termiczna

См. также в других словарях:

• termiczny — «odnoszący się do ciepła; cieplny» Rozszerzalność termiczna metali. ∆ bud. Termiczny materiał izolacyjny «materiał utrzymujący ciepło, zabezpieczający przed jego utratą dane ciało, urządzenie itp.» ∆ meteor. Burza termiczna «burza powstająca… …   Słownik języka polskiego

• ИНЕРЦИЯ ТЕПЛОВАЯ — свойство ограждающей конструкции сохранять существующее распределение температур внутри неё (Болгарский язык; Български) топлинна инерция (Чешский язык; Čeština) tepelná setrvačnost (Немецкий язык; Deutsch) Wärmebeharrungsvermögen (Венгерский… …   Строительный словарь

• ОБРАБОТКА ТЕПЛО-ВЛАЖНОСТНАЯ — обработка материалов водяным паром или горячей водой с целью ускорения процесса твердения вяжущих или проведения синтеза искусственного камня (Болгарский язык; Български) топлинновлажностно обработване (Чешский язык; Čeština) paření; propařování; …   Строительный словарь

• ТЕПЛОУСТОЙЧИВОСТЬ ОГРАЖДАЮЩИХ КОНСТРУКЦИЙ — способность ограждающих конструкций сохранять в допустимых пределах постоянство температуры на их внутренней поверхности при периодических колебаниях температуры наружного воздуха, граничащего с конструкцией, и при изменениях проходящего через… …   Строительный словарь

• ТЕРМООБРАБОТКА БЕТОНА — повышение температуры бетонной смеси в целях сокращения сроков твердения (Болгарский язык; Български) топлинна обработка на бетона (Чешский язык; Čeština) tepelné zpracování betonu (Немецкий язык; Deutsch) Warmbehandlung des Bétons (Венгерский… …   Строительный словарь

• burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… …   Słownik języka polskiego

• dysocjacja — ż I, DCMs. dysocjacjacji, blm chem. «rozpad związków chemicznych na składniki» ∆ Dysocjacja elektrolityczna «samorzutny rozpad w wodnych roztworach cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad i soli) na jony ujemne i dodatnie» ∆ Dysocjacja termiczna… …   Słownik języka polskiego

• odporność — ż V, DCMs. odpornośćści, blm «zdolność przeciwstawiania się czemuś, niepoddawania się jakiemuś działaniu, wpływowi itp., niewrażliwość na coś; wytrzymałość» Duża, znaczna, mała odporność. Odporność wrodzona, nabyta. Odporność chemiczna, termiczna …   Słownik języka polskiego

• piroceram — m IV, D. u, Ms. pirocerammie; blm chem. «tworzywo otrzymywane przez wprowadzenie do szkła dodatków inicjujących krystalizację i poddawanie go wygrzewaniu; charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną oraz odpornością chemiczną i termiczną»… …   Słownik języka polskiego

• suszarnia — ż I, DCMs. suszarniani; lm D. suszarniani a. suszarniaarń «pomieszczenie z zespołem urządzeń służących do suszenia surowców, produktów spożywczych, zielarskich itp.» Suszarnia powietrzna, termiczna, mechaniczna. Suszarnia rolnicza. Suszarnia… …   Słownik języka polskiego

• termoizolacja — ż I, DCMs. termoizolacjacji; lm D. termoizolacjacji (termoizolacjacyj) techn. «warstwa materiału o małej przewodności cieplnej chroniąca dane ciało, urządzenie lub pomieszczenie przed niepożądaną wymianą ciepła z otoczeniem; izolacja cieplna,… …   Słownik języka polskiego