-
1 techo
m 1) покрив; 2) прен. дом, покрив; 3) таван; 4) прен. таван, предел; 5) ав. максимална височина за издигане на самолет. -
2 agua
f 1) вода; agua bendita светена вода; agua viva течаща вода; agua muerta застояла вода; agua cruda твърда вода; aguas termales минерални води; agua de cepas разг. вино; agua de borrajas прен. незначително нещо, дреболия; aguas jurisdiccionales, territoriales териториални води; 2) вода, разтвор, есенция; agua de Colonia одеколон; agua fuerte хим. разтвор от азотна киселина; agua regia хим. смес от азотна и солна киселина; 3) наклон на покрив; techo a dos aguas двускатен покрив; 4) pl дъжд; 5) pl отблясък (на плат, скъпоценен камък и др.); 6) сълзи; 7) мор. пробив, дупка; 8) мор. вж. marea; 9) урина; 10) минерален извор; 11) pl морски води; 12) мор. морско течение; 13) мор. следа, път на кораб; a flor de agua по повърхността на водата; agua abajo по течението; echar agua en el mar прен. правя нещо безполезно; estar entre dos aguas прен. колебая се; guàrdate del agua mansa proverb пази се от тихата вода; sin decir agua va прен., разг. тихомълком нанасям вреда; sacar agua de las piedras прен. извличам полза от неблагоприятна ситуация; romper aguas изтича ми водата (при родилка); parecer que uno no esturbia el agua прен. тиха вода (за обикновен и кротък човек, който таи качества, злоба и т. н.). -
3 pajizo,
a adj 1) сламен; 2) с цвят на слама; techo pajizo, сламена стряха.
См. также в других словарях:
techo — sustantivo masculino 1. Parte superior de un edificio o construcción que los cubre y cierra: El techo de la casa será de teja. Sinónimo: cubierta, tejado. 2. Superficie que cierra interiormente en lo alto una habitación o espacio cerrado:… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
techo — techo, los sin techo s. gente marginada y sin hogar que malvive en la calle. ❙ «Muchos de los sin techo que pueblan Nueva York...» Jordi Sierra i Fabra, El regreso de Johnny Pickup, 1995, RAE CREA. ❙ «En Capital Federal, los sin techo son otra… … Diccionario del Argot "El Sohez"
techo — (Del lat. tectum). 1. m. Parte superior de un edificio, que lo cubre y cierra, o de cualquiera de las estancias que lo componen. 2. Cara inferior del techo, superficie que cierra en lo alto una habitación o espacio cubierto. 3. Casa, habitación o … Diccionario de la lengua española
techo — (Del lat. tectum.) ► sustantivo masculino 1 CONSTRUCCIÓN Parte de un edificio o construcción superior que sirve para cubrirlo: ■ el techo de la cabaña es de cañizo; el granizo destrozó el techo del cobertizo. SINÓNIMO techumbre 2 Cara interior de … Enciclopedia Universal
Techo — Para otros usos de este término, véase Techo (desambiguación). Techo de la Catedral de Wells, Inglaterra. Etimología: del latín tectum y éste a su vez del verbo tegere con significado de recubrir, cubrir, proteger. En construcción se conoce por… … Wikipedia Español
techo — {{＃}}{{LM SynT38211}}{{〓}} {{CLAVE T37283}}{{＼}}{{CLAVE}}{{／}}{{＼}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{／}} {{［}}techo{{］}} {{《}}▍ s.m.{{》}} ＝ {{＜}}1{{＞}} {{♂}}(de un edificio){{♀}} techado • tejado • techumbre • cubierta • encielado (esp. mer.) ＝ {{＜}}2{{＞}} … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
techo — (m) (Básico) parte superior de un edificio que lo cubre y cierra Ejemplos: Es una casa bonita de paredes verdes y con un techo de tejas rojas. El viento fuerte se llevó techos, árboles y postes de luz. Colocaciones: sin techo Sinónimos: cubierta … Español Extremo Basic and Intermediate
techo — s m 1 Superficie o parte de una construcción que la tapa por la parte de arriba: las vigas del techo, techo de palma 2 Cubierta superior de un vehículo: abollarse el techo … Español en México
techo — (l. tectu) 1) m. parte interior y superior que cubre o cierra un edificio o habitación. 2) cara inferior del mismo, superficie que cierra en lo alto una habitación o espacio cubierto. 3) fig. casa acoger a uno bajo su techo. 4) en aviación,… … Diccionario de motivos de la Lengua Española
techo — (l. tectu) 1) m. parte interior y superior que cubre o cierra un edificio o habitación. 2) cara inferior del mismo, superficie que cierra en lo alto una habitación o espacio cubierto. 3) fig. casa acoger a uno bajo su techo. 4) en aviación,… … Diccionario de motivos de la Lengua Española
techo — (l. tectu) 1) m. parte interior y superior que cubre o cierra un edificio o habitación. 2) cara inferior del mismo, superficie que cierra en lo alto una habitación o espacio cubierto. 3) fig. casa acoger a uno bajo su techo. 4) en aviación,… … Diccionario de motivos de la Lengua Española
