictaque et arundineta digestus,

    Col. 1, 2, 3; cf. Auct. Her. 4, 18, 25; Curt. 8, 1, 4; Lucr. 5, 782; Tib. 4, 3, 1:

    virentes,

    Lucr. 1, 19:

    frequens herbis et fertilis ubere,

    Verg. G. 2, 185:

    gramineus,

    id. A. 5, 287; Hor. C. 2, 5, 6:

    pingues Asiae,

    id. Ep. 1, 3, 5: redeunt jam gramina campis, id. C. 4, 7, 1:

    herbosus,

    id. ib. 3, 18, 9:

    herbidus aquosusque,

    Liv. 9, 2, 7:

    opimus, id'. 31, 41, 7: campi frumenti ac pecoris et omnium copiā rerum opulenti,

    id. 22, 3, 3:

    pigri,

    Hor. C. 1, 22, 17 al. —

    Campus, like ager, is used in a wider or more restricted sense, as conveying a particular or more general idea: in agro publico campi duo milia jugerum immunia possidere,

    Cic. Phil. 3, 9, 22:

    agros Vaticanum et Pupinium, cum suis opimis atque uberibus campis conferendos,

    id. Agr. 2, 35, 96:

    si pinguis agros metabere campi,

    Verg. G. 2, 274 and 276; Lucr. 2, 324 sq.:

    certamina magna per campos instructa,

    id. 2, 5:

    campus terrenus,

    Liv. 33, 17, 8:

    dimicaturum puro ac patenti campo,

    id. 24, 14, 6:

    (praefecti regii) suas copias in campum Marathona deduxerunt,

    Nep. Milt. 4, 2: numquam in campo ( in the free, open field) sui fecit potestatem, id. Ages. 3, 6; so id. Hann. 5, 4; Ov. M. 10, 151; cf. id. ib. 13, 579:

    insistere Bedriacensibus campis ac vestigia recentis victoriae lustrare oculis concupivit (Vitellius),

    Tac. H. 2, 70; so,

    Bebriaci Campo spolium affectare,

    the battlefield, Juv. 2, 106:

    campum colligere,

    Veg. Mil. 3, 25.—
    2.
    Meton., the produce of the field:

    moriturque ad sibila (serpentis) campus,

    Stat. Th. 5, 528.—
    B.
    Poet. like aequor, in gen., any level surface (of the sea, a rock, etc.):

    caeruleos per campos,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    campi natantes,

    Lucr. 5, 489; 6, 405; 6, 1141:

    liquentes,

    Verg. A. 6, 724; 10, 214:

    campus Liberioris aquae,

    Ov. M. 1, 41; 1, 43:

    latus aquarum,

    id. ib. 1, 315;

    11, 356: immotā attollitur undā Campus (i. e. saxum),

    Verg. A. 5, 128.—
    C.
    Trop.:

    feratur eloquentia non semitis sed campis,

    on the open field, Quint. 5, 14, 31:

    (oratio) aequo congressa campo,

    on a fair field, id. 5, 12, 92:

    velut campum nacti expositionis,

    id. 4, 2, 39.—
    II.
    Esp.
    A.
    As geog. designation.
    1.
    Campi Alēii, a plain in Lycia, Cic. Tusc. 3, 26, 63.—
    2.
    Campi Lăpĭdĕi, a stony plain near Marseilles, now La Crau, Hyg. Astr. 2, 6; Plin. 3, 4, 5, § 34; 21, 10, 31, § 57.—
    3.
    Campi Ma-cri, a district in Gallia Cisalpina, on the river Macra, Varr. R. R. 2, prooem. § 6; Liv. 41, 18, 6; 45, 12, 11.—
    4.
    Campi Magni, in Africa, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 167 (cf. Vahl. p. 167); Liv. 30, 8, 3.—
    5.
    Campi Vĕtĕres, in Lucania, Liv. 25, 16, 25.—
    B.
    An open place in or near Rome.
    1.
    Campus Esquĭlīnus, on the Esquiline Hill, Cic. Phil. 9, 7, 17; Suet. Claud. 25.—
    2.
    Campus Flāmĭnĭus, on which stood the Circus Flaminius, Varr. L. L. 5, § 32 Müll. —
    3.
    Campus Scĕlĕrātus, near the Colline Gate, Liv. 8, 15, 8; Fest. p. 333 Müll. —
    4.
    Far more freq. Campus, a grassy plain in Rome along the Tiber, in the ninth district, orig. belonging to the Tarquinii, after whose expulsion it was consecrated to Mars (Liv. 2, 5, 2); hence fully called Campus Martĭus, a place of assembly for the Roman people at the comitia centuriata, Cic. Cat. 1, 5, 11; id. Q. Fr. 2, 2, 1; id. Rab. Perd. 4, 11; Hor. C. 3, 1, 11; Quint. 11, 1, 47 al.—Hence,
    b.
    Meton., the comitia themselves:

    curiam pro senatu, campum pro comitiis,

    Cic. de Or. 3, 42, 167:

    fors domina campi,

    id. Pis. 2, 3:

    venalis,

    Luc. 1, 180; also, much resorted to by the Romans for games, exercise, and recreation, a place for military drills, etc. (cf. campicursio and campidoctor), Cic. Off. 1, 29, 104; id. Quint. 18, 59; id. Fat. 4, 8; 15, 34; id. de Or. 2, 62, 253; 2, 71, 287; Hor. C. 1, 8, 4; 1, 9, 18; 3, 7, 26; id. S. 1, 6, 126; 2, 6, 49; id. Ep. 1, 7, 59; 1, 11, 4; id. A. P. 162.—
    III.
    Trop., a place of action, a field, a theatre, opportunity, subject for debate, etc. (cf. area) (a favorite figure of Cic.):

    me ex hoc ut ita dicam campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    id. Ac. 2, 35, 112; cf. id. de Or. 3, 19, 70:

    in hoc tanto tamque immenso campo cum liceat oratori vagari libere,

    id. ib. 3, 31, 124:

    magnus est in re publicā campus, multis apertus cursus ad laudem,

    id. Phil. 14, 6, 17:

    nullum vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset,

    id. Mur. 8, 18; Plin. Pan. 31, 1: honoris et gloriae campus, id. [p. 276] ib. 70, 8:

    rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, etc.,

    Cic. Off. 1, 18, 61; Juv. 1, 19.
    2.
    campus, i, m., = kampos, a seaanimal:

    marini = hippocampi,

    Mart. 9, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Campus Martius

См. также в других словарях:

  • Circus Games Mosaic — The Circus Games Mosaic is a 2nd century Roman mosaic depicting a chariot race in quadrigas[1]. It was discovered in 1806 in the Ainay district of Lyon (ancient Lugdunum) and is now on show in the Gallo Roman Museum of Lyon. Contents 1 Discovery… …   Wikipedia

  • The Circus — Студийный альбом Take That Дата выпуска 1 декабря 2008 года Записан июнь август 2008 года, SARM Studios, Западный Лондон Жанр Поп музыка Длительность 46:36 …   Википедия

  • The Gladiators: Galactic Circus Games — The Gladiators Galactic Circus Games Éditeur Arxel Tribe Développeur Eugen Systems Date de sortie …   Wikipédia en Français

  • Where's Waldo at the Circus — Infobox VG title = Where s Waldo at the Circus developer = WarnerActive publisher = distributor = designer = engine = version = released = November 1995 genre = Puzzle game modes = Single Player ratings = platforms = PC CD ROM media =… …   Wikipedia

  • Circus Charlie — Japanese arcade flyer of Circus Charlie. Developer(s) Konami …   Wikipedia

  • Circus Flaminius — The Circus Flaminius was a large, circular area of land in Rome that contained a small race track reserved for mysterious games, and various other buildings and monuments. It was located in the southern end of the Campus Martius, near the Tiber… …   Wikipedia

  • Circus Caper — Moeru! Oniisan Circus Caper cover art Developer(s) Advance Communication Company[1] …   Wikipedia

  • Circus Circus Las Vegas — Address 2880 Las Vegas Blvd South Las Vegas, NV 89109 Opening date October 18, 1968 …   Wikipedia

  • Circus Circus Reno — Address 500 North Sierra Street Reno, Nevada 89503 Opening date July 1, 1978 Theme Circus No. of rooms 1,572 Total gaming space …   Wikipedia

  • Circus Maximus (U.S. band) — Circus Maximus was a United States band in the late 1960s, who combined influences from folk music, rock, and jazz into a form of psychedelic rock. [ The Rolling Stone Encyclopedia of Rock Roll (John Pareles and Patricia Romanowski, eds.),… …   Wikipedia

  • Circus Maximus (American band) — Circus Maximus was a United States band in the late 1960s, who combined influences from folk music, rock, and jazz into a form of psychedelic rock.[1] Contents 1 History 2 Members 3 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»