Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

tempestatis+et+sentinae+cs

  • 1 vitium

    I ī n.
    1) физический порок, недостаток, изъян ( corporis C)
    «vitium» appellant, quum partes corporis inter se dissĭdent... integrā valetudine C — «пороком» называют нарушение соответствия между частями тела... при ненарушенном здоровье
    2) дефект, порча, поломка, разрушение, трещина ( in parietibus aut in tecto C)
    3) отрицательное действие, вредное влияние ( tempestatis et sentinae Cs)
    4) неудовлетворительность, слабость ( memoriae Q)
    v. facere C и capere O — испортиться, разрушиться, развалиться
    in vitio esse C — быть дефектным, иметь недостатки
    5) порок, недуг, болезнь (intestinorum CC; mentis Q)
    6) ошибка, погрешность, промах, заблуждение ( ineuntis adulescentiae C)
    quod aetas vitium posuit, aetas auferet PS — промахи, свойственные возрасту, с возрастом и проходят
    meum est v. Cэто моя вина
    alicui aliquid vitio dare (vertere) C — ставить кому-л. что-л. в вину
    vini vitio aliquid facere Pl — сделать что-л. в пьяном виде
    corpus onustum hesternis vitiis H — организм, расстроенный вчерашними излишествами
    8) неблагоприятная примета (в ауспициях), ошибка в установлении примет (в ауспициях)
    magistratus vitio creatus L, C — магистрат, избранный неправильно (несмотря на противопоказание ауспиций)
    vitio navigare C — отправиться в плавание, не взирая на неблагоприятные предсказания
    9)
    б) pl. порочность C etc.
    10) насилие (над кем-л.) (v. virginis Enn)
    v. afferre (offerre, addere) Pl, Terсовершить насилие ( pudicitiae alicujus Pl)
    II vītium gen. pl. к vitis

    Латинско-русский словарь > vitium

  • 2 vitium

        vitium ī, n    [VI-], a fault, defect, blemish, imperfection, vice: vitium (appellant), cum partes corporis inter se dissident: corporis, O.: si nihil est in tecto vitii: si aedes conruerunt vitiumve fecerunt, have been damaged: vitio moriens sitit aëris herba, V.—A defect in the auspices, unfavorable sign, impediment: divinare, quid in castris vitii obvenisset, L.: vitio navigare: comitiorum solum vitium est fulmen.—In coinage, base metal, alloy: ignis vitium metallis Excoquit, O.—Fig., a fault, defect, blemish: acutius vitia in dicente quam recta videre: Et illud mihi vitiumst maximum, my greatest fault, T.: animadverso vitio castrorum, i. e. the unfavorable situation, Cs.: milites conflictati et tempestatis et sentinae vitiis, the injurious effects, Cs.—A moral fault, failing, error, offence, crime, vice: legibus proposita sunt supplicia vitiis: Virtus est vitium fugere, H.: ne sibi vitio verterent, quod abesset, i. e. blame him. —A crime against female chastity, violation: Quoi misere per vim vitium obtulerat, T.: vitium auctore redemit, O.
    * * *
    fault, vice, crime, sin; defect

    Latin-English dictionary > vitium

  • 3 Влияние

    - vis; momentum; auctoritas; efficacia; efficientia; effectus; influxus; influxio; affectio (praesentis mali); tactus (solis); potestas; potentia;

    • отрицательное (вредное) влияние - vitium (tempestatis et sentinae);

    • под влиянем изменения климата - vi climatis mutati; sub efficientia climatis mutati;

    • о влиянии климата на растительность - de climatis effectu (influxu) in vegetationem;

    • иметь огромное влияние на что-л. - maximam vim (effectum, influxum) habere ad aliquid;

    • пользоваться влиянием - valere (apud populum, apud exercitum); haberi;

    • испытывать влияние, находиться под влиянием (de)pendere; affici;

    • не иметь никакого влияния - nullam vim (nullum effectum, influxum) habere;

    • оказать влияние - conferre;

    • эволюционное учение оказало решающее влияние на развитие современной филогении растений - ratio evolutiva plurimum contulit ad hodiernae plantarum phylogeniae progressus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Влияние

  • 4 Действие

    - actio; actus; actum; factio; factum; effectus; efficientia; calculus;

    • образ действия - modus agendi;

    • место действия - theatrum (th. virtuti conscientia est);

    • законное действие - actus ex lege habitus, actus legitimus;

    • отрицательное действие - vitium (tempestatis et sentinae);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Действие

  • 5 vitium

    vĭtĭum, ii ( gen. plur. vitiūm, Titin. ap. Non. p. 495, 13), n. [from the same root with vieo, vitis, vitta; prop. a twist; hence], a fault, defect, blemish, imperfection, vice (syn. menda).
    I.
    Lit.: quomodo autem in corpore est morbus, est aegrotatio, est vitium: sic in animo. Morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium, cum partes corporis inter se dissident;

    ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas. Itaque illa duo, morbus et aegrotatio, ex totius valetudinis corporis conquassatione et perturbatione gignuntur: vitium autem integrā valetudine ipsum ex se cernitur,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29:

    corporis,

    Plaut. Most. 1, 3, 118; Ov. F. 4, 148:

    mancipii,

    Dig. 21, 1, 1, § 6:

    jumenti,

    ib. 21, 1, 38 init. —In buildings, a breach, defect:

    si nihil est in parietibus aut in tecto vitii,

    Cic. Fam. 9, 15, 5; cf.:

    si aedes corruerunt vitiumve fecerunt,

    have received damage, become damaged, id. Top. 3, 15.—In plants, a blemish, vice:

    sive illis (agris) omne per ignem Excoquitur vitium atque exsudat inutilis umor,

    Verg. G. 1, 88:

    vitio moriens sitit aëris herba,

    id. E. 7, 57.—In fruits, the useless part, the core:

    vitiumque cinctum fructu,

    Plin. 15, 28, 34, § 112.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a fault, defect, blemish:

    acutius atque acrius vitia in dicente quam recta videre,

    Cic. de Or. 1, 25, 116; cf.

    orationis,

    Quint. 1, 5, 1; 12, 1, 22:

    sermonis,

    id. 1, 1, 13:

    soloecismi,

    id. 1, 5, 53:

    ingenii,

    id. 10, 1, 60:

    mentis,

    id. 12, 1, 32:

    Stoicae sectae,

    id. 11, 1, 70:

    et illud mihi vitium'st maximum,

    my greatest fault, Ter. Hec. 1, 2, 37:

    huc si perveneris, meum vitium fuerit,

    my fault, Cic. Ac. 2, 16, 49:

    quamvis quis fortunae vitio, non suo decexisset,

    id. Phil. 2, 18, 44:

    honorem vitio civitatis, non suo, non sunt adsecuti,

    id. Har. Resp. 26, 56:

    male conjecta falsa sunt, non rerum vitio, sed interpretum inscientiā,

    id. Div. 1, 52, 118: animadverso vitio castrorum totā nocte munitiones proferunt, i. e. the faulty, unfavorable position (just before:

    natura iniquo loco castra ponunt),

    Caes. B. C. 1, 81:

    milites item conflictati et tempestatis et sentinae vitiis,

    the injurious effects, id. ib. 3, 28:

    sese nihil adhuc arbitrari vitio factum eorum,

    id. ib. 3, 57:

    vini vitio atque amoris feci,

    through the fault of, Plaut. Aul. 4, 10, 15.—
    B.
    In partic.
    1.
    A moral fault, failing, error, offence, crime, vice (the predom. signif. of the word in prose and poetry; cf.:

    scelus, delictum): nullam quidem ob turpitudinem, nullum ob totius vitae non dicam vitium, sed erratum,

    Cic. Clu. 48, 133:

    legibus et praemia proposita sunt virtutibus et supplicia vitiis,

    id. de Or. 1, 58. 247:

    virtus est vitium fugere, Hor. ep. 1, 1, 41: senectus est naturā loquacior, ne ab omnibus eam vitiis videar vindicare,

    Cic. Sen. 16, 55:

    in vitio esse,

    id. Off. 1, 19, 62: ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā, reckon it a fault, id. Fam. 7, 6, 1:

    te laudem Sex. Roscio vitio et culpae dedisse,

    id. Rosc. Am. 16, 48; Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 2.—
    b.
    In respect of female chastity (whether of maidens or wives), a violation:

    quia pudicitiae hujus (Alcumenae) vitium me hic absente est additum,

    Plaut. Am. 2, 2, 179:

    pudicitiae ejus nunquam nec vim nec vitium attuli,

    id. Ep. 1, 2, 7:

    quoi misere per vim vitium obtulerat,

    Ter. Ad. 3, 2, 10; so,

    offerre,

    id. ib. 3, 1, 9:

    virginis,

    id. Eun. 4, 4, 55; cf.:

    vitium auctore redemit,

    Ov. H. 16 (17), 49.—
    2.
    In relig. lang., a defect in the auspices or auguries: si cui servo aut ancillae dormienti evenit, quod comitia prohibere solet, ne id quidem mihi vitium facit, Cato ap. Fest. s. v. prohibere, p. 234 fin. Müll.; Ter. Hec. prol. 2; Liv. 8, 23, 16; 4, 7, 3:

    id igitur obvenit vitium, quod tu jam Cal. Jan. futurum esse provideras,

    Cic. Phil. 2, 33, 83:

    tabernaculum vitio captum,

    id. N. D. 2, 4, 11; cf.:

    vitio navigare,

    id. Div. 1, 16, 29:

    comitiorum solum vitium est fulmen,

    id. ib. 2, 18, 43.—
    3.
    A fault of language:

    barbarismi ac soloecismi foeditas absit... haec vitia, etc.,

    Quint. 1, 5, 5.—
    4.
    In coinage, t. t., base metal, alloy:

    in aurum vitii aliquid addere,

    Dig. 48, 10, 9 praef.; cf.:

    ignis vitium metallis Excoquit,

    Ov. F. 4, 785.

    Lewis & Short latin dictionary > vitium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»