-
1 testimonium
testimonium, iī, n. (1. testis), das (mündliche od. schriftliche) Zeugnis, I) eig.: Ciceronis, Caes.: testimonia testium vestrorum, Cic.: honorificum civitatis test., ehrenvolle Anerkennung von seiten des St., Vell.: test. falsum, Liv. u. Gell.: sed quid ego illum voco ad testimonium? Varro: testimonia non audire (nicht auf Z. hören), Cic.: testimonium dicere in alqm, Cic., contra deos, Cic.: testimonium de coniuratione dicere in alios, Cic.: falsum testimonium dicere, Gell., dicere in alqm, Liv.: ut etiam grave testimonium impertitum clari hominis magnique videatur, Cic.: alci testimonium huius urbis atque imperii conservati dare, Cic.: testimonium dare pro alqo, Ggstz. ferre adversus alqm, ICt.: praebere diversa inter se testimonia, ICt.: perhibere testimonium, Varro u.a.: reddere alci testimonium stuporis, Sen. rhet.: reddere alci iustissimum integritatis testimonium, Plin. ep.: reddere alci iustitiae testimonium, Quint.: dicere pro testimonio, im Zeugenverhör aussagen, Cic.: mentiri pro testimonio, ein falsches Z. ablegen, Gell.: alci testimonium denuntiare, Cic. (u. so testimonii denuntiatio, Cic.): tribuere testimonium virtutis egregiae, Cic.: virtuti debitum testimonium recusare, Cic.: ad testimonium vocare, Varro: obrui aratorum testimoniis, Cic.: testimonia elevare, Quint.: alqm testimonio fraudare, Cic.: neque testimonii dictio est, hat nicht das Recht, Zeuge zu sein, Ter. – v. schriftlichen Zeugnissen, testimonium componere, obsignare, Cic.: legite testimonia testium, Cic.: ad ephoros sibi testimonium daret, Nep. – II) übtr., das Zeugnis = der Beweis, dedisti iudicii tui testimonium, Cic.: verba sunt testimonio, Cic.: laboris sui periculique testimonium afferre, Caes.: eius rei testimonium esse, quod etc., Caes.: testimonia moderatae vitae proferre, Nep.
-
2 testimonium
testimonium, iī, n. (1. testis), das (mündliche od. schriftliche) Zeugnis, I) eig.: Ciceronis, Caes.: testimonia testium vestrorum, Cic.: honorificum civitatis test., ehrenvolle Anerkennung von seiten des St., Vell.: test. falsum, Liv. u. Gell.: sed quid ego illum voco ad testimonium? Varro: testimonia non audire (nicht auf Z. hören), Cic.: testimonium dicere in alqm, Cic., contra deos, Cic.: testimonium de coniuratione dicere in alios, Cic.: falsum testimonium dicere, Gell., dicere in alqm, Liv.: ut etiam grave testimonium impertitum clari hominis magnique videatur, Cic.: alci testimonium huius urbis atque imperii conservati dare, Cic.: testimonium dare pro alqo, Ggstz. ferre adversus alqm, ICt.: praebere diversa inter se testimonia, ICt.: perhibere testimonium, Varro u.a.: reddere alci testimonium stuporis, Sen. rhet.: reddere alci iustissimum integritatis testimonium, Plin. ep.: reddere alci iustitiae testimonium, Quint.: dicere pro testimonio, im Zeugenverhör aussagen, Cic.: mentiri pro testimonio, ein falsches Z. ablegen, Gell.: alci testimonium denuntiare, Cic. (u. so testimonii denuntiatio, Cic.): tribuere testimonium virtutis egregiae, Cic.: virtuti debitum testimonium recusare, Cic.: ad testimonium vocare, Varro: obrui aratorum testimoniis, Cic.: testimonia elevare, Quint.: alqm testimonio fraudare, Cic.: neque testimonii dictio est, hat nicht das Recht,————Zeuge zu sein, Ter. – v. schriftlichen Zeugnissen, testimonium componere, obsignare, Cic.: legite testimonia testium, Cic.: ad ephoros sibi testimonium daret, Nep. – II) übtr., das Zeugnis = der Beweis, dedisti iudicii tui testimonium, Cic.: verba sunt testimonio, Cic.: laboris sui periculique testimonium afferre, Caes.: eius rei testimonium esse, quod etc., Caes.: testimonia moderatae vitae proferre, Nep.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > testimonium
-
3 testimonium
testĭmōnĭum, ii, n. [testor], witness, evidence, attestation, testimony (oral or written):II.qui falsas lites falsis testimoniis Petunt,
Plaut. Rud. prol. 13:testimonii dictio,
Ter. Phorm. 2, 1, 63:quorum egregiam fuisse virtutem testimonio Ciceronis cognoverat,
Caes. B. G. 5, 52:testimonium in aliquem dicere,
Cic. Rosc. Am. 36, 102;testimonium dicere de conjuratione,
id. Sull. 30, 83:testimonium dicere contra deos,
id. N. D. 3, 34, 83; cf.:dicere aliquid pro testimonio,
Plaut. Poen. 3, 2, 19; Cic. Rosc. Am. 35, 101; 36, 102; id. Verr. 2, 1, 5, § 14:testimonium impertire,
id. Fam. 5, 12, 7:Bruttiano justissimum integritatis testimonium redditum,
Plin. Ep. 6, 22, 6: licet iis testimonium reddere industriae, Quint. 11, 1, 88:Publio tuo neque operā... neque testimonio defui,
Cic. Fam. 5, 17, 2:legite testimonia testium vestrorum,
id. Mil. 17, 46: testimonia recitare, Hadrian. in Dig. 22, 5, 3, § 4; so,falsi testes, falsa signa testimoniaque et indicia ex eādem officinā exibant,
Liv. 39, 8, 7:vocare aliquem ad testimonium,
Varr. R. R. 1, 4 fin.:citare ad testimonium,
Petr. 2:in testimonium citare,
Macr. S. 1, 4:ovis damnata falso testimonio,
Phaedr. 1, 17, 6.—Transf., that which serves as proof of any thing, proof, evidence:hoc interest inter exemplum et testimonium: exemplo demonstratur, id quod dicimus cujusmodi sit: testimonio, esse illud ita, ut nos dicimus, confirmatur,
Auct. Her. 4, 3, 5:testimoniorum quae sunt genera? Divinum et humanum: divinum, ut oracula, ut auspicia, ut vaticinationes et responsa sacerdotum, haruspicum, conjectorum: humanum, quod spectatur ex auctoritate et ex voluntate et ex oratione aut liberā aut expressā: in quo insunt scripta, pacta, promissa, jurata, quaesita,
Cic. Part. Or. 2, 6:dare testimonium sui judicii,
id. Leg. 3, 1, 1; so,laudum suarum,
id. Lael. 26, 98:laboris sui periculique afferre,
Caes. B. C. 3, 53:ejus rei testimonium esse, quod, etc.,
id. B. G. 1, 44; cf.:ejus rei ipsa verba formulae testimonio sunt,
Cic. Rosc. Com. 4, 11:cui rei mors indigna Palamedis testimonium dat,
Auct. Her. 2, 19, 28: quod testimonio sit, non ex verbis aptum pendere jus, sed, etc. Cic. Caecin. 18, 52:postquam, quae voluerat, dixerat, testimonii loco librum tradidit,
Nep. Lys. 4, 3:testimonio sunt clarissimi poëtae,
Quint. 1, 10, 10:arca testimonii,
Vulg. Exod. 25, 22; 40, 5 et saep. -
4 testimonium
testimonĭum, ĭi, n. témoignage, attestation, déposition. [st2]2 [-] preuve, signe, indice.* * *testimonĭum, ĭi, n. témoignage, attestation, déposition. [st2]2 [-] preuve, signe, indice.* * *Testimonium, testimonii. Tesmoignage, Deposition.\Afferre testimonium, Vide AFFERO. Porter tesmoignage.\Dicere testimonium. Cic. Porter tesmoignage.\Dicere pro testimonio. Cic. Deposer et porter tesmoignage par devant un juge ou examinateur.\Eleuare testimonia. Quintil. Contredire et reprocher les tesmoings. B.\Refellere testimonia et testes. Cic. Reprocher les tesmoings. B.\Nomine deorum sancta testimoniorum fides. Cic. Confermee et asseuree. -
5 testimōnium
testimōnium ī, n [testis], witness, evidence, attestation, testimony: testimonii dictio, T.: quorum egregiam fuisse virtutem testimonio Ciceronis, cognoverat, Cs.: testimonia in Roscium dicturus: testimonium impertire: testimonia testium vestrorum: Ovis damnata falso testimonio, Ph— Proof, evidence: dare iudici sui testimonium: laboris sui periculique adferre, Cs.: quod testimonio sit, pendere ius, sed, etc.: testimonii loco librum tradidit, N.* * *testimony; deposition; evidence; witness; (used of ark and tabernacle) (Plater) -
6 testimonium
testimonium testimonium, i n доказательство -
7 testimonium
testimonium testimonium, i n подтверждение -
8 testimonium
testimonium testimonium, ii n свидетельство -
9 testimonium
-
10 testimonium
testimōnium, ī n. [ testis ]1) свидетельство, показаниеt. in aliquem C — показание против кого-л.t. dicere (dare) C — давать показания, свидетельствовать2) доказательство, подтверждение (t. alicujus rei dare C или afferre Cs) -
11 Testimonium
Testimonium n -s, ..nien и.. nia свиде́тельство -
12 testimonium
testimonium, ii, n., witness, testimony. -
13 testimonium
-
14 testimonium
свидетельство, а) свидетельское показание (1. 1 pr. § 1. 1. 2. 3 pr. § 3 seq. 1. 4. 5. 8. 13 seq. D. 22, 5. Gai. II. 105);ni testimonium fatiatur (L. XII. tab. VIII. 22, 23);
b) peкомендация (1. 1 C. Th. 6, 22);
c) доказательство (Gai. III. 131).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > testimonium
-
15 testimonium
substantiv1. testimonium, vidnesbyrd/bevis, fx i form af dokument/udtalelse om en persons karakter (formelt eller noget højtideligt) -
16 testimonium
substantiv1. testimonium, vidnesbyrd/bevis, fx i form af dokument/udtalelse om en persons karakter (formelt eller noget højtideligt) -
17 Testimonium
n -s,..nien и..nia -
18 Testimonium
Religion: Test. ("testimony") -
19 Testimonium
Религия: ("testimony", сокр. Test.) свидетельство -
20 Testimonium
сущ.юр. свидетельство
См. также в других словарях:
Testimonium — (v. lat. testimonium: Zeugnis) steht für: in der Fachsprache der Philologie für das Überlieferungszeugnis eines Textes, insbesondere für dessen sekundäre Bezeugung durch ein Zitat, siehe Textkritik Großes Testimonium der katholisch apostolische… … Deutsch Wikipedia
Testimonĭum — (lat.), Zeugniß, Beglaubigungsschreiben. T. integritatis, das Ledigkeitszeugniß, welches Personen nach dem kirchlichen Aufgebot, wenn kein Einspruch geschehen ist, ausgestellt wird, worauf sie dann getraut werden können. T. maturitatis, Zeugniß… … Pierer's Universal-Lexikon
Testimonĭum — (lat.), Zeugnis. T. integritatis, Ledigkeitszeugnis; T. maturitatis, Zeugnis der Reise, das nach bestandenem Abiturientenexamen ausgestellt wird; T. morum, Sittenzeugnis; T. paupertatis, Armutszeugnis (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Testimonium — Testimonĭum (lat.), Zeugnis; T. integritātis, Zeugnis der Unbescholtenheit, insbes. Ledigkeitszeugnis; T. maturitātis, Zeugnis der Reife; T. morum, Sittenzeugnis; T. paupertātis, Armutszeugnis … Kleines Konversations-Lexikon
Testimonium — Testimonium, lat., Zeugniß; t. integritatis, Leumundszeugniß, Ledigkeitszeugniß; t. maturitatis, Zeugniß der Reise für die Universität; t. morum, Sittenzeugniß; t. paupertatis, Armuthszeugniß; testimoniales (literae), Zeugniß, das der Bischof… … Herders Conversations-Lexikon
testimonium — I index affirmation II index attestation, deposition, evidence (noun), evidence (verb), pro … Law dictionary
Testimonium — Tes|ti|mo|ni|um 〈n.; s, ni|en〉 Zeugnis ● Testimonium Paupertatis Zeugnis der Unfähigkeit, Armutszeugnis [lat.; zu testis „Zeuge, Mitwisser“; paupertatis, Gen. von paupertas „Armut“; zu pauper „arm, bedürftig, ärmlich, beschränkt“] * * *… … Universal-Lexikon
Testimonium — Tes|ti|mo|ni|um 〈n.; Gen.: s, Pl.: ni|en〉 Zeugnis; Testimonium Paupertatis Bescheinigung über die Mittellosigkeit von Prozessführenden, das Gerichtsverfahren zu bezahlen, Armutszeugnis [Etym.: lat.] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Testimonium — Tes|ti|mo|ni|um das; s, Plur. ...ien [...i̯ən] u. ...ia <aus gleichbed. lat. testimonium> (veraltet) Zeugnis (Rechtsw.) … Das große Fremdwörterbuch
Testimonium — Das schlimmste Testimonium ist ein ausgeleerter Beutel. – Chaos, 738 … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
testimonium — See testimonium clause … Ballentine's law dictionary