-
1 tenère
1. v 1) държа (и прен.): tieni la pentola! дръж тенджерата!; il vino bianco bisogna tenerlo al fresco бялото вино трябва да се държи на хладно; lui la teneva per mano той я държеше за ръка; tieni! дръж!; il maglione tiene caldo пуловерът държи топло; 2) държа на някого: tengo molto a te много държа на теб; 3) смятам, считам: lo tenevo per un amico смятах го за приятел; bisogna tenère presente трябва да се има предвид; 4) съдържа, побира: quanti litri tiene il serbatoio? колко литра побира резервоарът?; 5) провеждам, държа: tenère un discorso държа реч; 2. v rifl tenèresi 1) държа се: tieniti a me! дръж се за мен!; non mi sto tenendo in piedi не се държа на краката си; 2) придържам се, спазвам: si tenga ai fatti, signore! придържайте се към фактите, господине!; mi sono tenuto al nostro accordo придържал съм се към нашето споразумение; 3) въздържам се, сдържам се: tieniti dal ridere! въздържай се да се смееш!; Ќ tieni duro! дръж здраво! не се предавай!; tenère il piede in due staffe нося две дини под една мишница; tenère a mente помня; tenère le distanze държа се на разстояние; tenère d'occhio държа под око; tenère compagnia правя компания; tieni conto che имай предвид, че. -
2 mènte
f ум, акъл: mènte acuta остър ум; mènte lucida ясен ум; Ќ tenere in mènte запомням; uscire di mènte забравям.
См. также в других словарях:
tenere — /te nere/ [dal lat. tenēre ] (pres. indic. tèngo [ant. tègno ], tièni, tiène, teniamo [ant. tegnamo ], tenéte, tèngono [ant. tègnono ]; pres. cong. tènga..., teniamo, teniate, tèngano [ant. tègna..., tegnamo, tegnate, tègnano ]; imperat. tièni,… … Enciclopedia Italiana
tenere — te·né·re v.tr. e intr. (io tèngo) I. v.tr. FO I 1a. stringere, reggere qcs. perché non cada, non si muova, ecc.: tenere in mano un bastone Sinonimi: reggere. I 1b. sorreggere qcn. o stringerlo tra le braccia: tenere un bambino in braccio Sinonimi … Dizionario italiano
mente — / mente/ s.f. [lat. mens mĕntis, affine al lat. meminisse e al gr. mimnḗskō ricordare ]. 1. a. [complesso delle facoltà intellettive e psichiche dell uomo: farsi guidare dalla m. ] ▶◀ intelletto, psiche, spirito. ‖ ragione, raziocinio. ⇓ criterio … Enciclopedia Italiana
mente — {{hw}}{{mente}}{{/hw}}s. f. 1 Intelligenza, intelletto: mente lucida, acuta, calcolatrice | Illuminare, aprire, la mente a qlcu., fargli capire qlco. che ignorava del tutto | Far mente locale, concentrarsi in un determinato argomento | Fantasia,… … Enciclopedia di italiano
testa — / tɛsta/ s.f. [dal lat. tardo testa cranio, testa , in origine guscio, vaso ]. 1. [parte del corpo animale e umano in cui si apre la bocca e che contiene il cervello e gli organi di senso specifico: t. piccola, grossa ; sollevare, girare, voltare … Enciclopedia Italiana
mettere — / met:ere/ [lat. mittere mandare , nel lat. tardo mettere ] (pass. rem. misi, mettésti, part. pass. mésso ). ■ v. tr. 1. a. [far sì che qualcosa occupi una determinata posizione o un determinato luogo: m. i vestiti nell armadio ; m. i piatti, le… … Enciclopedia Italiana
memoria — /me mɔrja/ s.f. [dal lat. memoria, der. di memor ŏris memore ]. 1. [capacità della mente di ricordare: avere buona m. ] ▶◀ ‖ mente. ● Espressioni: cancellare dalla memoria ▶◀ dimenticare, (lett.) obliare, rimuovere, scordare. ◀▶ richiamare alla… … Enciclopedia Italiana
ritenere — /rite nere/ [dal lat. retinēre, der. di tenēre tenere , col pref. re ] (coniug. come tenere ). ■ v. tr. 1. (non com.) [tenere di nuovo] ◀▶ restituire, riconsegnare. 2. a. (non com.) [fare azione di trattenimento: r. il passo, il respiro, un… … Enciclopedia Italiana
esperit — Esperit, ou Esprit, Il vient de Spiritus. L esprit et entendement que l homme a de nature, Ingenium. Esprit abbatu, Perculsus animus et abiectus. Un esprit qui se contente de peu de chose, et n ose penser et souhaiter hautes choses, Animus… … Thresor de la langue françoyse
pensare — [dal lat. pensare, intens. di pendĕre pensare ] (io pènso, ecc.). ■ v. intr. (aus. avere ) 1. [assol., esercitare l attività del pensiero: agire senza p. ] ▶◀ meditare, ponderare, ragionare, riflettere. 2. a. [dirigere l attività del pensiero su… … Enciclopedia Italiana
rammentare — (ant. ramentare) [der. di un ant. ammentare ricordare , col pref. r(i ) ] (io ramménto, ecc.). ■ v. tr. 1. [richiamare alla propria memoria: rammento spesso quei tempi ] ▶◀ (lett.) rammemorare, ricordare, rievocare, (lett.) rimembrare. ‖ avere… … Enciclopedia Italiana
